H - 341: 1r-14v

[თუესა] დეკენბერსა ი̃ . წამებაჲ წმიდისა მენაჲსი და ერმოგინესი და ბარაფორისი, კირიელეისონ!

H – 341, f.    1r1v2r2v3r3v4r4v5r5v6r6v7r7v8r8v9r9v10r10v11r11v12r12v13r13v14r14v

[1r]

  1. [ყ]ანისცემა̃ აწ [და მდ̃ს] და ოკ̃ი ოკ̃ე ა̃ნ :
  2. ※※※※※※※※※※※※※※
  3. ო : იგ̃ი მთ̃ვრმწ̃მეო მეოხ ექმენ მამდ̃მთვრსა
  4. ე[.]ანეს წ̃ე ქე̃სა და ყლ̃თა კრებულთა მთ̃თა ა̃
  5. ̃ : ႣႤႩႬ:ႡႤႰႱႠ : Ⴈ̃: ႼႠႫႤႡ̃̃̃̃Ⴢ : ႼႣ̃ႨႱႠ : ႫႤႬႠჂ
  6. ႱႨ : ႣႠ ႤႰႫႳႢႨႬႤႱႨ : ႣႠ ႡႠႰႠ:ႴႭႰ̃̃̃̃̃ႱႨ : Ⴉ̃Ⴌ : ა̃
  7. Ⴕჱ̃ს მადლ[თა მოფ]ენასა და ეკლესია[თა]
  8. აღო]რძინებასა . სიკუდილი გ̃ნქარდა
  9. და ადგომაჲ გამოჩნდა რლ̃სა შ̃ა ჭეშმა
  10. რიტებისა მწ̃ნი . მრავალსახეთა სატან
  11. ჯველთა მთ̃ ზა̃ მოწევნულთა . შეიწყნა
  12. რებდეს და მტერსა თჳსსა სძლეს :>
  13. [Ⴐ]ლ̃ისათჳსცა მე საწყალობელმ̃ნ ათანა
  14. [ს]ჱ . ალექსანრისა ეპისკ̃ოპოზმ̃ნ ღი
  15. რს ვიქმენ . მადლითა ქე̃სითა მითხრო
  16. ბად . შემდგომითი შემდგომად . აქა ყო
  17. ფილი საქმჱ : და ჴელითა მოყუსისა
  18. ჩემისა მალიად მწერალისაჲთა . დავა
  19. წესე . სახელგ̃ნთქუმულთა მთ̃ კც̃თაჲ .
  20. ̃ნი აქა ქე̃ს მ̃რ იწამნეს . რლ̃თაცა სხუ
  21. რებაჲ სისხლთა მთ̃თაჲ აქამომდე იხი
  22. ლვების . და სურნელებ̃ჲ ყლ̃თა მიეფი
  23. ნების . ხ̃ ყლ̃თა კც̃თა რნ̃ი სენითა სნე
  24. ულებისაჲთა შეპყრობილ იყვნენ . და
  25. შეემთხუინენ ნაწილთა მთ̃თა მუნ
  26. თქუესვე გ̃ნიკურნებიან >· ა̃
  27. შემდგომად გარდამუსლვისა კც̃თმო
  28. [ყუა]რისა ქა̃ ჩნ̃და წელთა ორას სამე
  29. [ოც]დამეექუსესა . სა[რწმუნოებისათჳს იქმ
  30. ნა] საშჯე[ლი ალექსანდრიას]

[1v]

  1. საქმეთათჳს კ[ც̃თ]ა შ̃ს საჩინოთა :>
  2. Ⴃა მრავალგზის თჳთმპყრობელმ̃ნ მაქ
  3. სიმიანოზ ინება დაჴსნაჲ . ვე̃̃ შეუ
  4. ძლო უკუანაჲსკნელ მოწერა წიგნი
  5. მასვე სამეუფოსა ჴელმწიფებისა მისი
  6. სა · მისვე საქმისათჳს · საშჯელი მოწე
  7. ვნად . და უკუანაჲსკ[ნელ გლ̃ისჴმაყო]
  8. მაქსიმიანოს :
  9. Ⴃა წარმოავლინა კც̃ი ვინმე ბრძენი დ[ა]
  10. გულისჴმისმყოფელი · და ფ̃დ ჴელოვანი
  11. სწავლითა რლ̃სა ეწოდა მენა : რა̃ მის მი
  12. ერ აღესრულოს ფიცხელი ს[აშჯელი :]
  13. Ⴃა ვითარცა მოიწი ალექსანდრიად ქლ̃ქსა
  14. რა̃ წარჰმართუს გზაჲ საქმისათ̃ს . და
  15. მიწერა მეფისა მაქსიმიანესა . დაჴსნაჲ
  16. საშჯელისაჲ მის . ხ̃ მენა ფ̃დ მორწმუნე
  17. იყო ქე̃ს მიმრ̃თ : ა̃დ არა გამოაცხადებდა
  18. თავსა თჳსსა ქეანედ . და დაყო ქლ̃ქსა
  19. შა̃ წელიწადი ერთი : და ნაწილი რაჲმე
  20. ქე̃ანობისაჲ გ̃ნცხადის . და მოიხილავნ
  21. სნეულთა . და ჴელის დადებითა :
  22. Ⴌიში ჯ̃რისაჲ გამოსახის . და მუნთქუეს
  23. ვე გ̃ნიკურნებოდეს ბოროტისა სნეუ
  24. ლებისაგ̃ნ . და მრავალნი კელობელნი გ̃
  25. კურნეს . ხ̃ კერპნი დაამჴუნა :>
  26. Ⴋშ̃ნ მოძღუარმ̃ნ კერპთმსახურებ[ისა]
  27. მნ̃ მჴეცებრ გ̃ნრისხებულმნ̃ მის ზა̃ [მიწე]
  28. რა წი[გ]ნი მეფისა : და აუწყა საქმჱ
  29. და ვ̃ა აღმოიკითხა წიგნი იგი] მაქსიმიანო[ს
  30. აღივსო გულისწყრომითა] და გ̃ნ[იზრახა]

[2r]

  1. Ⴐა̃ წარავლინოს მისა ერთი ვინმე წარ
  2. ჩინებულთა მისთაგ̃ნ . და სათნოუჩნ
  3. და თ̃ნამზრახვალთა მისთა · ამისთ̃
  4. წარავლინა . ერმოგინე დიდებული ეპ
  5. რახოსი . რ̃ ყლ̃ითა გულისჴმისყოფათა შა̃
  6. ̃ნ მხედველ იყო . ათენელი ნათესავით .
  7. ̃ გამოცდილი იყო ყლ̃სა ჴელოვნებასა სიბ
  8. რძნისასა . და კეთილისმყოფელ იყო გლა
  9. ხაკთა მიმ̃რთ ნაკლულევანთა :
  10. ̃̃ა მოიწია მაქსიმიანეს მ̃რ მეფისა იხი
  11. ლა ჩუენებით ღამესა შა̃ სამნი კც̃ნი შე
  12. მოსილნი ბრწყინვალებითა . რნ̃ი ეტყოდეს
  13. მას ვ̃დ წარვედ და იცან ჭ̃შმარიტი მფ̃ჱ :
  14. რლ̃ისა იქმნებ̃ნ მისსა ღჳნის მიმღებელ . და
  15. მრავალნი მისსა მიიყვანნე სადიდებელად
  16. მისდა . და ვ̃რ გ̃ნეღუიძა ძილისა მისგ̃ნ :
  17. Ⴠგონებდა ვ̃დ ქყ̃ნისა დიდებისაჲ არს ჩუ
  18. ენებ̃ჲ ესე · და სასტიკებით მოუწოდა მსა
  19. ხურთა თჳსთა და გ̃ნვიდა გულისწყრო
  20. მითა დიდითა . და ენება აღსრულებ̃დ ბრ
  21. ძანებჲ̃ მეფისაჲ . და მოსწრაფებით შფო
  22. თისა მისგან აღიძრა ყი̃ ქყ̃ნაჲ და ნავნი
  23. რნ̃ი ზღჳით მოვიდოდეს · ვა̃ არმულისაგ̃
  24. ღელვათაჲსა გულისჴმაყვეს შიში იგი
  25. და წარემართნეს · ვა̃ ქჳშაჲ ზღჳსაჲ :
  26. Ⴀღიძრა ანბოხუი დიდი . სტჳრითა და ბობღ
  27. ნითა . და მრავალსახითა მოყურებითა .
  28. ̃ნვიდეს გრეშჱ ქლ̃ქსა შემთხუევად
  29. მისსა . და ესევ̃რ შევიდა ქლ̃ქდ შემთ
  30. ხუევად მისა · [რ]ჟ[ს] დამწუხრდა ·

[2v]

  1. ̃ნიყარა კრებული იგი და დაშთა მარტოჲ :
  2. Ⴋას ჟამსა ღუნე იძია მენა და ევედრა მე
  3. კარესა · და შევიდა მისსა · და ვ̃ე ჯდაღა მსა
  4. ჯული იგი მოუდრიკა თავი თჳსი მენა და
  5. თყ̃ნისცემაჲ შეწირა მისსა და ჰქ̃ა გიკითხავ
  6. ̃ნ ჵ ოო̃ მსაჯულო · რაჲსა მიზეზისათ̃ს იყო
  7. მოსლვაჲ ეგე შ̃ნი აქა მამულსა შნ̃სა სამკ̃დრებელს
  8. ̃ მსაჯულმ̃ნ მ̃ნ გარემიიქცია პირი თჳსი
  9. მისგ̃ნ და ჰქ̃ა მას · რაჲსა ვ̃ა სიყუარულით
  10. სტ̃ყჳსა ჴელოვნებისასა წარმოიღებ და
  11. რეცა ლიქნით მეტყჳ · მცირედღა მაცალე და
  12. ̃ნრაჲთენდეს გ̃ნვაცხადო რი̃ წინააღმდ
  13. გომი იყოს მეფისა წე̃ ურაკპარაკთა სახი
  14. ლავსა და პოვო შ̃ნ რნ̃ი გელიან ძლევად ·
  15. Ⴃა ბრძანა მისი მცველითა დაკრძალვაჲ · და
  16. ვა̃̃ნთენდა · ბრძანა წინაწარმოდგინე
  17. ბად ქე̃ს მჴედარი იგი · და ქადაგნი ჴმობდეს რა̃
  18. ყი̃ სიმრავლჱ მოვიდეს ერთად :
  19. ̃ ერისა მის სიმრავლჱ ვა̃ ქჳშაჲ წულილი
  20. არმულისაგ̃ნ აღძრული მოკრბა მუნ :
  21. Ⴋშ̃ნ წარდგა მენა წე̃ მსაჯულისა არა ვა̃ სა
  22. შჯელ̃დ ა̃დ ვა̃ მსაჯული · და გ̃ნუყარა ჴელი
  23. და დაწყნარებულისა სტ̃ყჳთა ეტყოდა სამ ჟა
  24. მითგ̃ნ ვ̃ე მეშჳდედ ჟამამდე და მრავალსა
  25. ხე შეზავებული იგი მიდევნებჲ̃ ამაოჲსაჲ
  26. დაჰჴსნა და მურჩილებაჲ :
  27. ̃ ქე̃სი კც̃თა თ̃ნა გარდამუსლვაჲ აუწყა
  28. ̃შმარიტებით · ვ̃დ ღაღატყო ყლ̃მნ̃ სიმ[რავ]
  29. ლემ̃ნ ე[რისა]მ̃[ნ] და თქ̃ეს: ერთ არს ღმერთ დიდ
  30. და ძლი[ერ რი̃] … მაუწყა ჩნ̃

[3r]

  1. მენა და გუარწამს ჩ̃ნ ყლ̃თა თქუმული იგი
  2. Ⴃა ვ̃ა იხილა მსაჯულმნ̃ უფროჲსი ერისა მის
  3. ̃რ ჰრწმენა მენაჲსი · გ̃ნოტევა ერი და გ̃
  4. თიად მოუწოდა მენას და დაადგინა ურაკპა
  5. რაკსა მას · და კლ̃დ სამგზის ამხილა მას და წი
  6. ნააღუდგა მას სიტყჳთა · და უბრძანა მსაჯუ
  7. ლმ̃ნ მოკუეთაჲ ტერფთა მისთაჲ და აღმოჴდაჲ
  8. თუალთაჲ და ენაჲ აღმოკუეთაჲ ძირითურთ :
  9. ̃ დაშთუმილი გუამი დამარხვად ბრძანა · რა̃̃
  10. რაჲთენდეს მიუგდოს მფრინველთა ჴორცის
  11. მჭამელთა და მთ̃̃რ გ̃ნილიოს · და არარაჲ ნაწი
  12. ლთაგ̃ნი იპუვოს მისთაჲ ყლ̃დვე · ხ̃ ღამესა
  13. მას მესამესა ჟამსა ბრწყინვალჱ იქმნა სა
  14. პყრობილე იგი და გარდამოჴდა თავადი ქ̃
  15. კც̃თმოყუარებითა თჳსითა · და აღადგინა
  16. ახუვანი იგი თჳსი მენა · და გ̃ნცხოველებული
  17. უვნებულყო :
  18. ̃ შთაჰბერა მას სლ̃ი ცხოველი და გ̃ნმხი
  19. არულყო იგი ყი̃თურთ · და გ̃ნაძრიელა გუამი
  20. მისი · და ჰქ̃ა მას ნუ გეშინინ · და მოახლედ შ̃
  21. და ვიყო შ̃ნ თ̃ნა · ხ̃ მსაჯული ერმოგინე რლ̃
  22. სა ჰგონებ მტერ შ̃ნდა · ვყო იგი მოყუას შ̃ნდა
  23. ̃ მოეჴსენა მეცნიერებისა ესე ზრახვაჲ და
  24. ̃ე ჩემსა ყო ნებჲ̃ ჩემი · და იგი გ̃ნმიწესებია შ̃
  25. და მოგზაურად მოქალაქე · და არღარა მი
  26. იღო გამოცდილებჲ̃ სატანჯველთაჲ :
  27. ̃ სახელები თქ̃ნი დაწერილ არს წიგნსა მას
  28. ცხოველთასა · ხ̃ მსაჯული იგი ერმოგინე მღ
  29. უძარე იქმნა ღამესა მას · და გულისჴმაყო
  30. რაჲიგი შეემთხჳა [წ̃ა] მას ქე̃სა მენას :

[3v]

  1. ტიროდა მწარედ და იტყოდა ფ̃დ უსამართლ
  2. ოყავ მართალსა მას და არცა ერთი რაჲ სა
  3. რგებელი სულისა ჩემისაჲ მოვიგე · და ცრე
  4. მლოვოდა ვ̃ე ცისკრამდე · და იტყოდა თავით
  5. თჳსით · დაღაცათუ გ̃ნრისხებით აღვასრუ
  6. ლე და ვ̃რ მოვაკუდინე :
  7. Ⴄსევ̃რი მლევანი კც̃ი · ა̃დ აწ უწყი ვ̃რ რაჲ
  8. ვყო · და წ̃ე ურაკპარაკსა დავსხნე წ̃ნი ჴო
  9. რცნი მისნი და ვტიროდი მას ზა̃ · და საცნაურ
  10. სა ადგილსა და ვბრძანო დამარხვაჲ მისი :
  11. Ⴐა̃ მცირედ რაჲმე დავაცხრო მწხუარებჲ̃ ჩემი
  12. და ბრძანა და ჴმაყვეს ქადაგთა · და შემოკრ
  13. ბა სიმრავლჱ იგი რლ̃სა ვერ იტევდა თეატ
  14. რონი იგი · და დაჯდა მსაჯული იგი და უბრძნა
  15. რა̃ მოიღონ დაშთომილი წთ̃ა მთ̃ ჴორცთა მისთაჲ :
  16. Ⴃა წარავლინნეს ხუთნი მტარვალთაგნ̃ნი
  17. კც̃ნი · და მირაჲიწინეს პოვნეს იგი უფროჲს
  18. ̃ნბრწყინვებული და მხიარული ვ̃ე გუშინ
  19. და ძუღუან : და ანგელოზნი ღთ̃ისანი დგეს წ̃ე მისსა
  20. ̃ კც̃ნი იგი შეუვრდეს ფერჴთა მისთა · და აღი
  21. არეს ოი̃ ჩნ̃ი იჳ̃̃ჱ · და არა ინებეს გამოსლვაჲ
  22. საპყრობილისა მისგ̃ნ · და ვ̃ა დაყუვნდა მ
  23. რავალი ჟამი წარჴდა წარავლინნა სხუა
  24. ნი მსახურთაგ̃ნნი · და მირაჲვიდეს იხილნეს
  25. მთ̃ცა : ანგელოზნი იგი შეუვრდეს წ̃ე მთ̃სა და ევ
  26. ედრნეს წა̃̃ს წარსლვად თეატრუნსა მას :
  27. ̃ წჲ̃ იგი წინაუძღოდა მთ̃ და ვიდოდა ფერჴითა
  28. მტკიცედ და თუალითა ხედვიდა ბრწყივალედ
  29. და ენითა იტყოდა მალიად · ჴმითა მაღლითა · და
  30. მორაჲიწია მიე[ა]ხ[ლა] მ[საჯულ]სა მას და ანბურ

[4r]

  1. უყო და ჰქ̃ა მას გხ̃ნ დიდებულუ ნეტარო კე
  2. თილთა საქმეთა მ̃რ :
  3. Ⴀწ მოიხილჱ და მიხილჱ და მიცან და გულისჴმა
  4. ყავ ძლიერებჲ̃ ქე̃ს ღთ̃ისა ჩემისჲ̃ · რ̃̃ნ გუ
  5. შინ იწყე ვ̃ა მგელმ̃ნ მტაცებელმ̃ნ აღჭრად
  6. ასუთა ჩემთა · და ო̃ი იგი ჩემი მოვიდა ჩემ
  7. და ზეგარდამო და გ̃ნმაახლა მე · და შ̃ნიცა
  8. ჰნებავს თჳსისა სახლეულყოფად აწ იხილჱ
  9. ̃ნ გუშინ დაშჭრენ ფერჴნი ჩემნი უჯეროდ დღეს
  10. ხედავ მცირედ სლვითა · და აღმოჰჴადენ
  11. თუალნი ჩემნი და აწ უმახულესად მხედველ
  12. არიან · და ენაჲ რლ̃ ძირითუთ აღმოჰჴადე
  13. ႤႱერა მალიად მეტყუელებით ვჴმობ · და ნუ
  14. ღარა წინააღუდგები მას რლ̃სა ჰნებავს
  15. ცნობჲ̃̃ნი და მეცნიერებისა ჭ̃შმარიტებისა მო
  16. სლვაჲ რ̃ ჯერარს შ̃ნდაცა შესუმად სასუმელი ესე :
  17. Ⴋშ̃ნ ჴმაყვეს სიმრავლემ̃ნ მ̃ნ ერისამ̃ნ და
  18. ღაღადებით იტყოდეს სიბრძნისმოყუარეო
  19. აქებდ რი̃ გუშინ მახჳლითა დაიჭრებუდე
  20. და დღეს ჴმითა ტკბილითა მაღლ̃დ იტ̃ყჳ ძალი
  21. თა ქე̃სითა · და ვიცანთ ჭ̃შმარიტი ღთ̃ი შ̃
  22. ̃რ ქადაგებული · და დაადგრა ვე̃ სამ ჟამა
  23. მდე სიმრავლჱ იგი ერისაჲ მის · და არა უნდა
  24. წარსლვის და აღივსებუდეს მოძღურები
  25. თა წმიდისა მის მიერ :
  26. Ⴋშ̃ნ მსაჯულმ̃ნ მ̃ნ და მთავართა ერისათა
  27. იხილნეს ორნი ანგელოზნი ბრწყინვალე
  28. ნი · რ̃ნი ჰფარვიდეს ფრთეებითა და აგრილო
  29. ბდეს ნეტარსა მენას · ხ̃ მსაჯული იგი ძრ
  30. წუდა და იტყოდა გლ̃სა შა̃ თჳსა ვ̃დ ჭ̃შმარი ტი ო̃ი :

[4v]

  1. გუაუწყა ჩ̃ნ ტკბილად მეტყუელებითა თჳსითა მენა :
  2. ̃ კეთილ არს ქე̃ს მიმრ̃თ სარწმუნოებ̃ჲ საცხო
  3. რებელად · ხ̃ მე აღვიარებ მას ღთ̃დ რ̃ნ ესე
  4. ̃რნი შემწენი გ̃ნომზადნა მოყუარეთა თჳ
  5. სთა · ამაოდ დავშუერ ცუდთა კერპთა
  6. ღთ̃დ შერაცხად · და შეტყჳვილი მთ̃ი ჭ̃შმარი
  7. ტებ̃დ შევჰრაცხი ·
  8. ̃ აწ შეუვრდები წ̃დისა ამის და კეთილად
  9. მოქალაქისა ჩემისა · რა̃ ამის მ̃რ მივიწი
  10. ო გზასა სამართლისასა · და აღდგა საყდრისა
  11. მისგ̃ნ და მიისწრაფა წ̃ე წი̃სა მწ̃მისა მენაჲსა ·
  12. და ვერ იკადრა მიახლებ̃დ · რ̃ მახლობელ̃
  13. მისსა დგეს ანგელოზნი · და მცირედრე გ̃ნშო
  14. რებულ̃დ უკმოიქცა · ხ̃ სიმრავლე იგი მჴე
  15. დართაჲ იტყოდეს დაითმინე მსაჯულო ნუ წა
  16. რხუალ · ვ̃დ ვცნათ ჩ̃ნ ჭ̃შმრტისა სტ̃ყჳნი :
  17. სიბრძნისმოყუარეისა მისგან :>
  18. Ⴋას ჟამსა მსაჯულმ̃ნ მ̃ნ დაიმდაბლა თავი
  19. თჳსი და თაყუანისცა წ̃ა მას და მიეახლა
  20. და ანბურსუყო და უპყრა ჴელი წ̃ა მას და
  21. ̃ნაშორა სიმრავლისა მისგ̃ნ და ეტყოდა :
  22. Ⴂევედრები წ̃ა მაგას ქნარსა სულიერსა
  23. ტკბილ̃დმეტყუელსა მწ̃მესა · და შუენიერ
  24. სა მწყემსსა და ჭ̃შმარიტებისა ნათელსა ·
  25. და ღელვაგუემულთა ნავთსაყუდელსა
  26. ̃ა ლოცვაჰყო ჩემთ̃ს · რ̃ ვიხილჱ გ̃ნსაკჳრ
  27. ვებელი სასწაული · და შ̃ნ მ̃რ დღეს მრწამს ო̃
  28. რლ̃სა შ̃ნ ჰქადაგებ · ა̃დ ურგულებ ნუუკ
  29. უე არა შემიწყნაროს მე ქ̃ნ · რ̃ პირველად
  30. მსახურებდი მე კერპთა · ჰქ̃ა მას წ̃ნ მენა:

[5r]

  1. Ⴌუ შეურგულდები · ა̃დ გრწმენინ ხ̃ წა
  2. დიერებით · რ̃̃ი კც̃თმოყუარე არს და ძჳ
  3. რუჴსენებელ და მოწყალჱ · და მეცა გამო
  4. მიცხადა ო̃ნ სიმტკიცე სარწმუნოებისა შენისა
  5. ̃ სახელი შ̃ნი დაწერილ არს წიგნსა მას ცხო
  6. რებისასა · და შერაჲიტკბნეს და ანბურს
  7. უყვეს ურიერთას · და უბრძანა მსა
  8. ჯულმ̃ნ მ̃ნ გ̃ნტევებჲ̃ ერისაჲ მის · და ამც
  9. ნო რ̃ა ხვალისა კლ̃დ შემოკრბენ ერთად
  10. და დაშთდეს მარტუნი მსაჯული ხ̃ და წ̃ჲ იგი ·
  11. Ⴋერმე ღამე ყლ̃̃ე გ̃ნთენებამდე გ̃ნოცხადა
  12. მას ჭ̃შმარიტად სარწმუნოებჲ̃ ქე̃ს მიმართ :
  13. და გ̃ნრაჲთენდა ქადაგნი ჴმობდეს · და სიმ
  14. რავლჱ იგი ერისაჲ მის კლ̃დ შეკრბეს ერთად · და
  15. ესმა საკჳრველებჲ̃ · ათცამეტთა ეპ̃კოპოს
  16. თა · და მოვიდეს ერთობით წი̃სა მის :
  17. ̃ მრავალნი წარმართთაგ̃ნნი მოვიდეს ხილ
  18. ვად და სმენად არსებული იგი საქმე ჴსნისაჲ
  19. რლ̃სა გამოუჭეშმარიტებდა მთ̃̃ჲ იგი მწ̃მჱ :
  20. მშ̃ნ აღდგა მსაჯული იგი და ჴმაყო წი̃სა მოწა
  21. მისა მიმ̃რთ · და ეტყოდა მას ფ̃დ კეთილისათ̃
  22. დაისაჯე · რ̃ სიბრძნითა მასწავებ ჩ̃ნ სარწმუ
  23. ნუვებასა ქე̃სსა · ჵ ყლ̃დკეთილო მწ̃ამეო
  24. და ესე რაჲ თქ̃უა მსაჯულმ̃ნ მ̃ნ · ღღ̃ტყვეს
  25. ̃ნ მ̃ნ კრებულმ̃ნ და ჰქ̃ეს დიდ არს ღ̃ი ქე̃
  26. ნეთაჲ · რლ̃ცა მსაჯული ესე გამომზრდელი
  27. გლახაკთაჲ მოიყვანა მეცნიერებას ჭ̃შმარიტებისასა :
  28. მას ჟამსა წარავლინა ნეტარმ̃ნ მენა თჳსი
  29. მწიგნობარი · რა̃ მოიღოს წყალი · და აღიღო
  30. [წყა]ლი · იგი და მიუპყრა ღთ̃ისმოყუარეთა ეპისკოპოსთა :

[5v]

  1. ̃ მსაჯული იგი წარდგა წ̃ე მთ̃სა და მოუდრი
  2. კა თავი თ̃სი და აკურთხეს და დაასხეს მი[ს]
  3. ზა̃ წყალი იგი · და ნეტარმ̃ნ ერმოგინე მადლ
  4. ლითა ქე̃სმიერითა და ლოცვითა მთ̃ წთ̃აჲთა
  5. მოიღო სლ̃ი ზეგარდამო შობისაჲ მოსატევებ
  6. ელ̃დ ცოდვათა · და აღდგომასა ცხორებაჲ საუკუნოჲ :
  7. Ⴑხ̃ელითა მმ̃ისაჲთა და ძისაჲთა და სლ̃ისა წდ̃ისჲ
  8. თა · ჴელთა დასხმითა ათცამეტთა ეპის
  9. კოპ̃ოსთაჲთა · და მუნთქუესვე შეიწყნარა
  10. პატივი ეპკ̃ოპოსობისაჲ · ხ̃ დღესა მეექუ
  11. სესა გ̃ნყო ყ̃ი მონაგები და საფასენი თჳსნი
  12. გლახაკთა · და ასწავებდა სარწმუნუება
  13. სა ოი̃სა ჩ̃ნისა იჳ̃ ქე̃სსა · და ნათელსცემდა
  14. და ყლ̃თა დღეთა ასწავებდა და ათასეულთა :
  15. Ⴃა რ̃ნი გუემულ იყვნეს სლ̃თაგ̃ნ არაწთ̃
  16. მუნთქუესვე გ̃ნჰკურნებდა · და დაშთუ
  17. მილთა კერპთა შეჰმოსრვიდა · და ბაგინნი
  18. დაამჴუნა და დასცნა და მადლითა ქე̃სითა
  19. ̃ნბნეული შჯული ერთად შემოკრიბა
  20. ̃ ერთმ̃ნ ვინმე კრებულისგ̃ნმ̃ნ უშჯულო
  21. ̃ნ სახელით ოსტიკოს მიისწრაფა და მიუთ
  22. ხრა მეფესა მაქსიმიანოსს · ესე ყ̃ი ყოფილი ·
  23. ̃დ მსაჯული და სიკლიტოზი სიბრძნისმოყუა
  24. რენი ქე̃ანე იქმნეს · და ყ̃ი ქლ̃ქი და სოფლე
  25. ბი აღმოსავალითკერძონი მიაქცინეს თა
  26. ყუანისცემად ჯ̃რცუმულისა · და შუენიერად
  27. შემკულნი ტაძარნი ღთ̃თანი· დაჰჴსნნეს
  28. და დაარღუნეს · და უკუეთუ არა ისწრაფ[ოს]
  29. თჳთმყპრობელობამ̃ნ მეფობამ̃ნ შ̃ნმან
  30. Ⴀრა აღმოსავალითკერძუნი ხ̃̃დ ყლ̃სა

[6r]

  1. სოფელსა რი̃ ჰრომათ საჴელმწიფოსა არი
  2. ან თჳსად მიაქცინენ ყლ̃ნი :
  3. Ⴃა ვ̃ა ესმა ესე მეფესა მაქსიმიანეს აღივ
  4. სო გულისწყრომითა უსაზომოდ · და აღირჩია
  5. მჴედარი ათი ათასი ძლიერი და წარვი
  6. და ეგჳპტით · და შეიპყრა ნეტარი ეპისკ̃ოპოსი
  7. ერმოგინე · და ახუვანი ქე̃სი მენა :
  8. Ⴃა წ̃ე ურაკპარაკსა წარმოადგინნა იგინი
  9. ̃ნშიშულებულნი · და ეტყოდა მთ̃ რისხვით
  10. რაჲ შეგამთხუე შ̃ნ ერმოგინე ანუ არა ყლ̃თა
  11. შემწედ დაგადგინე შ̃ნ · და ჴელმწიფჱ ზღჳა
  12. სა და ჴმელსა ზა̃ გყავ შენ · და მთ̃ვართა ჩემ
  13. თა ზა̃ დაგადგინე უმთავრეს ყლ̃თასა · და
  14. წარმოგავლინე შ̃ნ · რა̃ კც̃ი ეგე გ̃ნთქუმუ
  15. ლი და საცნაური მოაქციო · და შ̃ნ მაგის მ̃
  16. Ⴘეცთუმილ იქმენ სწავლათაგ̃ნ მისთა · რაჲ
  17. მე იხილჱ ამაუჲსა და ცუდისა სწავლისა მი
  18. სისაჲ · და ესრჱთ დაემურჩილე · და წარსწყ
  19. იდე საჩინოებჲ̃̃ნი და დიდებულებჲ̃ მთ̃ავრო
  20. [ბის]ა შ̃ნისაჲ · და ემსგავსჱ შ̃ნ მთ̃̃ნი თეატ
  21. [რონ]სა შ̃ა საბასრობელ იქმნიან ·
  22. Ⴃა ვ̃ა იწყო მეფემ̃ნ სტყ̃დ მთ̃და მიმართ · და
  23. აჰა ესერა ორნი იგი ანგელოზნი რ̃ნი ვიყვენს
  24. პირველითგ̃ნვე მენაჲს თ̃ნა გამოჩნდეს
  25. ელვარენი ნათლისად · და ჰფარვიდეს მ̃წა
  26. მეთა ზა̃ ქე̃სთა · და ეტყოდეს მთ̃̃ნძლიერდით
  27. ̃ მოვივლნენით შემწედ თქუენდა :
  28. Ⴋშ̃ნ მიუგო სამგზის სანატრელმ̃ნ ერმოგინე
  29. და ჰქ̃ა · მნებავს გლ̃ისჴმისყოფაჲ შ̃ნდა თჳთ
  30. მპყრობელო მეფჱ რი̃ ვიხილჱ მის მ̃რ ვყავ ესე

[6v]

  1. მეცა მეწამების ესე ყ̃ი და წ̃ე შ̃ნსა გაუწყო
  2. ̃ი იგი ყოფილი · რ̃ ვა̃ესე სასტიკებით და გუ
  3. ლისწყრომით მოიწია თჳთმპყრობელობჲ̃̃ნი ჩ̃ნ ზა̃ :
  4. Ⴄგრჱთვე მსგავსად სასტიკებით და წარმდე
  5. ბებით შინებითა და ზარითა მოვიდოდე · მა
  6. რთლისა ამის და წ̃დისა კც̃ისა ზა̃ · და მეწამები
  7. ან მე სიმრავლენი ესე ერნი·
  8. Ⴃა ვპოვე კც̃ი ესე გ̃ნსრულებული ქე̃ანე და
  9. ვისწრაფე აღსრულებჲ̃ ბრძანებისა შ̃ნისჲ̃
  10. და ამისნი მუვჰკუეთენ ფერჴნი · და აღმოვჰ
  11. ჴადენ თუალნი და ენაჲ ძირითურთ აღმოვ
  12. ჰფხუარ · და მენება გ̃ნთიად ადრე მიცემაჲ
  13. დაშთუმილთა ჴორცთა მისთაჲ მფრინველთა
  14. Ⴃა გ̃ნთენდა ვპუვე ეგე უფროჲსად შუენიე
  15. რი პირველისა · და რ̃ნმცა იხილა ესევ̃რი სა
  16. კჳრველებჲ̃ · და უგრულებდამცა აღსრულე
  17. ბად ღთ̃ისა ცათაჲსა · რ̃ნ ესევ̃რი სასწაული
  18. ქმნა ̃ და აწ რი̃ გეგულების ჩ̃ნდა ყოფად მო
  19. მართ ადრე ყავ · და რი̃ არა მოგიგონებია სა
  20. ტანჯველი შეგაჴსენო · მჴეცთა მიგუეცე[ნ]
  21. შესაჭმელ̃დ · გინა სიღრმესა ზღჳათასა შ[თა]
  22. გუთხიენ · გინა ასუნი ჩ̃ნნი გ̃ნათჳსენ :
  23. ̃ა მე უყავ გ̃ნმანათლებელსა ჩემსა მენას ·
  24. რი̃ესე გ̃ნანათლებს დაბნელებულთა თუალთა
  25. რლ̃̃ნცა ჭ̃შმარიტებისა მეცნიერებითა გ̃ნმა
  26. ნათლა მე · მშ̃ნ გ̃ნრისხნა მფ̃ჱ იგი და ბრძა
  27. ნა ლახჳრითა გ̃ნგურემ̃დ მუცელი მისი · და ჴე
  28. ლნი მისნი მჴართაჲთგ̃ნ ჩამოკუეთად · და ფე
  29. რჴნი მუჴლთაჲთგ̃ნ მოკუეთად · ხ̃ იგი მიცემად
  30. ცც̃ხლსა · და დაჭრილთა მთ ასუთაჲ ბრძან[ა]

[7r]

  1. მდინარესა შთაყრაჲ · რლ̃ი მახლობელ იყო მუნ
  2. ̃̃ჲ მენა შთამოჰკიდა საპყრობილესა შ̃ა ბნე
  3. ბნელსა · და ლოდი ფ̃დ მძიმე დამოჰკიდა ფერ
  4. ჴთა მისთა · და უბრძანა ქლ̃ქსა შეურაცხე
  5. ბაჲ მისი · ხ̃ ღამესა მას მოიწინეს ანგელოზნი
  6. ̃ისანი და შეკრიბნეს ჴორცნი სამგზის სანა
  7. ტრელისა ერმოგინესნი მდინარისა მისგ̃ნ :
  8. Ⴃა მოვიდეს საპყრობილესა მას სადა დამო
  9. ეკიდა ნეტარი მენა · და გარდამოჰჴსნეს იგი და
  10. კიდებისაგ̃ნ · და გ̃ნაცხოველნეს ორნივე იგი ·
  11. და ძლიერყვნეს იგინი უფროჲს გულსმოდგი
  12. ნეყოფად · და ვ̃ე ცისკრამდე ზრახვიდეს
  13. იგინი ურთიერთას · და ესრჱთ ეტყოდეს ვ̃
  14. ̃ნძლიერდით და ნუ გეშინინ რ̃ ჩნ თქ̃ნ თ̃ნა ვართ :
  15. ფარულად · და ნუ ჰგონებთ ვ̃რმცა გ̃ნგეშორე
  16. მით თქ̃̃ნ · და ნუ შესძრწუნდებით ყლ̃დვე :
  17. ̃ მფ̃ჱ მას ჟამსა დაჯდა · და შჯული დაწერა
  18. შეურაცხებად ქლ̃ქი იგი · და ტყებჲ̃ დიდი იქმნა
  19. ბრძანებისათ̃ს მეფისა · რ̃ ეტყოდა მაქსიმი
  20. ანე სიმრავლესა მას ერისასა ·
  21. Ⴑადა უკუე არს ძალი იგი გალილეველთაჲ
  22. აჰა ესერა ერმოგინე შეურაცხ იქმნა და
  23. მდინარესა შთაითხია · ხ̃ მენა მიიღო სიკუ
  24. დილი ძაღლებრ · რლ̃ისათჳსცა თქ̃ნცა შეურა
  25. ცხ იქმნებით · რ̃ მთ̃ ესევდით მისთჳსცა ქალა
  26. ლაქი : ქი თქ̃ნი შეურაცხ იქმნა :
  27. Ⴋას ჟამსა წარდგეს პირისპირ ნეტარნი იგი
  28. მწ̃ამენი და ჰრქ̃ს ვ̃ა ერთითა პირითა · დაეყენენ სტ̃

[7v]

  1. ̃ არცა ცეცხლმ̃ნ არცა მახულმ̃ნ არცა შუვა
  2. ნი მჴეცთანი · და არცა სხუანი სატანჯველ
  3. ნი შემძლებელ არიან ჩ̃ნდა სიყუარულ
  4. სა მას ქე̃სა · ამის გამო რლ̃სა გეგულების
  5. ყოფად იქმოდე · ადრე · რ̃ ვისწრავთ მის
  6. ლვად მეუფისა ჩ̃ნისა ქე̃სა :
  7. Ⴋას ჟამსა მწიგნობარმ̃ნ მ̃ წდ̃ისა მენაჲ
  8. სმნ და გრაფოს მიუგეს და ჰქ̃ეს შ̃ნდა ჵ
  9. მფ̃ჱ მოსლვითა შ̃ნითა ჩ̃ნ თანა რ̃ არარაჲ
  10. შეჰსძინე რი̃სათ̃ს მოხუედი · რ̃ მორაჲ
  11. ხუედ ჩ̃ნ ზა̃̃ა ლომი იზახდი · ხ̃ აწ მიი
  12. ქეც ვ̃ა მელი მოშიშებითა უსოსორად :
  13. Ⴀდ̃ დასცხერ წარმდებებისა მაგისგ̃ნ ზრა
  14. ხვისა შ̃ნისაგ̃ნ · და აღიმცირე ამაუები
  15. სა ეგე გულისსტ̃ყჲ შ̃ნი · რ̃ ვერ შემძ
  16. ლებელ ხარ · დასასრულსა საქმისასა ·
  17. ამის გამო თ̃ნაგაც მწუხარებჲ̃ მდ̃ს · ხ̃̃
  18. სიხარული სამარადისოჲ :
  19. Ⴋშ̃ნ მფ̃ჱ გ̃ნრისხნა გულისწყრომითა დი
  20. დითა სიტყჳსგებისა მისთ̃ს · და წ̃ი იგი
  21. მწიგნობარი და გრაფოს აღასრულნა
  22. მახჳლითა · ჴელითა თჳსითა · და წთ̃
  23. ̃თ პირველ დაშჯილთაჲ ბრძანა მახჳ
  24. ლითა აღსრულებაჲ :>
  25. ̃̃ნ მენა აღიხუვა მისგ̃ნ სათხოველი რა̃
  26. დაიმარხოს გუამი მისი ბიზინტია ქლ̃ქსა
  27. და მაქსიმიანე არაჲ ინება სათხუველი
  28. მისი აღსრულებად · და დასხნა გუამ
  29. ნი მთ̃ნი რკინისა გუადროცთა · და უბრძანა მათი ზღჳასა შთაბნევაჲ · და თუთ

[8r]

  1. წარვიდა სირცხულითა ბიზინტიად
  2. ̃ შემდგომად ოცისა დღისა მოიწია კიდო
  3. ბანი იგი ბიზინტიად ქლ̃ქდ · დღესა კჳრი
  4. აკესა მახლობელად ქლ̃ქისა კიდე
  5. სა ზღჳსასა · და შუვაღამეს ოდენ ქალ
  6. კიდოვნით კერძო · და შეეკრა ლოსკუ
  7. მასა მას სადა წ̃ნი იგი ესუენნეს სუეტი
  8. ნათლისაჲ ბრწყინვალჱ · და ორნი ან
  9. გელოზნი ბრწყინვალენი ხილვითა ნა
  10. თლისაჲთა · დგეს ნაწილთა თ̃ნა მწ̃ამეთასა :>
  11. Ⴃა ანგელოზთა მთ̃ აუწყეს ეპიკ̃ოპოს
  12. სა ქლ̃ქის̃სა მუსლვაჲ წთ̃ა მთ̃ და ას
  13. წრაფებდეს მასვე ჟამსა მიყვანება
  14. სა მწ̃ამეთასა · ხ̃ ეპკ̃პოზმ̃ნ შემოკრიბ
  15. ნა მღდელნი მოსწრაფედ · და კც̃ნი სარწ
  16. მუნონი და სათნონი · და იხილეს ნათე
  17. ლი იგი და მივიდეს და დადგეს კიდესა ზღჳსა
  18. სა ყ̃ნივე იგი ერთობით ხედვიდეს ანგე
  19. ლოზთა მთ̃ ღთ̃ისათა რ̃ნი მსახურებდეს კიდობ̃ნსა მ̃ს :=
  20. Ⴃა მოსცეს იგი ეპკ̃ოპოსა მას და მღდელთა
  21. და ეტყოდეს მთ̃ თუ ვ̃რ ჯერარს გ̃ნსუენე
  22. ̃ჲ წ̃თა მთ̃ ნაწილთაჲ · ხ̃ მთ̃ მიიხუნეს
  23. და დასხნეს დაფარულსა ადგილსა სა
  24. უნჯეთა შ̃ა ეკლესიისათა · ვ̃ე აღსრუ
  25. ლებამდე მაქსიმიანესსა :
  26. Ⴐი̃ შემდგომად ურისა თუსა ტანჯული
  27. ანგელოზისა მ̃რ მიეღო სლ̃ი მისი მისგ̃
  28. სწრაფითა დიდითა · მშ̃ნ დასხნეს პატი
  29. ოსანნი იგი საფასენი წთ̃ა იგი ნაწილნი ·
  30. მახლობელად კიდესა ზღჳსასა საცნაურად :

[8v]

  1. ქლ̃ქისა და ყლ̃ისა სოფლი საკჳრნებელად :
  2. Ⴑნეულთა და ცოდვათა მოსატევებელ̃დ · და
  3. მოგზაურთა კუერთხი ძლიერებისაჲ
  4. მენვეთა ნავთსაყუდელი შესავედრე
  5. ბელი · და ყლ̃ისა სოფლისა გ̃ნმათავისუ
  6. ფლებელი · და ჭირისა გ̃ნმარინებელად :
  7. Ⴃა ესრჱთ ერთობით წინაბრძულთა მი
  8. იღეს წამალი ჴსნისაჲ · და გჳრგჳნი ძლე
  9. ვისაჲ ასპარესსა მას კეთილ̃დ მსახურე
  10. ბისასა · და აღესრულნეს თუესა დეკენ
  11. ბერსა ათსა · ქ̃ჱს იჳ̃ს მ̃რ ოი̃სა ჩ̃ნისა · რი̃
  12. სა შუენის დბ̃ჲ თ̃ნა მმ̃ით და სლ̃ით წდითუ
  13. რთ აწ და მდ̃ს და ოკ̃თი ოკ̃ე ა̃ნ :=
  14. ※ Ⴀწ ვისმინოთ ძმანო საკჳრველებანი რ̃ნი
  15. ქმნნა ღ̃ნ ჴელითა წ̃დისა მწ̃მისა თჳსისა მენაჲსითა :
  16. Ⴉაცი ვინმე იყო ფ̃დ მდიდარი · და მოვიდა
  17. ალექსანდრია ქლ̃ქდ საჴმრად ვაჭ
  18. რობისა · და ესმნეს საკჳრველებანი რლ̃
  19. თა ჰყოფდა წ̃ჲ მენა · და თქუა თავით
  20. თჳსით · ვ̃დ მეცა მნებავს მისლვად და
  21. ლოცვად · ტაძარსა წ̃ისა მწ̃მისა მენაჲსა :
  22. და თაყუანისცემად წთ̃ა ნაწილთა მისთა ·
  23. Ⴃა მიცემად მუნ მცირედი რაჲმე ევლოგი
  24. აჲ საფასეთაგ̃ნ ჩემთა · რა̃ შემეწიოს
  25. მე ღთ̃ი მეუხებითა მის წმიდისაჲთა :
  26. Ⴃა აღდგა და მიიღო მის თ̃ნა კისაკი უქროჲ
  27. თა · და შევიდა ნავსა · და წიაღჴდა ზღჳა
  28. სა · და ვ̃ა გამოვიდა ნავით · მიემთხუა
  29. პანდოქიონსა ერთსა და ჰქ̃ა და ითხოვ[ა]
  30. სადგური · რ̃ მიმწუხ იყო დღჱ :>

[9r]

  1. Ⴃა ჰქ̃ა მეპანდოქსესა მოყუას ყავ ჩემ თა
  2. ნა წყალობ̃ჲ · და შემიყვანე მე სახლად შ̃
  3. და : რ̃ უჟამო არს · და ვერ ვიკადრებ მარ
  4. ტოდ სლად გზასა ჩემსა :
  5. Ⴠქ̃ა მეპანდოქსემ̃ნ მ̃ნ · შევედ ძმაო და
  6. ̃ნისუენე ცისკრამდე · და შევიდა კც̃ი იგი
  7. და დაჯდა · ხ̃ მენადოქსემ̃ნ მ̃ნ მოიღო ტაბ
  8. ლაჲ და დაუგო წ̃ე მისსა · და ვ̃ა ჭამაჲ ენება
  9. და დაძინების · და იხილა მეპანდოქმსემ̃ნ მ̃
  10. კისაკი იგი ოქროჲთა კც̃ისა მის თ̃ნა :=
  11. Ⴋას ჟამსა შევიდა ეშმაკი გლ̃სა მის კც̃ისასა
  12. რი̃ მდ̃ს ჰბრძავს ნათესავსა კც̃თასა · და
  13. ̃ა დაიძნა კც̃მნ მ̃ნ · აღდგა მეპანდოქსე
  14. იგი · და აღიღო მახჳლი და მუკლა კც̃ი იგი და
  15. მოიღო კისაკი იგი ყლ̃ითა მით საფასითა · და
  16. თქ̃ა გლ̃სა შ̃ა თჳსა · რაჲ უკუე ვყო გუა
  17. მი ესე ნუუკ̃ჱ · იხილოს ვინმე რი̃ესე ვყავ
  18. და აუწყოს მეფესა ·
  19. Ⴀდ̃ დავჭრნე ასუნი მისნი და შთავსხნე გოდორ
  20. სა და შთავაგდო ტბასა · და ყო ეგრჱთ · რა̃
  21. პუვუს ჟამი და შთააგდოს ტბასა : და ვ̃ე ა
  22. მას ჰყოფდა გ̃ნთენდა · და აღმოჰჴდა მზჱ
  23. და აღიღო თავი მისი რა̃ დამოსროს და შთად
  24. ვა გუდორსა მას :
  25. ※ Ⴃა აჰა ესერა მოვიდოდა წ̃ჲ მწ̃მჱ ქე̃სი
  26. მენა · ცხენებითა სრბით ერითა მრავლი
  27. თა · ვ̃ასახედ მეფისა მ̃რ მოვნილებული
  28. და ვ̃ე მოვიდოდა წ̃ჲ იგი · იხილა მეპან
  29. dოქსემ̃ნ მ̃ნ და შეშინდა მწრაფლ აღიღო
  30. თავი იგი · და დამუჰკიდა შ̃ს პანდოქსა მას :=

[9v]

  1. Ⴃა არა უწოდა რაჲმცა ყო შიშითა · და მოხ̃იწია
  2. ა წ̃ჲ მწ̃მჱ მენა · და გ̃ნაღო კარი სახლისაჲ მისისჲ̃
  3. და შეიპყრა მეპანდოქსე იგი და ეტყოდა მას :
  4. Ⴋითხა მე ჭ̃შმარიტად რაჲ იქმნა კც̃ი იგი რი̃ სად
  5. გურსა შ̃ნსა დგა წუხელის : ხ̃ მან უარყო და
  6. თქ̃ა : ვ̃დ არავინ დადგომილ არს აქა
  7. Ⴠქ̃ა მას წ̃ნ და უკუეთუ შ̃ნ არა გნებავს აღსა
  8. რებად მე ვპუვო იგი და მასვე ჟამსა წ̃
  9. აღიღო გოდორი იგი · და პუვა მას შ̃ა თავი
  10. კც̃ისაჲ მის სხუათა ასუთა თანა და სიმრავ
  11. ლჱ მჴედართაჲ მის თ̃ნა და მეპანდოქსესა
  12. მას შეეშინა ფ̃დ · და ჰგუნებდა ვ̃დ ეუწყა
  13. მეფესა სიკუდილი კაცისაჲ მის :
  14. Ⴄვედრებუდა წ̃ა მას და ეტყოდა · შემიწყალჱ
  15. ̃ დიდად ვცოდე · და აღვიარებ შეცუდებათა
  16. ჩემთა რ̃̃დ მრავალ არიან შეცოდება
  17. ნი ჩემნი : რლ̃ისათჳსცა მეფისა მ̃რ მოივლინე
  18. ჩემდა საწყალობელისა ამის · და ვხედავ
  19. მადლსა ღი̃სსა შ̃ნ თ̃ნა და მიგითხრნე უწესუებ̃ისა
  20. ჩემისა საქმენი :
  21. ̃ ვიხილჱ რაჲ კისაკი კაცისა ამის თანა · ფ̃
  22. დიდად · აღივსუ გული ჩემი უგუნორებითა
  23. და ჰვგებდი ვდ̃ს დაიძინოს მშ̃ნ აღვდეგ და
  24. მოვაკუდინე რა̃ დავიმკუდრო საფასე მისი ·
  25. და აჰა ესერა არს კისაკი მისი საფასითა მისითა :
  26. და მიგცე იგი წ̃ე უფლებისა შ̃ნისა · და მოგცე
  27. მონაგებთა ჩემთაგ̃ნი ასი დრაჰკანი და
  28. მე ხ̃̃ნმათავისუფლჱ მოკულვისა მისგ̃ნ :
  29. Ⴋიუგო წ̃ნ მ̃ნ და ჰქ̃ა მას შ̃ნ ხ̃ ინანე და მიგე
  30. ტევნენ შეცუდებანი შენნი · და მ̃ნ ჰქ̃ა ო̃

[10r]

  1. ჩემო ვ̃ა მიბრძანო ვყო უკუეთუ მიჴსნე ხ̃
  2. მეფისაგ̃ნ · წარვიდე ტაძარსა წი̃სა მე
  3. ნაჲსა და შევინანო მუნ · და მოვიღო საქმე
  4. მოწესეუბისაჲ :
  5. Ⴃა ვ̃ა იხილა წ̃ნ სინანული მისი · ჰქ̃ა დად
  6. გი აქა შუვა გოდორი იგი რლ̃სა შ̃ა არიან
  7. ასონი კც̃ისა მის · რა̃̃ნცხადნეს დბ̃ჲ ქე̃სი ·
  8. წთ̃ა მისთა მ̃რ · ამ̃ნ აღიღო გოდორი იგი და და
  9. დგა წ̃ე წი̃სა მის · და მოიდრიკნა მოჴლნი
  10. ̃ნ მენა მრავალ ჟამ · და ითხოვდა ღთ̃ისაგ̃ნ ·
  11. Ⴐა̃ აღადგინოს მკუდარი იგი არა ხ̃ კც̃ისა მის
  12. ̃ს რ̃ნ მუკლა იგი · ა̃დ ჟამისა მისთ̃ს და მწვა
  13. ლებელთა მთ̃̃ს · და წარმ̃რთა მ̃თ რ̃ნი ურწ
  14. მუნო იყვნენ წი̃სა მენაჲსთჳს :=
  15. Ⴃა ჰქ̃ა მუკლულსა მას შ̃ნ გეტყჳ სხ̃ელითა
  16. ოი̃სა ჩ̃ნისა იჳ̃ ქე̃სითა რ̃ნ დამამტკიცა კლდესა
  17. ზედა სარწმუნოებისასა · აღდეგი სიმტკიცი
  18. თა ყლ̃ითა ასოჲთა შ̃̃ითა · რა̃ ცნან შ̃ნ მ̃
  19. წარმართთა · და მწვალებელთა დბ̃ჲ ღ̃ჲ :=
  20. Ⴃა ისწაუნცა შ̃ნ მ̃რ ვ̃დ მე ვარ მონაჲ ღ̃ჲ მენა ·
  21. და მუთქუესვე აღდგა კც̃ი იგი ცოცხალი სუ
  22. ლითა · ვ̃ა პირველ̃დ იყო და მუიდრიკნა მუჴ
  23. ლნი და თაყუანისცა წ̃ა მწ̃მესა მენას · და სიმ
  24. რავლესა მას რ̃ნი მის თანა იყოს · და ჰქ̃
  25. ვჰმადლო ღ̃ა რ̃ნ ყო წყალობ̃ჲ ჩემ თ̃ნა მოსლ
  26. ვითა შ̃ნითა წ̃ო ღთ̃ისო · რ̃ დამძიმებულ ვიყავ
  27. ძილითა · და მოხუედ ო̃ო ძალითა მრავლითა
  28. და გ̃ნმაღუეძჱ მე · და არა ცნა კც̃მნ მ̃ნ რაჲიგი
  29. იქმნა მის ზ̃ა · და არცა მეპანდოქსემ̃ნ გამო
  30. უცხადა მას · და აკურთხა წ̃ნ მწ̃მემნ მუკ

[10v]

  1. ლული იგი და მკლველი და მიეფარა მთ̃̃ნ :
  2. Ⴃა აღიღო მეპანდოქსემან მ̃ნ ასი დრაჰკანი
  3. და ვაჭარმ̃ნ თჳსი კისაკი · და მივიდეს წი̃სა
  4. მოწ̃მისა მენაჲსა · და მიუძღუანეს რი̃იგი აღ
  5. ეთქუა · და აღიარა რაჲიგი უყო ვაჭარსა მ̃
  6. და ვ̃რიგი წ̃ნ ლოცვითა თჳსითა აღადგინა :
  7. Ⴃა ყ̃ნივე იგი ადიდებდეს ღ̃ა · და გ̃ნკურდებოდა
  8. ვაჭარი იგი სმენისა მისთ̃ს : ვ̃რიგი მოკუდა ·
  9. და კლ̃დ აღდგა და ადიდებდა ღ̃ა და მოწესე იქმნა
  10. მეპანდოქსე იგი და დაადრგა მუნ ხუთ წელ ·
  11. და აღესრულა · რ̃ შეწირულ იქმნა ლოცვაჲ
  12. მისი · და ვაჭარი იგი მიიქცა სახედ თჳსად სიხა
  13. რულითა დიდითა და მიუთხრა ყლ̃სა ალექსან
  14. დრიასა დბ̃ჲ ღ̃ჲ და საკჳრველებანი წ̃ისა მწ̃მისა მენაჲსი :
  15. Ⴃა ჰრწმენა მრავალსა ერსა წარმართთა
  16. სა და მწვალებელთასა მას დღესა შ̃ა გ̃ნკჳ
  17. რვებულნი ადიდებდეს ღ̃ა · ვ̃რიგი მეუხები
  18. თა მის წდ̃ისაჲთა გ̃ნჰკურნებდა ყლ̃თა სნეულე
  19. ბათა · ვ̃ე აღდგინებამდე მკუდრეთით :
  20. ※ სასწაულნი იქმნეს :
  21. ※ ⁘ Ⴃა კლ̃დ სხუაჲ საკჳრველი წი̃სა მენაჲსი
  22. ※მეგულების მითხრობად თქ̃ნდა რი̃ იქმნა
  23. ალექსანდრია ქლ̃ქსა Ⴉაცი ვინმე სახე
  24. ლით ევპრაპიოს · და გ̃ნიზრახა გულსა
  25. ̃ა თჳსსა და თქ̃ა · ვ̃დ ღ̃ნ აღმავსო მე ნიჭთა
  26. ̃ნ თჳსთა · და მომცა მე საფასე დიდძალი :
  27. Ⴘევქმნნე მე ორნი ბარძიმნი ვეცხლისანი · ერ
  28. თი მივსცე ტაძარსა წი̃სა მწ̃მისა მენაჲსა და
  29. ერთი იგი დავიყენო სამსახურებელ̃დ ჩემდა
  30. და შემდგომად სიკჳდილისა ჩემისა მივსცე იგი გ[ლა]

[11r]

  1. Ⴃა მოუწოდა ვეცხლისმჭედელსა ერთსა ჴ̃
  2. ლოვნებითა · და ჰქ̃ა მას მიიღე ჩემი ვეცხლი
  3. რჩეული · და შექმნეს ორნი ბარძიმნი ერთ
  4. სახენი · რა̃ არა ჰმატდეს ერთიერთსა · და
  5. ერთსა ზ̃ა დაწერე სახელი მწ̃მისა მენაჲსი
  6. და მეორესა ზ̃ა ჩემი · და მწრაფლ აღასრუ
  7. ლენ და მომართუენ იგინი მე ·
  8. Ⴃა მ̃ნ ყო ეგრჱთ ვ̃ა უბრძანა მას · და დაწერა
  9. თითუეულსა ზ̃ა სახელები · და დაემთხუია
  10. წი̃სა მენაჲსი უშუენიერესი მეორისა · და ვ̃
  11. იხილა კც̃მნ მ̃ნ · შეშურდა ჭურჭელი იგი წი̃საჲ
  12. მის · და თქ̃უა გლ̃სა შ̃ა თჳსა ·
  13. Ⴋივიდე წი̃სა მის და შევწირო მისსა ჩემი ესე
  14. და წი̃საჲ მის დავეყენო სამსახურებელად ჩე
  15. მდა · და შემდგომად სიკუდილისა ჩემისა
  16. მივსცე იგიცა ტაძარსა წდ̃ისსა · და შევიდა
  17. ნავსა და წარვიდა · და ვ̃ა ჟამი სამხრისჲ̃
  18. იყო მოვიდა მონაჲ მისი და დაუგო ტაბლაჲ · და
  19. დაუდგა ბარძიმე წი̃საჲ მის სამსახურებე
  20. ლად ო̃ა თჳსსა · და ვ̃ა შემდგომად სამხრისა ·
  21. Ⴀღიღო მუნა:მ̃ნ ბარძიმი იგი და მოვიდა ზღჳად · რა̃
  22. ̃ნრცხას იგი · და მოჴდა ღელვაჲ და მოუღო
  23. ბარძიმი იგი · ჴელთაგ̃ნ მისთა ·
  24. ̃ მონასა მას შეეშინა ო̃ისა თჳსისაგ̃ნ · ნუუ
  25. კუე ტანჯოს იგი · და შაიგდო თავი თჳსი ზღჳა
  26. სა შემდგომად ჭურჭლისა მის · და ვ̃ა ცნა
  27. კც̃მნ მ̃ნ შეწუხდა ფ̃დ · და იტყოდა ვაჲ ჩემდა
  28. ̃ ვცოდე ფ̃დ · და შევიშურვე ბარძიმი წდ̃ისჲ̃
  29. მის · და ამით წარვწყმიდე მონაჲ იგი ჩემი : და
  30. დიდად საყუედრელ ვიქმენ ესე ჩემდა :

[11v]

  1. Ⴍჳკუეთუ ცნან ესე კც̃თა · ვ̃დ დავიყენე ჭუ
  2. რჭელი იგი წი̃საჲ მის სამსახურებელად ჩემდა
  3. რავდენ არა მაყუედრედრებდენ მე · და უკუე
  4. თუმცა პირველ მეცნა მე უმჯობეს იყო ჩემდა
  5. ႤႰთისათ̃ს სამი წილი მიცემად · წდ̃ისა მის და არა
  6. შერდომად ესევ̃რსა სირცხულსა · და ყუედ
  7. რებასა · და არამცა წარმეწყმიდა მონაჲ იგი ჩემი :
  8. უფროჲს ხ̃ მწარითა სიკუდილითა · და აწ უკუე
  9. თუ ღირსმყოს ღ̃ნ და ვპოვნე ჴორცნი მისნი ·
  10. და დავჰმარხნე · მივსცნე ურნივე იგი ბარძი
  11. მნი ტაძარსა წდ̃ისა მენაჲსა · და წარწყმედილი
  12. სა მის ფასი · და ამას რაჲ იტყოდა :
  13. Ⴋოიწია ნავი ნავთსაყუდელსა · ხ̃ იგი ხედ
  14. ვიდა კიდესა ზღჳსასა იმიერ და ამიერ · ჰგო
  15. ნებდა ნუუკუე ღელვამ̃ნ გამოაგდოს გუა
  16. მი მისი კიდესა ზღჳსასა ჴმელად ვპუვო და და
  17. ვჰმარხო იგი : ხ̃ მენავენი იგი ეტყოდეს მას ·
  18. რაჲ არს უგუნორებ̃ჲ ეგე შ̃ნი :
  19. ̃ შემდგომად ორისა დღისა ნავითა სლვასა
  20. ̃ნსა არასადა გუნახავს · და შ̃ნ ეძიებ გუა
  21. მსა მკუდრისასა · და კც̃̃ნ მ̃ნ ჰქ̃ა მ̃თ · შენ
  22. დობა ყავთ ჩემთ̃ს ძმანო ვესა ღ̃ა და მეუხე
  23. ბასა წდ̃ისა მენაჲსა · რ̃ნ დაჭრილნი ჴურც
  24. ნი აღადგინნა ვ̃ა ძილისაგ̃ნ · ვინ უწყის თუ
  25. გუამი მისი მიჩუენოს პირველ სიკჳდილისა ჩემისა :
  26. და არა საყუედრელ ვიქმნე ამას რაჲ იტყოდა
  27. Ⴀჰა ესერა მონაჲ იგი მისი მოვიდოდა და აქუნ
  28. და ბარძიმი იგი ჴელთა მისთა · და ჰკითხვი
  29. და მენავეთა მთ̃ თჳსსა ოა̃სა :>
  30. ႨႾილეს რაჲ მენავეთა მთ̃ მონაჲ იგი მიუტ

[12r]

  1. ყორცეს ნავისა საბელი და მ̃ნ შეიპყრა იგი
  2. და გამოვიდა ჴმელად · და ვ̃ა იხილა იგი ო̃
  3. მისმ̃ნ · შეიტკბო და ანბურსუყოფდა მას : და ეტ
  4. ყოდა აჰა მონაჲ ჩემი სარწმუნოჲ
  5. Ⴋომკუდარ იყო და აღდგა და ცრემლოოდა ამას
  6. ყლ̃სა ზ̃ა ყოფილსა · და იგინი ნუგეშინისცემდეს
  7. სიხარულით · და ჰქ̃ა მიხარის და მხიარულ
  8. ვარ · რ̃ შემიწყალა მე ღ̃ნ წდ̃ისა მენაჲს მიერ :
  9. Ⴃა მიუთხრეს ყლ̃თა საკჳრველებაჲ და სასწა
  10. ულნი ესე · რ̃ მეშინის და ვძრწი · დაღაცათუ
  11. შევწირო ყ̃ი საფასჱ ჩემი ტაძარსა წი̃სა მე
  12. ნაჲსა არა ესწურებიან ყლ̃თა შეცოდებათა ჩემთა :=
  13. ̃ არა მოვიჴსენე თქუმული იგი რლ̃ი წერილ ა
  14. რს · ვ̃დ ნუ გული გითქუამს მოყუსისა შ̃ნისა
  15. სა · უკუეთუ მოყუსისაჲ არა სათნო არს რა
  16. ვდენ უფროჲს აწ წმიდისაჲ მის : და აწ შვი
  17. ლო ჩემო მითხარ მე ვ̃რ შთაჰვარდი შ̃ნ ზღჳ
  18. ად და ვ̃რ იჴსენ :
  19. Ⴠქ̃ა ყრმამ̃ნ მ̃ნ ო̃ო ჩემო ვ̃რ მივედი მე ზღჳსკი
  20. დესა და გ̃ნვრცხიდი ჭურჭელსა მას მოჴდა
  21. ღელვაჲ და მომიღო იგი ჴელთაგ̃ნ ჩემთა და
  22. ვთქუ თუ რაჲ სიტყ̃ჲ მიუგო ო̃ა ჩემსა · შე
  23. მეშინა ფ̃დ · და შთავიგდე თავი ჩემი ზღჳასა ·
  24. Ⴃა შთარაჲვარდი ვიხილჱ კც̃ი ერთი შემო
  25. სილი ნათლითა · და ურნი კც̃ნი მის თ̃ნა · და ეტ
  26. ყოდა მთ̃ რი̃ უდიდებულეს იყო მთ̃სა · შეიპყ
  27. ართ ეგე · და მ̃რ ჟამითგ̃ნ არღარა გ̃ნმეშორ
  28. ნეს იგინი ჩემგ̃ნ · ვდ̃ს მოვიწიე აქა ადგილსა ამას :=
  29. Ⴋშ̃ნ ცნა კც̃მნ მ̃ნ ვ̃დ შეეწია იგი მას მოსწრა
  30. ფედ ჟამსა მას ჭირისასა · მოწამემ̃ნ ქე̃სმ̃ნ :

[12v]

  1. მენა გიჴzna შ̃ნ · და ადიდებდეს ღ̃ა რ̃ნ ესევ̃რი
  2. ჴელმწიფებ̃ჲ მისცა წთ̃ა მისთა · და მივიდა
  3. ტაძარსა წი̃სა მენაჲსა და მისცნა მუნ ორნი
  4. ვე იგი ბარძიმნი · და მონაჲ იგი მისცა მსახუ
  5. რად ეკლესიასა მისსა · და მოიქცა სიხარუ
  6. ლით თჳსად ქლ̃ქდ ქებითა და კუერთხე
  7. ※ვითა ო̃ისა მიმართ := ※
  8. ※※ Ⴃა კლ̃დ სხუაჲ საკჳრველი მეგულების მით
  9. ხრობად წი̃სა ამის საყუარელნო :
  10. Ⴠურიაჲ ვინმე იყო ალექსანდრია ქლ̃ქსა
  11. ვაჭარი · და ქე̃ანისა ვისთანამე დამკჳდრე
  12. ბულ იყო · და უყუარდა ფ̃დ ურთიერთას
  13. ორთავე · და გ̃ნემზადა ჰურიაჲ იგი წარს
  14. ლვად ვაჭრობად · და მოვიდა სახიდ მო
  15. ყუსისა მის თჳსისა · და მისცა მას კისაკი თჳსი
  16. დაკრძალული საფასითა · და დაბეჭდული
  17. ბეჭდითა თჳსითა დამარხვად · ვდ̃ს მოიქცეს
  18. იგი სახიდ თჳსად და წარვიდა გზასა თჳსსა :
  19. Ⴃა მორაჲიქცა გზისა მისგ̃ნ წარსა ქე̃ანისა
  20. მისთ̃ს ძღუენი · დამარხვისა მისთ̃ს საფასე
  21. თა თჳსთაჲსა · ხ̃̃ნ მიიღო ძღუენი იგი და
  22. ̃ნიცინნა · და იტყუდა გლ̃სა შ̃ა თჳსსა · მე აღ
  23. ვიღო მოძღუნებული ესე · და უკუეთუ თჳსი
  24. იგი ითხოვოს · არარაჲ მიიღოს მისგ̃ნი :
  25. Ⴃა ჰქ̃ა ცოლსა თჳსსა · უკუეთუ შესაძლებე
  26. ლ არს უარისყოფად · კისაკი იგი ჰურიისაჲ მის ·
  27. და უკუეთუ გუაფიცებდეს ვფიცოთ · რ̃ ჰუ
  28. რიასა ვეფუცებით · და არარაჲ გუევნების ·
  29. და გ̃ნზრახვითა ეშმაკისაჲთა · ურთიერთას
  30. ჰბრძოდეს · ვდ̃ს შემოაკრბა მთ̃ ქლ̃ქი იგი · და

[13r]

  1. [მოე]გონა ჰურიასა მას და მივიდა და ჰქ̃ა ქე̃ანესა
  2. [მ]ას · მესმა ძმაო წი̃სა მენაჲსი ვ̃დ დიდ არს დბჲ̃
  3. მისი და არცხუენს მ̃თ რ̃ნი ც[ი]ლად ფიცვიდენ
  4. მოვედი და მივიდეთ მუნ · და უკუეთუ არარაჲ
  5. მიგეც შ̃ნ წარვიდე მე მშჳდობით :
  6. Ⴠქ̃ა ქე̃ანემ̃ნ მ̃ნ ვ̃რ იყოს ეგე რ̃ არა შევალს
  7. ჰურიაჲ ეკლესიასა ქე̃ანეთასა · ჰქ̃ა ჰური
  8. ამ̃ნ მ̃ნ ქე̃ანესა · დაღაცათუ შ̃ა არა შევიდე
  9. დავდგე გარეშჱ ხ̃̃ნ შევედ და მეფუცე :
  10. Ⴃა ქე̃ანემ̃ნ მან არაჲ შეჰრაცხა ფიცი იგი · და
  11. იტყოდა გუნებასა თჳსსა · ვ̃დ შემინდოს ფიცი
  12. ესე წ̃ნ მენა · და მასვე დღესა მივიდეს ორნივე
  13. ტაძრად წი̃სა მენაჲსა აღსრულებ̃d ფიცისა თ̃სისა :>
  14. Ⴠქ̃ა ჰურიამან მ̃ნ · გეშინოდენ ძმაო ფიცისა
  15. მისთ̃ს ოი̃სა · და შეიწყალე თავი შენი · და რავ
  16. დენიცა გნებავს აღიღჱ საფასისა მისგ̃ნ შ̃ნთ̃
  17. და ზოგი იგი რი̃ დაგიშთდეს მომეც მე · და ჰფუცავ ნუ :
  18. ̃ ქე̃ანემან მ̃ნ ყლ̃დვე არა ინება · მშ̃ნ მოიდ
  19. რიკნა მუჴლნი თჳსნი ჰურიამან მ̃ნ და ცრემ
  20. ლით იწყო ვედრებად · და იტყოდა ღ̃ო რ̃ნ ღირს
  21. მყავ მე შესლვად ტაძარსა წი̃სა და დიდებული
  22. სა მწ̃მისა შ̃ნისა მენაჲსა · შ̃ნ შუვამდგომელ მე
  23. ქმენ მე ჟამსა ამას შ̃ს ჩემსა და ქე̃ანისა ამის ·
  24. და ჴმაყო ჴმითა დიდითა და იტყოდა :
  25. Ⴜო̃ მწ̃მეო მენა დაღაცათუ არა ღირსვარ წო
  26. დებად ტაძარსა შენსა : და წოდებ̃d სახელსა
  27. შენსა · მაჩუენე დღეს ძალი შ̃ნი რა̃ მეცა გა
  28. დიდო შ̃ნ · ხ̃ ქე̃ანე იგი შევიდა · და არა დაიმა
  29. რხა შიში ღ̃ჲ გულსა შ̃ა თჳსსა · და ფიცა და ხედ
  30. ვიდა ჰურიაჲ იგი რა̃მცა იხილა სასწაული

[13v]

  1. ფიცისა მისთ̃ს · და სულგრძელ ექმნა წ[ჲ̃ მენა]
  2. Ⴃა ვ̃ა აღასრულა ფიცი იგი წარვიდეს ორნივე
  3. და წარვლეს მილიონი ერთი ხლდა ცხენი
  4. ქე̃ანისაჲ მის · და გარდამოაგდო იგი ქყ̃ნად · და
  5. დაჰვარდა მას ბეჭედი და კლიტჱ · რლ̃სა შ̃
  6. იდვა კისაკი ჰურიისაჲ მის · და ძებნა ქე̃ანე
  7. ̃ნ მ̃ნ ბეჭედი იგი და არა პოვა · გ̃ნიხარა ფ̃d : ·
  8. ̃ გარდავარდა ცხენისაგ̃ნ და აღდგა მრთელი
  9. ასოჲთა და ჰგონებდა ვ̃დ ესე იყო მისაგებელი
  10. ფიცისაჲ მის · დააჯდა ცხენსა თჳსსა და წარ
  11. ვიდეს ორნივე ზოგად გზასა ჟამსა სამხრისასა:
  12. Ⴘეინანა ჰურიამან მ̃ნ და იტყოდა რაჲსა მრ
  13. წმენა წი̃სა მენაჲსი · რ̃ საკჳრველებისა სა
  14. ქმენი რ̃ნი მესმნეს არცა ერთი რაჲ ვიხილ
  15. ̃თგ̃ნი · უკუეთუ̃ცა არა მეფიცა მისდა · ვინ
  16. უწყის თუმცა მცირედთა დღეთა შემდგომად
  17. მომცა რაჲმეეცა მცირედი მისგ̃ნ · და ცრემლით
  18. იტყოდა ვაჲმე ვ̃რ ესრჱთ წარწყმიდე ყლ̃
  19. საფასჱ ჩემი და არა უწყი და მარტოჲ იტყოდა :>
  20. Ⴋიუტევო ყ̃ი ზრუნვაჲ ჩემი ო̃ა და წი̃სა მწ̃მე
  21. სა მენას · ვ̃ა სათნო ვარსწ̃ე მისსა · ეგრჱთ
  22. იყავნ · და ვ̃ა დასხდეს ორნივე ზოგად :>
  23. Ⴀჰა ესერა მოვიდოდა მონაჲ ქე̃ანისაჲ მის და
  24. აქუნდა კისაკი იგი საფასითურთ · და იხი
  25. ლა რაჲ იგი გ̃ნკჳრდეს ორნივე · და ო̃ი იგი მ[ო]ნ[ი]
  26. საჲ მის შეძრწუნდა ფ̃დ · და ჰქ̃ა მონასა
  27. მას თჳსსა · ვინაჲ მოხუალ ანუ რაჲ არს
  28. რი̃ ეგე გაქუს შ̃ნ · ჰქ̃ა მონამ̃ნ მოვედ ძალისა
  29. თჳსცა მოავლინე ო̃ნ ჩემმ̃ნ აღსრულე
  30. ბად ბრძანებისა შ̃ნისა · ჰქ̃ა მას ო̃ნ მისმან :

[14r]

  1. Ⴅინაჲ მოგივლინე და რლ̃სა ბრძანებასა
  2. მოხუედ აღსრულებად · ჰქ̃ა მონამ̃ნ ვ̃
  3. დღეს მოვიდა მჴედარი ერთი ო̃ო ჩემო
  4. ̃დ მაღალი და საშინელი დედოფლისა
  5. ჩემისა · და აქუნდა ბეჭედი და კლიტე
  6. Ⴐლ̃სა შ̃ა დაგეკრძალა საფასჱ იგი · და
  7. ჰქ̃ა დედოფალსა ჩემსა იცნობ ამას და
  8. ჰქ̃ა ჵ · და ჰქ̃ა მჴედარმან მ̃ნ · ქმარი
  9. ̃ნი მევედრა და მომავლინა შ̃ნდა · და
  10. მრქუა წარმოეც ჩემდა კისაკი იგი ჰუ
  11. რიისაჲ ჴელითა მონისა შ̃ნისაჲთა :
  12. ̃ ვიგუემები წი̃სა მწ̃მისა მენაჲს მიერ ·
  13. და მით სრბით მოვიღე კისაკი ესე · და
  14. აჰა ესერა არს ბეჭედი და კლიტე სა
  15. ფასისაჲ მის · რი̃ მოიღო მჴედარმ̃ნ მან დე
  16. დოფლისა ჩემისა ·
  17. Ⴀღდგა ჰურიაჲ იგი და აღიღო კისაკი იგი
  18. მ[ი]თვე ბეჭდითა · ჴმობდა სიხარულით
  19. და იტყოდა · დიდ არს ღთ̃ი და წ̃ჲ მწ̃მჱ მისი
  20. მენა · და საკჳრველ არს სარწმუნოებ̃ი ქე̃
  21. ანეთაჲ · და ვინაჲ არს რი̃ არა გესვიდეს
  22. ̃ნ ო̃ო და მეოხებასა წი̃სა მწ̃მისა შ̃ნისა მე
  23. ნაჲსა და ჰრწმენეს · აჰა ესერა ო̃ო მე
  24. ცა ქე̃ანე ვიქმნე საკჳრველებათა
  25. ̃ს წი̃სა მენაჲსთა :> :> :>
  26. [Ⴃ]ა მის[ცა] მ̃ნ მესამჱ ნაწილი საფასისაჲ
  27. [მის რი̃ აღ]რაცხა სასწურითა · ათასი
  28. [დრაჰკანი] · და იტყუდა შ̃ნ თუთ უწყი :

[14v]

  1. მოწამეო ქე̃სო რ̃̃ე შ̃ნსა ვეტყოდე მას რა
  2. ვდენი გნებავს აღიღე შ̃ნთჳს · და სხუაჲ
  3. იგი მომეც მე და არა ინება :
  4. Ⴀწ მიგცე ესე წ̃ე სიწმიდისა შ̃ნისა · და გ̃ნე
  5. ყენა ჰურიაებასა და ნათელიღო მან
  6. და ყლ̃თა სახლეულთა მისთა · და შეირა
  7. ცხნეს საყოფელნი მისნი ქე̃ანეთა თანა ·
  8. Ⴃა კეთილად მსახურებითა ადიდებდეს
  9. ღთ̃სა და წი̃სა მწ̃მესა მენას · რი̃ არცხუენ
  10. ყლ̃თა ცრუთა · და მიერითგ̃ნ არღარავინ
  11. იკადრებდა ფიცად ტაძარსა მისსა · არცა
  12. სამართლივ არცა სიცრუვით :
  13. ̃ ქე̃ანე იგი წარვიდა სახიდ თჳსად მწუ
  14. ხარებითა დიდითა · და აღიღო ზოგი მონაგები
  15. სა თჳსისაჲ · და შეწირა წი̃სა მწ̃მისა მენაჲ
  16. სა და მუნ შეინანა შეცოდებ̃ი თჳსი · და
  17. არა გ̃ნეშორა ტაძრისაგ̃ნ მის წი̃სა · ვდ̃
  18. გამოეცხადა შეწყნარებ̃ი სინანულისა
  19. მისისაჲ · და ადიდებდა ღ̃ა და წ̃ა მწ̃მესა მე
  20. ნას · და დაიძინა მშჳდობით · ქ̃ეს იჳ̃ს მ̃
  21. ̃ისა ჩ̃ნისა რლ̃სა ჰშუენის დბ̃ჲ თ̃ნა მა
  22. მით და სლ̃ით წ̃დითურთ აწ და მდ̃ს და ოკ̃
  23. ოკ̃ე ამენ :> ※ ※ ※ ※ ※
  24. ̃ ※ † ႺႾႭჃႰႤႡ̃Ⴢ : ႼႣ̃ႨႱႠ : Ⴋ̃ႫႨႱႠ : Ⴙ̃ႬႨႱႠ ႭႬ
  25. ႭႴႭႰႤ : Ⴂ̃̃ႬႸႭ:ႰႤႡႭჃ:ႪႨႱႠჂ : · ႣႠ ႱႾႭჃ
  26. ႠႧႠ : ႫႤႭჃႣႡ:ႬႭႤႧႠჂ : Ⴐ̃ႬႨ : [ႠႶႼႤႰ]ႬႠ
  27. ႼႫႨႣႠ:ႫႠႬ : ႫႠႫႠႬ : Ⴙ̃ႬႫ̃Ⴌ : ႮႠႴႬ[ႭႲႨ :]
  28. ႺႾႭႰႤႡႠჂ : ႱႠႶ̃ႧႭჂ : ႣႠ ႱႠ