Cod. Ivir. georg-21: 238r-329v
ცხორებაჲ და მოქალაქობაჲ წმიდისა მამისა ჩუენისა და მოციქულთა სწორისა ბაგრატ მღდელთმოძღურისა ტავრომენელთა ქალაქისა, ჭალაკისა სიკილიისა, რომელი აღწერა ევაგრე ებისკოპოსმან, მოწაფემან მისმან.
Cod. Ivir. georg-21, f. 238r-238v–239r-239v–240r-
[238r]
- Ⴚხრბჲ და მქლ̃ქობჲ წდ̃ისა მმ̃ისა ჩ̃ნისა .
- და მოცქ̃ლთა სწორისა ბგ̃რტ მღდ̃ლთ
- მოძ̃ღრისა ტავრომენელთა ქ̃ლქისა ჭა
- ლაკისა სიკილიისა . რლ̃ი აღწერა ევაგ
- რე ებისკოპოსმ̃ნ მოწაფემ̃ნ მისმ̃ნ : :‧
- ※ : … : ÷ … : ※ : … : ÷ : … : ※ :
- ※ Ⴋოწევნულ არს ჟმ̃ი საყუარელნო . ჴელყოფად
- თხრობასა ამას კთლ̃სა და სლ̃თა სარგებელსა :
- ※ რ̃ლ არს ცხრ̃ბჲ . სანატრელისა მის და საკჳრველისა
- კც̃ისა ღთ̃ისა ბაგრატისი : და დიდებულთა მ̃თ . და
- ღთ̃ივ მონიჭებულთა სსწ̃ლთა . რ̃ნი აღასრულნა .
- მადლითა წ̃ისა სამებისაჲთა : გლ̃სმოდგინედ
- უკუე ისმინეთ ღთ̃ისმოყუარენო . მოქ̃ლქობაჲ ე :‧
- სე საღ̃თოჲ და წ̃ჲ . რ̃ა ზიარ მადლისა მისისა იქმ̃ნთ :‧
- Ⴐჟ̃ს იგი წყალობით მოიხილა ზც̃თ: ჩ̃ნ ზ̃ა . ღ̃ნ და მაც
- ხოვარმ̃ნ ჩ̃ნმ̃ნ ი̃ჳ ქ̃ე : და მოდრიკნა ც̃ნი და გარ
- დამოჴდა ქყ̃ნად . გ̃ნუშორებელად წიაღთაგ̃ნ
- მმ̃ისათა : და მოვიდა ძიებად წარწყმედულისა
- მის ნათესავისა კც̃თჲსა : და იქცეოდა ქყ̃ნასა
- ზ̃ა . და ღთ̃ივშუენიერთა მ̃თ საკჳრველებათა იქ
- მოდა : მას ჟმ̃სა . მმ̃ჲ ამის ღირსად ჴსენებული
- სა ბაგრატისი : დამკჳდრებულ იყო კერძოთა მ̃თ
[238v]
- პონტოჲსათა : ხ̃ გ̃ნგებითა ღ̃ჲთა . წარვიდა საქ
- მისა რაჲსათ̃სმე . კერძოთა ანტიოქისათა : და
- თ̃ნა ჰყვა ცოლი თ̃სი . და ბაგრატ მხოლოდშო
- ბილი ძჱ თ̃სი : და ვ̃ა ჟ̃მ რავდენმე დაყო კერ
- ძოთა ანტიოქისათა : და ინება მიერ შესლვაჲ ჰუ
- რიასტანად : რ̃ ღთ̃ი მიზეზსა ცხორების მომცემელსა
- Ⴞ̃ შევიდა რაჲ ქლ̃ქსა ერთსა ჰურიასტანისასა :
- იხილა მუნ ო̃ი ჩ̃ნი ი̃ჳ ქ̃ჱ . ვ̃რ იგი ასწავებდა სა
- სუფ̃ვლისათ̃ს ცთ̃ჲსა . და იქმოდა საკჳრველება
- თა უაღრეს ბნბ̃ისა : ჰრწმენა ცოლითურთ და
- შვილით თ̃სით . და ღირს იქმნეს საბანელსა მეორედ
- შობისასა . ბრძანებითა ო̃ჲთა : ჴელითა წ̃ისა მც̃ი
- ქულისა პტრ̃ესითა : და შეიმოსეს სამოსელი იგი
- ბრწყინვალჱ ქე̃ს სარწმუნოებისაჲ : და მოიქცეს
- სახედ თ̃სა გ̃ნათლებულნი სლ̃ითა . და ადიდებდეს
- თ̃საგ̃ნ დაუცხრომელად ღ̃ა ყლ̃თასა :‧ ⁘
- Ⴞ̃ ნეტარი ბაგრატ წარემატებოდა სიბრძნითა და
- მეცნიერებითა : და ასწავებდა მას მმ̃ჲ მისი ყლ̃სავე
- კთ̃ლსა . და გ̃ნამტკიცებდა სარწმ̃ნოებასა ზ̃ა ქ̃ეს ღ̃თი
- სასა შეურაცხყოფად ყლ̃ისავე სოფლოჲსა . და
- წარმავალისა საქმისა : და მის მხოლოჲსა მონე
- ბად . ვ̃ა ცხოველისა ჭშმ̃რიტისა ღთ̃ისა : დაღა
- ცათუ ჩ̃ნნი ესე ჴორცნი შეიმოსნა წყალობისათ̃ს ჩ̃ნისა :
- Ⴃა ეტყოდა მას ჵ შვილო ჩემო . ისწრაფე წარდ
- გომად წ̃ე ღ̃თისა უბიწოებით : და შეიტკბენ მცნე
[239r]
- ბანი მისნი რ̃ა ღირს იქმნე საუკ̃ნესა მას ცხორებასა :
- ხ̃ მო რაჲ იწია ჟმ̃ი ამიერ სოფლით გ̃ნსლვისა მისი
- საჲ . მოუწოდა ძესა თ̃სსა ბაგრატს : და გ̃ნამტკი
- ცებდა და ასწავებდა მას მყოვარ ჟ̃მ : და ვ̃ა
- აღასრულა მ̃ნ მოიდრიკნა მუჴლნი . და შვილი იგი
- საყუარელი მის თ̃ნა : და იტყოდა ვედრებით . და
- ცრემლითა მჴურვალითა : ო̃ო̃ ი̃ჳ ქ̃ე ღ̃ო ჩ̃ნო .
- რლ̃სა გნებავს ყლ̃თა კც̃თა ცხრ̃ბჲ . და მეცნიერება
- სა ჭშმრ̃ტბისსა მოსლვაჲ . შ̃ნ შეგვედრებ ყრმა
- სა ამას შეივედრე ესე : და შემწე ეყავ და წარ
- უძეღუ ნბა̃სა შ̃ნსა . რ̃ კხ̃ლ ხ̃რ უკ̃ი უკ̃ე ა̃ნ : :‧
- Ⴃა ესრეთ აღესრულა მმ̃ჲ ნეტარისა ბაგრატი
- სი : და შმდგ̃მდ მცირედისა დედაჲცა მისი . და და
- იღუაწნა ნეტარმ̃ნ თ̃სნი იგი მშობელნი . და დაჰ
- მარხნა ვ̃ა შეჰგვანდა : და შეურვებულ იყო
- და იტყოდა თავსა შ̃ს თ̃სსა : ვ̃რმე ვისწავლნე მე
- საღ̃თონი წერილნი : ანუ ვ̃რ გ̃ნვემტკიცო მე სარ
- წმუნოებასა : რ̃ ყრმა ვარ და არავინ არს
- მოძღუარ ჩემდა : ესევ̃რისა ამის რჩულისა .
- რლ̃სა მმ̃ჲ ჩემი მასწავებდა : ა̃დ ყ̃ნივე ესე სო
- ფელნი სხუას ა : ზ̃ა რჩულსა გ̃ნმტკიცებულ არიან :
- რაჲმე ვყო ო̃ შემეწიე მე : და ესრეთ ურვით იყო
- ფებოდა გოდოლსა შ̃ა მცირესა : რ̃ი აღეშენა თ̃სსა
- აგარაკსა : და რავდენ ძალედვა იწურთიდა
- სარწმუნოებასა ქ̃ესსა . მადლითა სლ̃ისა წმი
[239v]
- დისაჲთა . ვ̃ა იგი მმ̃ისაგ̃ნ თჳსისა ესწავა :‧
- Ⴞ̃ რჟ̃ს იგი ცხოველსმყოფელი ვნბ̃ჲ ქ̃ესი აღ
- ესრულა . და აღდგა მესამესა დღესა ოლ̃ი
- სიკდლ̃ისაჲ და ცხრ̃ებისაჲ : და ამაღლდა ზც̃დ .
- ვინაჲ იგი არა სადაჲთ გ̃ნეშორა . და დაჯდა
- მარჯუენით მმ̃ისა : და მოუვლინა სლ̃ი წდ̃ჲ
- თ̃სთა მ̃თ ყ̃ლდ ქბ̃ლთა მციქ̃ლთა : და გ̃ნიბნი
- ნეს იგინი ყლ̃სა სოფ̃ლსა ქადაგებად სიტ̃ყასა
- მას ჭშმ̃რტებისასა : მოჰვლიდა რაჲ ნეტარი
- პეტრე მც̃იქლი ქლქ̃თა და სოფელთა : და ნთ̃ლ
- სცემდა ერთა სახელითა მმის̃აჲთა და ძისაჲთა
- და სულისა წმიდისაჲთა :‧ ⁘ :
- Ⴋოიწია გ̃ნგებითა ღ̃ჲთა კერძოთა მთ̃ცა პონ
- ტოჲსათა . სადა იგი იყოფებოდა ნეტ̃რი ბაგრ̃ტ :
- და მიჰმართა გოდოლსა მას . და დადგა აჩრ
- დილსა ქუეშე მისსა : და ასწავებდა ერთა
- და ჰრწმენა ერსა მრვ̃ლსა სიტ̃ყჲ მისი : და მო
- იქცეს ქ̃ეს ღთ̃ისა მონებად : ⁘ :
- Ⴄსე რაჲ იხილა ნეტრმ̃ნ ბაგრატ . შეიმოსა სამო
- სელი ბრწყინვალჱ : რ̃ა სლ̃ისა მისებრ მისისა წ̃ი
- სა . გარეშეთცა შუენიერებაჲ ქ̃ეანობისაჲ აჩ
- უენოს : რ̃ ოდეს გოდოლსა შ̃ა არნ . მცირჱ კუარ
- თი კმა არნ სამოსლად მისა : ხ̃ მშ̃ნ წ̃ი იგი
- სამოსელი შეიმოსა . და გ̃ნვიდა და დადგა ერსა
- შ̃ს . და ისმენდა სიტყ̃ათა მცქ̃ლისათა : და ვ̃ა
[240r]
- აღასრულა სწავლაჲ იგი და ერი გ̃ნიყარა : მირბი
- ოდა იგი და შეუვრდა ფერჴთა მცქ̃ლისათა . და
- ამბორსუყოფდა მ̃თ :‧ Ⴠქ̃ა მას წ̃ნ პეტრე კთ̃ლდ
- გპოე შვილე ეგე ეკლესიისაჲ : რ̃ სლ̃ითა იცნა იგი :‧
- Ⴋიუგო და ჰქ̃ა მას ბაგრატ . მცი̃ქლო და მწ̃ფეო
- ქ̃სო . ნუ უღირს იჩინებ შემოსლვად სახლსა ჩ̃მ
- სა მწფ̃ეთა შ̃ნთა თ̃ნა და მიღებად საზრდელისა .
- რ̃ გხედავ ო̃ ჩემო ფ̃დ დამაშურალსა : ისმინა
- მისი წ̃ნ მციქ̃ლმნ და შევიდა სახლსა მისსა და აღას
- რულა ლც̃ვაჲ . და მოიღო პური გ̃ნტეხა და მის
- ცა ყლ̃თა : და მიიღეს საზრდელი და გ̃ნძლიერდეს : ⁘
- Ⴞ̃ ადგილსა მას მრავალი ერი მოაქცია . ნეტ̃რმნ
- პეტრე და ნათელსცა სახელითა მმ̃ისჲთა ძისაჲთა
- და სლ̃ისა წ̃ისაჲთა : და მწფ̃ეთა მისთაგ̃ნი ერთი .
- კც̃ი ღთ̃ის მოშიში და ფ̃დ სწავლული . მოძღუ
- რებასა საღთ̃ოსა . სახელით მაქსიმიანოს . აკ̃ხა
- ების̃კპსდ მის დაბისა : და დაყო მუნ ორმეოც
- დღე : და იყო სადგური მისი სახლსა წ̃ისა ბგ̃რტისსა :
- და ასწავებდა მას ყ̃ლსავე წესსა საღთ̃ოსა .
- და სთესვიდა გლ̃სა მისსა თესლსა მას ღთ̃ისმსა
- ხურებისასა . ვ̃ა იგი სუროდა ნეტარსა ბაგრ̃ტს :
- და ეტყოდა მრავალთა მ̃თ სწავლათა თანა
- ამასცა : შვილო ბაგრატ ვ̃ა იგი ჩ̃ნ დაუტევეთ
- ყ̃ი და შეუდეგით ქ̃ა : ეგრეთვე შ̃ნ გიღირს ყოფ̃ად :
- Ⴋიუგო ბაგ̃რტ და ჰქ̃ა მას . მციქ̃ლო ქე̃ს ღ̃თისაო
[240v]
- ამას მე მრავლით ჟმ̃ითგ̃ნ სურვიელ ვარ . ვი
- ნაჲ დღითგ̃ნ მშობელნი ჩემნი აღესრულნეს : და აწ
- ვესავ ქ̃ა ღ̃ა ჩ̃ნსა . შ̃ნ თ̃ნა ყოფად ვარ ყ̃ლ
- თა დღეთა ცხრ̃ბისა ჩემისათა : და ნუ მომიძა
- გებ უღირსსა ამას და ცოდვილსა : ⁘ :
- ႤႱე რაჲ ესმა წ̃სა მცქ̃ლსა პტრ̃ეს თქ̃ა . კხ̃ლ რს
- ო̃ი რ̃ი წ̃და ჰყოფს ყ̃ლსა კც̃სა მოქცეულსა
- მისსა : მშ̃ნ ევედრა ნეტ̃რი ბრგ̃რტ მციქ̃ლსა . რ̃ა
- ნათ̃ლსცეს მონათა მისთა : რ̃ ესოდენ სხ̃რი კც̃ი
- იყო რ̃ლ მონათა თ̃სცა დიდად ზრუნდა : ხ̃ მო
- ციქ̃ლმ̃ნ სიხარ̃ლით შეიწყნარა თხოვაჲ მისი : და
- წარავლინა ნეტრ̃მნ ბაგრატ და მოუწოდა მო
- ნათა თ̃სთა . ყლ̃თაგ̃ნ აგარაკთა : და ნათელიღეს
- გლ̃სმოდგინედ . ყლ̃თა ჴელითა წ̃ისა მცქ̃ლისა პეტ
- რესითა : და შეჰვედრნა იგინი წ̃ნ მცქ̃ლმნ ვედ
- რებითა ბაგრატისითა . მაქსიმინოს ებისკოპოს
- სა . რ̃ა ზრუნვიდეს მთ̃თ̃ს და ასწავებდეს : და რ̃ნი
- ცა იპოვნენ მთ̃გ̃ნნი კც̃ნი ღ̃თის მოშიშნი . აკურთ
- ხნეს ხუცად და დიაკონად : ⁘ :
- Ⴞ̃ ბგ̃რტ ყ̃ივე მონაგები თ̃სი შეკრიბა ოქროჲ და
- ვეცხლი . და მარგალიტი მრავალი : და სამოსელი
- დიდფასისაჲ საცხოვარი და სიმდიდრ̃ი ფდ̃ი . და
- ბრძანებითა მციქლ̃ისაჲთა გ̃ნუყო გლახაკთა და
- ზოგი მისცა მონათა თ̃სთა და ჰქ̃ა : მე ესერა ამის
- ყლ̃ისაგ̃ნ ვიჯმნი . და ქ̃ესა შეუდგები : და აგარა
[241r]
- კები ჩემი ვენაჴები და ყანები თქ̃ნ გ̃ნიყავთ :
- რ̃ა გაქუნდეს საჴსენებელად ჩემდა :‧
- Ⴀმას რაჲ ეტყოდა . ტირილითა მწარითა ტიროდეს
- იგინი გ̃ნშორებისათ̃ს მისისა და ჰქ̃ეს მას: ო̃ ჩ̃ნო
- ჩ̃ნცა მზა ვართ ყ̃ნი ყოფად რავდენიცა მიბრძა
- ნო და შეგიდგეთ შ̃ნ : ჰქ̃ა მ̃თ ნეტარმ̃ნ ბაგ̃რტ .
- თქ̃ნ ყ̃ნი ქ̃ესდა შედგომილხართ და ძმანი ხრ̃თ ჩმ̃ნი :
- იყვენით ებისკოპოსისა თ̃ნა . და ჰმორჩილობდით
- მას . ცხრ̃ბისათ̃ს სლ̃თა თქ̃ნთაჲსა : Ⴞ̃ სახლი თ̃სი
- ეკლესიად გ̃ნაწესა ნტრ̃მ̃ნ ბგრ̃ტ . და შეკედლებით გოდ
- ლისა მის აღაშენა ეკლესიაჲ : რ̃ა იყოს გოდოლი
- იგი საჭურჭლედ ეკლესიისა : და მისცა ეკლ̃სსა
- რავდენიცა საჴმარ იყო საფასჱ : და აკ̃ხა ეკლე
- სიაჲ იგი წ̃ნ მცქ̃ლმნ პტ̃რე : და მოუწოდა ების
- კოპოსსა და აღწერით მისცა ყ̃ივე წესი ეკლესი
- ისაჲ : და ასწავა რ̃ა გალობდენ ფ̃ნთა დ̃თისთა .
- წესითა ფ̃ნთა და კანონთაჲთა : ⁘
- Ⴄგრეთვე გ̃ნუწესა სამწუხროჲ ლოცვაჲ და საცის
- კროჲ . და აღსრულებჲ წ̃თა საიდუმლოთაჲ : და კურ
- თხევაჲ მღდ̃ლთჲ : და წესი ნთ̃ლისღებისაჲ . და აღ
- მართებაჲ ჯ̃ჲ . და ესე ყ̃ი ასწავა ებისკოპოსსა
- და ჰქ̃ა : იხილე შვილო მაქსიმინე რ̃ ზც̃ისა პტ̃ვი
- მოგიღებიეს . ეკრძალე მოძღურებასა ამას . რ̃ლ
- უბიწოდ დაიმარხო დიდი ესე ნამარხევი . რლ̃ი
- იძიონ შნგ̃ნ დღესა მას გ̃ნკითხვისასა : ოდეს იგი
[241v]
- კაც̃დ კცადისა სქ̃მჱ გამოცხადნეს წ̃ე მართლისა მის
- Ⴞ̃ ნეტარმ̃ნ ბგ̃რტ მისცა მცი̃ქლსა ჯ̃რი შუენიერი ოქ
- როჲსა წ̃ისაჲ . შემკობილი მარგალიტითა და თ̃ლე
- ბითა პატიოსნითა : და ჰქ̃ა ესე მმ̃ამ̃ნ ჩემმ̃ნ ქმ
- ნა სურვილითა ქ̃ეს ვნებისაჲთა . და დამიტევა
- მე : რ̃ მეტყოდა ამას სახესა ზ̃ა დამოჰკიდეს ჰუ
- რიათა ო̃ი ჩ̃ნი : რ̃ იყო კც̃ი იგი ფ̃დ მორწ̃მნჱ : მი
- იღო იგი მცქ̃ლმნ და იხილა რ̃ მადლი ღ̃ჲ იყო . ჯრ̃სა
- მას ზ̃ა : და ბრძანა ქმნად ბუდჱ ნაძჳსაჲ . და მას
- შ̃ა შთადვა და მისცა ებისკოპოსსა . რ̃ა შიშით თა
- ყნი̃სცემდენ მას : და მოუწოდა ყლ̃სა მას ერსა მორ
- წმუნესა . რ̃ლსა ნთ̃ლეღო . და დაადგინა ების
- კოპოსისა თ̃ნა და ეტყოდა: იხილეთ ძმანო . ნუვინ
- თქ̃ნგ̃ნი მიდრკების გზისა მისგ̃ნ ჭშმ̃რიტისა . ნუცავინ
- უვარჰყოფთ . რაჲ იგი ისწავეთ ჩემგ̃ნ : ა̃დ ყლ̃ი
- ვე ჭირი და შრომაჲ თავსიდევით ჭშმ̃რიტებისათ̃ს :
- და მოწყალებასა გლახაკთასა ნუ უდებჰყოფთ :
- ივლტოდეთ შვილნო ცრუ წწ̃ტყლთაგ̃ნ . რ̃ნი მოვი
- დოდიან თქ̃ნდა ვ̃ა ცხოვარნი . და შ̃აგ̃ნ არიან
- მგელ მტაცებელ : ნუ თ̃ნააღერევით მ̃თ ყლ̃დვე :
- ა̃დ რაჲ იგი ისწავეთ ჩემგ̃ნ მას ზრახევდინ : მას
- შ̃ა იქცეოდეთ . და ღ̃ი მშჳდ̃ბისჲ იყავნ თქ̃ნ თ̃ნა :
- ႤႱრეთ გ̃ნუტევა ერი იგი . და ხვალისა დღე აღვი
- და გოდოლსა მას . და დადგა მას შ̃აცა საკრთ̃ხვლი :
- და აღასრულა წ̃ჲ ჟმ̃ისწირვაჲ : და აზიარა ყ̃თა
[242r]
- წ̃ჲ ჴორცი და სისხლი ქ̃ესი : და ჰქ̃ა ეპისკოპოსსა .
- მომართუ აქა გუჯარი ეკლესიისა კრთ̃ხვისჲ .
- და მღდ̃ლთა კხ̃ვისჲ : და მოართუა რაჲ დადვა იგი
- წ̃სა საკრთხ̃ვლსა . და უბრძანა ებისკოპოსსა მო
- ღებად იგი მ̃რ ხ̃ მ̃ნ შიშითა დიდითა . მიყო ჴელი და
- Ⴋიუგო წ̃ნ პეტრე და ჰქ̃ა მას . იხილე შვილო რაჲ
- ეგე მიიღე : რ̃ სლ̃ნი ამის ერისანი შეგივედრებიან .
- და სიტყჳს მიცემაჲ თ̃ნაგაც მთ̃თ̃ს : შეიმოსე უკუე
- მადლი ღ̃ჲ . და იყავ მშჳდ . და მდაბალ . გლახაკ
- თა მოწყალე . და უცხოთა შემწყნარებელ : რ̃
- უაღრეს არს ყ̃ლთა სსწ̃ლთა მოწყალებ̃ჲ : ესე
- ვ̃თრი მრვ̃ლი ასწავა ებისკ̃პსსა მციქ̃ლმნ :და მერ
- მე მოუწოდა იოსებს მხატვარსა და ჰქ̃ა მას .
- გამომიხატე აქა ხატი ო̃ისა ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესი : რ̃ა
- იხილონ ერთა სახჱ გ̃ნკაცებისა მისისაჲ : და უმე
- ტესად ჰრწმენეს : და იჴსენებდენ სსწ̃ლთა ჩ̃ნთა :‧
- Ⴋოიღო მხატვარმ̃ნ წამლები ცჳლოანი . და გამო
- ხატა ხატი ო̃ისა ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესი : ჰქ̃ა მას მოცქ̃ლმ̃ნ .
- გამოხატე შვილო ჩემიცა ხატი . და ძმისა ამის ჩ̃ნისა
- ბგრ̃ტისი . რ̃ა იტყოდიან ამისა შმდ̃გმდ საჴსენებე
- ლად : ვ̃დ ესე არს რ̃ნ ჩ̃ნ შ̃ს სიტ̃ყჲ ღ̃ჲ ქადაგა მო
- წაფჱ მისი პეტრე : და ძმისა ბაგრატისთ̃ს თქ̃ან :
- ესე არს რ̃ნ აღაშენა ეკ̃ლსჲ . და გოდოლი ესე საჭურ
- ჭლჱ : ხ̃ მხატვარმ̃ნ ყ̃ივე ყო . სიტყჳსა მისისაებრ :
- და ზ̃ა დაწერა თითოეულისა სახელი : რ̃ ესრეთ
[242v]
- იქმოდეს მციქ̃ლნი : იჱ̃ლემითგ̃ნ ანტიოქამდე :
- და ვ̃ეცა ვიდოდეს :‧ : : ⁘ : :
- Ⴀმისა შმდ̃გმდ გ̃ნიზრახა პეტრე თავმ̃ნ მ̃ნ მციქ̃ლ
- თამ̃ნ . გამოსახვად ყ̃ივე საქმჱ . გ̃ნკაცებისა
- ო̃ისა ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესი : ვინაჲთგ̃ნ ან̃გლზმ̃ნ გ̃ხნი
- უღაღადა ქლ̃წლსა მრ̃მს : და ვ̃ე ამაღლებამდე
- ო̃ისა ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესი : რ̃ ჴელოვანი იყო მხატვარი
- იგი . რ̃ნცა ყ̃ივე გამოსახა კთ̃ლდ : და ბრძანა მო
- ციქ̃ლმ̃ნ ამით სახითა შემკობად ეკლს̃იათჲ : მიე
- რითგ̃ნ უკუე მოსწრაფე იყვნეს ყ̃ნი მორ̃წმნნი გა
- მოსახვად ესევ̃რთა მ̃თ სახეთა . ფიცართა ზ̃ა გი
- ნა ქარტათა . და მიუძღუანიან ეპისკოპოსთა
- ურთიერთას : და აღაშენნიან რაჲ ეკლესიანი :
- გამოწერიან ყ̃ივე იგი შუენიერად და შემკობილად :
- და ასწავებდიან ერსა შიშით და პტ̃ვით თ̃ყნისცემად :
- და შემთხუევად სახეთა მ̃თ ქ̃ეს ღ̃თისა სქ̃მეთასა :‧
- Ⴞ̃ რჟ̃ს ესე ყ̃ი აღასრულა წნ მცქ̃ლმ̃ნ ყო ლცვ̃აჲ
- და გარმოვიდა გოდლისა გ̃ნ . და ჰქ̃ა ბგრ̃ტს . ჟ̃მი
- არს აწ წარსლვად ჩ̃ნდა : გზასა ჩ̃ნსა ვინაჲცა
- ო̃ნ მიმიძღუეს : ხ̃ ნეტ̃რი ბგრ̃ტ დადგა გოდოლსა მას
- შ̃ა თ̃საგ̃ნ . წ̃ე პტს̃ნისა და ცხოველსმყოფელისა ჯ̃ი
- სა და ხატისა ო̃ისა ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესისა : ილოცვიდა
- ცრემლით და იტყოდა : ი̃ჳ ქ̃ე რ̃ი მოხუედ წყალობით
- მოძიებად ნათესავსა კც̃თასა . ნუ უგ̃ლებელსმყოფ მე რ̃ გლა
- ხაკ და დავრდომილ ვარ : მოიხილე სიმდაბლესა ზ̃ა
[243r]
- ჩემსა . რ̃ შ̃ნდა მოვივლტი ყლ̃დ ძლიერისა . და სა
- ხიერისა ღ̃თისა : და აღასრულა რაჲ ლოცვაჲ გა
- მოვიდა გოდლისა მისგ̃ნ . და მივიდა სამარხოსა
- მმ̃ისა და დედისა თ̃სისასა. დადგა მას ზ̃ა და თქ̃ა
- Ⴀჰა ესერა მმ̃ო კთ̃ლო . და შ̃ნ დედაო ჩემო ტკბილო .
- სწავლისა და ბრძანებისაებრ თქ̃ნისა . წარვალ
- შვილი ესე თქ̃ნი შედგომად ქს̃ა შეწევნითა მისი
- თა ევედრენი უკუე ქ̃ესა ღ̃ა ცხრ̃ბისათ̃ს ჩემისა .
- და ამბორსუყო სამარხოსა მას და გამოვიდა მ̃რ :
- და შევიდა სახლსა რ̃ლსა შ̃ა მონანი მისნი იყვნეს : და
- პოვნა ყ̃ნი მძინარენი რ̃ ღამე იყო : და ვ̃რ იხილეს იგი
- ყ̃ნი ზე აღდგეს . და დაუტევა მ̃თ მშჳდობ̃ჲ და მოიკით
- ხნა : ხ̃ იგინი მოეხჳნეს მას და მწარითა ცრემლითა
- გოდებდეს . და იტყოდეს ვაჲ ჩ̃ნდა ო̃ ჩ̃ნო . რ̃ ობოლ
- ნი და უუფლონი დავშთებით : ოდესმე უკუე ვი
- ხილოთ პირი შ̃ი : ცრემლოდა ნტ̃რი ბგრ̃ტცა და ჰქ̃ა .
- ნუ მწუხარე ხართ ძმანო . რ̃ დაღაცათუ ჴორცი
- თა გ̃ნგეშორები ა̃დ სლ̃ითა თქ̃ნ თ̃ნა ვარ : და ესრ̃თ
- მოიკითხნა იგინი და გ̃ნვიდა . და მრქუა მე შვილო
- ევაგრე შემომიდეგ მე : რ̃ მე ხ̃ წარმიყვანა მისთანა .
- სახლეულთა მისთაგ̃ნ : ⁘
- Ⴃა ესრეთ მივედით წ̃ისა მციქ̃ლისა პეტრესსა . და
- ვპოეთ იგი აღას[რ]ულებდა რაჲ გალობასა ცის
- კრისასა : და აღასრულა რაჲ ლც̃ვჲ ჰქ̃ა ნეტარსა
- ბაგრ̃ტს : კთ̃ლ არს მდ̃ის მღჳძარებაჲ და ლოცვაჲ :
[243v]
- ამას ზ̃ა უკუე მოსწრაფე იყ̃ვ მდ̃ის. და გალობდი
- ფ̃ნთა დთ̃ისთა დღე და ღამე . და ლოცვათა შესწი
- რევდი ღ̃თისა : და ვ̃ა მო ოდენ ახდა ჟმ̃ი გ̃ნთი
- ადისაჲ გ̃ნვედით დაბისა მისგ̃ნ : და დადგა მცქ̃ლი
- აღმოსავალით კერძო . მუჴლნი მოიდრიკნა და თქ̃ა :‧
- Ⴍ̃ო ი̃ჳ ქ̃ე დაიცევ დაბაჲ ესე . და მას შ̃ა მყოფნი
- მორწ̃მნნი . დაფარენ საფარველსა შ̃ნსა ქუე
- შე : რ̃ კურთხ̃ლ ხ̃რ უკ̃თი უკ̃ე ა̃ნ : და მოვიკითხეთ
- მაქსიმინოს ეპისკ̃პსი და წარვემართენით : და
- ვ̃ა ვლეთ ოციოდენ უტევანი მივიწიენით ზღჳს
- პირსა და ვპოეთ ნავი და შევედით მას შ̃ა . და
- წარვედით ანტიოქიამდე ქად̃გბითა სიტ̃ყასა ღ̃ი
- Ⴞ̃ მოვლინებულ იყო მუნ იჱ̃მით მციქ̃ლთაგ̃ნ კც̃ი . მის
- ვე ქლ̃ქისაგ̃ნ ყოფილი ნათესავით : სახელით
- მარკიანოს . სწავლად ერისა : ამას ვ̃ა ესმა
- მოსლვაჲ მციქ̃ლისა პტრ̃ესი : აღძრა ყლ̃ი სიმრა
- ვლჱ მორწ̃მნთჲ : და მოვიდეს მიგებებად მისდა :
- რ̃ იგინი ასწავლიდეს ხ̃ მცქ̃ლნი ნათელსცემდეს : და
- მოიყვანა ნეტარმ̃ნ მარკიანე დიდი სიმრავლჱ წ̃ე
- მციქ̃ლისა . რ̃ლთა ჰრწმენა და ასწავა მ̃თ მო
- ციქ̃ლმ̃ნ და ნათელსცა : და წარიყვანა მარკია
- ნეცა მის თ̃ნა მიმოსლვად . და მიმოვიდოდეთ
- მციქ̃ლისა თ̃ნა ყ̃ლთავე ქლ̃ქ̃თა და სოფელთა :
- და ქდ̃გბდა სახარებასა ქ̃ესსა : და ნათელსცემ
- და მორწ̃მნეთა სახელითა მმ̃ისჲთა და ძისაჲთა
[244r]
- და სლ̃ისა წ̃ისაჲთა . და ჰკურნებდა ყ̃ლსა სენსა
- და ცისად ცისად გუემულებასა . და ს̃ლთა არა
- წ̃თა გ̃ნასხმიდა : ესე ყლ̃ი რაჲ აღესრულებოდა მად
- ლითა ქ̃ესითა . წ̃ისა მციქ̃ლისა პეტრეს მ̃რ გ̃ნმ
- რავლდებოდა რიცხჳ ქ̃ს მორწ̃მნთჲ : ⁘ .. :‧
- Ⴞ̃ ნეტარი მციქ̃ლი პავლე . იგიცა ქდგ̃ბდა და მიმო
- დასდებდა სიტ̃ყასა მას ღთ̃ისასა : და მას ესმა რაჲ
- პეტრესი კერძოთა კილიკისათა ყოფაჲ : მოვიდა
- მისა და მოიკითხეს ურთიერთას . მოწლედ თავ
- თა მ̃თ მოცქ̃ლთა : Ⴋშ̃ნ პავლე აღდგა შ̃ს . და ეტ
- ყოდა პეტრეს და სხ̃თა მცქ̃ლთა : რ̃ნიცა პოვნა
- ათორმეტთაგ̃ნნი . ვ̃ს არა აკხ̃ვთ ებისკ̃პოსად .
- მწფ̃ეთა მაგათგ̃ნ რ̃ნი შეგიდგან თქ̃ნ . და წარავლი
- ნებთ კერძოთა დასავალისათა : ა̃დ ყ̃ნი თქ̃ნ თ̃ნა
- გიპყრიან : და სათნოეყო . სიტყ̃ჲ ესე პავლესი . მციქ̃ლ
- თა : და გამოარჩინეს კც̃ნი რ̃ნი ს̃ლმ̃ნ წ̃ნ უჩუენნა
- მ̃თ : და წარავლინნეს კერძოთა ჰრომისა და აფრი
- კეთისასა : რ̃ თავადნი :იგი : მციქ̃ლნი ჯერეთ არა მივიდო
- დეს ჰრომედ . ა̃დ იგინი წინა წარ̃ვლინნეს რ̃ა ქდ̃გბ
- დენ სიტ̃ყსა ღთ̃ისასა : და მისცეს მ̃თ კანონი ყ̃ივე საეკ
- ლესიოჲსა წესისაჲ : ⸪
- Ⴞ̃ ნეტარმ̃ნ მციქ̃ლმ̃ნ პეტრე ჰქ̃ა მარკიანეს და ბაგ
- რატს : შვილნო ჩემნო მიიღეთ თქ̃ნცა უღელი ების
- კოპოსობისაჲ : და გ̃ნვედით კერძოთა დასავალი
- სათა . და აღასრულეთ მსახურებაჲ თქ̃ნი : რ̃ აჰა
[244v]
- ესერა პრისკლე მოწ̃ფჱ პავლჱსი . წარვიდა პალი
- ას : და სხ̃ნი სხუად კერძო რ̃ა მეცა ვიქადოდი თქ̃ნ
- მ̃რ ვ̃ა პავლე : და სხ̃ნი მცქ̃ლნი მწფ̃თა მ̃რ თ̃სთა :‧
- Ⴋიუგეს ბგრ̃ტ და მარკიანე და ჰქ̃ეს . ო̃ო ჩ̃ნო რავდე
- ნიცა მიბრძანო ყ̃ლსა ზ̃ა მორჩილ ვართ : და მოუწოდა
- წ̃ნ მციქ̃ლმნ პეტრე ყ̃ლთავე ხუცესთა და დიაკონთა .
- და ნეტარსა პავლეს : და წ̃ე მთ̃სა დასდვა ჴელი და
- მისცა კრთ̃ხვჲ ებისკპ̃სბისჲ : და მოვიღეთ მ̃თგ̃ნ ლც̃ვაჲ
- და შთავედით ზღუად ძიებად ნავისა . და გ̃ნგებულე
- ბითა ღ̃ჲთა ვპოენით ორნი ნავნი რ̃ლთა სავაჭროჲ
- მთ̃ი მოევაჭრა . და მზად იყვნეს წარსლვად : მოუ
- წოდეს მენავეთმოძღუართა მარკიანე და ბაგ̃რტ .
- და ჰკითხვიდეს ვინანი ხართ ძმანო . რლ̃ისა სო̃ლისანი
- ანუ რლ̃ისა ქლ̃ქ̃ისა : მიუგეს და ჰქ̃ეს მ̃თ . სიკილი
- ელნი ვართ ქლ̃ქისა მის დიდისა : და ჭალაკისა მის
- დიდისა : ერთი ტავრომენით და მეორჱ სჳრაკუსით :
- ჰკითხეს კლ̃დ და ვინაჲ გეგულების აწ წარსლვაჲ
- Ⴠრ̃ქეს მენავეთა მ̃თ . უკ̃თუ ჰაერისა გ̃ნმარჯუებაჲ
- იქმნას თ̃სთავე ქლ̃ქთა გუეგულების წარსლვად :
- ამას ზ̃ა მოიქცეს ბგ̃რტ და მარკიანე მციქ̃ლთა მომ̃რთ .
- და ჰქ̃ეს : ვპოენით ორნი ნავნი სიკილიელნი . მოვე
- დით უკუე ჩ̃ნ თ̃ნა ზღუამდე : რ̃ა ლოცვა ჰყოთ . და წ̃რ
- ვიდეთ მსახურებასა მას ჩ̃ნსა : აღდგეს უკუე ნეტ̃რ
- ნი იგი მციქ̃ლნი . პტ̃რე და პავლე : და სხ̃ნი იგი მ̃თთ̃ნა
- ნი : და მივიდეს სანავესა მას : და მისლვასა ოდენ
[245r]
- მციქ̃ლთასა მიეფინა მადლი ღ̃ჲ . გ̃ლთა მ̃თ ზ̃ა მენა
- ვეთასა : და ეტყოდეს მციქ̃ლთა . უფ̃ლნო ჩ̃ნნო
- რაჲსა მოშურებით ჩ̃ნდამო : რ̃ ჩ̃ნდა ღირს იყო თქ̃ნი
- სა პატივისა მომართ მოსლვაჲ : და შეიყვანნეს მო
- ციქულნი ნავთა თ̃სთა : ხ̃ მ̃თ იწყეს სწავლად მ̃თა
- და ქდ̃გებად : და ჰრწმენა მ̃თ და ნთ̃ლიღეს . სახე
- ლითა მმ̃ისაჲთა და ძისაჲთა და სლ̃ისა წ̃ისაჲთა :
- და უწოდა ნტრ̃მნ მცქ̃ლმნ პეტრე . სახელი ერთისა
- მის მენავეთმოძღ̃ურისა ეპიფანე : რ̃ პრ̃ვლ სახელ
- ედებოდა ლუკაონიდე : და მეორესა მას ეწოდა რო
- მილოს : და იყო რიცხჳ ნთ̃ლღებულთაჲ მ̃თ ნავთა შ̃ა
- ვ̃რ ორას კ̃ც : ხ̃ მარკიანე და ბგ̃რტ აღივსნეს სიხა
- რულითა . და ჰმადლობდეს ღ̃ა : რ̃ლ იგი ქ̃ეანე იქ
- მნეს თ̃ნა მოგზაურნი მ̃თ : რ̃ა იყოს სლვაჲ მათი
- კც̃თა თ̃ნა ჴელითა მცქ̃ლთაჲთა განათლებულთა : ⁘
- Ⴞ̃ შმდგ̃მდ ნთ̃ლ̃ისღებისა კც̃თა მ̃თ . იწყო ნეტ̃რმ̃ნ პეტრე
- სწავლად მ̃თდა და ეტყოდა :‧ Ⴘვილნო საყუარელ
- ნო არა არს სხჳთ[ა ს]ახითა ცხრ̃ბჲ კც̃თჲ : გრ̃ნა მე
- ორედ შობითა ამით წყლისა მ̃რ და სლ̃ისა : რ̃ ესე
- არს დამჴსნელ კერპთმსახურებისაჲ . გრძნებისა
- და მისნობისაჲ : და ამის მ̃რ დადუმნა ჰურიათა
- იგი მრავლისმეტყუელებაჲ : რ̃ გამოჩნდა ო̃ი ჩ̃ნი
- ი̃ჳ ქ̃ე ძჱ ღ̃ჲ . რ̃ი იგი ღ̃ი იყო ჭშმ̃რტი . და უცვალე
- ბელად თ̃სისა ბნბ̃ისაგ̃ნ . ჩ̃ნი ესე ბნბ̃ჲ მიიღო : და
- ქყ̃ნასა ზ̃ა გამოჩნდა და კც̃თა შ̃ს იქცეოდა : არა
[245v]
- გ̃ნეშორა წიაღთა მმ̃ისათა : ა̃დ ზც̃ს იყო ღთ̃ბრ . და იგი
- ვე ქყ̃ნასა ზ̃ა იქცეოდა ღ̃თი : შემოსილი ჩ̃ნითა ამით
- ჴორცითა : ვ̃ა სრული ღ̃ი და სრული კც̃ი : და მ̃ნ გ̃ნა
- წესა მეორედ შობაჲ ესე მორჩ̃მნთა მისთაჲ . და
- ზიარებაჲ ჴორცსა და სისხლსა მისსა : რ̃ა აქუნდ̃ს
- ცხრ̃ბჲ საუკ̃ნოჲ : ამას იწურთიდით მდ̃ის . და სიტ
- ყუანი წარმართთა და ჰურიათანი ნუღარა შევ
- ლენედ სასმენელად თქ̃ნდა : ა̃დ გ̃ნემტკიცენით სარ
- წმუნოებითა . სსო̃ებითა . და სიყ̃რლითა ი̃ჳ ქ̃ესი
- თა : და ღ̃ნ დაგიცვენინ თქ̃ნ . ქ̃ეს ი̃ჳს მ̃რ ო̃ისა ჩ̃ნი
- სა : ხ̃ გუნებავს შვილნო ძმათაგ̃ნ ჩ̃ნთა . წარმო
- ვლენად თქ̃ნ თ̃ნა : რ̃ა მოგაჴსენებდენ თქ̃ნ . და გ̃ნ
- გიახლებდენ მოცემულსა მაგას მადლსა : ხ̃ ერნი
- იგი მ̃თ ნავთანი ვ̃ა ერთისა პირითა იტყოდეს დბ̃ჲ
- შ̃ნდა ღ̃ო ჩ̃ნო . ქ̃ე სიტყ̃ო დაუსაბამოო . და ძეო
- მმი̃საო : გურწამს რ̃ შ̃ნ ხარ ღ̃თი ძლიერი . და შ̃ნდა
- შევჰვედრებთ სლ̃თა ჩ̃ნთა : რ̃ი მოხუედ ძიებ̃დ
- ცოდვილთა : და ეტყოდეს მციქ̃ლთა უფ̃ლნო ჩ̃ნნო
- მოგუცენით მოძღუარნი იგი ჩ̃ნნი რლ̃თათ̃ს სთქუთ
- და წარვიდეთ ლოცვითა თქ̃ნითა :‧
- Ⴠრ̃ქ̃ა მ̃თ წ̃ნ პტ̃რე . არა ეგრეთ შვილნო ა̃დ იყვე
- ნით ვ̃ემდის წარჴდენ რვანი დღენი ნათლვისა
- თქ̃ნისანი . და მერმე წარხჳდეთ : Ⴋიუგეს და ჰრ
- ქუეს მ̃თ . ვ̃ა ჯერგიჩნს ცხრ̃ბისათ̃ს ჩ̃ნისა გ̃ნაგე
- მცქ̃ლო ქ̃ესო : რ̃ ჩ̃ნ მზა ვართ მორჩილებად ბრძა
- ნებისა შ̃ნისა : ⁘
[246r]
- Ⴞედვიდა რაჲ ყ̃ი იგი ერი . სარწ̃მნბასა მას მენავე
- თასა : ჴმაყვეს ჭშმ̃რტდ წარმართთა ზ̃ა მოვი
- და კრ̃თხვჲ ქ̃ესი : და აყუედრებდეს უმადლოსა
- მას ნთე̃სვსა ჰურიათასა და იტყოდეს : რაჲსა
- თ̃ს გ̃ნიშორე ცხრ̃ბჲ შ̃ნი სახლო იჱლ̃ისაო . ო̃ი ჩ̃ნი
- ჭშ̃ტი :
- ი̃ჳ ქ̃ჱ ღ̃ჲ გ̃ნჴორციელდა . და მოვიდა ჴსნად შ̃ნდა .
- და შ̃ნ არა ინებე შეწყნარებაჲ ცხრ̃ბისჲ : და წ̃ნ
- პეტრე ჴელი გ̃ნუყარა და ჰქ̃ა მ̃თ . მშდ̃ობჲ ო̃ჲ
- თქ̃ნ თ̃ნა ძმანო კთ̃ლდ აბრალებთ მ̃თ : რ̃ ო̃იცა ჩ̃ნი
- ი̃ჳ ქ̃ე მრვ̃ლსა ასწავლიდა მ̃თ . და მრ̃ვლთა იგავ
- თა წინაუყოფდა მ̃თ : ა̃დ იგინი ნებსით დაბრმდეს :
- და ვ̃ა ლიტონსა კ̃ცსა ხედვიდეს მას : დაივიწყნეს
- სიტ̃ყნი იგი წწ̃ყლისანი . და გ̃ნცჳვეს გზისა მისგ̃ნ წრფ
- ლისა : ვ̃ა იგი პრ̃ვლ პატივსცეს ჴბოჲსა თავსა
- მას რ̃ლსაცა თყ̃ნისსცეს : ეგრეთ აწ იგივე საბუ
- რველი არს გლ̃სა ზ̃ა მ̃თსა . და ბრმა არიან გონე
- ბითა : და ჴბოჲსა თყ̃ნისმცემელთაგ̃ნნივე არი
- ან . რ̃ სხ̃ათა მრვ̃ლთა კერპთა ჰმონეს . და დაუ
- კლნეს შვილნი მ̃თნი ეშმაკთა : და შეიბილწნეს ყლ̃ი
- თა ბილწებითა . და აწ იტყჳან ვ̃დ ერთსა ღ̃ა ვჰ
- მსახურებთ ა̃დ არა არს ნაწილი მ̃თ ღთ̃ისა თ̃ნა .
- ვინაჲთგ̃ნ მცხვ̃რი იგი ჭშმ̃რტი ჯრ̃ს აცუეს : ა̃დ
- მიცემულ არიან ჴელთა ეშმაკისათა . რ̃ნი . ეგნენ
- მთ̃სა საცთურსა : ხ̃ რ̃ნი მოიქცენ ქ̃ესა და ისმინ
- ნენ სიტ̃ყნი ქდგ̃ბისა ჩ̃ნისანი არა გ̃ნიშორნეს იგინი
[246v]
- ო̃ნ : რ̃ გ̃ნღებულ არს კარი წყალობისა მისისაჲ . ყ̃თა
- თ̃ს რ̃ნი მოიქცენ მისსა : გინა ჰრ̃ნი გინა წარ̃მრთ
- ნი ყლ̃თა შეიწყნარებს : ⁘ ⁘ :
- ႤႱევ̃რი მრ̃ვლი ასწავა ნეტარმ̃ნ პეტრე ერსა მას
- და გ̃ნუტევნა იგინი : და ხვალისა დღე შემოკრბა
- სიმრავლჱ უძლურთაჲ გარემოჲს ქლ̃ქებისა
- და დაბნებისაგ̃ნ : იხილეს მციქ̃ლთა სიმრავლჱ იგი
- უძლურთაჲ გარემოჲს ქლ̃ქ̃ებისა და დაბნები
- საგ̃ნ შემოკრებული : უბრძანეს მოწოდებაჲ მე
- ნავეთაჲ მ̃თ : რ̃ა ხედვიდენ მადლსა მას ქ̃ესსა და
- ძალსა მისსა : მოვიდეს მენავენი იგი და დადგეს
- ადგილსა ერთსა . და ხედვიდეს სსწ̃ლთა მ̃თ ქ̃ეს
- თა რ̃ლთა იქმოდა ჴელითა მციქ̃ლთაჲთა : ⁘ :
- Ⴋშ̃ნ მოუჴდა პეტრე უძლურთა მ̃თ . და ყ̃ნივე
- შეხებითა ოდენ ჴელისაჲთა . და სახელის დებითა
- ო̃ისა ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესითა გ̃ნიკურნნეს : და კლ̃დ მოუ
- ჴდა ეშმაკეულთა მ̃თ . დაიდგნა მუჴლნი ნეტარი
- სა პავლეს თ̃ნა . და ილც̃ეს ო̃ისა მიმართ :‧ და ჰქ̃ა
- პეტრე სლ̃თა მ̃თ არაწ̃თა : სახელითა მმ̃ისაჲთა
- და ძისაჲთა და სლ̃ისა წ̃ისაჲთა . გიბრძანებ სლ̃თა
- მაგათ არაწ̃თა . გ̃ნსლვად კც̃თა ამათგ̃ნ . და არ
- ღარა შესლვად მ̃თდა : ესე რაჲ ესმა ეშმაკთა მ̃თ .
- და აკუეთნეს კც̃ნი იგი და გ̃ნვიდეს მ̃თგ̃ნ : და გ̃ნწმ
- დეს სენთა მ̃თგ̃ნ და სლ̃თა არაწ̃თა ერნი იგი : ამ̃ს
- ყ̃ლსა ხედვიდეს რაჲ მენავენი იგი ადიდებდეს ღ̃ა რ̃ნ
[247r]
- ღირსყვნა იგინი გ̃ნთავისუფლებად მონებისა
- გ̃ნ მტერისა და კერპთმსახურებისა : ამისა შემ
- დგომად მოუწოდა ნეტარმ̃ნ პეტრე მენავეთა
- მათ̃ . და შემოკრიბნა ყ̃ნი მწფ̃ნი . და აღასრულეს გა
- ლობაჲ წ̃ისა მც̃იქლისა პავლჱს თ̃ნა : და აზია
- რეს ყ̃ლთა უხრწნელთა . და ცხოველსმყოფელთა
- ქ̃ეს საიდუმლოთა : და ვ̃ა აღესრულა წ̃ჲ ჟმ̃ის
- წირვაჲ . უბრძანა ერსა მას დაჯდომაჲ : და მოიღო
- პური [და] გ̃ნტეხა და მისცა მ̃თ წესისაებრ რ̃ლ აქ̃ნ
- და . და იწყო სწავლად მ̃თდა და ეტყოდა : შვილ
- ნო საყუარელნო . ღ̃ნ სხრ̃ბითა თ̃სითა და მრ̃ვ
- ლითა წყალობითა . არარაჲსაგ̃ნ ყ̃ივე არსად
- მოიყვანა : და ქმნა დასაბამად ცაჲ და ქყ̃ნჲ : ზღ
- უანი და ყ̃ი რაჲ არს მას შ̃ა : მშჳნვარენი და მცე
- ნარენი . დიდნი და მცირენი : ყ̃ნივე სიტყჳთა შექმნნა :
- და ყ̃ივე კთ̃ლ ფ̃დ : ხ̃ კ̃ცი ქმნა ჴელითა თ̃სითა ხატად
- თ̃სა და მსგავსებად : და მერმე გუერდისაგ̃ნ მისი
- სა უქმნა დედაკ̃ცი შემწედ მისა : და დაასხა სამ
- ოთხჱ ედემს აღმოსავალისასა . და მუნ დაა
- წესა კც̃ი იგი ქმნული ჴელთა მისთაჲ . რ̃ა სცვიდენ
- მას და ჭამდნენ მისგ̃ნ . და იყვნენ უხრწნელებით :
- და მისცა მ̃თ მცნბ̃ჲ ჭამად ყლ̃თაგ̃ნ ხეთა სამოთ
- ხისათა გარეშე ერთისა : ხ̃ ეშმაკსა ესმა რ̃
- მცნბ̃ჲ იგი ღ̃ჲ . რ̃ი მისცა ადამს : და ვ̃რ იგი უფ̃რს
- ყლ̃თა დაბადბ̃ლთა პატივ̃სცა მას : შეშურდა პატი
[247v]
- ვი მისი ბორ̃ტსა მას . და ეზრახა გუელისა მ̃რ დე
- დაკც̃სა მას . და მის მ̃რ აცთუნა ადამ ჭამად ხი
- სა მისგ̃ნ რლ̃ისაჲ უბრძანა ღ̃ნ არაჭამად : ⁘
- Ⴀმისთ̃ს ექსორია იქმნა იგი სამოთხისაგ̃ნ : და
- ოფლითა პირისა მისისაჲთა დაესაჯა ჭამად პუ
- რისა . და მი:ქ:ცევად მიწადვე ვინაჲცა დაებადა :
- და დედაკც̃სა მას მიეცა სამხილებელად ურჩებისა
- თ̃სისა . სალმობით და მწუხარებით შობაჲ : და
- გუელსა უბრძანა რისხვით მკრდითა და მუცლი
- თა სლვაჲ . და ყ̃ი იგი ბრძანბ̃ჲ მეუფისაჲ აღესრულა :‧
- Ⴞ̃ ადამ დაემკჳდრა წ̃ე სამოთხესა : და იცნა ცოლი
- თ̃სი . და შვა კაენ და აბელ : და არცა მ̃თ ზ̃ა დაი
- დუმა ეშმაკმ̃ნ ღონეთა თ̃სთა მოღებად : ა̃დ იყო
- რაჲ კაენ ქყ̃ნისა მოქმედ . და აბელ მწყემს: ცხო
- ვართა . და მოიწია რაჲ ჟმ̃ი შეწირვისა ღ̃თისა :
- პრვ̃ლთა მ̃თ ნაყოფთა : კაენმ̃ნ პირვ̃ლ შეწირ
- ვისა უმჯობესი იგი ჭამა . და მერმეღა შეწირა
- ღ̃თისა : ამისთ̃სცა შეუწირველ იყო მსხუერპლი მისი :‧
- Ⴞ̃ აბელ მოიღო პირმშოთაგ̃ნ საცხოვართა თ̃ს
- თაჲსა შეწირა ღ̃თისა და შეიწირა იგი ო̃ნ : ამის
- თ̃ს შური აიღო კაენ აბელისი . გ̃ნზრახვითა ეშ
- მაკისაჲთა . და მოკლა იგი ველსა გარე :‧ Ⴋიერ
- ითგ̃ნ მიზეზი და ძალი მიიღო ცოდვამ̃ნ ურჩები
- საგ̃ნ : და პირვ̃ლდ ქმნა ძმის მკლველობაჲ იგი .
- და ესრეთ დღითიდღე წარემატებოდა . გ̃ნმრავლ
[248r]
- დებოდეს რაჲ კც̃ნი . ყ̃ივე ბორ̃ტი ასწავა მ̃თ : და
- პირუტყუთა მიმსგავსებულ ყვნა . ამისთ̃ს და
- უტევეს ბნბ̃ითი იგი წესი დედათაჲ : და მმ̃ნი
- მმ̃ათა თ̃ნა სირცხჳლსა მას იქმოდეს : და ღ̃ი
- ს̃დ დაივიწყეს : ამისთ̃სცა აღჰმართნეს კერპ
- ნი უსულონი . ძელისა და ქვისანი . რლ̃თაცა ღ̃თდ
- სახელსდვა ეშმაკმ̃ნ და თყ̃ანისმცემ̃ლ ყვნა კ̃ცნი :‧
- Ⴞ̃ სხ̃რმნ ღ̃ნ იხილა რაჲ ესევ̃რი ხრწნილებაჲ კ̃ც
- თაჲ და სიბოროტჱ მოავლინა წყლითრღუნ̃ჲ
- და აჴოცა ყ̃ი ნათესავი კც̃თჲ : და ერთი ხ̃ კაცი
- პოვა ნათესავსა მას შ̃ა . სახელით ნოე : რ̃ლსა
- ცა უბრძანა ქმნად კიდობანი ძელთაჲ . და
- შესლვად მას შ̃ა ცოლით და შვილითურთ : და ყ̃ლ
- თაგ̃ნ ცხოველთა . რ̃ა დაშთეს თესლი ქყ̃ნასა ზ̃ა : ხ̃
- შმდ̃გმდ წყლითრღუნისა . გამოვიდა რაჲ ქყ̃ნდ მარ
- თალი იგი . კ̃ლდ იწყო ეშმაკმ̃ნ თ̃სთა მახეთა გ̃ნ
- ფენად . და პრვ̃ლდ ძჱ მართლისაჲ მის ყო შემსმე
- ნელ მისა : და მერმე გ̃ნმრ̃ვლდებოდეს რაჲ კ̃ცნი ქყ̃ნა
- სა ზ̃ა . თ̃სთა მ̃თ გულარძნილებათა და ღუარძლ
- თა არა დასცხრებოდა თესვად მ̃თ შ̃ს . ვ̃ს ყვნა კლ̃დ
- გონება ცთომით : და იწყეს მოპოვნებად გრძნება
- თა . და მისნობათა ვარსკულავთმრაცხველობა
- თა . საზმნელთა და სასიზმრეთა : და მფრინველთ
- მისნობასა . და მუცლითმეზღაპრებასა : ესე ყ̃ი : აქმ
- ნია ბორ̃ტმ̃ნ მ̃ნ მუშაკთა მ̃თ თ̃სთა : მერმე კერპთა
[248v]
- საცთურიცა შთასთესა . და აქმნია გამოქანდა
- კებულნი ძელისა და ქვისა : ოქროჲსა და ვეც
- ხლისა . და რვალისანი : რ̃ნი იგი აღჰმართნეს და
- უზორვიდეს მათ : გონებაცთომილნი იგი . და ღ̃თდ
- სახელსდებდეს მოძღურებითა ეშმაკისაჲთა : რ̃ნ
- ესევ̃რი იგი საცთური ასწავა მ̃თ . და ღ̃ი ყთ̃ა დამბა
- დებელი სრულიად დაავიწყა : ⁘ :
- Ⴞ̃ ესევ̃რსა მას ნათესავსა შ̃ს გამოჩნდა აბრა
- ჰამ მართალი . რ̃ნ შეიყუარა ღ̃ი მაღალი . და მას
- ჰმონებდა . და ბრძანებათა მისთა შეუდგა : ამის
- თ̃სცა მოსცა ღ̃ნ შვილი ჟმ̃სა სიბერისა და ბერწო
- ბისასა უაღრეს სასოებისა : და ამისა შმდგ̃მად
- გამოსცდიდა ღ̃ი მართალსა მას და უბრძანა . სა
- ყუარელისა მის შვილისა დაკლვაჲ . და შეწირვად მისა .
- ხ̃ აბრაჰამ ვ̃ა ჭშმ̃რიტად მეგობარმ̃ნ ღ̃თისამ̃ნ გ̃ლს
- მოდგინედ აღიყვანა შვილი თ̃სი შეწირვად : ა̃დ
- ღ̃ნ მოსცა ვერძი ისაკის წილ ძისა მისისა . და უბ
- რძანა . აბრაჰამს ვერძისა მის დაკლვად . და არა
- ისაკისსა : და შეერაცხა მას საქმჱ იგი სიმართლედ .
- ამისთსცა აკ̃ხა იგი ო̃ნ ღ̃ნ ფ̃დ . და მმ̃ად მრ̃ვალთა
- წარმართთა უწოდა მას : მრვ̃ლნი უკუე მეფენი აღ
- ადგინნა შეწუხებად მისსა ეშმაკმ̃ნ . და ყლ̃თაგ̃ნ
- იჴსნა მართალი იგი ო̃ნ : და აღესრულა სიბერითა კთ̃ლითა :‧
- Ⴞ̃ ისაკისგ̃ნ იშვა იაკობი . და მისგ̃ნ ათორმეტნი ძენი :
- და შთავიდეს იგინი ეგჳპტედ იოსების თ̃ნა . და ფ̃დ
[249r]
- გ̃ნმრავლდეს მუნ . და მიერ გამოიყვანნა იგინი ღ̃ნ
- ჴელითა მტკიცითა და მკლავითა მაღლითა . მოსეს
- მ̃რ და აჰრონისა : და წიაღვლეს ზღ̃ჲ მეწამული .
- და უდაბნოჲ იგი დიდი : და მერმე ისუჲს მ̃რ ნავესსა
- შემოიყვანნა იგი ქყ̃ნასა მას აღთქუმისასა : ვინ̃ჲ
- იგი დაეშენნეს : ვ̃ს აღადგინა ღ̃ნ დ̃თ კც̃ი იგი გული
- თადი მისი : და შმდ̃გმითი შემდგომად წწტყ̃ლნი და
- მართალნი : და ესე ყ̃ნი მართალნი . აბელ . სეით .
- ენოს . ენუქ . ნოე . აბრაჰამ . ისაკ . იაკობ . იოსებ .
- მოსე . აჰრონ . ისუ . დ̃თ და სხ̃ნი წწტყ̃ლნი მადლი
- თა სლ̃ისა წ̃ისაჲთა მოასწავებდეს და ქდგ̃ბდეს :
- მოსლვასა ო̃ისა ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესსა : რ̃იცა მოვიდა
- აღსს̃რლსა ჟმ̃თასა . მოძიებად წარწყმედულისა
- მის ნთს̃ვისა კცთ̃აჲსა : რ̃ი ვერვინ წ̃თაგ̃ნმ̃ნ იჴს
- ნა საცთურისა მისგ̃ნ მტერისა : მოვიდა თავადი
- ო̃ი და ღ̃ი ყლ̃თჲ : იშვა ქლწ̃ლისაგ̃ნ წ̃ისა უთეს
- ლოდ : და ყლ̃ითურთ გუემსგავსა ჩ̃ნ თჳნიერ ცოდ
- ვისა : ხ̃ უბადრუკთა ჰრ̃თა მცხვ̃რი იგი ყთ̃აჲ
- არა შეიწყნარეს . ა̃დ ანტაკრად წინააღუდგ̃ს :
- ვ̃ს ჯრ̃ს აცუეს საშჯელითა მით სიკდ̃ლისაჲთა .
- და ყ̃ივე ძჳრი აჩუენეს მას : ხ̃ მ̃ნ ნებსით თავს
- ისდვა ჩ̃ნთ̃ს . რ̃ა წყლულებითა მისითა გ̃ნმკურ
- ნნეს ჩ̃ნ : ჯრ̃ს ეცუა და მოკუდა ბ̃ნბითა მით კც̃ობ
- რივ ჴორცთაჲთა . ხ̃ ღ̃თბითა უვნებელ და უკ̃და
- ვ არს : დაეფლა სამარესა . და წარმოტყუენა
[249v]
- ჯჯ̃ხთი . აღდგა მესამესა დღესა გ̃ნუხრწნელად :
- და თ̃ნა აღადგინა ბნ̃ბჲ ჩ̃ნი დაძუელებული ჯჯ̃ხთს
- შ̃ა . და ორმეოც დღე იქცეოდა ჩ̃ნ შ̃ს და მეჩუენე
- ბოდა ჩ̃ნ ვ̃ა ჯერუჩნდა : მერმე ამაღლდა მ̃მისა
- ვინაჲ იგი არასადა გ̃ნეშორა : და თ̃ნააღიყ
- ვანა ბნ̃ბჲ კც̃თჲ : და მომივლინა ჩ̃ნ სლ̃ი წ̃ჲ . და მიბ
- რძანა ნათელცემად ყ̃ლთა წარმართთა . სახე
- ლითა მმ̃ისაჲთა ძისაჲთა და სლ̃ისა წ̃ისაჲთა ⁘ :
- გ̃ნსჯ̃დ :
- Ⴃა მოსლვად არს კლ̃დ : ცხოველთა და მკდ̃ართა .
- და მიგებად კც̃დ კც̃ადისა საქმეთა მ̃თთაებრ
- რლ̃თაცა უკუე ჰრწმენეს მისი და მცნებანი მისნი
- დაიმარხნენ . მისცეს მ̃თ სსფვ̃ლსა ც̃თასა : ხ̃ რ̃ნი ურ
- წმუნოებასა შ̃ა ეგნენ და საქმეთა ბორ̃ტთა . გე
- ჰენიისა ცცხ̃ლსა შ̃ა დაისაჯნენ მიუკ̃ე : Ⴀწ უკუე
- შვილნო ჩემნო ო̃ისა მ̃რ . რ̃ნი ღირს იქმნენით წოდე
- ბად მონა ო̃ისა ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესა მცნებანი მისნი და
- იმარხენით : მშჳდობაჲ გაქუნდინ მდ̃ის : სიყუარუ
- ლი ღ̃თისა მიმართ და ურთიერთას : სარწმუნოე
- ბითა მართლითა სამებისაჲთა : გლახაკთ მოწყა
- ლებაჲ უცხოთა შეწყნარებაჲ : ნუ კც̃თა საჩუე
- ნებელად : რ̃ ესრეთ თქ̃ა ო̃ნ : ნუ სცნობს მარჯუე
- ნჱ შ̃ი . რ̃ლსა ჰყოფდეს მარცხენე შ̃ნი : ⁘ :
- Ⴛმათა მიმართ ნუ ხართ მრისხანე . ნუცა ძჳრისმო
- ჴსენე . ნუცა ვეცხლისმოყუარე . რ̃ა აღორძინ
- დეს ნერგი მადლისაჲ თქ̃ნ შ̃ს დანერგული : და გ̃ნ
[250r]
- ბრწყინდეს მოძღ̃რებაჲ სარწმ̃ნბისა თქ̃ნისაჲ რ̃
- მრვ̃ლნი გ̃ნსაცდელნი აღგიდგინნეს თქ̃ნ ეშმაკმ̃ნ :
- ა̃დ ვერ გერეოდის თქ̃ნ უკ̃თუ იპოვნეთ თქ̃ნ
- შეჭურვილ ღთ̃ისმსახურებითა სიძვაჲ და ყ̃ი
- ვე არაწმიდებაჲ . ანგაჰრებაჲ და ცრუ წა
- მებაჲ შ̃ს ყავთ თქ̃ნგ̃ნ : Ⴈღჳძებდით და ილოცევ
- დით . რ̃ა ღ̃ნ მშჳდობისა და სხ̃იერბისამ̃ნ . ღირსგ
- ყვნეს პოვნად სასუფეველსა მისსა : ⁘
- Ⴀმათ სიტ̃ყათა რაჲ ეტყოდა ნეტარი მცქ̃ლი ქ̃ესი .
- აღივსნეს გლ̃ნი მის ერისანი სიხარულითა . და ლმო
- ბიერებითა : Ⴞ̃ წ̃ნ პეტრე გ̃ნიყვანა თ̃საგ̃ნ ნეტარი
- პავლე მოციქ̃ლი . და წ̃ე მისა მოუწოდა ბგ̃რატს
- და მარკიანეს და ჰქ̃ა მ̃თ : შვილნო მადლი იგი მო
- ციქულებისაჲ ამიერითგ̃ნ მოცემულ არს თქ̃ნდა
- ცა ვ̃ა ესე ჩ̃ნდა : სლ̃ნი იგი კც̃თა მ̃თ მყოფთანი
- ქლ̃ქთა მ̃თ შ̃ა : ვინაჲცა მიივლინებით თქ̃ნდა რწ
- მუნებულ არიან მადლითა ო̃ისა ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესითა :‧
- ესერა ყ̃ივე წესი და გ̃ნგებაჲ ქ̃ეანობისაჲ მისწა
- ვიეს თქ̃ნდა : გ̃ნეკრძალენით უკუე სამწყსოჲ
- სა მის თქ̃ნისათ̃ს : რ̃ უკ̃თუ მწყემსი უდებ არნ და
- უზრუნველად სძინავნ . მჴეცთა და მპარავთა
- წარიტაცნენ ცხოვარნი : ხ̃ იღჳძებდეს თუ ვინმე
- და ზრუნვიდეს ცხოვართათ̃ს გ̃ნმრავლდენ იგი
- ნი : ეგრეთ არს მწყსაჲცა სლ̃თჲ . რ̃ლთაცა მიუღე
- ბიეს უღელი ებისკოპოსობისაჲ : უკ̃თუ ებსკ̃პსი
[250v]
- ცოდვიდეს . მოძღურებასა მისსა შ̃ა მყოფთა ვ̃რ
- არგოს : ანუ რისხვისაგ̃ნ მომავალისა ვ̃რ გამო
- იჴსნნეს იგინი : არათუ აქუნდეს კადნიერებაჲ დად
- გომად წინაშე ღმრთისა : ⁘ : მას
- Ⴐ̃ დაღაცათუ ყ̃ნი იგი ქლ̃ქსა შ̃ა მყოფნი შთაცჳვენ
- ცოდვასა : უკ̃თუ იგი ოდენ უბიწო და წ̃და იყოს . ით
- ხოოს ყლ̃თათ̃ს შენდობაჲ . ვ̃ა მოსე ჰყოფდა ერისა
- მისთ̃ს : უჴმს უკუე ებისკოპოსსა სიწმიდითა და მარ
- ხვითა შემკულებაჲ . და ყლ̃ისავე სოფლიოჲსა და წარ
- მავალისა საქმისაჲ შორს ყოფაჲ . და ღთ̃ისა შემშჭუ
- ალვაჲ გონ̃ბისაჲ : რ̃ა ოდეს შეცოდებულთათ̃ს შე
- წიროს სლ̃თქ̃მით ვედრებაჲ . შეუძლოს შენდობის̃ჲ
- სა მოღებაჲ შეცოდებულთ̃სა : ამისთ̃ს უკუე
- ნუ მისცემთ თავთა თქ̃ნთა ზრუნვათა სოფლიო
- თა : ა̃დ საჴმართა მ̃თ საჭიროთა მნეთა მ̃რ . და გ̃ნმ
- გებელთა მოირეწდით : და თქ̃ნ მდ̃ის გლ̃ობითა და
- ფ̃ნითა ჰმსახურებდით ო̃ა : რ̃ა ოდეს რისხვაჲ რაჲ
- მე მიშუებითა ღ̃ჲთა მოვიდეს სამწყსოსა ზ̃ა თქ̃ნსა
- და ევედრნეთ ო̃ა . ვ̃ა მეგობართა გერჩდეს თქ̃ნ :
- ⁞ წყრომაჲ მისი :‧
- და შეუნდვნეს ბრალნი ერისანი . და გარე მიაქციოს გლ̃ს
- Ⴞ̃ უკ̃თუ მწყემსი იგი არა იყოს უბიწო და მეგობარ
- ღ̃თისა . ვინ მოწყალე ყოს ღთ̃ი ერისა მისთ̃ს : ვერ ჴ̃ლ
- ეწიფების უკუე მონებ̃ჲ კც̃თჲ და ღ̃ჲ : Ⴚილისწამე
- ბასა ადვილად ნუვისთ̃ს შეიწყნარებთ . და უფ
- როჲსღა მღდ̃ლთათ̃ს : ა̃დ უკ̃თუ ბრალეულცა იყოს
[251r]
- ნუ სიფიცხლით ზ̃ა დაუჴდებით მას . ა̃დ სიტკბოებით
- ამხილეთ მას : შეჰრისხენით ნუგეშინის ეცით : რ̃ მე
- პეტრე ვჰკითხე შიშით ო̃ა ჩემსა ი̃ჳ ქ̃ს ძმათათ̃ს
- უკთ̃უ შემცოდოს მე ძმამან ჩემმ̃ნ ვ̃ე შჳდგზის შე
- უნდოა : და მრქუა მე ო̃ნ არა გეტყჳ შ̃ნ შჳდგზის :
- თქ̃ნცა :‧ ა̃დ სამეოცდაათ შჳდგზის : ესრეთ უკუე ჰყოფდით ⁝
- Ⴞ̃ მსახურთა ეკლესიისათა დაუდგინეთ უხუცესი .
- და ხუცესთა ხუცესთმთავარი . და დიაკონთა მთა
- ვარდიაკონი : და სხუათა სქმ̃ეთა ეკლესიისათა
- მნჱ სარწმ̃ნოჲ : და აღაშენნეთ რაჲ ეკლეს̃ნი აღჰ
- მართ̃თ მას შ̃ა სახჱ ჯ̃ისა პტი̃სნისჲ : და გამოსახენით
- საქმენი ო̃ისა ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესნი : და მოიხუნა მაგა
- ლითნი იგი გამოსახულნი იოსების მ̃რ მხატვარისა .
- და უბრძანა გამოსახვად სხ̃ათა ზ̃ა ქარტათა .
- და ეტყოდა მაგას წესსა ზ̃ა შეამკობდით ეკლესი
- ათა : გამოსახეთ ხარებაჲ გბრ̃ლისი ქლწ̃ლისა მი
- მართ . შობ̃ჲ ო̃ჲ . ნთ̃ლისღებაჲ იოვანესგ̃ნ . შეწყნარე
- ბაჲ მწფ̃ეთჲ . სსწ̃ლნი მისნი . გ̃ნცემაჲ იუდაჲსი . ჯ̃რ
- ცუმაჲ დაფლვაჲ . აღდგომაჲ და აღმოყვანებაჲ
- ადამისი ჯჯ̃ხთით . და ამაღლებ̃ჲ : რ̃ა ხედვიდენ
- ერნი ამას ხატებსა . და ჴსენებად მოვიდოდიან ქ̃ს
- გ̃ნკც̃ებისა . და გ̃ნახლდებოდის მ̃თ შ̃ს დღითი დღე სარ
- მისწავიეს თქ̃ნდა :‧
- წმ̃ნოებჲ და სიყ̃რლი ქ̃სი : Ⴀჰა ესერა ყ̃ი წესი ცხ̃რბის̃ჲ
- Ⴄსე ყ̃ი და სხ̃ჲ ესევ̃რი მრვ̃ლი ჰქ̃ა მ̃თ . და მოიღო
- პური აკ̃ხა და გ̃ნტეხა . და მისცა მ̃თ . და მენავეთა
- მ̃თ
[251v]
- ეგრეთვე ბარძიმი იგი სასუმლისაჲ . და აღასრუ
- ლეს გალობ̃ჲ : და მოიკითხნა ყ̃ნი . და მისცნა ბგ̃რტს
- და მარკიანეს ორნი ჯრ̃ნი . რ̃ნი გამოეთალნეს მას .
- ძელისაგ̃ნ ნაძჳსა . და ქარტანი იგი გამოხატ̃ლ
- ნი : და ბარძიმ ფეშხუემი წ̃ისა ჟმ̃ისწირვის̃ჲ
- ორი : და შთავედით ყ̃ნი ზღჳსპირად . და ამბორს
- უყვეს ურთიერთას ნეტართა მ̃თ ამბორისყოფი
- თა წმიდითა . და შევედით ნავად . კც̃ად კც̃დი თ̃სსა
- ნავსა : ნეტარი მარკიანე ნავსა რომილესსა : და წ̃ჲ
- ბაგ̃რტ და მე მის თ̃ნა . ნავსა ლუკაონიდესსა . რ̃ლ
- სა ეწოდა ეპიფანე :‧
- Ⴞ̃ ბრძანებითა ღ̃ჲთა აღდგა ქარი იგი ჩრდილოჲ
- საჲ . რ̃ლსა ბორიაჲ ეწოდების და სამ დღე და სამ
- ღამე ზოგად ვიდოდეს ნავნი იგი : და გ̃ნგებითა
- ღ̃ჲთა მიეახლნეს ნავნი იგი ურთიერთას მეოთ
- ხესა დღესა გ̃ნთიად . და იხილნეს ნეტართა მარ
- კიანე და ბგ̃რტ ურთიერთას და მოკითხვაჲ სიტ
- ყჳთა მშჳდობისაჲთა მისცეს : და მეყსეულად გ̃ნ
- გუეშორა ჩ̃ნ ნავი იგი . და მიჰმართა ქლ̃ქად
- თ̃სად : ხ̃ შმდ̃გმდ გ̃ნშორებისა მისისა . ვლეთღა
- სხ̃ჲ ორი დღჱ და ორი ღამეჲ . და მივიწიენით ჭალ
- აკად სიკილიისა : ადგილსა რ̃ლსა ფალკონ ეწოდების :‧
- Ⴞ̃ იყო ადგილი იგი საკერპო ეშმაკთა სამსახურე
- ბელი : რ̃ ადგილი იგი პრვ̃ლ ყოფილიყო მტილი
- ფალკონიითაჲსი . დედისა ფალკონისი . ასულის წუ
[252r]
- ლისა მენიაჲსი ტავროჲს ცოლისაჲ : იგი უკუე
- ფალკონითა . იყო გონიერ და ქმნულკთ̃ლ ფ̃დ :
- ვ̃ა იპოვა წერილსა საქმესა პრვ̃ლთა კც̃თაჲ
- სა : ვ̃ეღა ცნობიერებისა და სიკეთისა მისისათ̃ს .
- მრვ̃ლნი ძღუენსა მისცემდეს ფ̃დსა რ̃ამცა ოდენ
- Ⴘვა მ̃ნ ძჱ და უწოდა სახელი მისი ფალკონ . შემ
- სგავსებულად თ̃სისა სახელისა : და იქმნა ყრ
- მაჲ იგი მაგებელ და ჴელმარჯუე და შუენიერ
- ხილვითა : და შთავიდა გ̃ნფრთხობად მტილსა მას
- და დაეცა მეყსა შ̃ა და მოკუდა : და დაჰმარხეს
- მტილსა მას შ̃ა : და აღაშენეს მუნ ტაძარი შუე
- ნიერი შემკული მამულისა მისისა საფასისაგან :
- და აღჰმართეს სამარესა მას ზ̃ა . კერპი ქვისაჲ :
- გამოქანდაკებული . რ̃ლსაცა სახელსდვეს ფალ
- კონ ღ̃ი . და დაუკლნეს მას სამნი ჭაბუკნი . და სა
- მეოცდაათცამეტი ჴბოჲ ჩჩჳლი : და დაიმკჳდრეს
- მუნ ეშმაკთა მიერ დღითგ̃ნ : და წლითიწლად
- ესევ̃რსა მას საზორველსა ეძიებდეს : სამთა მათ
- ჭაბუკთა . და სამეოცდაათცამეტსა ჴბოსა :
- Ⴞ̃ ჩ̃ნ გ̃ნ რაჲ ვედით ნავისაგ̃ნ ჴმელად : დაასვა
- ნეტარმ̃ნ ბაგრატ კუერთხი იგი ჯ̃ჲ ქყ̃ნასა : და ა
- ღასრულა ლოცვაჲ : მშ̃ინ ეშმაკთა მ̃თ რ̃ნი იყვ
- ნეს კერპსა მას შ̃ა . იწყეს გოდებად და ძრვად
- კერპისა მის და იტყოდეს : ჵ ღ̃ო ფალკონ ძეო
- ფალკონილაჲსო . ცეცხლი მოვიდა შემწუველად
[252v]
- შ̃ნდა . და ამიერითგ̃ნ ტყუე ხ̃რ : რ̃ ძემ̃ნ ღ̃თისამ̃ნ ქ̃ლ
- წულისა მრ̃მისაგ̃ნ შობილმ̃ნ . მახჳლი ცცხ̃ლისჲ მოა
- ვლინა აქა პეტრეს მ̃რ : რლ̃ისა ელვამ̃ნ გ̃ნაბრწყინვა
- ადგილი ესე : და ჩ̃ნ შეგუაძრწუნნა : ჵ ლუკაონი
- დე ვინ არს ეგე რ̃ი მოიყვანე აქა .ანუ ვ̃რ არა და
- წუა ნავი შ̃ი : მსხუერპლისა წილ რ̃ლსა ჩუეულ
- იყ̃ვ მორთუმად ჩ̃ნდა . ცეცხლი მოიღე რ̃ლსა არა
- ოდეს მოველოდეთ ხილვად :‧
- Ⴞ̃ დიდმ̃ნ ბაგრატ გამოსახა ნიში ჯ̃ჲ და ჰქ̃ა არა
- წ̃თა მ̃თ ეშმაკთა : სახელითა მმი̃სჲთა და ძისაჲთა
- და სლ̃ისა წ̃ისაჲთა . გიბრძანებ სლ̃თა მაგათ არა
- წ̃თა : რ̃ა დასდუმნეთ და აღჳრ ასხნეთ პირსა თქ̃ნ
- სა : და მეყსეულად სიტყ̃ასა თ̃ნა მისსა . დასცხრეს
- ჴმანი იგი და ოხრანი : ხ̃ იყო სანავე . ლუკაონიდე
- სი . ახლოს ადგილსა მას ვ̃რ ქვის სატყორც ოდენ .
- და სახლი სადა იგი ჭურჭელი ნავისაჲ შეკრიბის :
- წარვედით სახლსა მას და გ̃ნვისუენეთ : ⁘ :
- Ⴠრქ̃ა ნეტარმ̃ნ ბგრ̃ტ ლუკაონიდეს : და მენავეთა
- მისთა შვილნო ჩემნო : ნუვინ სცნობნ ჩემსა აქა
- მოს:ლ:ვასა . ვ̃ს ო̃ნ გამოგუაცხადნეს : და წარვიდეს
- მენავენი ნავად : თჳნიერ მენავეთმოძღუარი
- ოდენ დაადგრა ჩ̃ნ თ̃ნა : Ⴋშ̃ნ მრქ̃ა მე ნეტარმ̃ნ
- ბგ̃რტ . შვილო ევაგრე აღვიღოთ აწ საჭურვე
- ლი ჩ̃ნი . და მოუჴდეთ უსულოსა მას კერპსა ფალ
- კონს : და ვიოცოთ ძალითა ო̃ისა ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესითა :
[253r]
- ყრუჲ იგი და უტყჳ . რ̃ნ მრვ̃ლნი სლ̃ნი წარწყმიდნა :
- ესე რაჲ ესმა მენავეთმოძღუარსა მას . ჰქ̃ა
- ნეტარსა ბგრ̃ტს: Ⴋმ̃ო ღ̃თშემოსილო . გევედრე
- ბი ნუ ესრეთ მოუჴდები არაწ̃სა მას ფალკ̃ნს :
- რ̃ ს̃ლმ̃ნ მ̃ნ ბორ̃ტმ̃ნ რ̃ლ არს მის თ̃ნა მრვ̃ლნი მოაკ
- უდინნა : და ამისთ̃ს თჳნიერ შესაწირავისა არავინ
- იკადრებს მიახლებად მისა :‧ ⁘ . ⁞ .
- Ⴋიუგო ნეტარმ̃ნ მ̃ნ და ჰქ̃ა : ჩ̃ნ შვილო ეპიფანე
- არა მოგჳღებიეს სლ̃ი მოშიშებისაჲ . არცა ვზრუ
- ნავთ რასა უცნებათათ̃ს საეშმაკოთა : რ̃ გუ
- მოსიეს მადლი სლ̃ისა წ̃ისაჲ : ა̃დ მოედ შ̃ნცა შვი
- ლო და იხილო დბ̃ჲ ო̃ისა ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესი . და წარ
- წყმედაჲ ბორ̃ტისა მის ფალკონისი : და აღიღო მ̃ნ
- ცხოველსმყოფელი და პატიოსანი ჯ̃ი . და ხატი ო̃ი
- სა ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესი . და წ̃ისა მციქ̃ლისა პეტრეჱსი :
- და მივედით რაჲ კერპისა მის . მიეახლა და სცა მას
- წ̃ნ ბაგ̃რტ : და არა იყო ჴ̃ჲ არცა სიტ̃ყჲ . არცაღა
- იპოებოდა ზახებაჲ იგი ეშმაკთაჲ :‧ :
- Ⴞ̃ მენავეთმოძღუარი იგი შორით დგა . და მოელო
- და რაჲ-ძი იქმნას : რ̃ ჰგონებდა მოკუდომად ჩ̃ნ
- და : ხ̃ ნეტარმ̃ნ ბაგ̃რტ . მოიდრიკნა მუჴლნი აღ
- მოსავალით კერძო და გ̃ნიპყრნა ჴელნი ზეცად
- და თქ̃ა : Ⴍ̃ო ი̃ჳ ქ̃ე ღ̃ო ჩ̃ნო სიბრძნეო და ძალო .
- და ხატო უცვალებელო მმ̃ისაო : ნთ̃ლო ნათლისა
- გ̃ნო . ღ̃ო ჭშმ̃რტო : მხოლოო მხოლოდშობილო
[253v]
- ძეო . და სიტ̃ყაო მმ̃ისაო : რ̃ი იშევ ქლ̃წლისაგ̃ნ .
- სლ̃ისა მ̃რ წ̃ისა მომიჴსენე მე ჟმ̃სა ამას : რ̃ი შ̃ნ მეუ
- ფეო ხატითა ღ̃თბისჲთა იყ̃ვ . და ხატი მონებისაჲ
- მიიღე : შ̃ნ გევედრები მეუფეო სხ̃რო და ქველის
- მოქმედო : მოავლინე ჩემ ზ̃ა მადლი შ̃ი . და დამ
- ფარენ მე ს̃ლმ̃ნ შ̃ნმან წ̃ნ დღესა ბრძოლისასა : რ̃
- ესერა ო̃ო მოწევნულ არს ჩ̃ნ ზ̃ა ბრძოლაჲ . ეშმა
- კისაჲ : რ̃ნი იგი ისწრაფიან დაბა̃დბლთა შ̃ნთა წარ
- წყმედად . თავთა თ̃სთა თ̃ნა : ა̃დ გევედრები შ̃ნ
- ო̃ო ი̃ჳ ქ̃ე რ̃ი ჩ̃ნისა ცხრ̃ბისათ̃ს გარდამოჰჴედ ქყ̃ა
- ნად : მოჰფინე ნათელი შ̃ი გ̃ლთა კ̃ცთა ამათ ამის
- ქლ̃ქისათა : და ჩ̃ნ მოგუეც სიტ̃ყჲ აღებასა პი
- რისასა : რ̃ა ვხადოდით მადლსა სლ̃ისა შ̃ნისა წ̃ისა
- სა . და მიუთხრობდეთ ერთა ამათ საკჳრველე
- ბათა შ̃ნთა : ხ̃ არაწ̃ჲ ესე სლ̃ი რ̃ი მკჳდრ არს ამას
- ადგილსა და აცთუნებს დაბადბ̃ლთა შ̃ნთა : და
- გ̃ნაშორებს მ̃თ შ̃ნგ̃ნ : წარწყმიდე ყლ̃ითურთ ძალით
- თ̃სი : ო̃ო ი̃ჳ ქ̃ე რ̃ შ̃ნდა გშუენის დბ̃ჲ თ̃ნა მმ̃ით
- და სლ̃ით წ̃ითურთ აწ და მდ̃ს და უკ̃ი უკ̃ე ამინ :‧
- Ⴃა აღასრულა რაჲ ლცვ̃ჲ მიეახლა კერპსა მას
- და ჰქ̃ა : ფალკონ ცოფო და უცნობოო რასა
- იქმ აქა . ანუ რავდენი წელი არს ვინაჲთგან
- დაბად̃ბლთა ღ̃თისა ჩ̃ნისათა აცთუნებ : რ̃ა შ̃ნდა
- შეწირონ შესაწირავი ღთ̃ისა წილ დამბადებელისა :
- გიბრძანებ სახელითა ქ̃ესითა მეტყოდე მე : ⁘
[254v]
- საკჳრველებაჲ იგი ადიდებდა ო᷉ა ჩ᷉ნსა ი᷉ჳ ქ᷉ესა
- Ⴞ᷉ ღამე იყო ოდეს ესე იქმნა და მეყსეულად მოვი
- ქეცით სახლსა მას სავანესა ჩ᷉ნსა : და აღვასრუ
- ლეთ გლ᷉ობ᷉ჲ ცისკრისაჲ : და ვ᷉ა გ᷉ნთენა ჰრქუა
- მენავეთმოძღუარმ᷉ნ მ᷉ნ ნეტარსა ბაგრატს : მა
- მაო ღ᷉თშემოსილო მიბრძანე რ᷉ა წარვიდე ქლ᷉ქდ .
- ვონიფანტესსა მთავრისა მის : ჩ᷉ნისა : და ავრილია
- ნოს ქლ᷉ქპეტისა : რ᷉ ჩუეულებაჲ მაქუს ოდეს
- გზით მოვიდი მივართუ მ᷉თ ძღუენი : Ⴠქ᷉ა მას წ᷉ნ
- ბაგრ᷉ტ წარვედ შვილო მშდ᷉ბით . და ეკრძალე რ᷉ა
- ვერვინ უძლოს გ᷉ნყენებად შ᷉ნდა სიყუარულსა
- ქ᷉ესა : ა᷉დ მტკიცე იყავ სარწმ᷉ნბასა ზ᷉ა . რ᷉ი ეგე მი
- გიღებიეს : ხ᷉ მ᷉ნ მიიღო ლოც᷉ვჲ და წარვიდა . და თ᷉ნა
- წარიღო ძღუნად მთ᷉ვრისა : ექუსი ტაბასხაი
- რჩეული ასიანური . და ოცდაათი კოკაჲ ზეთი
- კრიტული : და ოცდაათი კკ᷉ჲ ღჳნოჲ ნოსაური : და
- სხჳსა მ᷉რ მონისა მიუძღუანა ქლ᷉ქპეტსა მას ავ
- რილიანოსს . რაჲ იგი ჯერ უჩნდა : ხ᷉ მი რაჲ ვიდა
- მთ᷉ვრისა ვონიფანტესსა . პოვა იგი მეინაჴეთა მის
- თა თ᷉ნა მჯდომარჱ ტაბლასა : იხილა რ᷉აი მთ᷉ვრმ᷉ნ
- ლუკაონიდე შეიწყნარა იგი კთ᷉ლდ . და ძღუენი იგი
- მისი შეიწირა წადიერად : და უბრძანა ტაბლასა
- მისსა დაჯდომად : ხ᷉ აღდგეს რ᷉აი ტაბლისაგ᷉ნ : აღ
- ვიდა ვონიფანტე მთავარი . ერთისა თ᷉ნა მეგორი
- სა თ᷉სისა : ქორსა მას სასუენებელსა თ᷉სსა . და აღ
[255r]
- უწოდა ლუკაონიდესცა და უბრძანა დაჯდომ᷉ჲ :
- და იწყო კითხვად მისსა . ასიისათ᷉ს . და ლაკედე
- მონისა : და კერძოთათ᷉ს აღმოსავალისათა : მთვ᷉რ
- თათ᷉ს . და სპაჲპეტთა თუ ვ᷉რ იქცევიან : მიუ
- გო ლუკაონიდე და ჰქ᷉ა მას . ყ᷉ივე აღმოსავა
- ლით კერძო ო᷉ო ჩ᷉მო კთ᷉ლდ და მშჳდობით არს : რ᷉ი მიე
- ფინა მ᷉თ მშჳდობ᷉ჲ დიდისა ღ᷉ჲ . და აცხოვნებს მათ
- ყლ᷉თა რლ᷉თა ჰრწამს მისი . და ყ᷉ივე შფოთი დაა
- დუმა ჭშმრ᷉ტმნ ღ᷉ნ : ჰქ᷉ა მას მთვ᷉რმნ და რ᷉ი ღ᷉ჲ
- შემძლებელ არს უფ᷉რს ჩ᷉ნთა მ᷉თ ღთ᷉თა : ⁘ :
- Ⴋიუგო ლუკაონიდე და ჰქ᷉ა მას : ისმინე მთვ᷉რო
- ბრწყინვალეო : ღ᷉ჲ ჭშმ᷉რტი და ყლ᷉ისავე შემძლებე
- ლი ი᷉ჳ ქ᷉ეჱ არს . ო᷉ი იგი ყ᷉ისაჲ : და შემოქმედი ცისა
- და ქყ᷉ნისაჲ და ზღჳს᷉ჲ : რ᷉ი გ᷉ნანთ᷉ლებს ყ᷉ლსავე
- სფ᷉ლსა ნთ᷉ლითა . სამრ᷉დისოჲთა : რ᷉ნ მოიძინა წარწ
- ყმედულნი ცხოვარნი . და შეკრიბნა თ᷉სსა ბაკსა : რ᷉
- დაცხრომილ არს საცთური კერპთაჲ : და სიბორ᷉ტე
- ნი გრძნებათა და მისნობათა და სიზმართანი . არ
- ღარა არს დაკლვაჲ შვილთაჲ ეშმაკთა წ᷉ე ბილწ
- თა : ა᷉დ მსხუერპლი ქბ᷉ისჲ შეიწირვის და მსახუ
- რებაჲ სიტყჳერი ღთ᷉ისა ცხოველისა ჭშმ᷉რიტისა : ⁘
- Ⴄსე რაჲ ესმა ვონიფანტეს გ᷉ნკჳრვებულ იქმნა და
- ჰქ᷉ა მას : რაჲ არს სიტ᷉ყჲ ეგე საყრ᷉ელო რ᷉ არასა
- და მასმიეს ესევ᷉რი ვ᷉რ ეგე შ᷉ნ იტყჳ : კ᷉ლდღა წარ
- მომითხარ და გლ᷉ისჴმა მიყავ სიტ᷉ყჲ ეგე : და ვ᷉ეღა
[255v]
- იგი ამას იტყოდა . პრ᷉ვლ სიტყჳს დაწყებამდე ლუ
- კაონიდესა : აჰა ესერა მოიწინეს ქუ᷉რმნი იგი
- ფალკონისნი . რ᷉ნი ჴმითა წრტიალითა გოდებდეს
- და იტყოდეს ჵ მთვ᷉რო დბ᷉ლო . ნახპეტო . ქლქ᷉თა
- მაშენებელო : საკუთარო დიდთა ღ᷉თთაო რა
- სა გძ:ი:ნავს . და მოწევნულსა ამას ბორ᷉ტსა
- არა იკითხავ : ესმა რაჲ ესევ᷉რი ამბოხებაჲ გა
- ნავლინნა . წ᷉ე მდგომელნი მონანი ცნობად თუ რ᷉ჲ
- ძი არს სქ᷉მჱ იგი : და არარაჲ მიუგეს მ᷉თ : შემო
- ვიდეს და მრქუეს არარას მეტყჳან ჩ᷉ნ : ⁘ :
- Ⴋშ᷉ნ მთ᷉ვრმ᷉ნ შეირტყა სარტყელი თ᷉სი და წარდგა
- არდაბაგსა მას : ხ᷉ ერთა მ᷉თ იხილეს რაჲ იგი ჴმობ
- დეს : ჵ მთვ᷉რო დბ᷉ლო ქლქ᷉თა მაშენებელო . ბრწ
- ყინვალეო ნახპეტო : არა ხედავა გ᷉ნსაცდელსა
- ამას მოწევნულსა ჩ᷉ნ ზ᷉ა . რ᷉ლ ესე არაჲ სადა
- გარემოთა მ᷉თ ქლ᷉ქთა მოწევნულ არს ესე
- ვ᷉რი : რ᷉ დიდი იგი ღთ᷉ი ჩ᷉ნი ფალკონ და შუენიერებ᷉ჲ
- ქანდაკებულისა მისისაჲ : უჩინო იქმნა ბომონი
- იგი და საყდარი ოქროლესული : და ტაძარი იგი
- დიდი . ესრეთ უჩინო იქმნა ვ᷉ეღა არცათუ ადგი
- ლი მისი საცნაურ არს . თუ სადა აღმართებულ
- არს : ხ᷉ მთავარი იგი შეპყრობილ იქმნა გ᷉ნკჳრ
- ვებითა . და ჰქ᷉ა მ᷉თ : კც᷉ნო მღდ᷉ლნო დიდთა მ᷉თ
- ღთ᷉თანო . და წარჩინებულნო ქლ᷉ქისა ტავ
- რომენისანო : ნუუკუე საწუნელად შემრაცხნა
[256r]
- ჩ᷉ნ ღ᷉ნ ფალკონ . და სხუად ქლ᷉ქდ სათნო იყო
- წარსლვად : თუ არა რ᷉ნმცა სხუათა ღ᷉თ᷉თაგ᷉ნ
- მ᷉ნ უძლო ამისი ქმნაჲ . მისდა : რ᷉ამცა ესრეთ უჩი
- ნო ყო : ნუუკუე საზაფხულონი იგი მსხუერპლნი
- არა შესწირენით . და ამისთ᷉ს მომიძულნა ჩ᷉ნ : და ვ᷉ა
- ვთქუ სხუად ქლქ᷉ად წარვიდა : ⁘
- Ⴋიუგეს ქურუმთა მ᷉თ და ჰქუეს : არცა შესა
- წირავნი მისნი დაგჳკლიან არცა მსახურებად მის
- და უდებქმნულვართ : ხ᷉ რაჲსათ᷉ს ესე ქმნა არა
- უწყით : ამის:თ᷉ს: უკუე ნუ უგ᷉ლებელსჰყოფ ო᷉ო ჩ᷉ნო
- ძიებისათ᷉ს : და უკ᷉თუ ვპოოთ იგი სხ᷉ასა ქლ᷉ქსა წარ
- ვიდეთ და თყ᷉ნისვსცეთ მას : და უკ᷉თუ გუაუწყოს
- ბრალი ჩ᷉ნი გ᷉ნვეკრძალნეთ მას . და თუ შესაწირ᷉ვ
- თა იკლებს შევჰმატოთ რავდენიცა უნდეს ⁖ ჰქ᷉ა
- მ᷉თ მთვ᷉რმ᷉ნ . წარვედით კც᷉დ კც᷉დი სახედ თ᷉სა და და
- ყუდენით : ხ᷉ მე ძიება ვყო ამის ჯერისათ᷉ს : და ღ᷉თ
- თუ არს გამომეცხადოს ჩ᷉ნ :‧ და იგინი კლ᷉დ ჴმობ
- დეს ერთპირად : ჵ მთვ᷉რო ვონიფანტე . არა იც
- ნობა დიდსა ფალკონს . ძესა ფალკონილაჲსსა : არა
- უწყია რავდენი კთლ᷉ი მ᷉ნ გიყო შ᷉ნ : და ვ᷉რ აწ ვ᷉ა
- უცნაურისათ᷉ს იტ᷉ყს : უკ᷉თუ ღ᷉თ არს გამოცხადნესო :‧
- Ⴋიუგო მთვ᷉რმ᷉ნ და ჰქ᷉ა ვ᷉დ გარქუ თქ᷉ნ კც᷉ნო
- ვ᷉დ დასტურობით ძიებავყო პოვნად მიზეზი
- წარწყმედისა მისისაჲ : გინათუ შეურაცხყგუყო
- ჩ᷉ნ . ანუთუ მოგჳძულნა : და ესრეთ წარგზავნნა
[256v]
- ერი იგი : და შევიდა იგი სასუენებელსა თ᷉სსა . სა
- და იგი ლუკაონიდე დაეტევა : რ᷉ სხ᷉ჲ იგი მეინაჴჱ
- ჰამბვისა მისთ᷉ს შეშფოთებული წარვიდა : :‧
- Ⴞ᷉ მთვ᷉რმ᷉ნ ჰქ᷉ა ლუკაონიდეს . გესმაა ჰამბა
- ვი ესე : ვ᷉რ ტაძარი ფალკონ ღ᷉ჲ . და შუენიერი
- იგი გამოქანდაკებული უჩინო ქმნულ არს : Ⴈწყო
- ლუკაონიდე პრვ᷉ლსავე სიტყ᷉ასა თ᷉სსა და იტყო
- და : ისმინე ჩემი ო᷉ო და გ᷉ლსავსე იქმენ ვ᷉ა პრ᷉ვლ
- გარქჳ ვ᷉დ საზორველნი იგი სიცრუვისანი სამ
- გუამოვანმ᷉ნ ღ᷉თ᷉ბამ᷉ნ უჩინო ყო : რ᷉ა არღარა ეშ
- მაკთა უზორვიდეთ . ა᷉დ ღ᷉ა ცხოველსა და საუკ᷉ნე
- სა : რ᷉ წარწყმდა უცნებაჲ ეშმაკთ᷉აჲ . და საცთუ
- რი გრძნებისაჲ : რ᷉ ღ᷉ნ მაღალმ᷉ნ ძჱ თ᷉სი სფ᷉ლად
- მოავლინა . რ᷉ი იგი იშვა ქწლ᷉ისაგ᷉ნ და გ᷉ნკაცნა :
- რ᷉ა გ᷉ნმწმიდნეს ჩ᷉ნ ყლ᷉ისაგ᷉ნ ცოდვისა . და არაწმიდე
- ბისა : და თავისა მიმართ თ᷉სისა მომიზიდნეს შეცთო
- მილნი ესე . ღ᷉ნ ძლიერმან : Ⴃა მე ო᷉ო ჩემო დიდბ᷉ლო
- მთვ᷉რო ვიხილე აურაცხელი ძალი მისი და მრწმე
- ნა მისი : რ᷉ ვიხილენ მწფ᷉ნი მისნი წ᷉ნი . რ᷉ნი იქმოდეს
- სსწ᷉ლთა უაღრეს ბნ᷉ბისა : რ᷉ლ კერპთა მ᷉თ მცბიერ
- თა არცა ოდეს უქმნიეს არცა ქმნან უკ᷉ე : და ა
- მისთ᷉ს ვ᷉ა ვთქუთ არღარა ვჰმონებთ ფალკონს .
- და ირონიას ასულსა : და სხა᷉თა მ᷉თ ბილწთა კერ
- პთა : რ᷉ ყ᷉ნი მსახურნი მთ᷉ნი სატანჯველთა საუკ᷉ნე
- თა მიეცნენ მმ᷉ისა მთ᷉ისა ეშმაკისა თანა : ⁘ :
[257r]
- Ⴞ᷉ ჩ᷉ნ ამიერითგ᷉ნ ჭშმ᷉რიტისა და უკ᷉დავისა ღ᷉თისა მო
- ნანი ვართ : და მიკჳრს ვ᷉რ აქამომდე ცხოველ ვიყ
- ვენით . ესევ᷉რსა მას საცთურსა შ᷉ა მავალნი : რ᷉
- არა არს მას შ᷉ა ცხრ᷉ბჲ : რ᷉ ესე არს ჭშმ᷉რიტბჲ და ცხო
- რებაჲ საუკ᷉ნოჲ : და უკ᷉თუ გნებავს გამოწუ
- ლილვით მიგითხრა რავდენი ვიხილე საიდუმლოჲ
- საკჳრველი : ჰქ᷉ა მას მთ᷉ვრმ᷉ნ : იტყოდე მეგობა
- რო ჩემო სარწმუნოო . და ნურარას დამიფარავ :
- რ᷉ ვინაჲთგ᷉ნ იწყე თხრობასა მაგას გ᷉ლსა ჩემსა
- სიხარული რაჲმე შემოვიდა : იტყოდე უკუე ყ᷉ლ
- სავე უშიშად . რ᷉ გაქ᷉ს კადნიე᷉რბჲ წ᷉ე ჩემსა : :‧
- Ⴈწყო კლ᷉დ ლუკაონიდე სიტ᷉ყად და ჰქ᷉ა : ვ᷉ა უწ
- ყი ო᷉ო ჩმ᷉ო რ᷉ გარდასრულსა მას წელიწადსა . აღ
- ვაგე ნავი ჩემი ტჳრთითა და წარვედ ვაჭრობ᷉დ :
- და არმური ქარისა სასტიკისაჲ გუეწია : და შთა
- ვედით მღელვარენი ქლ᷉ქდ სჳრაკუსედ . და შევე
- დით ნავთსადგურსა შუაღამეს ოდენ : და და
- ვყავთ მუნ ორ დღე . და ვპოეთ მუნ მენავეთ
- მოძ᷉ღრი რომილოს : იგიცა გ᷉ნმზადებული . ნავითა
- თ᷉სითა წარსლვად : და ვ᷉ა ჰაერი მარჯუე იქმ
- ნა გ᷉ნვედით ზოგად . და ვლეთ ვ᷉ე ასიამდე . და
- მიერ შთავედით ანტიოქიად : და ვ᷉რ იგი ჩ᷉ნი სა
- ვაჭროჲ აღვასრულეთ . და წარმომართებ᷉ჲ გუე
- გულებოდა : მოვიდეს ორნი კც᷉ნი და მკითხვიდეს
- ჩ᷉ნ ვინანი ხ᷉რთ ძმანო : ხ᷉ ჩ᷉ნ უთხართ სახელები
[257v]
- ქლ᷉ქთა ჩ᷉ნთ᷉ჲ და ჭალაკისაჲ ამის : გ᷉ნიხარეს მათ
- და წარვიდეს . და შმდგ᷉მდ მცირედისა ჟმ᷉ისა მოვიდ᷉ს
- სხ᷉ნი ორნი კც᷉ნი შემოსილნი დიდებითა საღ᷉თოჲთა : იგი
- ნი იყვნეს მწფ᷉ნი და მოცქ᷉ლნი ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉ეს
- ნი : და პრვ᷉ლ მოსრულნიცა იგი მ᷉თ თ᷉ნა ჰყვებოდეს :
- რ᷉ნი იგი ვიხილენით რაჲ გ᷉ნვკჳრდით : რ᷉ ვხედევდით
- მ᷉თ ვ᷉ა ცეცხლითა შემოსილთა . და შეუვრდით ფერ მ᷉თთა :
- ჴთა : ხ᷉ მ᷉თ ცნეს რ᷉ მადლი სლ᷉ისა წ᷉ისჲ მოეფინა
- ჩ᷉ნ ზ᷉ა და გ᷉ნახუნა თუალნი ჩ᷉ნნი : მხიარული
- თა პირითა მოგჳკითხნეს და გურქუეს ჩ᷉ნ : ⁘ :
- Ⴂ᷉Ⴞნ ო᷉ისა მ᷉რ ყ᷉ლთა . გხ᷉ნ ქ᷉ეს იჳ᷉ს მ᷉რ ძმანო ჩ᷉ნნო :
- რ᷉ ჩ᷉ნ ვიცნენით რ᷉ იგინი არიან მციქ᷉ლნი ვთქუთ
- შიშით . გი᷉ხნ თქ᷉ნ მწფ᷉ენო და მციქ᷉ლნო . ჭშმ᷉რტისა
- ღთ᷉ისა იჳ᷉ ქ᷉ესნო : რად მოშუერერით ჩ᷉ნისა სიგლა
- ხაკისა . ჩ᷉ნმცა თქ᷉ნ წ᷉ე მოსრულ ვიყვენით : მო დღ᷉ს რ᷉ა ⁝
- მიგეს მ᷉თ და მრქუეს . ჩ᷉ნ მოვედით თქ᷉ნდა : ცხრ᷉ბჲ
- საუკ᷉ნოჲ მოგცეთ : და იწყეს სწავლად ჩ᷉ნდა სწ᷉ვ
- ლასა მას ქ᷉ეს ღთ᷉ისასა : ხ᷉ ჩ᷉ნ გურწმენა მადლი
- თა ღ᷉ჲთა და ნათელმცეს ჩ᷉ნ მეორედ შობითა მით
- წყლისა და სლ᷉ისაჲთა : რ᷉ მით სრულ იქმნების
- სარწმ᷉ნბჲ იგი : ყლ᷉თა უკუე რავდენნიცა ვიყვენით
- ორთა მ᷉თ ნავთა შ᷉ა . ნათელვიღეთ : და ვე
- ზიარენით საიდუმლოთა ქ᷉ესთა : და ესრეთ მი
- ვიღეთ საზრდელი მ᷉თ თ᷉ნა : ხ᷉ ხვალისა დღე შემოკ
- რბა ერი მრავალი . თითო სახითა სენითა შეპყრო
[258r]
- ბილნი და ეშმაკეულნი : Ⴋშ᷉ინ ვიხილენით საკჳრ
- ველებანი მიუთხრობელნი . რ᷉ლ ქმნნა ქ᷉ნ ღ᷉ნ სა
- კჳრველებანი წთ᷉ა მცქ᷉ლთა მ᷉რ : ეშმაკნი ბრძა
- ნებითა მთ᷉ითა ივლტოდეს : ბრმათა აღხილეს :
- მკელობელნი ვიდოდეს : კეთროვანნი გ᷉ნწმდებო
- დეს : და სხ᷉ნი თითო სახენი სენნი სიტყჳთა და შეხე
- ბითა ჴელთᲲთა გ᷉ნიკურნებოდეს : და ესე ყლ᷉ი
- რაჲ ვიხილეთ მივეცით დბ᷉ჲ ო᷉ა ჩ᷉ნსა ი᷉ჳს ქ᷉ეს ⁘ :
- Ⴈხილა რაჲ სარწმ᷉ნოებჲ ჩ᷉ნი ნეტარმ᷉ნ პტ᷉რე : რ᷉ი იგი
- იყო წინამძღუარ და თავ მცი᷉ქლთა : მოგუცნა
- ჩ᷉ნ თ᷉ნა ორნი იგი კც᷉ნი რ᷉ნი ვთქუ თუ პრვ᷉ლ მოვი
- დეს : და გურქუა წარიყვანენით შვილნო რ᷉ა იყ
- ვნენ თქ᷉ნდა მოძღუარ . და მომაჴსენებ᷉ლ სიტ᷉ყა
- სა ცხრ᷉ბისსა : Ⴞ᷉ ჩ᷉ნ დავვარდით და თაყ᷉ნისვეცით და
- შევიყვანენით ნავად კც᷉ნი იგი წ᷉ნი . სახელი ერთი
- საჲ მარკიანე . რ᷉ი იგი შევიდა ნავსა რომილესსა :
- და სახელი მეორისაჲ ბგ᷉რტ რ᷉ი შემოვიდა ჩემ თანა :
- და მოვიღეთ კრთ᷉ხჲ და სწავლაჲ წ᷉თა მციქ᷉ლთჲ :
- და წარვემართენით . და ლც᷉ვითა მთ᷉ითა ნავი კე
- თილი მოგუეცა : და მეოთხესა დღესა გ᷉ნვიყვენით
- ურთიერთას : მეორ᷉ი იგი ნავი წარვიდა ქა
- ლად თ᷉სად : და ჩ᷉ნ მოვიწიენით ნავთსადგურსა
- ჩ᷉ნსა : და გ᷉ნ რაჲ ვედით ჴმელად იწყეს ეშმაკთა მ᷉თ
- ფალკონისთა ჴმობად . წ᷉ისა მის კც᷉ისათ᷉ს : და მეცა
- მექადოდეს რ᷉ლ მოვიყვანე იგი : ხ᷉ ო᷉ნ ჩემმ᷉ნ ბგ᷉რტ
[258v]
- მონამ᷉ნ ქ᷉ესმ᷉ნ შეჰრისხნა მ᷉თ . სახელითა მმ᷉ისჲთა და
- ძისაჲთა და სლ᷉ისა წ᷉ისაჲთა : და აღჳრასხნა ენა
- სა მათსა და დადუმნეს : ⁘
- Ⴀმისსა შმდგმ᷉დ ჰქ᷉ა მსახურსა თ᷉სსა : შვილო მო
- იხუენ საჭურველნი ჩ᷉ნნი . რ᷉ა ვჰბრძოდით არა
- წმიდასა მას ფალკონს : და მოიღო სსწ᷉ლი ჯ᷉ჲ . რ᷉ლსა
- ზ᷉ა ქ᷉ჱ დაემშჭუალა ცხრ᷉ბისათ᷉ს კც᷉თაჲსა : და ხატი
- ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉ესი : და წ᷉ისა მცქ᷉ლისა პეტრესი :
- მიიმართა ტაძარსა ფალკონისსა . ხ᷉ მე ვაყენებდ მას
- და ვეტყოდე : ო᷉ო ჩმ᷉ო ნუ მიეახლები კერპსა მას . რ᷉
- ამპარტავან არს . და თჳნიერ შესაწირავისა . არა
- ვისსა თავსიდებს მიახლებასა : არცათუ ქურ
- უმთა თ᷉სთა . დაღაცათუ ვინ იკადროს . მიახლებად
- მეყსეულად მოკუდების : მომიგო წ᷉ნ მ᷉ნ და მრ᷉ქა :
- ჩ᷉ნ შვილო ჩემო არა მოგჳღებიეს სლ᷉ი მოშიშები
- საჲ . არცა ვძრწით უცნებათაგ᷉ნ საეშმაკოთა :
- რ᷉ შეგჳმოსიეს მადლი სლ᷉ისა წ᷉ისაჲ : და აწ ძალი
- თა ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉ესითა . სიტყჳთ ოდენ წარვ
- წყმიდოთ ბორ᷉ტი ეგე კერპი და ეშმაკნი მისნი : და
- უკ᷉თუ გნებავს ხილვაჲ წარწყმედისა მისისაჲ .
- მოვედ ჩუენ თ᷉ნა და იხილო : ⁘ :
- Ⴃა ვ᷉რ შუაღამე ოდენ იყო . წარვემართენით
- და მივედით რაჲ ადგილსა მას და მე შიშისაგ᷉ნ კი
- დე დავდეგ : რ᷉ ვჰგონებდი თუ მი რაჲ ეახლოს
- ჴმაუყოს მუნ მყოფმ᷉ნ მ᷉ნ ქურუმმ᷉ნ . სლ᷉თა
[259r]
- მათ ბორ᷉ტთა შეპყრობ᷉ჲ მისი : ხ᷉ მიახლა რაჲ ო᷉ი ჩემი
- ტაძრად : ბგრ᷉ტ შევიდა : და სცა კუერთხითა კერპსა მას . და
- არა იყო არცა ჴ᷉ჲ არცა ზრახვაჲ . არაწ᷉თა ეშმ᷉კ
- თაჲ : ა᷉დ ყ᷉ი იგი ბომონი და საყდარი და ფიალები
- ცარიელ იყო უცნებათა მათგ᷉ნ . რ᷉ლთა პირველ
- ვერვინ იკადრებდა მიახლებად : და დაყო ტაძარსა
- მას შ᷉ა წ᷉ნ ბგ᷉რტ . ვ᷉რ ჟ᷉მ ოდენ : მერმე გამოვიდა
- გარე და ჰქ᷉ა ეშმ᷉კთა მ᷉თ ჴმითა მაღლითა : თქ᷉ნ
- გეტყჳ სლ᷉თა მაგათ არაწ᷉თა . და გაფუცებ სა
- ხელსა მ᷉მისა და ძისა და სლ᷉ისა წ᷉ისასა : რ᷉ა შემო
- ჰკრბეთ ყ᷉ნი რ᷉ნი ამას ადგილსა დამკჳდრებულ ხ᷉რთ :
- და უპყრათ ყრუსა მას და უს᷉ლოსა ფალკონს .
- და შთააგდოთ ზღუასა ოცდაათ უტევან : და
- თქ᷉ნ ყ᷉ნი იყვნეთ უფსკრულსა მას შ᷉ა . ვ᷉ე დღედ
- მდე დიდისა მის საშჯელისა : და მეყსეულად სიტ
- ყუასა ამას თ᷉ნა იქმნა ოხრაჲ ფ᷉დი . და ვიხილე სიმ
- რავლეჱ ყორანთაჲ და ორბთაჲ . და აღჰფხურეს
- ტაძარი იგი კერპითურთ ფალკონისით : და ყლ᷉ი
- უცნებაჲ მისი : და მუნ მყოფი იგი ბილწი ქურუ
- მი : და შთაჴადეს ზღუად ოცდაათსა უტევანსა .
- და გუესმა ჴ᷉ჲ ზღუასა შ᷉ა შთავრდომისა მისის᷉ჲ :‧
- Ⴄსე რაჲ ვიხილე მადლი შევწირე ო᷉ისა ჩემისა ი᷉ჳ ქ᷉ა .
- რ᷉ნ ყვის საკჳრველი მხოლომ᷉ნ : და ვ᷉ა გ᷉ნთენდა
- ვევედრე წ᷉ა ბგრ᷉ტს მოსლვად შ᷉ნისა დიდებულე
- ბისა წ᷉ე . და ლც᷉ვით წარმომგზავნა : და სწავლი
[259v]
- თა სლ̃იერითა : Ⴀმისთ̃სცა ო̃ო ჩემო დიდო მთავარო.
- რავდენიცა საკჳრველებაჲ იხილეს თუალთა ჩ̃მ
- თა გითხარ შ̃ნ : ხ̃ შ̃ნი არს ამიერითგ̃ნ ინებო თუ
- ცხრ̃ბჲ სლ̃ისა შ̃ნისაჲ : და ხილვად ნთ̃ლი იგი ჭშმ̃რტი :‧
- Ⴄსე რაჲ ესმა ვონიფანტეს მთვ̃რსა : აღდგა მოე
- ხჳა და ანბორსუყო ლუკაონიდეს . და ჰრქ̃ა
- კხ̃რ შ̃ნ ლუკაონიდე მეგობარო ჩემო სარწმუნო
- ო . რ̃ნ ესევ̃რი კთ̃ლი ჰამბავი მომართუ : უ
- კთ̃უ ნანდჳლვე კც̃ი იგი დიდი და მონაჲ ჭშმ̃რტისა
- ღ̃ჲ აქა მოსრულ არს . რლ̃სა იტყჳ რაჲსათჳს
- არა მოიყვანე შ̃ნ თ̃ნა . რ̃ამცა ვიხილე იგი : ვისგ̃ნ
- გეშინის არა მე ვარა მთვ̃რ და ჴელმწიფე ქლ̃ქ
- სა ამას . და საყდარსა დიდისა მის და ახოვნისა
- ბრძოლათა შ̃ა ტავროჲსსა ვზი : და ვისგ̃ნ გეში
- ნის რ̃ლ არა მოიყვანე კც̃ი იგი წ̃ჲ : Ⴋიუგო ლუ
- კაონიდე და ჰქ̃ა მას : ო̃ო ჩ̃მო მეშინოდა . ვ̃დ ნუ
- უკუე ცნან ბილწთა მ̃თ ქურუმთა ფალკონის
- თა . ვ̃დ მ̃ნ წარწყმიდა იგი და შფოთ ყონ ქლ̃ქსა
- შ̃ა . თანაშეწევნითა ავრილიანე ბორ̃ტისა მის
- ქლ̃ქპეტისაჲთა : და რ̃ მ̃ნცა არა ინება აღმოსლ
- Ⴠრქ̃ა მას მთვ̃რმ̃ნ შფოთისათ̃ს ქლ̃ქისა შიში ნუ
- გაქუს : გრ̃ნა უკ̃თუ მას არა ჰნებავს მოსლ
- ვაჲ ვ̃რმე ვიხილოთ იგი : Ⴋიუგო ლუკაონიდე
- და ჰქ̃ა მას : ო̃ო ჩემო უკ̃თუ გ̃ნაღო გლ̃ი შ̃ი მადლ
- მ̃ნ ო̃ისა ი̃ჳ ქ̃ესმ̃ნ . და გნებავს მონისა მისისა
[260r]
- ხილვაჲ . სიგლახაკისა ჩემისაგ̃ნ ზრახვაჲ ისმინე :
- ბრძანე შემოკრებაჲ მჴედართა ქლ̃ქისათა . და
- გარემო სანახებისათა აღნომად ველსა მას
- გარე მახლობელად ადგილისა მის : და მიზეზი
- თაცა ხილვისა ადგილისა მის სადა ტაძარი ბილ
- წისა ფალკონისი იყო : და გ̃ნხჳდე ველსა მას სი
- მონიდისასა : ხ̃ მე გ̃ნვმზადო ტაბლაჲ სანავესა
- მას ჩემსა . და აღასრულა რაჲ აღნომი მოხჳდე
- მონისა შ̃ნისა სახლსა გ̃ნსუენებად . და მუნ იხი
- ლო ნეტარი ბაგრატ : და გესმეს მისგ̃ნ მრავალი
- კეთ̃ილი და სიხარულითა აღივსო : რ̃ არს კც̃ი
- იგი სახიერი და სავსჱ სლ̃ითა წ̃ითა : ⁘ :
- Ⴑთნდა სიტყ̃ჲ ესე მთავარსა . და მეყსეულად გ̃ნა
- ვლინნა ქადაგნი ქლ̃ქად და გარემო სფლ̃ებსა .
- შემოკრებად მჴედრებისა : და შემოკრბა ერი ფ̃დ
- დიდი . და წარდგეს წ̃ე სამშჯავროჲსა მის : და
- შეასხმიდეს მთვ̃რსა ვონიფანტეს თითოფერითა
- შესხმითა და სახიობითა : Ⴞ̃ მ̃ნ გამოიღო ოქროჲ
- და ვეცხლი ფ̃დი . და მიფენით მიჰფენდა ერსა მას
- ზ̃ა : და ჴმანი მთ̃ნი უმეტეს ამაღლდებოდეს ჴმი
- თა სასმენელითა : ⁘
- Ⴞ̃ ქლ̃ქპეტსა ავრილიანეს ესმა რაჲ ქურუმთა
- მ̃თგ̃ნ : წარწყმედაჲ არაწ̃ისა ფალკონისი : და
- ვ̃რ იგი მივიდეს მთავრისა და არა მოწლედ შე
- იწყნარნა იგინი : გ̃ნიზრახვიდა ვიეთთ̃ნამე ქა
[260v]
- ლაქისათა გ̃ნდგომილებისა ყოფად : ა̃დ ესმა რაჲ
- მჴედრობისა შემოკრებაჲ . ვერღარა იკადრა ჴელ
- ყოფად საქმესა მას : ხ̃ მასვე ღამესა ღჳძლი ელ
- მოდა ვ̃ა წყლული მახჳლითა ზეგარდამოჲთა .
- მოკ̃და :
- და ვ̃ე გ̃ნთენებოდა : შერისხული ღ̃თისაგ̃ნ ურ̃ჩლ̃ჲ :‧
- Ⴞ̃ მთავარმ̃ნ ერსა მას საფასჱ და როჭიკი გ̃ნუყო
- და უბრძანა ხვალისა დღე შემოკრებად ადგილ
- სა მას სააღნომესა : ხ̃ ათასისთავთა და ასის
- თავთა . და ერგასისთავთა სერი დიდი უმზადა :
- და ხვალისა დღე ვ̃ე ბნელღა იყო ნესტუსა დაჰ
- ბერეს და შეკრბეს ყ̃ნი ველსა მას : და მთავარიცა
- მივიდა მონათა თ̃სთა თ̃ნა : და ლუკაონიდე წარა
- ვლინა წინაჲსწარვე . მოკითხვად წ̃ისა ბაგრ̃ტისა :
- და უწყებად მოსლვაჲ მისი : Ⴞ̃ იგი წარვიდა სა
- ნავესა მას თ̃სსა : და გ̃ნუგო მონათა თ̃სთა კაზ
- მვაჲ პურისაჲ : და იგი მოვიდა შეუვრდა ნეტ̃რ
- სა ბაგრ̃ტს : და აუწყა ყ̃ივე რაჲ იგი უთხრა
- მთ̃ვრსა : და ჴმანი იგი ბილწთა მ̃თ ქურუმთანი :
- და სიკდ̃ილი ბორ̃ტისა მის ქლ̃ქპეტისაჲ : და სიკეთჱ
- იგი მთ̃ვრისაჲ მის : ვ̃დ მზა არს ქ̃ეს მონაყოფად :
- და ვ̃დ წ̃ე სიწმიდისა შ̃ნისა სურვიელ არს ესერა
- მოსლვად : და ვ̃ა ყ̃ივე ესე თხრობაჲ აღასრუ
- ლა მ̃ნ : აღდგა წ̃ჲ ბგრ̃ტ და მცირედ გ̃ნგუეშორა . და
- აღიპყრნა ჴელნი ზც̃დ ილოცვიდა და თქ̃ა : :‧
- Ⴃბ̃ჲ შ̃ნდა ო̃ო ი̃ჳ ქ̃ე . სიტ̃ყაო თ̃ნაარსო მმი̃საო : მხოლ̃დ
[261v]
- დავსხედით და გ᷉ნტეხა პური და მომცა ჩ᷉ნ : და მი
- ვიღეთ იგი მადლობითა ღ᷉ჲთა : ხ᷉ ლუკაონიდე კლ᷉დ
- იწყო თხრობად რაჲ იგი ჰქ᷉ა მთავარსა : და რაჲ
- იგი მისგ᷉ნ ესმა : Ⴋიუგო წ᷉ნ ბგრ᷉ტ და ჰქა მას
- რეცა გ᷉ნცხრომით : უწყი შვილო ყ᷉ივე . რ᷉ დაღა
- ცათუ ჴორცითა შორს ვიყ᷉ვ ა᷉დ სლ᷉ითა თქ᷉ნ
- თანა ვიქცეოდე მადლითა ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉ესითა :‧
- Ⴞ᷉ ვონიფანტე მთავარმ᷉ნ აღასრულა რაჲ აღ
- ნომი ვ᷉რ ცხრა ჟ᷉მ ოდენ . წარავლინა ერი იგი : და
- თთ მოვიდა ვ᷉რ ხუთასითა ოდენ კც᷉ითა რჩეუ
- ლითა სავანესა მას ლუკაონიდესსა : და დასხ
- დეს ტაბლასა რ᷉ი იგი მოემზადა მას : Ⴞ᷉ ვონიფანტე მთა
- ვარსა ყ᷉ივე სურვილი თ᷉სი აქუნდა ნეტარისა
- ბაგრატის ხილვად . და არარაჲსა ჭამადთა მ᷉თ
- გ᷉ნ იხილა გემოჲ : და აღესრულა რაჲ სერი იგი .
- ისწრაფდა ხილვად კთ᷉ლისა მის მწყემსისა : რ᷉ მად
- ლი სლ᷉ისა წ᷉ისაჲ მიფენილიყო მის ზ᷉ა . ლოცვითა წ᷉ისა
- ბაგრატისითა : და ვ᷉რ ერი გ᷉ნიყარა . მიმწუხრი იყო :
- მში᷉ნ შემოვიდა ლუკაონიდე და ჰქ᷉ა წ᷉ა ბგრ᷉ტს :
- შენისა :
- აჰა ესერა შემოვალს მთავარი ხილვად სიწ᷉ისა
- Ⴞ᷉ წ᷉ნ ბგ᷉რტ შეიმოსა სამოსელი იგი სამღდელოჲ . და
- აღჰმართა პტი᷉სნი ჯ᷉ი . და ხატი მცხვ᷉რისაჲ : და წ᷉ისა
- მციქლ᷉ისა პტ᷉რესი : და შემო რაჲ ვიდა მთავარი შემ
- კობილი სამკაულითა მით სამთავროჲთა : ვ᷉ა
- იხილა წ᷉ჲ იგი დავარდა პირსა ზ᷉ა : რ᷉ ვ᷉ა უკუა
[261r]
- შობილო თ᷉ნადაუსაბამოო რ᷉ნ ჯერიჩინე ჴორცთა
- შესხმაჲ უქცეველად და უცვალებელად : რ᷉ა
- გ᷉ნაღმრთო ბნბ᷉ჲ ჩ᷉ნი დაბნელებული ცოდვითა :
- და აწ გევედრები ო᷉ო . იჴსნენ დაბადბ᷉ლნი ესე შ᷉ნნი
- მძლავრებისაგ᷉ნ ეშმაკისა : და მოავლინე გ᷉ლ
- თა მ᷉თთა ნათელი სლ᷉ისა წ᷉ისაჲ . რ᷉ა გიცნან შ᷉ნ
- მხოლოჲ სხ᷉რი და კც᷉თმოყუარჱ ღ᷉ი : გ᷉ნაახლე მ᷉თ
- შ᷉ს სლ᷉ი შ᷉ი წ᷉ჲ . სლ᷉ი იგი ძლიერებისაჲ . სლ᷉ი სიბრძნი
- სა და მეცნიერებისაჲ : გ᷉ნახუენ თლ᷉ნი გ᷉ლთა მ᷉თ
- თ᷉ნი : და უგ᷉ლებელსყვენ ყ᷉ნი ცოდვანი და ურჩუ
- ლოებანი მთ᷉ნი : Ⴠე ო᷉ო ღ᷉ო ჩ᷉ნო ი᷉ჳ ქ᷉ე მხოლოო
- მხოლოდშობილო : თ᷉ნამოსაყდრეო მმ᷉ისაო . და
- თ᷉ნაარსო სლ᷉ისა წ᷉ისაო : მომეც ჩ᷉ნ სიტყ᷉ჲ აღება
- სა პირისასა . რ᷉ა ვხადოდით მადლსა სლ᷉ისა წ᷉ისა
- სა . და მიუთხრობდეთ ერსა მას საკჳრველებათა
- შ᷉ნთა : რ᷉ შ᷉ნ გიგალობენ ერნი ყ᷉ნი ძალნი ცათანი :
- და ჩ᷉ნ უღირსნი ესე მონანი შ᷉ნნი . პატივსა და
- თყ᷉ნისცემასა და დიდებისმეტყუელებასა შევსწირა
- ვთ შ᷉ნდა მმ᷉ისა და ძისა და წ᷉ისა სლ᷉ისა აწ და
- მდ᷉ის და უკუნითი უკ᷉ე ა᷉ნ : ⁘
- Ⴃა აღასრულა რაჲ ლცვ᷉ჲ ესე მოვიდა ჩ᷉ნდავე.
- და იყო პირი მისი ვ᷉ა ცცხ᷉ლი სავსჱ მადლითა
- სლ᷉ისა წ᷉ისაჲთა . ვ᷉ეღა ვერ ვიკადრებდით ჩ᷉ნ
- მიახლებად მისდა : და მეყსეულად იწყო წ᷉ისა
- ჟმი᷉სწირვისა აღსრულებასა : და ვ᷉ა აღასრუ ლა :
[261v]
- დავსხედით და გ᷉ნტეხა პური და მომცა ჩ᷉ნ : და მი
- ვიღეთ იგი მადლობითა ღ᷉ჲთა : ხ᷉ ლუკაონიდე კლ᷉დ
- იწყო თხრობად რაჲ იგი ჰქ᷉ა მთავარსა : და რაჲ
- იგი მისგ᷉ნ ესმა : Ⴋიუგო წ᷉ნ ბგრ᷉ტ და ჰქა მას
- რეცა გ᷉ნცხრომით : უწყი შვილო ყ᷉ივე . რ᷉ დაღა
- ცათუ ჴორცითა შორს ვიყ᷉ვ ა᷉დ სლ᷉ითა თქ᷉ნ
- თანა ვიქცეოდე მადლითა ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉ესითა :‧
- Ⴞ᷉ ვონიფანტე მთავარმ᷉ნ აღასრულა რაჲ აღ
- ნომი ვ᷉რ ცხრა ჟ᷉მ ოდენ . წარავლინა ერი იგი : და
- თთ მოვიდა ვ᷉რ ხუთასითა ოდენ კც᷉ითა რჩეუ
- ლითა სავანესა მას ლუკაონიდესსა : და დასხ
- დეს ტაბლასა რ᷉ი იგი მოემზადა მას : Ⴞ᷉ ვონიფანტე მთა
- ვარსა ყ᷉ივე სურვილი თ᷉სი აქუნდა ნეტარისა
- ბაგრატის ხილვად . და არარაჲსა ჭამადთა მ᷉თ
- გ᷉ნ იხილა გემოჲ : და აღესრულა რაჲ სერი იგი .
- ისწრაფდა ხილვად კთ᷉ლისა მის მწყემსისა : რ᷉ მად
- ლი სლ᷉ისა წ᷉ისაჲ მიფენილიყო მის ზ᷉ა . ლოცვითა წ᷉ისა
- ბაგრატისითა : და ვ᷉რ ერი გ᷉ნიყარა . მიმწუხრი იყო :
- მში᷉ნ შემოვიდა ლუკაონიდე და ჰქ᷉ა წ᷉ა ბგრ᷉ტს :
- შენისა :
- აჰა ესერა შემოვალს მთავარი ხილვად სიწ᷉ისა
- Ⴞ᷉ წ᷉ნ ბგ᷉რტ შეიმოსა სამოსელი იგი სამღდელოჲ . და
- აღჰმართა პტი᷉სნი ჯ᷉ი . და ხატი მცხვ᷉რისაჲ : და წ᷉ისა
- მციქლ᷉ისა პტ᷉რესი : და შემო რაჲ ვიდა მთავარი შემ
- კობილი სამკაულითა მით სამთავროჲთა : ვ᷉ა
- იხილა წ᷉ჲ იგი დავარდა პირსა ზ᷉ა : რ᷉ ვ᷉ა უკუა
[262r]
- ნაჲსკნელ მითხრა ჩ᷉ნ ცეცხლი იხილა გარემო ნეტა
- რისა მის : და ჴმაყო დიდ ხ᷉რ შ᷉ნ ღ᷉ო ქ᷉ეანეთაო . დიდ
- ხარ ღ᷉ო ბაგრატისო : რ᷉ნ მოავლინე მის ზ᷉ა დბ᷉ჲ შ᷉ნი :‧
- Ⴋრწამ შ᷉ნ ო᷉ო ი᷉ჳ ქ᷉ე ღ᷉ო ჭშმრ᷉ტო რ᷉ი იქადაგები . მო
- ნისა შ᷉ნისა მ᷉რ ბგრ᷉ტისა : უგ᷉ლობ და ვადიდებ ყლ᷉დ
- პატიოსანსა და : შუენიერსა სახელსა შ᷉ნსა : ხ᷉ წ᷉ნ ბ᷉გ
- რატ აღიხილნა ზც᷉ს და მიყო ჴელი და აღადგინა
- იგი და შეახო მარჯუენაჲ მისი შუბლსა და მკერდ
- სა მისსა . და გამოსახა მას ზ᷉ა ნიში პტი᷉სნისა ჯ᷉ისჲ .
- და უბრძანა დაჯდომად : ხ᷉ მთვ᷉რმ᷉ნ ჰქ᷉ა მას
- ვ᷉რ ვიკადრო მონაო ღ᷉თისაო . შ᷉ნ თ᷉ნა დაჯდომად
- რ᷉ ცცხ᷉ლმოტყინარე ხარ : ვ᷉რ მივეახლო მე ალსა ცეცხ :
- Ⴂლ᷉სჴმაყო ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ ვ᷉დ მადლი იგი მღდელობისაჲ
- ეჩუენა . და აღიძარცუა ზეწარი იგი რ᷉ლ ემოსა :
- და არღარა ხედვიდა მთავარი ცეცხლსა მას : Ⴋაშინ
- დასხდეს . და იწყო ნეტ᷉რმ᷉ნ ბგრ᷉ტ ქდგ᷉ებდ და უწ
- ყებად მისდა სიტყა᷉სა მას ცხრბ᷉ისასა მყოვარ ჟ᷉მ :
- და მთვ᷉რი იგი ისმენდა სიხარულით . და ჰმადლობ
- და ღ᷉ა : და ვ᷉ა ფ᷉დი ჟმ᷉ი წარჴდა : Ⴠქ᷉ა ვონიფან
- ტე მთვ᷉რმ᷉ნ ბრძანე წ᷉ო ღ᷉თისაო რ᷉ა ზოგად პირი
- ვიჴსნათ წ᷉ე შ᷉ნსა : რ᷉ ხილვაჲ სიწმიდისა შ᷉ნისაჲ მე
- გულებოდა . და ამისთ᷉ს არა ვინებე ჭამადისა გე
- მოჲს ხილვაჲ : რ᷉ა წ᷉ე შ᷉ნსა მივიღო საზრდელი : მშ᷉ნ
- ბრძანა წ᷉ნ ბაგრატ : და დააგო ლუკაონიდე ტაბლაჲ
- შუენიერი . და დაჯდა მთ᷉ვრი მარჯუენით კერძო
[262v]
- წ᷉ისა ბაგ᷉რტისსა . და ლუკაონიდე მარცხენით : მოი
- ღო ნეტარ᷉ნ პური გ᷉ნტეხა და მისცა მას და ჰქ᷉ა .
- მიგცემ პურსა ამას ჴელითა ჩემითა : მიიღე უ
- კუე ამას თ᷉ნა მორჩილებ᷉ჲ ყლ᷉ისა სათნოებისა კე
- თილისაᲲ : და მივიღეთ რაჲ საზრდელი აღვდეგით
- და ვთქუთ მადლობაᲲ ო᷉ჲ : და მეყსეულად შე
- იმოსა წ᷉ნ ზეწარი თ᷉სი . დაასხა საკუმეველი საცეც
- ხურთა და მისცა დბ᷉ჲ : და აღვას:რ:ულეთ გლ᷉ობᲲ სერობის᷉ჲ :
- Ⴞ᷉ ვიტყოდეთ რაჲ სამწმიდა არსობისა დიდებისმეტყუე
- ლებასა : აღეღო სართული სახლისაᲲ მის . და ელ
- ვაᲲ საშინელი გამობრწყინდა ვ᷉ეღა ყ᷉ნივე დავ
- ც᳕ვენით პირსა ზ᷉ა : ხ᷉ წ᷉ნ მ᷉ნ აღმადგინნა და თქუა :
- ნუ გეშინინ შვილნო რ᷉ ო᷉ისა ი᷉ჳ ქ᷉ეს მადლი არს . რ᷉ლ
- ესე გამობრწყინდა ამან გ᷉ნანათლნეს გულნი თქ᷉ნ
- ნი ცნობად ნებისა მისისა : რ᷉ლ იგი არს კთ᷉ლ და სრუ
- ლი და სათნოᲲ : და ვ᷉რ იგი აღვდეგით ძრწოლით
- არარაᲲ სხ᷉ჲ ვიხილეთ გრ᷉ნა წ᷉ჲ იგი მდგომარეᱻ :
- და აღვასრულეთ რაჲ ლცვ᷉ჲ : დაჯდა ნეტარი იგი
- და უბრძანა მთავარსა ვონიფანტეს . და ლუკა
- ონიდეს დაჯდომაᲲ მახლობელად მისა : ჰქ᷉ა
- მას მთვ᷉რმ᷉ნ გ᳕ბრძანებ მმ᷉ო ღ᷉თშემოსილო დაჯ
- დომად მახლობელად შ᷉ნსა : და ვ᷉რ იკადროს
- ცჳლმ᷉ნ მიახლებად ცეცხლსა : ანუ არა დადნეს
- და წარწყმდესა : ეგრეთვე ჩ᷉ნ შე თუ გეხნეთ არა
- დავიწუნეთა : რ᷉ ოდეს იგი ემოსა სამღდელოᲲ
[263r]
- იგი სამოსელი . ნეტარსა მას ცეცხლსა ხედვიდა
- გარემოჲს მისსა . ვ᷉ეღა ვერ გუეძლო მიხედვად
- პირსა მისსა : მიუგო და ჰქ᷉ა მთვ᷉რსა წ᷉ნ . მომე
- ახლენით მე შვილნო . და გრწმენეს თუ მამა᷉ჲ და
- ძე᷉ჱ და სლ᷉ი წ᷉ჲ არა გევნოს : ⁘ :
- Ⴋშ᷉ინ დასხდეს იგინი წ᷉ე მისსა . და ჰქ᷉ა წ᷉ნ ბგრ᷉ტ მთა
- ვარსა მას : გწადოდა შვილო ხილვა᷉ჲ ჩემი და აჰა
- მიხილენ : და ვესავ ო᷉ა რ᷉ა მხედვიდე მდ᷉ს ვდ᷉ის ო᷉ა
- ენებოს : მიუგო მთავარმ᷉ნ და ჰქ᷉ა მას . ჰე მა
- მაო წ᷉ო გიხილე ყლ᷉ითურთ ცეცხლისფერ : და ვ
- ხედავ პირსა შ᷉ა შ᷉ნსა ენასა ცეცხლისასა . და სავ
- სე ვარ სიხარულითა და შიშითა : და ვესავ
- ღ᷉ა რ᷉ლსა ჰქადაგებ რ᷉ლ არასადა გ᷉ნგეშორო :‧
- Ⴋშ᷉ინ იწყო წ᷉ნ ბგრ᷉ტ სწავლად მისა . და უწყე
- ბად ყ᷉ლსა ქადგ᷉ებასა სახარებისასა : ვ᷉რ გარ
- დამოჴდა სიტყ᷉ჲ ღ᷉ჲ და იშვა ქლწ᷉ლისგ᷉ნ ხარები
- თა ანგლ᷉ზისჲთა . სლ᷉ისა მ᷉რ წ᷉ისა : და იშვა მისგ᷉ნ .
- უთესლოდ : და ყ᷉ივე გ᷉ნგებულებაჲ გ᷉ნკც᷉ებისა
- მისისაჲ აუწყა . ვ᷉ე ჯ᷉რცმადმდე და აღდგომად
- და ზც᷉დ ამაღლებადმდე : Ⴞ᷉ მიბრძანა მე მოღებად
- გუჯართა მ᷉თ გამოხატულთა . სადა იგი გამოწე
- რილ იყვნეს საკჳრველებანი ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉ესნი :
- და ვ᷉რ იგი სიტყ᷉ჳთ აუწყებდა . და სახითაცა უ
- ჩუენებდა ყლ᷉სავე . და ეტყოდა : ო᷉ნ ჩ᷉ნმ᷉ნ ესე
- ყ᷉ი აღასრულა ქყ᷉ნასა ზ᷉ა ჩ᷉ნისა ცხრ᷉ბისათ᷉ს : რ᷉
[263v]
- მრავლისა მისთ᷉ს სახიერებისა მისისა . მოდრიკნა ც᷉ნი
- და გარდამოჴდა : ხ᷉ წიაღთაგ᷉ნ მმ᷉ისათა არაჲ
- სადა გ᷉ნეშორა : ა᷉დ ვ᷉ა იგი პრვ᷉ლ გ᷉ნკაცებისა
- ღ᷉ი იყო . ეგრეთვე შმდ᷉გმდ გ᷉ნკცებისა ეგო ღ᷉თი
- უვნებელი : და გამოგჳჩნდა ჩ᷉ნ ღ᷉ი ჴორცშეს
- ხმული : რ᷉ა ჴორცითა მით რ᷉ი შეიმოსა შემუს
- როს ეშმაკი : და ქმნული ჴელთა მისთაჲ პირ
- ველსავე მოიყვანოს პტ᷉ვსა :‧
- Ⴐ᷉ მ᷉ნ თავადმ᷉ნ არარაჲსაგ᷉ნ ყ᷉ივე არსად
- მოიყვანა . ცაჲ და ქყ᷉ნჲ . ზღ᷉ჲ და ყ᷉ი რაჲ არს მას
- შ᷉ა : და შექმნა კც᷉ი ჴელითა თ᷉სითა ხატად თ᷉სად .
- და შთაჰბერა მას სლ᷉ი ცხოველი . და იქმნა კც᷉ი
- იგი მშჳნვიერად ცხოველად : ამისა შმგ᷉მდ დას
- დვა მას გ᷉ნკჳრვებაჲ და მიეძინა . და მოიღო ფერ
- ცხალი ერთი გუერდთაგ᷉ნ მისთა . და ქმნა იგი
- დედაკც᷉ად : და მისცა იგი შემწედ მისა : ⁘
- Ⴞ᷉ დაასხა სამოთხჱცა დბ᷉ლი აღმოსავალით
- კერძო . და კც᷉ი იგი პრვ᷉ლქმნული დაადგინა
- მას შა თანაშემწითურთ მისით . და მისცა მცნე
- ბაჲ ყლ᷉თა მ᷉თგ᷉ნ ნაყოფთა ჭამად . გარეშე ერ
- თისა : რ᷉ ჰრ᷉ქა მ᷉თ რ᷉ლსაცა დღესა შჭამოთ
- მისგ᷉ნ სიკდ᷉ილითა მოსწყდეთ : Ⴋშ᷉ნ იწყო ეშმ᷉კ
- მ᷉ნ რ᷉ი იგი თ᷉სისა ამპარტავანებისათ᷉ს ზც᷉ით გარ
- დამოვრდომილ იყო . ბრძოლად კც᷉ისა მის : რ᷉ არა
- კმა ეყო მას თ᷉სი წარწყმედაჲ . ა᷉დ დაბადებუ
[264r]
- ლისა მისცა ღ᷉ჲ . ისწრაფა თ᷉სისა დამბადებელი
- საგ᷉ნ გ᷉ნშორებაჲ : ამისთ᷉სცა მოუჴდა დედაკ᷉ცსა
- მას და აცთუნა იგი : და მიიღონ მ᷉ნ ძელისა მისგ᷉ნ
- და ჭამა . და მისცა ქმარსა თ᷉სსა და ჭამეს : და მეყ
- სეულად ცნეს სირცხჳლი თ᷉სი : ამისთ᷉სცა შეჰ
- რისხნა მ᷉თ ღ᷉ნ . და მისცა ადამს კანონი ღირსი ურ
- ჩებისა მისისაჲ . ოფლითა პირისა მისისაჲთა ჭამ
- ად პურისა : და ეკლისა და კუროჲსთავისა
- აღმოცენებად ქყ᷉ნისა . ვინაჲთგ᷉ნ სცთა იგი : ვ᷉ს
- მიიქცეს მიწადვე ვინაჲცა დაიბადა : ხ᷉ დედაკ᷉ც
- სა მას მწუხარებით და სალმობით შობაჲ : და და
- მონებაჲ ქმრისაჲ : ხ᷉ გუელი დაწყევა ყ᷉ლთაგ᷉ნ.
- იძრვისთა : და მკრდითა და მუცლითა მისცა სლვ᷉ჲ
- და მიწისა ჭამაჲ მდ᷉ის : ⁘
- Ⴂამოჴადა უკუე ო᷉ნ ღ᷉ნ ადამი სამოთხით და
- დაადგინა ქერობინი . და მახჳლი ცეცხლისაჲ იქ
- ცევისი ცვად კარსა სამოთხისასა : და დაემ
- კჳდრა ადამ პირისპირ სამოთხისა მის : ამისა
- შემდგ᷉დ იცნა ევა ცოლი თ᷉სი : და მიუდგა და
- შვა კაენი . მერმეღა მიუდგა და შვა აბელ : ხ᷉
- ეშმაკმ᷉ნ რაჲ მიიღო ურჩებისა მისგ᷉ნ ძალი : არ
- ღარა დასცხრებოდა ბრძოლად კც᷉ისა მის : ამის
- თ᷉ს შური ბორ᷉ტი შთაუგდო კაენსა აბელის
- მიმართ : რ᷉ მისი მსხუერპლი შეიწირა ღ᷉ნ . და კა
- ენისსა არა მიხედნა : ხ᷉ გ᷉ნ რაჲ ვიდეს ველად
[264v]
- აღდგა კაენ აბელის ზ᷉ა და მოკლა იგი : მიერით
- გ᷉ნ უმეტესი ძალი მიიღო ეშმაკმ᷉ნ კც᷉სა ზ᷉ა . და რა
- ვდენცა გ᷉ნმრავლდებოდეს იგი ჰბრძოდა მ᷉თ : ხ᷉
- დაწყებად ბორ᷉ტთა თ᷉სთა მოიპოვა დავიწყებაჲ .
- რ᷉ამცა დაავიწყა კც᷉თა დამბადებელი მათი : და შთა
- უთესა მ᷉თ შური . და ჴდომაჲ . სიძვაჲ . ვეცხლის
- მოყ᷉რებჲ ძირი იგი ყლ᷉თა ბორ᷉ტთაჲ . რლ᷉ისა მ᷉რ კერპთა
- მსახურებაჲ იშვა : რ᷉ნცა დავიწყებაჲ მოჰფინა
- გლ᷉თა კც᷉თასა : და დატევებად სცა ბნბ᷉თი საქმეჱ
- დედათაჲ და ბნ᷉ბისა გარეგ᷉ნსა მოიყვანა : ამისთ᷉ს
- ცა აღბორგებულნი გლ᷉სთქ᷉მათაგ᷉ნ . მმ᷉ანი მმა᷉თა
- თან უშუერებასა იქმოდეს : ესევ᷉რნი რაჲ ბო
- როტნი გ᷉ნმრავლდეს გ᷉ნრისხნა ო᷉ი ღ᷉ი : და ინება
- აჴოცაჲ კცთ᷉ჲ ქყ᷉ნით წყლითრღუნისა მ᷉რ : :‧
- Ⴞ᷉ გ᷉ნმკითხველმ᷉ნ მან გ᷉ლთა და თირკუმელთამ᷉ნ
- პოვა მასცა ნათესავსა შ᷉ა კც᷉ი მართალი სახე
- ლით ნოე : და იხილე სხი᷉ერბჲ ღ᷉ჲ . რ᷉ რისხვასაცა
- შ᷉ა მოიჴსენა წყალობაჲ : და ჯერიჩინა თესლისა
- დატევებაჲ ქყ᷉ნასა ზ᷉ა : ამისთ᷉ს უბრძანა მარ
- თალსა მას სლ᷉ისა მ᷉რ წ᷉ისა ქმნად კიდობანი . და
- შესლვად მას შ᷉ა ცოლითურთ და შვილით . და
- შეყვანებად ყლ᷉თაგ᷉ნ იძრვისთა მას თანა : ⁘
- Ⴃა ესრეთ მოავლინა წყლითრღუნაჲ . და წარ
- წყმდეს ურჩულონი იგი წყალთა შ᷉ა : და დაშთა
- ნოე ხ᷉ და რ᷉ნი იგი იყვნეს მის თანა : და იყო ყ᷉ი ქყ᷉ნჲ
[265r]
- ოჴერ : ამისთ᷉ს იხარებდა ბორ᷉ტი იგი ეშმაკ
- იქადოდა თუ რაბამი ბორ᷉ტი უძლო ქმნად : ⁘
- Ⴞ᷉ ო᷉ნ ღ᷉ნ სხ᷉რმ᷉ნ შეინანა აჴოცაჲ კცთ᷉ჲ . და აღუთ
- ქუა ნოეს . არღარა მოვლინებად წყლითრღუ
- ნაჲ ქყ᷉ნასა ზ᷉ა : რლ᷉ისათ᷉სცა დადვა სასწაულად
- შორის კც᷉თა აღთქუმად საუკ᷉ნოდ . ღრუბელთა
- შ᷉ა : რ᷉ლსაცა მშჳლდად უწოდა : და დააწესა ო᷉ნ
- ღ᷉ნ სინანული ცხრ᷉ბდ კც᷉თა . რ᷉ა რავდენიცა ვინ
- ცოდოს და მოიქცეს სინნ᷉ლად შეენდოს მას : უკ᷉თუ
- კულა არა შეინანოს საშჯელად მიეცეს : Ⴞ᷉ გამო
- რაჲ ვიდა ვ᷉ა ვთქუ ნოე კიდობნით . და კლ᷉ად
- გ᷉ნმრ᷉ვლდეს კც᷉ნი : აღესრულა რაჲ ნოე იყვნეს ყ᷉ნი
- ერთ ენა : მშ᷉ნ კლ᷉დ იწყო ეშმკმ᷉ნ ბრძოლად მ᷉თდა .
- და პრვ᷉ლდ მოაგონა შენებად გოდოლი : რლ᷉ი მის
- წუთებოდის ზც᷉დ . ამისთ᷉სცა შეურინა ღ᷉ნ ენანი :
- რ᷉ა არა ცუდად შურებოდინ : და ესრეთ გ᷉ნიბნი
- ნეს პირსა ზ᷉ა ქყ᷉ნისასა . მსგავსად ენათა რ᷉ნი მიეც
- ნეს მათ :‧ Ⴞ᷉ გ᷉ნიბნინეს რაჲ ქყ᷉ნასა ზ᷉ა : კლ᷉დ დაავიწ
- ყა ეშმ᷉კმ᷉ნ ღ᷉ი დამბადებელი მთ᷉ი : და აღმართებ᷉დ
- სცნა კერპნი ოქროჲსა და ვეცხლისანი . ძელისა
- და ქვისანი . რლ᷉თაცა ღ᷉თად უწოდეს : და ჰმსა ღ᷉ი :
- ხურებდეს მათ და უზორვიდეს : და ს᷉დ დაივიწყეს ო᷉ი
- Ⴋშ᷉ნ ღ᷉ნ კლ᷉დ გამოარჩია ღირსი თ᷉სი კც᷉ი სახელ
- ით აბრაჰამ . და იცნა მ᷉ნ ღ᷉ი და შეუდგა მას მჴურ
- ვალედ : Ⴀმას მოსცა ო᷉ნ ძ᱐ სახელით ისაკ რლ᷉ცა
[265v]
- აკრ̃თხა ფ̃დ : აღორძნდა ყრმაჲ იგი . და ვიდო
- და ყ̃ლთა მცნებათა ღთ̃ისათა : და ესხნეს მას ორ
- ძე . ესავი და იაკობი : და იაკობ იხილა კიბეჱ ქყ̃ა
- ნით ცად აღმართებული და ან̃გლზნი აღმავალნი
- და შთამავალნი : ამას იაკობს იჱ̃ლ უწოდა ღ̃ნ :
- და მას ესხნეს ათორმეტ ძე :‧
- ႤႱენი შთავიდეს ეგჳპტედ იაკობის თ̃ნა მმ̃ისა თ̃სი
- სა . და მუნ დაეშენნეს : ხ̃ მეგჳპტელთა დაიმონეს
- ნათესავი მთ̃ი . რ̃ გ̃ნმრავლდეს ფ̃დ : ამისთჳსცა
- ფარაო მეფემ̃ნ მ̃ნ მეგჳპტელთამ̃ნ იზრახა ზრახ
- ვაჲ ბორ̃ტი : და ბრძანა ყლ̃ისა წულისა მოწყუე
- დაჲ : მშ̃ნ იშვა წული მკჳრცხლი და შუენიერი . რლ̃ი
- ცა იშვილა ასულმ̃ნ ფარაოჲსმ̃ნ : და უწოდა მას
- მოსე . რლ̃იცა აღიზარდა და ისწავა ყ̃ი სიბრძნეჱ
- მეგჳპტელთაჲ : ამას ეჩუენა ღ̃ი ცეცხლითა მაყულო
- ვანსა შ̃ა . რ̃ ხედვიდა მაყულოვანსა რ̃ი იწუე
- ბოდა და არა შეიწუებოდა :‧
- Ⴃა თქ̃ა წარვიდე და ვიხილო დიდი ესე ხილვაჲ . და
- მი რაჲ ეახლა ხილვად . ესმა ჴ̃᷉ჲ რ̃ი ეტყოდა : მოსე
- მოსე . მე ვარ ღ̃ი აბრაჰამისი . ისაკისი და იაკო
- ბისი : გ̃ნიჴსნენ ჴამლნი ფერჴთაგ̃ნ შ̃ნთა : რ̃ა ქყ̃ნჲ
- ეგე რ̃ლსა სდგა ადგილი წ̃ჲ არს : ხილვით ვიხილე
- ჭირი ერისა ჩემისაჲ ეგჳპტეს . და მნებავს ჴსნაჲ
- მათი ჴელითა შ̃ნითა : ესრეთ წარავლინა იგი
- ეგჳპტედ : და მისცა ო̃ნ ღ̃ნ მადლი ნიშებისა და სას
[266r]
- წაულებისაჲ : და გამოიყვანნა ძენი იჱლ̃ისანი
- ეგჳპტით . ჴელითა მტკიცითა და მკლავითა მაღ
- ლითა : და გ̃ნუღო მ̃თ ზღ̃ჲ მეწამული . და წიაღ
- იყვანნა იგინი ფრჴივ : ხ̃ მეგჳპტელნი რ̃ნი სდევდეს
- მ̃თ დაინთქნეს ყ̃ნი ზღუასა მას შ̃ა :⁘
- Ⴃა ყო ღ̃ნ ერსა მას თ̃ნა საკჳრველი მრავალი : რ̃
- სლვასა მას მ̃თსა თ̃ნაუვიდოდა : და უძღოდა
- ღამით სუეტითა ცეცხლისაჲთა : და დღისი სუეტითა
- ღრუბლისაჲთა : პური ზც̃ით უწჳმა . მანანაჲ იგი
- ტკბილი : ა̃დ ეშმაკმ̃ნ იგიცა ერი ესოდენთა საკჳრ
- ველებათა ზ̃ა მიდრიკა ღთ̃ისაგ̃ნ : და დაავიწყა
- მ̃ნ ო̃ი : და არა მოიჴსენეს მ̃თ დღჱ იგი . ოდეს გა
- მოიჴსნნა მონებისაგ̃ნ : არცა სუეტი იგი ცეცხლი
- საჲ . და საშინელნი იგი სასწაულნი : ა̃დ ქმნეს ჴბოჲ
- და თაყ̃ნისსცეს მას . იყო რაჲ მოსე მთასა ზ̃ა მოღებ̃დ
- ფიცართა მ̃თ შჯულისათა : ამისთ̃ს გ̃ნრისხნა ღ̃ი :
- და ენება აჴოცაჲ მთ̃ი . ა̃დ მოსე დადგა შორის
- და ევედრა მ̃თთ̃ს ღ̃ა : რ̃ა შეუნდოს . და ისმინა მისი ო̃ნ :‧
- Ⴀმან მოსე წწ̃ტყლა წ̃ე ძეთა იჱ̃ლისათა : ო̃ისა
- ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესთ̃ს და თქ̃ა : წწტ̃ყლი აღგიდგინოს
- ო̃ნ ღ̃ნ ძმათაგ̃ნ თქ̃ნთა ვ̃ა მე : მისი ისმინეთ
- ყ̃ლსავე ზ̃ა : და რ̃ნ არა ისმინოს მის წწყ̃ლისაჲ .
- მოისპენ სლ̃ი იგი ერისაგ̃ნ ისრაელისა : და კლ̃ად
- თქ̃ა იხილოთ ცხრბ̃ჲ თქ̃ნი დამოკიდებული წ̃ე
- თლ̃თა თქ̃ნთა : და აღესრულა რაჲ მოსე : აღად
[266v]
- გინა ღ̃ნ ისუ მსახური მოსეჱსი : რ̃ნცა ყო ბრძო
- ლაჲ მრავალი : და მოსწყჳდნა მეფენი ძრიელნი :
- და შეიყვანნა ძენი იჱლ̃ისანი ქყ̃ნასა მას რ̃ი აღუთ
- ქუა ღ̃ნ მმ̃ათა მთ̃თა : აბრაჰამს ისაკს და ია
- კობს : აღესრულა ისუ . და იწყეს ძეთა იჱ̃ლისა
- აღრევად წარმართთა თ̃ნა : და ისწავნეს საქ
- მენი მთ̃ნი და ჰმონეს კერპთა მთ̃თა . და დამ
- ცირდეს და კნინ იქმნნეს . და არა იყო მ̃თა წინამ
- ძღუარ : ა̃დ მსაჯულნი შჯიდეს ჟმ̃ითი ჟმ̃ად :‧
- Ⴋში̃ნ ითხოეს მფ̃ჱ . და მოსცა მ̃თ მეფჱ სახელით სა
- ულ : ხ̃ მ̃ნ ქმნა ბორ̃ტი წ̃ე ღ̃თისა : და არა ნებისა
- ებრ მისისა ვიდოდა : ამისთ̃ს უბრძანა წწყ̃ლსა
- სამოელს ცხებად დთ̃ისა მფ̃ედ : რ̃ი იგი იყო კც̃ი მშჳ
- დი და წრფელი : და ვიდოდა იგი ყ̃ლთავე მცნებათა
- ღთ̃ისათა . და მოიღო ღთ̃ისაგ̃ნ სლ̃იცა წწტ̃ყლებისჲ :
- ამას ეფუცა დასუმად ღ̃ი ნაყოფისაგ̃ნ მუც
- ლისა მისისა . საყდარსა მისსა : ამან დ̃თ მრავა
- ლი წწ̃ტყლა . ქ̃ესთ̃ს ო̃ისა ჩ̃ნისა : ამას ესუა
- ძჱ სახელით სოლომონ . რლ̃ცა მეფობდა შმდგ̃მდ
- მისა : და მისცა მას ღ̃ნ სიბრძნჱ ფდ̃ი : და აღუშენა
- ტაძარი უფალსა ღ̃ა : ⁘
- Ⴃა მ̃თ ჟმ̃თა შ̃ა მოსცა ღ̃ნ . სლ̃ი თ̃სი წ̃ჲ წწტყ̃ლთა რ̃ნი
- იყვნეს მას ნათესავსა შორის კც̃ნი წ̃ნი : და იწ
- ყეს ქადაგებად გ̃ნკც̃ებისათ̃ს სიტყჳსა ღთ̃ისა :
- და იტყოდა კცა̃დ კც̃ადი ვ̃ა სლ̃ი წ̃ჲ მისცემდა : და
[267r]
- : ერთმ̃ნ მთ̃გ̃ნ რლ̃ისა სახელი ესაია ღღტ̃ყო და თქ̃ა :
- აჰა ესერა ქლწ̃ლმ̃ნ მუცლად იღოს და შვეს
- ძეჱ და უწოდიან სახელი მისი ენმანუელ :‧
- Ⴄგრეთვე სხუათა მ̃თ წწტ̃ყლთა თქუეს : თქ̃ა
- თჳთეულმ̃ნ თ̃სისა წწყ̃ლებისაებრ . დიდბ̃ლისა მის
- თ̃ს მოსლვისა ღთ̃ისა სიტყჳსა : ერთმ̃ნ ბჭედ უწო
- და . სხუამ̃ნ კუერთხად . სხუამ̃ნ ყრმად
- ქლწ̃ლისაგ̃ნ შობილად : ს̃ხმ̃ნ მთად წმიდად : სხ̃ნ
- კიდობნად : სხ̃ნ თქ̃ა ქყ̃ნასა ზ̃ა გამოჩნდეს
- და კც̃თა შორის იქცეოდის : და ესე ყ̃ი შვილნო
- ჩემნო ღ̃თისა მ̃რ ეუწყა წწტ̃ყლთა . და მოას
- აწვეს წინაჲსწარვე :‧
- Ⴞ̃ რჟ̃ს იგი მოგუეახლა წყალობაჲ ღ̃ჲ . და ჯერ
- იჩინა სიტ̃ყამ̃ნ ღთ̃ისამ̃ნ კც̃ობრივთა ჴორცთა
- შემოსად : არავის აუწყა საიდუმლოჲ ესე :
- გრ̃ნა ერთსა ხ̃ ანგ̃ლზთმთ̃ვრსა . ცცხლ̃ისფერ
- სა გბრ̃ლს : რლ̃ი იგი მოივლინა ხარებად ქ̃ლ
- წულისა მრ̃მისა : Ⴞ̃ იყო წ̃ჲ იგი ქწ̃ლი ღთ̃ის
- მშბ̃ლი თესლისაგ̃ნ და ტომისა დთ̃ისა : ყლ̃ითურთ
- უბიწო და ქწ̃ლ : და იყო იგი მითხოილ მმ̃აკ̃ცისა
- რლ̃ისა სახელი იოსებ : და ვ̃რ იგი ერწმუნა . ან
- გელოზსა სიტ̃ყჲ იგი სღ̃თოჲ . გარდამოჴდა ზც̃თ
- და მივიდა ქლწ̃ლისა და ჰქ̃ა . გხ̃ნ მიმადლებულო
- ლო ო̃ი შ̃ნ თანა : და მიერითგ̃ნ ჴმასა მას თანა
- შევიდა საშოსა ქწ̃ლისსა სიტ̃ყჲ ღ̃ჲ . და იშვა
[267v]
- ჴორცითა უქცეველად და უცვალებელად
- ერთბამად ღ̃ი და კც̃ი :‧ ესე შობაჲ ანგ̃ლზთა და
- უკჳრდა . და ზეგარდამო გალობდეს : მწყემსთა
- იხილეს . მოგუთა აღმოსავალით ძღუენი მო
- ართუეს : და რ̃ა მოკლედ ვთქუა : ესე ო̃ი ჩ̃ნი
- ი̃ჳ ქ̃ე ღთ̃ისა სიტ̃ყჲ იქცეოდა ჩ̃ნ შორის . გ̃ნგე
- ბულებისა მის აღსრულებად . ოცდაათ წელ :‧
- Ⴞ̃ იყო მ̃თ დღეთა შ̃ა მღდელი ვინმე სახელით ზაქა
- რია : ამას ესუა ძჱ ჟმ̃სა სიბერისასა სახელით
- იოვანე : რ̃ი იგი იშვა ხარებითა ანგ̃ლზისაჲთა .
- და იქცეოდა უდაბნოთა შ̃ა : ესე იქმნა წინა
- მორბედ ქ̃ესა . და ქდგ̃ებდა წ̃ე მისსა სსფვ̃ლსა
- ც̃თასა . და აუწყებდა მოსლვასა ქ̃ესა : რ̃ა ნათ̃ლ
- სცემდა ერსა და ეტყოდა : მე ნათელგცემ წყლი
- თა . ხ̃ შემდგომად ჩემსა მოვალს უძლიე
- რესი ჩემსა : მ̃ნ ნათელგცეს თქ̃ნ სლ̃ითა წ̃ითა და
- ცეცხლითა : და ამისა შგმ̃დ იხილა ქ̃ჱ მომავალი
- და თქ̃ა : აჰა ტარიგი ღ̃ჲ რ̃ნ აღიხუნა ცდვ̃ნი სფ̃ლისანი :‧
- Ⴋში̃ნ ნთ̃ლიღო ო̃ნ იორდანესა მდინარესა . და აღ
- მოსლვასა მისსა წყალთაგ̃ნ : დგა რაჲ ერი იგი . იყო
- ჴ̃ჲ ზც̃ით ეგე არს ძეჱ ჩემი საყუარელი რლ̃იცა
- სათნოვიყავ : და სლ̃ი წ̃ჲ სახედ ტრედისა გარდა
- მოჴდა მის ზ̃ა : მიერითგ̃ნ იწყო ო̃ნ სწავლად : და
- გამოირჩინა მოწ̃ფნი ათორმეტნი : რლ̃თაცა მოცი
- ქულად სახელსდვა : და დღითი დღე იქმოდა
[268r]
- სასწაულთა და საკჳრველებათა მრავალთა
- წ̃ე ერისა მის და წ̃ე მწფ̃ეთა მისთა : რ̃ი იგი ყ̃ი
- ვე იხილა ეშმაკმ̃ნ და აღძრნა გლ̃ნი ჰურია
- თანი დამბადებელისა მიმართ მათისა : და ზრა
- ხვაყვეს მოკლვაჲ მისი . ნაცვალად მკდ̃ართა
- მათთა აღდგინებისა . და ბრმათა გ̃ნათლებისა :‧
- Ⴞ̃ ო̃ი ჩ̃ნი ნებსით მოვიდა ვნებად რ̃ა წარტყუე
- ნულნი მტერისა მ̃რ გამოიჴსნნეს . და ცხოველ
- თა და მკდ̃ართა ეუფლოს : და მყოფთა ჯჯ̃ო
- ხეთისათა აზნაურებაჲ მიანიჭოს : ხ̃ პირველ
- ვნებისა მისისა უთხრა მწფ̃ეთა ყ̃ივე მომავა
- ლი მის ზ̃ა : მშ̃ნ ერთმ̃ნ ათორმეტთაგ̃ნმ̃ნ სახე
- ლით იუდა მიჰყიდა ჰურიათა : და მ̃თ მის
- ცეს იგი პონტოელსა პილატეს მთ̃ვარსა : და
- ესრეთ ჯრ̃ს ეცუა . და გემოჲ სიკდილისაჲ იხილა
- ჴორცითა მით . და ბნბ̃ითა კც̃ობრივითა : დაეფ
- ლა და მესამესა დღესა აღდგა . შემუსრნა რ̃ჲ
- ბჭენი ჯჯხ̃თისანი . და საკრველნი სიკდილისანი გ̃ნ
- ტეხნა . ეჩუენა მოწ̃ფეთა . და აღიყვანნა იგი
- ნი მთასა ზეთისხილთასა : და ყ̃ივე გ̃ნცხადებუ
- ლად გლ̃ისჴმაუყო : მერმე აკურთხნა იგინი
- და ჰქ̃ა : წარვედით და უქადაგეთ სახარე̃ბჲ
- ყლ̃სა სფ̃ლსა . რლ̃სა ჰრწმენეს და ნათელიღოს
- ცხონდეს : ხ̃ რ̃ლსა არა ნათელეღოს დაისაჯ̃ს :‧
- Ⴃა მერმე ხედვიდეს რაჲ მწა̃ფნი ამაღლდა ზც̃დ
[268v]
- და დაჯდა მარჯუენით მმ̃ისა : ვინაჲცა მოსლვად
- არს გ̃ნკითხვად ცხოველთა და მკდართა : ⁘
- Ⴞ̃ წ̃ნი იგინი მწ̃ფნი და მციქ̃ლნი მოიქცეს იჱ̃მდ . ბრძა
- ნებისაებრ მისისა : და მოელოდეს აღთქ̃მასა სლ̃ი
- სა წისსა : და მო რაჲ ვიდა მადლი იგი მ̃თ ზ̃ა . ენი
- თა ცცხ̃ლისჲთა იტყოდა კც̃დ კც̃დი უცხოთა ენა
- თა . ვ̃ა სლ̃ი მისცემდა მ̃თ : და მიერითგ̃ნ გ̃ნიბნინეს
- სფ̃ლსა შ̃ა . ქდგ̃ებდ სიტ̃ყასა მას ჭშმ̃რტებისსა : Ⴞ̃ მე
- მმ̃ისა თ̃ნა და დედისა ჩემისა მრწმენა ქ̃ეჱ . იქცე
- ოდა რაჲ ქყ̃ნასა ზ̃ა : და ნთ̃ლვიღეთ ჴელითა
- პტრ̃სითა . თავისა მის მწ̃ფეთა მისთაჲსა : და წარ
- ვედით სახედ ჩ̃ნდა ⁖ ხ̃ გ̃ნ რაჲ ეფინნეს მოციქ̃ლნი
- პირსა ქყ̃ნისსა ქდგე̃ბად სახელსა ქ̃ესსა : მოი
- წია ნეტარი პტ̃რეცა მცი̃ქლი კერძოთა მ̃თ ვინაჲ
- იგი მე ვიყოფოდე : და დაივანა საყოფელსა ჩმ̃სა .
- ორმეოც დღე : რ̃ მშობელნი ჩემნი აღსრულებულ
- იყვნეს : ხ̃ მე შეუდეგ მიერითგ̃ნ ნეტარსა მციქ̃ლსა .
- რ̃ნცა წარმომგზავნა თქ̃ნდა მომართ : რ̃ა გი
- ქადაგო სიტყ̃ჲ ღ̃ჲ : რ̃ი იგი შე თუ იწყნაროთ გლ̃ითა
- ლმობიერითა : და ხჳდოდით გზასა მას ქ̃ეს მცნე
- ბათასა : რ̃ა ღირს იქმნნეთ საუკ̃ნეთა მ̃თ კთ̃ლთა :
- რლ̃ი თუალმ̃ნ არა იხილა და ყურსა არა ესმა .
- და გლ̃სა კც̃ისსა არა მოუჴდა : რაჲ იგი გ̃ნუმზა
- და ღ̃ნ მოყუარეთა მისთა : ⁘ : ⁘ :
- ႤႱე ყ̃ი რაჲ ესმა ვონიფანტე მთავარსა . დიდისა ბაგ
[269r]
- რატისგ̃ნ . დავარდა პირსა ზ̃ა და თქ̃ა : ვჰმად
- ლობ ქ̃ა ღ̃ა რ̃ნ ესრეთ ჯერიჩინა : და მრ̃წმს ყ̃ი
- რავდენი მესმა პირისაგ̃ნ შ̃ნისა წ̃ო ღ̃თისაო : და
- ამიერითგ̃ნ ყ̃ი რავდენი :რაჲ : მაქუს ჴელთა შ̃ნთა მიგ
- ცე . ოდენ ღირსმყავ შვილად შ̃ნდა წოდებად :
- მში̃ნ წ̃ნ ბგრ̃ტ მიყო ჴელი . ჯ̃ი დასწერა და აღ
- ადგინა იგი . და ჰქ̃ა : მადლმ̃ნ ო̃ისა ჩ̃ნისა იჳ̃ ქ̃ს
- მ̃ნ სრულყავნ სიტყ̃ჲ ეგე შ̃ნი : რ̃ ნანდჳლვე
- ქ̃ეს მიერ შვილი ჩემი ხარი შ̃ნ : ⁘ :
- Ⴃა ვ̃ეღა ამას ესევ̃რსა მრვ̃ლსა ასწავლიდა
- წ̃ჲ ბგ̃რტ მთავარსა მას : მოიწა ჟმ̃ი ცისკრისაჲ :
- და მშჳდობ̃ჲ დაუტევა მას მთვ̃რმ̃ნ და წარვიდა
- წარვლენად ერისა სახედ თ̃სად : რ̃ნი იგი მკჳდრ
- იყვნეს გარემოჲს მთისა მის ეტნისა . კც̃ნი მჴნენი
- და ძრიელნი ბრძოლად : ხ̃ წ̃ნ ბგრ̃ტ წარგზავნა
- იგი და ჰქ̃ა : წარვედ შვილო მშჳდობით ო̃ნ წარ
- გიმართენ ნებასა თ̃სსა : და მ̃ნ თყ̃ნისსცა და გ̃ნ
- ვიდა : და მეყს̃ლად დაჰბერეს ნესტუსა . და აღ
- მჴედრდეს წ̃ე მისა ერი იგი და წარვიდეს ქლ̃ქდ :
- და გ̃ნთიად გ̃ნუტევა ერი იგი კც̃დ კც̃დი სახედ თ̃სა :‧
- Ⴞ̃ წარვიდა რაჲ მთავარი იგი : ვიწყეთ ჩ̃ნ ცისკ
- რისა გლ̃ობასა . და შ̃დ აღსრულებისა მისისა ჰქ̃ა
- ლუკაონიდე ნეტარსა ბგრ̃ტს . ო̃ო ჩემო შვილმან
- შ̃ნმ̃ნ მთავარმ̃ნ მრქუა მოჴსენებად სიწმიდისა
- შ̃ნისა : რ̃ა ჰბრძანო აღსლვად ქლ̃ქდმდე და
[269v]
- აკრ̃თხო სახლი მისი : მიუგო წ̃ნ მ̃ნ და ჰრქუა
- მას : ჰე შვილო ჩემო ო̃ა თუ ენებოს ვყოთ ეგ
- რე : ა̃დ ბორ̃ტნი იგი ეშმაკნი ხედვენ წარწყმედა
- სა თ̃სსა . და ამბოხებისა ყოფაჲ ეგულების . ამის
- თ̃ს დავწერო წიგნი ჴელითა ჩემითა . აღვედ და
- წარიკითხე წ̃ე საკერპოსა მას ტავრომენელთა
- სა . და დუმნენ სლ̃ნი იგი არაწ̃ნი : ⁘ :
- Ⴃა დაწერა ნეტარმ̃ნ მ̃ნ ესრეთ : ბგ̃რტ ი̃ჳ ქ̃ს ო̃ისა
- ჩ̃ნისა მონაჲ . ლუსონს კერპსა მას საძაგელსა
- ტავრომენელთასა . და სხ̃ათა მაგათ ყ̃ლთა ეშ
- მაკთა მანდა მკჳდრთა : გიბრძანებ . სახელითა
- ო̃ისა ჩ̃ნისა ი̃ჳ ქ̃ესითა აღჳრასხენით . ბორ̃ტთა
- მაგათ პირთა თქ̃ნთა : რ̃ა ნურარაჲ ამბოხე
- ბაჲ ჰქმნათ : რ̃ უბრძანებიეს ო̃ა რ̃ა შორს ჰყ
- ოთ ყ̃ი უცნებაჲ ამიერითგ̃ნ . და საცთური და
- ბადებულთაგან მისთა :‧
- Ⴞ̃ ლუკაონიდე მიიღო წიგნი იგი და წარვიდა ქლ̃ა
- ქად საკერპორსა მ̃თსა . და შევიდა ტაძრად და
- წარიკითხა წიგნი იგი და დადვა წ̃ე კერპისა მის .
- და წარმოვიდა ჩ̃ნდავე : და ვ̃ა შემწუხრდა
- აღასრულა ნეტარმ̃ნ ბაგრატ ლოცვაჲ : და მიბ
- რძანა აღებად ჯრ̃ისა და ხატთა მ̃თ წ̃თჲ : და
- წარვემართენით ქლქ̃ად : ხ̃ სლვასა მას ჩ̃ნსა
- ვარსკულავი ბრწყინვალჱ წინა გჳძღოდა :
- ვ̃ს მივიწიენით ქლ̃ქდ : ესმა რაჲ მთავარსა :
[270r]
- მისლვაჲ ჩ̃ნი . გამოგუეგება : : და შემიყვანნა სე
- ნაკსა მცირესა კთ̃ლდ მოკაზმულსა : სადა იგი
- დაედგა ცხედარი . და საყდარი : და აწჳა ნეტარ
- სა მას დაჯდომაჲ . ხ̃ იგი დაჯდა . და მთავარიცა
- მის თ̃ნა . და იწყო სწავლად მისა სიტყ̃ათა ცხო
- რებისათა . მყოვარ ჟ̃მ : მერმე წარგზავნა გ̃ნ
- სუენებად იგი . ხ̃ თავადი ღამე ყ̃ლ ჴელგან
- პყრობილ ო̃ა ევედრებოდა : ვ̃ე მოიწია ჟ̃მი ცის
- კრისაჲ : მში̃ნ მიწოდა მე და ზოგად აღვასრუ
- ლეთ გ̃ლობ̃ჲ : და ვიყოფოდეთ ტაძარსა მას
- ვონიფანტესსა ორმეოც დღე : ⁘ :
- Ⴞ̃ მოახლებულ იყო დღესს̃წლი ბორ̃ტისა მის კერ
- პისა ლუსონისი . რ̃ლსა შ̃ა მრვ̃ლსა საცხოვარსა
- და ზროხასა დაჰკლვიდეს ტავრომენელნი . და
- უზორვიდეს მას : მში̃ნ შემოკრბეს ქურუმნი
- იგი . და ჴმობდეს წ̃ე ტაძარსა მას მთავრისასა :
- და მოაჴსენებდეს გ̃ნმზადებულებისა მისთჳს :
- ხ̃ მთავარი წარდგა გარდასა :ყრდნელსა მას თ̃სსა :
- და ეტყოდა მ̃თ წარვედით მოჰმზადეთ ყლ̃ი
- ვე წესისაებრ თქ̃ნისა : და ოდეს დღესსწაული
- იგი მოიწიოს . მე მზავყო ცხოვარი და ზრო
- ხაჲ . და ყ̃ი რავდენი რაჲ საჴმარ იყოს : ესე
- რაჲ ჰქ̃ა წარგზავნნა იგინი სახედ თ̃სა : ⁘
- Ⴃა შემო რაჲ ვიდა ჩ̃ნდა ვონიფანტე მთავარი .
- ჰკითხვიდა მას წ̃ჲ ბგრ̃ტ : რანი იყვნეს შვილო
[270v]
- ჴმანი იგი ერისანი . : მიუგო მთ᷉ვრმ᷉ნ და ჰქ᷉ა მას . შ᷉დ
- ორისა თჳსა . დღესსწ᷉ლთაჲ საქმჱ მოიწევის შე
- საწირავთაჲ . ლუსონ ღთ᷉ისა მის ამის ქლ᷉ქისა :
- და ყ᷉ი ქლ᷉ქი და გარემო სანახები შემოკრბების :
- ამის უკუე ჯერისათ᷉ს მეტყოდეს ქურუმნი .
- რ᷉ა მზავყოთ დასაკლავად ცხოვარი და ზრო
- ხაჲ ფ᷉დი : ვ᷉რ უკუე ჰნებავს სიწმიდესა შ᷉ნ
- სა ყოფად : ან᷉თუ მოსლვად ხარა კრებასა
- მას წ᷉ე ყ᷉ისა ერისა გინათუ არა . ყ᷉ივე მაუწ
- ყე ნბ᷉ჲ გლ᷉ისა შ᷉ნისაჲ : ჰქ᷉ა მას ნეტარმ᷉ნ ბგ᷉რტ :
- Ⴘვილო ვონიფანტე ნუვინ გაცთუნებს . ნუცა
- თავსიდებ ამიერითგ᷉ნ მსხუერპლისა შეწირვად
- ეშმაკთა : ა᷉დ მოიქეც სხ᷉რისა მის ო᷉ისა . რ᷉ა
- მიგეტევნენ შ᷉ნ ყ᷉ნივე ცოდვანი შ᷉ნნი : რ᷉ მოწყა
- ლე არს იგი : და ყლ᷉თა რ᷉ნი მიივლტოდიან მისა
- წყალობით შეიწყნარებს . და შეუნდობს ყლ᷉თა
- ცოდვათა მთ᷉თა : რ᷉ ამისთ᷉ს გარდამოჴდა წიაღ
- თაგ᷉ნ მმ᷉ისათა ქ᷉ეჱ ღ᷉ი ჩ᷉ნი : და კ᷉ც იქმნა წ᷉ისა
- ქლწ᷉ლისა მრ᷉მისგ᷉ნ . და მსგავს ჩ᷉ნდა იქმნა თჳ
- ნიერ ცოდვისა : რ᷉ა ყლ᷉თა მიგჳწოდოს სსფვ᷉ლსა
- მისსა . ვ᷉ა ღ᷉ნ ყლ᷉დძლიერმ᷉ნ : ამისთ᷉ს შვილო ჩ᷉მო
- მტკიცე იყავ სარწმუნოებასა ზ᷉ა მისსა : რ᷉ა
- ს᷉დ მოგეცეს მადლი სლ᷉ისა წ᷉ისჲ : რ᷉ლსა ჰნებ᷉ს მოსლვაჲ :‧
- ყლ᷉თა კც᷉თა ცხრ᷉ბჲ . და მეცნიერებასა ჭშმ᷉რტბისსა
- Ⴞ᷉ აწ მნებავს შვილო ჩემო რ᷉ა აღმიშენო საკურ
[271r]
- თხეველი წ᷉ჲ რ᷉ა შევსწირვიდე მას ზ᷉ა შესაწირ᷉ვ
- სა დდბ᷉ლსა . და ო᷉ნ ჩ᷉ნმ᷉ნ ი᷉ჳ ქ᷉ნ გჳჴსნნეს ყ᷉ლ
- თაგ᷉ნ მტერთა უხილავთა : და მოავლინოს
- ანგ᷉ლზი თჳსი მცველად სულთა ჩ᷉ნთა : ⁘
- Ⴋიუგო მთ᷉ვრმ᷉ნ და ჰქ᷉ა მას . ყ᷉ივე რაჲცა
- მიბრძანო შვილსა შ᷉ნსა მზა ვარ აღსრულებად :
- სახჱ ოდენ საკრთ᷉ხევლისაჲ მის გამოსახე . და მიე
- რითგ᷉ნ უზრუნველ იყავ : მში᷉ნ აღდგა ნეტარი
- იგი . და თ᷉ნა წარიყვანა ვონიფანტე მთავარი .
- და ლუკაონიდე : და გ᷉ნვედით მახლობელად ზღუ
- დესა ქლ᷉ქისსა აღმოსავალით კერძო : და გა
- მოსახა სახჱ იგი ეკლ᷉სისჲ : და ჰქ᷉ა ამას ად
- გილსა მნებავს აღშენებაჲ ამის სახლისა სალოც
- ველისაჲ : და აღასრულა ლცვ᷉ჲ ეკლს᷉ისჲ მუნ
- მდგომარემ᷉ნ : ხ᷉ მთვ᷉რმ᷉ნ სათხროლითა მოინიშ
- ნა ადგილი იგი : და წარვედით სავანესა მას
- ჩ᷉ნსა : და ხვალისა დღე უბრძანა მთავარმ᷉ნ
- მნესა თ᷉სსა წარსლვად ლუკაონიდეს თ᷉ნა . და
- ვ᷉ა უჩუენოს აღშენებად ტაძარი იგი ღ᷉ჲ : და მე
- ყსეულად შემოკრიბნეს გალატოზნი და ხუროჲთ
- მოძღუარნი : და იწყეს შენებად . რ᷉ა იტყოდეს სახლ
- სა საგანძურსა აშენებს მთავარი : და ფ᷉დითა
- მოსწრაფებითა ოცდაათ დღე აღასრულეს შენე
- ბაჲ იგი : ყლ᷉დ კთ᷉ლდ და შუენიერად : და იყო შენე
- ბული იგი ყ᷉ი კეცითა და ლაქუარდითა დიდ დიდე
[271v]
- ბითა . სისუბუქისათ᷉ს მისისა : Ⴃა ვ᷉ა აღასრუ
- ლეს ყლ᷉ივე სამკაული წ᷉ისა მის ეკლესიისაჲ : შთა
- ვიდა ნეტარი ბგ᷉რტ მთავრისა თ᷉ნა და ლუკაონი
- დეს თ᷉ნა რ᷉ლსა ეწოდა ეპიფანე : და აღჰმართა
- წ᷉ნ მ᷉ნ თ᷉სითა ჴელითა საკრ᷉თხეველი . და აკ᷉ხა
- იგი წესითა მციქ᷉ლთჲთა : და მეყსეულად შეწირა
- მას ზ᷉ა უსისხლოჲ იგი მსხუერპლი . და გუაზიარ
- ნა წ᷉თა მათ საიდუმლოთა მე და ეპიფანე . და
- ამბორსგჳყო : ხ᷉ ვონიფანტე მთავ᷉რსა არა აზია
- რა . ამისთ᷉სცა შეწუხნა იგი ფ᷉დ : რ᷉ ჯერეთ უმეცარ
- იყო საიდუმლოსა მას : ⁘
- Ⴞ᷉ ოდეს იგი იწყო წ᷉ნ ბგ᷉რტ გალობად ჴმითა მით
- ტკბილითა : რ᷉ ფ᷉დ კეთილ და ტკბილ იყო ჴ᷉ჲ მისი . და
- მადლითა ღ᷉ჲთა აღვსებულ : მეყსეულად ვიხი
- ლეთ მე და ეპიფანე ცცხ᷉ლი საშინელი ზც᷉ით გარ
- დამოსრული : რ᷉ნ აღავსო ეკლესიაჲ . და ჩ᷉ნ შეძ
- რწუნებულ ვიყვენით : ხ᷉ გარემოჲს ადგილისა
- მის აღმართებულ იყვნეს კერპნი მრვ᷉ლნი სპილენ
- ძისა და ჭიქისა და კეცისანი ოქროლესულნი : და
- მას ჟმ᷉სა ყ᷉ნივე დაცჳვეს და შეიმუსრნეს ⁘ :
- Ⴃა ვ᷉ა აღასრულა წ᷉ჲ ჟმ᷉ისწირვაჲ ნეტარმ᷉ნ ჰქ᷉ა
- მთვ᷉რსა : რ᷉ასა მწუხარე იქმენ შვილო რ᷉ლ
- იგი არა გაზიარე წ᷉თა მ᷉თ საიდუმლოთა : საცნა
- ურ იყვნ შ᷉ნდა . ვ᷉დ ესე არს საიდუმლოჲ ჴორცი
- სა და სისხლისა ქ᷉ს ღ᷉ჲ . და ვერვის ჴელეწიფების
[272r]
- ზიარებად მისა . უკ᷉თუ არა პრვ᷉ლ აღიბეჭდოს
- წ᷉ისა ნთლ᷉ისღებისა მ᷉რ . რ᷉ლ არს გ᷉ნბანაჲ წყლითა .
- და გ᷉ნწმედაჲ სლ᷉ისა წ᷉ისა მ᷉რ : ხ᷉ შ᷉ნ ჯერეთ წინდი
- ოდენ მიგიღებიეს მადლისაჲ მის : და არღა სრულ
- ქმნულ ხ᷉რ :‧ ჰმადლობდ უკუე ღ᷉ა . და ოდეს მის ნიჭსა :‧
- მ᷉ნ სახიერებამ᷉ნ ჯერიჩინოს ღირს იქმნე დბ᷉ლსა მას
- Ⴄსე რაჲ თქ᷉ა შეუვრდა მთვ᷉რი იგი და არღარა
- შესძინა სიტ᷉ყად : მში᷉ნ აღგჳყვანნა ტაძრად და
- დააგო ტაბლაჲ შუენიერი დღესა მას სატფურები
- სასა : ხ᷉ წ᷉ნ ბაგ᷉რტ იწყო კრთ᷉ხვად ტაბლისა და
- თქ᷉ა რაჲ სიღრმითა გლ᷉ისა მისისაჲთა : დბ᷉ჲ შ᷉ნდა
- ქ᷉ე ღ᷉ო . სუფევაჲ შ᷉ი ქ᷉ე სუფ᷉ვა არს უკ᷉ე : მეყსე
- ულად შეიძრა ადგილი იგი . და ყ᷉ნივე შიშით
- ქუე დავცჳვით : ხ᷉ ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ აღმადგინნა და
- თქ᷉ა ნუ გეშინინ : რ᷉ა მადლი ქ᷉ესი მოგუეფინა
- ჩ᷉ნ რ᷉ა გუაკრ᷉თხნეს : და ჯდა უკუე წ᷉ჲ ბგ᷉რატ :
- და ერთ კერძო მისა მთავარი ვონიფანტე : და
- ერთ კერძო ეპიფანე : ხ᷉ მე ზე ვდეგ წ᷉ე ო᷉ისა ჩ᷉მისა :‧
- Ⴋოიღო წ᷉ნ პური გ᷉ნტეხა და მოგუცა ყლ᷉თა . და
- თქ᷉ა : მიიღეთ ჭამეთ პური ესე ჩემი ჴელთაგ᷉ნ
- ჩემთა . დღესა ამას სატფურების᷉სა : ტაძრისა მის
- ღ᷉თისა : და მოიძაგენით კერპნი და ყ᷉ივე ნაზორა
- ვი და ნაგები მათი : და აღვდეგით რაჲ ტაბლით
- ყო ლც᷉ვჲ : და წარა .ვლინა კაც᷉დ კც᷉დი თ᷉საგ᷉ნ : ხ᷉ ჩ᷉ნ
- შთავედით ეკლესიად სამწუხროჲსა გლ᷉ობისა
[272v]
- აღსრულებად : და მიერითგ᷉ნ მუნ ვიყოფოდეთ .
- ლოცვათა აღვასრულებდით და უსისხლოსა
- მას მსხუერპლსა შესწირვიდა ღ᷉თშემოსილი იგი :‧
- ხ᷉ ქურუმთა მ᷉თ ბორ᷉ტთა ესმა რაჲ ვ᷉დ ვონიფანტე
- მთავარმ᷉ნ ტაძარი აღაშენა . იხარებდეს და იშუე
- ბდეს და იტყოდეს ვ᷉დ ღთ᷉ნი უმეტესად შეიყუარნა
- მთვ᷉რმ᷉ნ . და ტაძარი აღუშენა აპოლონს : რ᷉ არა
- იყო ქლქ᷉სა მას კერპი მისი : და იტყოდეს დიდ არს
- ძალი შ᷉ი ღ᷉ო აპოლონ : რ᷉ დაღაც᷉თუ ფალკონ
- წარვიდა ჩ᷉ნგ᷉ნ : ა᷉დ აწ შ᷉ნ მოგიყვანა დიდმ᷉ნ ამ᷉ნ
- მთვ᷉რმნ შეყუარებულმ᷉ნ ღ᷉თთამ᷉ნ : Ⴞ᷉ მოახდა კრე
- ბაჲ იგი ლუსონ კერპისაჲ . და მოჰმზადეს ქურ᷉მ
- თა მ᷉თ ცხოვარი და ზროხაჲ ფდ᷉ი : და სამნი ჭაბ᷉კნი
- დასაკლველად ჩუეულებისაებრ : და შეკრბეს
- მიმოსლვად ყლ᷉თა მ᷉თ საკერპოთა ტაძართა . და
- კუმევად საკუმეველისა : და შე რაჲ ვიდეს ყ᷉ლსა
- პრვ᷉ლდ ტაძარსა მას დიოს კერპისასა პოეს კერ
- პი იგი დაცემული და შემუსრვილი :‧ ⁘
- ႤႱე რაჲ იხილეს იცეს პირთა მთ᷉თა და გოდებით ტყე
- ბა ყვეს : და იტყოდეს : ჵ ღ᷉ო ჩნ᷉ო დიოს არა კმა
- გუეყოა წარწყმედაჲ იგი ფალკონისი : ა᷉დ ესე
- რა უმეტესიცა მწუხარებაჲ და რისხვაჲ გუე
- წია ჩ᷉ნ . რ᷉ გხედავთ შ᷉ნ შემუსრვილად : და რ᷉ლსა
- შიშით თყ᷉ნის გცემდით . გხედავთ შეურაცხად და
- ლეწილად : ვინ მიუთხრას სირცხჳლი ესე ჩ᷉ნი გარ
[273r]
- რემო ქლ᷉ქთა : და ესევ᷉რითა გოდებითა გამო
- ვიდეს გარე . და შევიდეს სხუათა მ᷉თ ტაძართა
- და პოვნეს ეგრეთვე ყ᷉ნი ღ᷉თნი შემუსრვილნი :
- მში᷉ნ იქმნა ვაებაჲ დიდი და ყლ᷉ი ერი შეკრბა ჴმა
- სა მას . და გ᷉ნისმა ესე სიტ᷉ყჲ ყ᷉ლსა ქლ᷉ქსა . და
- იყო გლოვაჲ ყ᷉ლთაჲ :
- Ⴋშ᷉ნ ქურუმნი იგი ერითურთ აღვიდეს მთ᷉ვ
- რისა : და იწყეს ჴმობად ჴმითა უწესოჲთა : ხ᷉
- იგი წარდგა გარდაყრდნელსა მას თ᷉სსა . და ჰკით
- ხვიდა შფოთისა მის მიზეზსა : და იგინი ეტყოდეს :
- ჵ მთვ᷉რო ვ᷉რ ესე ვხედავთ არცა ერთი ზრუნ
- ვაჲ გაქუს შ᷉ნ წარწყმედისათ᷉ს ჩ᷉ნისა : რ᷉ აჰა
- ესერა პრვ᷉ლქმნულსა მას გ᷉ნსაცდელსა ზ᷉ა .
- რ᷉ლ იგი ფალკონ ღ᷉ი ჩ᷉ნი უჩინო იქმნა არცა ერთი
- ზრუნვაჲ აჩუენე : და აწ კლ᷉დ დიოს ღ᷉თი ჩ᷉ნი
- დიდი . და სხ᷉ნი ყ᷉ნივე შემუსრვილ არიან : გრ᷉ნა ლუ
- სონ ხ᷉ . და შ᷉ნ აწღა იკითხავ მიზეზსა ამას გლო
- ისა ჩ᷉ნისასა : აწ უკუე თქუ რასა გჳბრ
- ძანებ ამის ჯერისათ᷉ს :⁘
- Ⴋიუგო მთავარმ᷉ნ და ჰქ᷉ა მ᷉თ : კც᷉ნო ბრძენ
- ნო ტავრომენელნო . ესერა კრებაჲ იგი დიდი ამის
- ქლ᷉ქისაჲ მოახლებულ არს . მშ᷉ნ უკუე ყლ᷉ივე
- გამოვიძიოთ : ხ᷉ აწ გამოარჩიენით თქ᷉ნგ᷉ნი
- კც᷉ნი ბრძენნი . და სწავლულნი ფ᷉დ ფილოსოფო
- სობისანი . და მეცნიერნი სიზმართა აღჴსნად : და
[273v]
- სამისნოთა გამოძიებად . და ტაძრებსა შ᷉ა ღ᷉თ
- თასა ორ ორი დაადგინეთ : ნუუკუე ცნან
- რაჲ არს მოწევნული ესე ღ᷉თთა ზ᷉ა : გინა
- თუ ღ᷉ი უძლიერესი მოვიდა . და ვერ დაუდგ
- ნეს შიშსა მისსა და შეიმუსრნეს : ანუთუ
- სხჳსა რაჲსამე მიზეზისათ᷉ს იქმნა ესე : და
- ყ᷉ივე :‧
- რაჲცა გამოეცხადოს კრებასა მას გუაუწყონ
- Ⴑთნდა სიტ᷉ყჲ ესე ქურუმთა და ერსა მას და
- თქუეს : ვფუცავთ ძალსა ლუსონისსა კე
- თილი გ᷉ნზრახვაჲ მოიგონე მთავარო დბ᷉ლო :
- და მიიქცეს ქლ᷉ქდ . და ჴელთა აღიღეს რტო
- ები მურტისა და დაფნისაჲ : და გამოარჩინეს
- ოცდაათი კც᷉ი სწავლულნი ფილოსოფოსობა
- სა . და ვარსკულავთმრაცხველობასა : სიზ
- მართა აღჴსნასა . და მისნობასა და დაადგინ
- ნეს იგინი ტაძართა შ᷉ა კერპთასა ორ ორი : ხ᷉
- წ᷉ჲ ბგ᷉რტ . ჯდა ეკლესიასა მას შ᷉ა დაფარულ
- სლ᷉ისა მ᷉რ წ᷉ისა : რ᷉ ბნელი იყო მიფენილ თ᷉ლთა
- მის ერისათა . და ვერ ხედვიდეს წ᷉ა მას ეკლ᷉სიასა :‧
- Ⴜარვიდეს უკუე ერნი იგი ქურუმთა თ᷉ნა
- საკერპოდ ლუსონისსა რტოებითა მურტისა
- და დაფნისაჲთა : და თითო სახითა სახიობითა
- შევიდეს ქურუმნი იგი . შეასხმიდეს მას და ით
- ხოვდეს ხილვათა ხილვად საქმისა მისთჳს
- საძიებელისა : მშ᷉ნ ს᷉ლმ᷉ნ მ᷉ნ ბორ᷉ტმ᷉ნ რ᷉ი იყო
[274r]
- კერპსა მას შ᷉ა ჴ᷉ჲ აღმოუტევა და ჰქ᷉ა მ᷉თ :
- კც᷉ნო ტავრომენელნო რაჲსა მოხუედით ჩემ
- და ანუ რაჲსა ჴმითა ქბ᷉ისაჲთა შემასხამთ :
- რავდენი გაუცნეთ გაუცნეთ . და რაჲ იგი
- ვქმენით ვქმენით თქ᷉ნ თანა : ამიერითგან
- გ᷉ნგუეშორენით . არღარა არს ძალი ჩ᷉ნ თ᷉ნა . რ᷉
- სამგუამოვანმ᷉ნ ღ᷉თებამ᷉ნ მოხედნა თ᷉სთა და
- ბადებულთა : მოავლინა ღ᷉ნ სიტ᷉ყჲ თ᷉სი . და ყ᷉ლნი
- გ᷉ნკურნნა . რ᷉ნ იგი შექმნნა . ც᷉ნი და ქყ᷉ნჲ : ზღ᷉ჲ და
- ყ᷉ი რაჲ არს მას შ᷉ა : ამან აწ აქაცა მახჳლი
- ცეცხლისაჲ მოავლინა მწ᷉ფჱ თ᷉სი . რ᷉ნ ფალკონ
- ცა იოტა . და სხ᷉ნი შემუსრნა . და მეცა უჩინო მყ᷉ფს
- ესე რაჲ თქუა დადუმნა იგი ს᷉დ :‧
- Ⴞ᷉ ქურუმნი იგი და ერი აღივსნეს მწუხარები
- თა : რ᷉ ვერ გლ᷉ისჴმაყვეს . რასა იგი იტყოდა
- ა᷉დ ესე ოდენ ცნეს ვ᷉დ გ᷉ნსაცდელი და ჭირი მო
- წევნულ არს ღ᷉თთა მთ᷉თა ზ᷉ა : მშ᷉ინ იწყეს კლ᷉დ
- ვედრებად რ᷉ამცა გამოცხადებულადრე აუ
- წყა მ᷉თ : თუ ვინ არს ძლიერი იგი ღ᷉ი და ყლ᷉თა
- შემოქმედი : ხ᷉ ს᷉ლმ᷉ნ მ᷉ნ არაწ᷉ნ და ბილწმ᷉ნ არა
- რაჲ მიუგო . მერმე კლ᷉დ წილ იგდებდეს . თუ ვის
- ეძიებს ლუსონ რ᷉ამცა დაუკლეს მას : რ᷉ ესე
- აქუნდა . ჩუეულებაჲ . და რლ᷉ისჲცა აუწყის
- იგიცა დაუკლიან : მოიღეს უკუე ფიალი ოქროჲ
- საჲ . და აღავსეს იგი წყლითა და მიახლეს წ᷉ე
[274v]
- კერპისა მის . და წილ იგდებდეს ბეჭდებითა წე
- სისა მისებრ მისანთაჲსა : და აღმოჴდა წილი იგი
- მთ᷉ვრისა ვონიფანტესთ᷉ს . რ᷉ა დაუკლან იგი კერპ
- სა მას : ესე რაჲ ესმა ერსა გ᷉ნიხარეს და რტოები
- თა მით მურტისა და დაფნისაჲთა . აღვიდეს პრე
- ტორად . რ᷉ლ არს ტაძარი მთვ᷉რის᷉ჲ : შეასხმიდეს
- მას და იტყოდეს : დბლ᷉ო მთავარო და ბრწყინ
- ვალეო ნახპეტო : დიდმ᷉ნ ღ᷉ნ ლუსონ შესაწირა
- ვად და მსხუერპლად მისა გითხოვა შ᷉ნ : და
- გ᷉ნატრით რ᷉ ამასცა ცხრ᷉ბასა დბ᷉ლ იქმენ : და აწ იგი ღ᷉თნი :‧
- ღირს იქმნები ღ᷉თყოფად : ვ᷉ა ლუსონ და ზევ და სხ᷉ნი
- ႤႱე რაჲ ესმა მას ჟმ᷉სა ერი იგი გ᷉ნუტევა ნიჭითა
- მრვ᷉ლითა წესისაებრ : და მსწრაფლ მოვიდა ნეტა
- რისა ბგრ᷉ტისსა . და შეუვრდა მას ცრემლით და
- რაჲ იგი ასმიოდა მიუთხრა მას : Ⴋიუგო მას წ᷉ნ
- ბგრ᷉ტ : ნურარას ზრუნავ შვილო ამის ჯერისა
- თ᷉ს : ა᷉დ წარვედ კრებასა მას : და მეცა მუნ მო
- ვიწიო ძალითა ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉ესითა : და ვიო
- ტო სლ᷉ი იგი არაწ᷉ჲ : ხ᷉ შ᷉ნ არარაჲ გევნოს : ნუ
- გეშინინ ნუცა იურვი : ა᷉დ წარვედ მშჳდ᷉ბით :
- და მე სახელითა ქ᷉ესითა შ᷉ნ თანა ვარ :⁘
- Ⴜარვიდა მთავარი ტაძრად თ᷉სად : და მუნ იყოფ
- ვოდა უზრუნველად : და ხვალისა დღე მივიდეს ქუ
- რუმნი კც᷉თა მ᷉თ მიმართ . რ᷉ნი საკერპოთა შ᷉ა დაედ
- გინნეს. კითხვად უკ᷉თუ გამოეცხადა რაჲ : ხ᷉ მ᷉თ
[275r]
- მიუგეს და ჰქ᷉ეს : ვ᷉ა ესე დაგუადგინენით ჭ᷉შ
- მარიტისა ძიებად : ყლ᷉ივე რაჲ იგი ვიხილეთ გა
- უწყოთ. ღთ᷉ნი იგი შემუსრვილნი ერთად შევანა
- წევრენით და დავსხენით საყდართა მთ᷉თა ზ᷉ა : და
- ვევედრებოდეთ . გამოცხადებად ჩ᷉ნდა ჩუენებათა
- დაფარულთა : და ღამე ყ᷉ლ არა დავიძინეთ : ხ᷉ ვ᷉ა
- მეცხრჱ ოდენ ჟმ᷉ი იყო ღამისაჲ გუესმა ჴ᷉ჲ გალო
- ბისა ფ᷉დ შუენიერი რლ᷉ისა სმენითა ვერვინ გ᷉ნძ
- ღების : და ვ᷉ა ისმა ჴ᷉ჲ იგი : მეყსეულად ვ᷉ა მძაფ
- რისა ქარისაგ᷉ნ გ᷉ნიბნინეს ღ᷉თნი იგი : და იქმნნეს
- ვ᷉ა არარა : ხ᷉ ქურუმთა სიტ᷉ყნი ესე შეჰრაცხ
- ნეს ვ᷉ა ნაცილად და არაჲ ჰრწმენ : მიუგეს კ᷉ცთა
- მ᷉თ და ჰქ᷉უეს უკ᷉თუ ურწმ᷉ნო ხართ სიტყ᷉ათა
- ჩ᷉ნთა დაადგერით აქა და თქ᷉ნ თჳთ გესმას :‧
- Ⴑთნდა მ᷉თ სიტყ᷉ჲ ესე . და წარვიდეს და მოიყვანნეს
- სხ᷉ნი კერპნი : და აღჰმართნეს ტაძართა მ᷉თ შინა
- და მუნ დაადგრეს მას ღამესა : ხ᷉ ვ᷉რ მეცხრჱ ღამისაჲ :
- ოდენ ჟმ᷉ი იყო : იწყო წ᷉ნ ბგრ᷉ტ ცისკრისა გლ᷉ბასა
- და ესმა ჴ᷉ჲ მისი მეყსეულად დაეცნეს კერპნი
- იგი და შეიმუსრნეს : მშ᷉ინ ქურმნი იგი გ᷉ნვიდეს
- ხილვად ვინაჲ მოვალს ჴ᷉ჲ იგი : და ჴ᷉ჲ ესმოდა
- ხ᷉ ხილვად ეკუტერისა მის ვერ ჴელეწიფებო
- და : რ᷉ ბნელი მიფენილ იყო თ᷉ლთა ზ᷉ა მ᷉თთა : და აღ
- ვასრულეთ რაჲ ლცვ᷉ჲ : დაჯდა ნეტარი ბაგრ᷉ტ .
- წ᷉ე კართა ეკლესიისათა . დასწერა ჯ᷉ი და მშ᷉ინღა
[275v]
- აღეხილნეს თ᷉ლნი მთ᷉ნი და იხილეს წ᷉ჲ იგი ეკ᷉ლსჲ :
- და ნეტარი ბაგ᷉რტ მჯდომარჱ წ᷉ე კართა მისთა
- ვ᷉ა ანგ᷉ლზი ღ᷉ჲ : და შეშინდეს . მშინ მოუჴდეს
- მას და ეტყოდეს გაფუცებთ დიდთა ღ᷉თთა გჳთ
- ხარ ჩუენ ღ᷉თი ხარ შენ ანუ კ᷉ცი :‧
- Ⴋიუგო წ᷉ნ ბგ᷉რტ და ჰქ᷉ა მ᷉თ . მე არცა ღ᷉ი ვარ
- არცა თქ᷉ნთა მაგათ ბილწთა ღ᷉თთა ვჰმსა
- ხურებ : ა᷉დ კც᷉ი ვარ დაბადბ᷉ლი ღ᷉ჲ : რ᷉ნცა მომა
- ვლინა რ᷉ა გიქადაგო თქ᷉ნ სიტ᷉ყჲ ცხრ᷉ბისაჲ :
- და ჭშმ᷉რტბისჲ : რ᷉ა იცნათ ღ᷉ი მაღალი : და მოი
- ძაგოთ ბორ᷉ტი ეშმაკი : ჰრქუეს მას ქურ᷉
- თა მათ . ვხედავთ შ᷉ნ ზ᷉ა მადლსა დიდსა : ნუ
- უკუე აპოლონ ღ᷉ი იგი ათინელთაჲ ხარ შენ .
- და ამისთ᷉ს ესრეთ ძლიერად მო
- ხუედ და ღ᷉თნი ჩ᷉ნნი შეიმუსრნეს : გრ᷉ნა არა
- იგი ღირს ამის საქმისა ქმნაჲ დაღაცათუ
- ძლიერი ხარ : რ᷉ იგინიცა ღ᷉თნი არიან :⁘ :
- Ⴋიუგო ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ და ჰქ᷉ა მ᷉თ : კც᷉ნო ტავრო
- მენელნო მე არცა აპოლონ ვარ არცა აპო
- ლონს ვიცნობ : რ᷉ არს იგი არარაჲ და შეურაც
- ხი : ა᷉დ მონაჲ ვარ ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉ესი : რ᷉ნ ქმნა
- ცაჲ და ქყ᷉ნჲ ზღ᷉ჲ და ყლ᷉ი რაჲ არს მას შ᷉ა : რ᷉ნ დაჰ
- ბადა კც᷉ი ხატად თ᷉სა : და მ᷉ნ მომავლინა რ᷉ა გას
- წაო დატევებად ეშმაკთა . და მის მხოლოჲსა
- მონებად : რ᷉ა მოგანიჭოს ცხრ᷉ბჲ საუკუნოჲ :
[276r]
- რ᷉ი თუალმ᷉ნ არა იხილა . და ყურსა არა ეს
- მა და გლ᷉სა კც᷉ისსა არა მოუჴდა . რ᷉ი იგი გ᷉ნუ
- მზადა ღ᷉ნ მოყრ᷉ეთა თ᷉სთა : ხ᷉ კერპნი ეგე რ᷉ლთა
- თქ᷉ნ ღ᷉თად უწოდთ ეშმაკნი არიან და მსახურ
- თა მ᷉თთა ცცხ᷉ლისა საუ᷉კნოჲსა მომატყუებელ
- არიან . და ბნელისა გარესკნელისა დაღრჭენისა
- კბილთაჲსა . და მატლისა დაუცხრომელისა : აწ
- უკუე კც᷉ნო დაუტევეთ ბნელი და მოვედით ნთ᷉ლდ :‧
- Ⴞ᷉ ქუ᷉რმთა მ᷉თ უკჳრდეს სიტ᷉ყნი მისნი : ა᷉დ მიის
- წრაფდეს დღესს᷉წლსა მას ლუსონ კერპისასა
- და ჰქ᷉ეს მას ვისმინოთ კლ᷉დცა სიტ᷉ყჲ ეგე შ᷉ი
- რასა მოასწავებს : და დაუტევეს იგი და წარ
- ვიდეს . და იტყოდეს ვინმე არს იგი ღ᷉ი რ᷉ლსა ესე
- იტყჳს უძლიერეს ყოფად ჩ᷉ნთა ღთ᷉თა : რ᷉ სიტ᷉ყჲ
- ცა იგი ლუსონისი გუაკჳრვებს რ᷉ლ იგი გუშინ
- მოგჳგო : Ⴀმას ესევ᷉რსა იტყოდეს რაჲ მიიწინეს
- ტაძრად ლუსონისსა . და გ᷉ნავლინნეს ქდგ᷉ნი
- შემოკრებად ერისა : და მეყსეულად შემოკრბა
- ერი ურიცხჳ . რტოებითა მურტისა და ფინიკისაჲ
- თა . და აღვიდეს ტაძრად მთავრისა : და შეიპ
- ყრეს ვონიფანტე მთავარი და მიიყვანეს წარდ
- გინებად წ᷉ე ლუსონისსა : და აღსძარცუეს ძო
- წეული იგი . და პორფირი რ᷉ი ემოსა : და ჴელნი
- შეუკრნეს დაკლვად : ხ᷉ იგი მიმოიხედვიდა წ᷉სა
- ბგრ᷉ტს . ვ᷉ა ზუარაკი კლვად მიყვანებული . იხე
[276v]
- დავნ დედასა თ᷉სსა : და იტყოდა ი᷉ჳ ქ᷉ე შემიწყ᷉ლე :‧
- Ⴃა მას ოდენ ჟ᷉მსა აღდგა წ᷉ჲ ბგ᷉რტ : და შეიმოსა
- სამღდელოჲ კუართი ზეწრითურთ : და მომცა მე
- კრთ᷉ხვჲ დიაკონობისაჲ : და აღიღო ჯ᷉ი იგი წ᷉ჲ ჴელ
- თა მისთა : და ხატი მცხვ᷉რისჲ . და წ᷉ისა მციქ᷉ლისა
- პეტრესი : და სწრაფით მივიწიენით კრებასა მას
- და ვიხილეთ ვონიფანტე მთავარი წ᷉ე კერპისა
- მის შეკრული ⁖ ხ᷉ კერპი იგი იყო დიდ ფ᷉დ . და შ᷉ნა
- გ᷉ნ მისა გუელი ვეშაპისა მსგ᷉ვსი . რ᷉ი იგი სუ
- მიდა სისხლსა რ᷉ლსა იგი უზორვიდეს : იხილა რაჲ
- ნეტარი ბგრ᷉ტ : მთ᷉ვრმ᷉ნ ჴმ᷉ყო: დბ᷉ჲ შ᷉ნდა ღთ᷉ო
- მონისა შ᷉ნისა ბგრ᷉ტისო : და მეყსეულად დასცჳვეს
- საკრველნი იგი : Ⴈხილა რაჲ ესე ერმ᷉ნ მ᷉ნ დადუმ
- ნეს ჴმათა მ᷉თგ᷉ნ სასტიკთა რ᷉ლთა შეასხმიდეს კერ
- პსა მას . და თ᷉ლნი ყ᷉ლთანი წ᷉ა ბაგრატს ზ᷉ა იყვნეს
- რ᷉ იხილეს იგი უცხოჲთა სახითა . და მადლი ღ᷉ჲ მო
- ფენილ იყო მის ზ᷉ა : Ⴋშ᷉ინ წ᷉ჲ ბგ᷉რტ მიეახლა კერპსა
- მას და ჰქ᷉ა : ლუსონ ბილწო და არაწ᷉ო . რად
- აცთუნებ დაბადბ᷉ლთა ღთ᷉ისა ჩმ᷉ისათა : ანუ რ᷉ლ
- სა სარგებელსა მოატყუებ შ᷉ნ მ᷉რ ცთუნებულთა მ᷉თ
- მიუგო ს᷉ლმ᷉ნ მ᷉ნ არაწ᷉ნ კერპით გამო . რასა მკითხ᷉ვ
- მონაო ღთ᷉ისაო რ᷉ი შ᷉ნცა უწყი ჰქ᷉ა მას წ᷉ნ ბგ᷉რტ . ჰე მე
- კთ᷉ლდ უწყი გ᷉რნა გიბრძანებ სახელითა ქ᷉ესითა
- თქ᷉მად ერისა ამის წ᷉ე . უცნებათა შ᷉ნთა : და თუ ვ᷉რი
- სა ცხრ᷉ბისა მომატყუებელ ექმნები მ᷉თ და მას საუკ᷉ნესა :‧
[277r]
- მიუგო ეშმაკმ᷉ნ მან და თქ᷉ა წ᷉ე ყლ᷉ისა მის ერისა :
- მე ყ᷉ლთავე მორჩილთა ჩემთა გეჰენიასა მას ცც᷉ხ
- ლისა დაუმკჳდრებ თავისა ჩემისა თ᷉ნა : ⁘
- Ⴋშ᷉ინ წ᷉ნ ბგრ᷉ტ აღამაღლა წ᷉ჲ იგი ჯ᷉ი . და გამოსა
- ხა ნიში ჯ᷉ჲ ჯ᷉ითა : და ჰქ᷉ა მას . გიბრძანებ სახე
- ლითა მმ᷉ისა და ძისა და წ᷉ისა სლ᷉ისაჲთა : ეშმაკო
- არაწ᷉ო . სივლტოლად ადგილისა ამისგ᷉ნ : და შთა
- ვრდომად სიღრმესა ზღჳსასა . მოყუსისა მის შ᷉ნი
- სა ფალკონის თ᷉ნა . ვ᷉ე გ᷉ნმზადებულად დღედმდე :
- და მეყსეულად იქმნა სლ᷉ისა მისგ᷉ნ ბორ᷉ტისა ვ᷉ა
- გრიგალი ქარისა მძლავრისაჲ : და კერპი იგი
- დაეცა და შეიმუსრა წურილად . და სლ᷉ნი იგი ბო
- როტნი ივლტოდეს : ხ᷉ გუელი იგი დაშთა ად
- გილსა მას სადა ბომონი იყო : მიუჴდა წ᷉ჲ ბგ᷉რტ
- სცემდა მას კუერთხითა და ეტყოდა : გ᷉ნვედ ტყა
- ვო ეშმ᷉კისაო . რ᷉ შ᷉ნ შეგიმოსა მ᷉ნ : და პრვ᷉ლნი მა
- მანი ჩ᷉ნნი სამოთხით გამოყარნა : და აწ ლუსონ
- შ᷉ნვე შეგიმოსა . და დაბადებ᷉ლთა ღ᷉თ᷉ისა ჩემისა
- თა აცთუნებდა : გ᷉ნვედ სახელითა ო᷉ისა ჩ᷉ნისა
- ი᷉ჳ ქ᷉ესითა : და ნუღარამცა პოვნილ ხარ ამას
- ადგილსა : და მეყსეულად აღიძრა გუელი იგი
- საშინელი წარსლვად . და შეძრვასა ოდენ მისსა . ბოლომდე :‧
- ჯ᷉რი დასწერა წ᷉ნ ბგრ᷉ტ : და გ᷉ნიპო იგი ორად თავითგან
- Ⴄსე საკჳრველებანი რ᷉ლ ქმნა სახელითა ი᷉ჳ ქ᷉ესითა :
- იხილნა რაჲ ერმ᷉ნ მ᷉ნ ჴმაყვეს : კხ᷉ლ არს ღ᷉ი
[277v]
- ბგრ᷉ტისი : ჭშმ᷉რტდ არს დიდ და საშინელ : და გურ
- წამს იგი : ჰქ᷉ა მ᷉თ წ᷉ნ ბგრ᷉ტ : შემუსრენით ფიალე
- ბი ეგე . და სარწყულები სავსეჱ ღჳნითა მით შეგი
- ნებულითა ნაზორევისაჲთა : და ყ᷉ი იგი რ᷉ი შესაწი
- რად ეშმაკისა დაგიკლავს ძაღლთა საჭმელად
- მიეცით : და ერმ᷉ნ მ᷉ნ მყის სიტყ᷉ჲ მისი აღასრულა :‧
- Ⴉლ᷉დ უბრძანა აღებაჲ გუელისაჲ მის და ზღუად
- შთაგდებაჲ : და მეყსეულად მოაბეს მას საბელი
- და ზღუად შთააგდეს : ხ᷉ ითრევდეს რაჲ ძუალნი
- მისნი გ᷉ნშიშულდეს : და ერთმ᷉ნ ჭაბუკთაგ᷉ნმ᷉ნ ზურ
- გისაგ᷉ნ მისისა მოჰკუეთა ნაწევარი ერთი . და
- აღწონეს რაჲ იპოვა სამეოცი ლიტრაჲ : Ⴋშ᷉ინ ყ᷉ი
- იგი ერი შემოუკრბა წ᷉ა ბგრ᷉ტს : ხ᷉ იგი აღვიდა
- ადგილსა მაღალსა . და აკრთ᷉ხნა იგინი ჯ᷉ის წერი
- თა წ᷉ითა : რ᷉ამცა მიიღეს მადლი სლ᷉ისა წ᷉ისაჲ :
- და მყოვარ ჟ᷉მ ასწავებდა მ᷉თ სიტყ᷉ათა მ᷉თ ცხრ᷉ბისა
- თა : და გ᷉ლნი ყლ᷉თანი გ᷉ნეხუნეს მადლითა სლ᷉ი
- სა წ᷉ისაჲთა : და კ᷉ცად კც᷉დი კერპებსა მას რ᷉ნი იყ
- ვნეს ადგილ ადგილ ქლ᷉ქსა შ᷉ა დაჰმუსრვი
- დეს და ჰნერწყუვიდეს მ᷉თ : ხ᷉ წ᷉ნ ბგ᷉რტ კლ᷉დ აკ᷉ხნა
- იგინი : და ჰქ᷉ა ხვალისა დღე შემოკრებად : და თა მ᷉თთა :‧
- ესრეთ გ᷉ნყარა ერი იგი საზრდელისა მიღებად ს᷉ხლ
- Ⴃა თავადი საღთ᷉ოჲთა სიხ᷉რლითა მოიქცა ეკლე
- სიად : ლც᷉ვნი თ᷉სნი მისცნა ო᷉ა : და მიიღო მცირედ
- საზრდელი : და დაჯდა კართა წ᷉ე ეკლესიისათა
[278r]
- და ჰმადლობდა ო᷉ა ⁖ მში᷉ნ ეშმაკნი იგი ქლ᷉ქსა შ᷉ა
- მყოფნი . შეწუხებულნი საქმეთა მ᷉᷉თთ᷉ს რ᷉ლ ქმნ
- ნა წ᷉ნ ბგრ᷉ტ : მოიცვეს იგი და ყ᷉ივე ეკლესიაჲ : ვ᷉ა
- სიმრავლემ᷉ნ ყორანთამ᷉ნ რ᷉ამცა:წ᷉ჲ იგი შეაშინეს .
- Ⴋშ᷉ნ ღ᷉თშემოსილი იგი აღდგა და შეიბეჭდა თავი
- თ᷉სი სასწ᷉ლითა ჯ᷉ჲთა : და ჰქ᷉ა ეშმაკთა მათ .
- გაფუცებ თქ᷉ნ სლ᷉ნო არაწ᷉ნო სახელსა ო᷉ისა
- ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉ესსა : დავრდომად ქყ᷉ნასა ზ᷉ა მფრინ
- ვალებისა მაგისგ᷉ნ : და სიტყ᷉ასა მისსა თ᷉ნა დაცჳ
- ვეს ყ᷉ნი ქყ᷉ნად : და იქმნა ვ᷉ა გოლტი ღორთაჲ მრა
- ვალი : Ⴞ᷉ წ᷉ნ ბგრ᷉ტ აღიღო კუერთხი . ჯ᷉ისაჲ . და
- წარიქცინა იგინი . და გარეგ᷉ნ ქლ᷉ქისა გ᷉ნიყვან
- ნა იგინი : : ვინაჲცა ქუაბი კლდესა შ᷉ა პოვა :
- მუნ შ᷉ა შეაყენნა იგინი : და ლოდი დიდი სიტყჳთა
- პირისა მისისაჲთა მიაგორვა კარსა მას . და სას
- წაულითა ჯ᷉ჲთა დაჰბეჭდა . და ლოცვაჲ წარ
- თქუა მას ზ᷉ა : და თქ᷉ა გაფუცებ თქ᷉ნ სლ᷉თა
- მაგათ ბორ᷉ტთა სახელსა მეუფისა ჩემისა ქს᷉სა :
- არარა გამოსლვად ქუაბისა მაგისგ᷉ნ : ვ᷉ე
- დღედმდე საშჯელისა ოდეს იგი ჯჯხ᷉თს შეიყენებ᷉დით :‧
- Ⴃა მოიქცა რაჲ მიერ ადგილით . შემოვიდა ქლ᷉ქდ .
- და ადგილსა მაღალსა ჴელნი გ᷉ნიპყრნა . ილოცვიდა
- და ჰმადლობდა ო᷉ა : და შმდ᷉გმდ ლცვ᷉ისა გამოსა
- ხა ნიში ჯ᷉ჲ აღმოსავალით დასავალით . ჩრდი
- ლოჲთ და ბღურით : და თქ᷉ა ძალმ᷉ნ ჯ᷉ისა შ᷉ნისა
[278v]
- ო᷉ო ი᷉ჳ ქ᷉ე გ᷉ნიოტენ ყ᷉ნივე სლ᷉ნი არაწ᷉ნი : და სიტ᷉ყა
- სა თ᷉ნა მისსა რ᷉ნიცა სადა დარჩომილ იყვნეს ქა
- ლაქსა შინა ივლტოდეს : ⁘ :‧
- Ⴞ᷉ ხვალისა დღე ყ᷉ი იგი ქლ᷉ქი შემოკრბა . და აღჴ
- და იგი ადგილსა მაღალსა . ჴელი გ᷉ნუყარა : და
- იქმნა რაჲ დუმილი ერისაჲ . აღაღო ყლ᷉დწ᷉ჲ პი
- რი მისი . და ასწავლიდა მ᷉თ : ხ᷉ ყ᷉ნი გლ᷉სმოდგინედ ის
- მენდეს მისსა და იტყოდეს . გურწამს ყ᷉ივე სიტყ᷉აჲ
- შ᷉ი წ᷉ო ღ᷉თ᷉ისაო . და თყ᷉ნის ვსცემთ ო᷉ა ი᷉ჳ ქ᷉ესა რლ᷉სა
- ჰქადაგებ : და ყ᷉ნივე კერპნი მოგჳძაგებიან . : ეს
- რეთ უკუე ორსა მას დღესა ასწავლიდა ყლ᷉თა
- ზოგად . და კც᷉დ კც᷉დსა წარჩინებულთა : ⁘
- Ⴞ᷉ მესამესა დღესა იწყო ნათლისცემად . და პრვ᷉ლ
- ნათ᷉ლღებულნი იგი წ᷉ისა პტ᷉რეს მ᷉რ : ეპიფანე და
- სხ᷉ნი იგი მენავენი წარმოადგინნა მსახურებად .
- და აღმქუმელად ერისა მის : და ნათელსცა მათ .
- მას დღესა შ᷉ა . ოცდაოთხსა ათასსა რიცხჳთ : და ა
- ზიარა წ᷉თა ქ᷉ეს საიდუმლოთა : ხ᷉ ერისა მისგ᷉ნ
- მრვ᷉ლთა თქუეს . . ვ᷉დ ვიხილეთო ტრედი ზც᷉ით გარ
- დამომავალი . და შთავიდა ემბაზსა მას : და გ᷉ნი
- ბანა წყალსა მას შ᷉ა . და აღავსო იგი ნათლითა :
- და სურნელებითა მიუთხრობელითა : და კლ᷉ად
- აღვიდა ზც᷉დ ხ᷉ იქმნა მას დღესა შ᷉ა ქლქ᷉სა მას
- სიხარული დიდი : და ვ᷉ე რვა დღემდე ურიცხუმან
- ს᷉ლმ᷉ნ ნთ᷉ლიღო : ხ᷉ ესმა გარემო სანახებისა ერსა
[279r]
- და რ᷉ნი იგი მთასა მას ეტნისასა მკჳდრ იყვნეს . მად
- ლი იგი ღ᷉ჲ მოსრული ქლ᷉ქსა მას ტავრომენელ
- თასა : შემოკრბებოდეს ურიცხუნი და ნთ᷉ლიღებდეს
- ჴელითა წმინდისა ბაგრატისითა : ⁘ :
- Ⴃა მრვ᷉ლნი უძლურნი გ᷉ნიკურნებოდეს ქ᷉ეს მ᷉რ
- დადებითა ჴელთა მისთაჲთა : მკელობელნი
- ბრმანი გ᷉ნრღუეულნი . გ᷉ნჴმელნი . წყლით მანკი
- ერნი . და ეშმაკეულნი : Ⴞ᷉ ვონიფანტე მთავარი მო
- უჴდა ნეტარსა მას თყ᷉ნისსცა და ჰრქ᷉ა : გე
- ვედრები მმ᷉ო ღ᷉თშემოსილო . რად არა მეცა
- მომანიჭებ მეორედ შობასა ამას წყლისა მ᷉რ
- და სლ᷉ისა : ვ᷉ა სხ᷉თა უფროჲსღა ვ᷉ა მთავარ
- სა პრვ᷉ლ ყლ᷉თაჲსა მიღირდა მე ნთლისღებაჲ :‧
- Ⴋიუგო წ᷉ნ ბგ᷉რტ და ჰრ᷉ქა მას . შვილო ჩემო ნუ
- ს᷉ლმოკლე იქმნები . ა᷉დ გ᷉ნმზადე თავი შ᷉ი სიწ
- მიდითა და ქველისსაქმითა . და ოდეს ო᷉ა ენე
- ბოს მშ᷉ნ ნათელიღე . რ᷉ ჩემ ზ᷉ა არს ზრუნვაჲ
- სლ᷉ისა შ᷉ნისაჲ : ამას ზ᷉ა მთავარი იგი დუმნა .
- რ᷉ კც᷉ი იყო მორჩილი ყ᷉ლსა ზ᷉ა სიტ᷉ყასა წ᷉ისა ბაგ
- რატისსა : მერმე ევედრა ნეტარსა მას აღს
- ლვად მის თ᷉ა პრეტორად . რ᷉ლ არს ტაძარი
- მთავრისაჲ : და აღვედით რ᷉ა შემიყვანნა
- საგანძურთა მისთა . და უჩუენნა
- წ᷉ა ბგ᷉რტს საუნჯენი მისნი : ოქროჲ
- ფ᷉დი დაზჳნული ვ᷉ა იფქლი . ანუ სხ᷉ჲ რაჲმე
[279v]
- ნივთი შეურაცხი : ესრეთ სავსე იყვნეს საუნ
- ჯენი მისნი ოქროჲთა : რ᷉ ესრეთ აღწერილ იყო
- წიგნებსა მათსა : ტავროჲს და მენიაჲსთჳს : რ᷉ლ
- თა ქალაქი იგი აღეშენა : ⁘
- Ⴅ᷉დ იგი მენია ტომისაგ᷉ნ იყო ალექსანდრე მა
- კედონელისაჲ . და მეცნიერ იყო ოქროჲსა ქმნასა .
- და გამოდნობასა ოქროჲსა შანთთასა : ამისთ᷉ს
- ცა აღავსო ქლ᷉ქი იგი ოქროჲთა და ვეცხლი
- თა : ვ᷉ეღა არავინ იპოებოდა მუნ ნაკლუ
- ლევანებასა შ᷉ა . ა᷉დ გარემო სოფლებისაგ᷉ნცა მუნ
- შემოკრბებოდეს მორეწად საფასეთა : ჰრქუა
- უკუე მთ᷉ვრმ᷉ნ წ᷉ა ბგ᷉რტს : აჰა ესერა მმ᷉ო
- წ᷉ო ყ᷉ი ესე შ᷉ნ წ᷉ე არს ბრძანე რაჲ ჯერ არს ესე
- ყოფად : Ⴋიუგო წ᷉ნ მ᷉ნ და ჰქ᷉ა მას: ესე ყლ᷉ი
- შვილო გლახაკთა მიეც : ჰქ᷉ა მას მთავ᷉რმ᷉ნ არა
- არს მმ᷉ო ქლ᷉ქსა ამას შ᷉ა კც᷉ი ნაკლულევანე
- ბასა შ᷉ა : რ᷉ ფ᷉დ არს სიმდიდრჱ ქლ᷉ქსა ამას : ხ᷉ რ᷉ი
- ცა ვინ იპოოს უპოვარებასა შ᷉ა ბრძანები
- საებრ შ᷉ნისა უხუებით მივსცე მას : ⁘
- Ⴂამოვედით მ᷉რ . და მოვედით ეკლესიად . და ვ
- პოვეთ მუნ ერი მრავალი შემოკრებული .
- მშ᷉ნ ნეტარი იგი ადგილსა მაღალსა დადგა .
- და ასწავლიდა მ᷉თ წ᷉თაგ᷉ნ წერილთა : ხ᷉
- ერი იგი ენასა ცცხ᷉ლისასა ხედვიდეს პირსა შ᷉ა
- მისსა . ვ᷉ა მრავალთა გჳთხრეს : და მას დღესა
[280r]
- ნათელიღო ქსანთიპოსცა ბრძენთმთავარმ᷉ნ
- მის ქლ᷉ქისამ᷉ნ . რ᷉ლსაცა ონისიფორე უწოდა
- ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ : და აღასრულა წ᷉ჲ ჟმ᷉ისწირვაჲ და
- აზიარა მორწმ᷉ნთა მ᷉თ ჴორცსა და სისხლსა ქ᷉ჱსსა :
- და მშჳდობით წარავლინნა სახედ თ᷉სსა : ხ᷉ თვ᷉ად
- მ᷉ნ პირი იჴსნა ვონიფანტეს თ᷉ნა . და ეპიფანეს
- და ეპაფროდიტეს : ⁘ :
- Ⴃა ხვალისა დღე მოუჴდა მას . დედაკც᷉ი ვინმე
- სახელით ხრუსე . რ᷉ი იგი ქურუმი იყო კერპთ᷉ჲ :
- და დედით ხადოდეს მას ეშმაკნი . და იყო იგი კეთ
- როვან : ხ᷉ უნდა გამოცდაჲ წ᷉ისა მის და ჰ᷉ქა :
- მოძღუარ უკ᷉თუ ჭშმრ᷉ტ არიან სიტ᷉ყნი შ᷉ნნი . გ᷉ნ
- მკურნე : რ᷉ ესერა ორმეც წელ ვჰმსახურებ
- ირას ასულსა დიდისა კრონოჲსსა : და შთავ
- ვარდი სენსა ამას უშუერებისასა : აწ უკ᷉თუ
- სთქ᷉ა სიტყჳთ და გ᷉ნვიკურნო მრწმენეს ღ᷉ი რ᷉ლ
- სა ჰქადაგებ : ⁘
- Ⴋიუგო ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ და ჰრქ᷉ა მას იხილე დე
- დაკ᷉ცო და ნუ გ᷉ნსცდი ო᷉ა ღ᷉ა . ნუუკუე კურ
- ნებისა წილ ტანჯვაჲ მიიღო : რ᷉ უკ᷉თუ სარწ
- მუნოებით მოუჴდე ო᷉ა . რ᷉ნ ქმნნა ც᷉ნი და ქყ᷉ნჲ :
- არათუ ჴორციელისა მაგის უშუერებისაგან
- ხ᷉ გ᷉ნიკურნო . ა᷉დ სლ᷉იერთაგ᷉ნცა სენთა გ᷉ნსთავის
- უფლდე : ვერ გლ᷉ისჴმაყო მ᷉ნ სიტ᷉ყჲ იგი წ᷉ისაჲ მის .
- ა᷉დ ჰქ᷉ა ესეოდენ სენი აღიღე ჩემგ᷉ნ : რ᷉ სხუაჲ
[280v]
- არარაჲ მელმის შ᷉აგ᷉ნ . არცა ღჳძლი . არცა სტო
- მაქი : ა᷉დ მრთელ ვარ ყლ᷉ითურთ :‧
- Ⴋიუგო წ᷉ნ და ჰქ᷉ა ღ᷉ი დაგივიწყებია დედაკ᷉ცო
- და ეშმაკთა ჰმონებ ესერა ორმეო წელ . და ვ᷉რ
- იტყჳ თუ მრთელ ვარ შ᷉ნაგ᷉ნ : ჭშმრ᷉ტდ დიდითა და
- მწარითა სენითა სნეულ ხარ : აწ უკუე შეუვ
- რდი ღ᷉ა მას ჭშმრ᷉ტსა ი᷉ჳ ქ᷉ეს . და მიიღე მეორედ შო
- ბაჲ წყლისაგ᷉ნ და სლ᷉ისა . რ᷉ა გ᷉ნსწმდე ყლ᷉ისაგან
- სენისა სლ᷉ისა და ჴორცთაჲსა : და მოვიდეს შენ ზ᷉ა
- ნათ᷉ლი უკდ᷉ავებისჲ და უხრწნელებისაჲ : და უჩი
- ნო იქმნას უშუერებაჲ ეგე ჴორცთა შ᷉ნთაჲ : ⁘
- Ⴠრ᷉ქა მას დედაკ᷉ცმ᷉ნ მ᷉ნ : გ᷉ნწმიდე პრვ᷉ლდ კეთრი
- ესე ჩემი . რ᷉ა არა შთავიდე სიხენეშითა ემბაზსა მას :
- მიუგო წ᷉ნ მ᷉ნ და ჰქ᷉ა მას გარქუ შ᷉ნ ნუ გ᷉ნსცდი
- ო᷉ა ღ᷉ა . რ᷉ა არა უძჳრესად იგუემო : ხ᷉ დედაკ᷉ცი
- იგი მასვე ზა ეგო . და ეტყოდა მას . გ᷉ნმწმიდე მე რ᷉ა
- მრწმენეს მე ღ᷉თი შ᷉ი : Ⴋშ᷉ნ წ᷉ნ ბგ᷉რტ ილოცა და ჰქ᷉ა
- მას . გ᷉ნიჴსენ სარტყელი შ᷉ნი . და ვ᷉ა გ᷉ნიჴნა ჯ᷉ი დას
- წერა : და მეყსეულად დასცჳვა . ვ᷉ა ქეცი : და მო
- იქცეს ჴორცნი მისნი სიკეთედ . და გ᷉ნწმდა კეთრისა
- მისგ᷉ნ : და ვ᷉ა იხილა თავი თ᷉სი გ᷉ნკურნებული მად
- ლობისა წილ ღთ᷉ისა . მიუგო და ჰქ᷉ა წ᷉სა ბგ᷉რტს :
- არცა ერთი რაჲ კთ᷉ლი გიქმნიეს შ᷉ნ ჩემ თ᷉ნა : რ᷉ მე
- გამოგცდიდი შ᷉ნ . უკ᷉თუ მეცნიერი ძი ხარა მკურ
- ნალობისა ჴელოვნებასა : და აწ მიცნობიეს ვ᷉დ
[281r]
- ჩ᷉ნნი ესე ბრძენნი და მეცნიერნი უმეტს შ᷉ნსა შემძ
- ლებელ არიან სენთა კურნებასა :‧
- Ⴠრქ᷉ა მას წ᷉ნ ბგ᷉რტ : ჵ დედაკც᷉ო . საქმეჱ ესე არა
- არს კც᷉ობრივისა ძალისაჲ : ა᷉დ საღთ᷉ოჲსა მად
- ლისაჲ . და ვერვის ჴელეწიფების ესევ᷉რისა
- რაჲსამე საქმედ . თჳნიერ ღთ᷉ისა : აწ უკუე ვი
- ნაჲთგ᷉ნ იკადრე გ᷉ნცდად ო᷉ისა : რ᷉ნ ესე მოგცა
- სიმრთელჱ : ძალუც კლ᷉დ მისვე კეთროვნებისა
- მოვლენაჲ შ᷉ნ ზ᷉ა . რ᷉ა ვერვინ მკურნალთაგ᷉ნმ᷉ნ
- გილხინოს . ვ᷉ა იგი აქამომდეცა ვერ გ᷉ნიკურნე :‧
- Ⴃა ესე რაჲ თქ᷉ა აღიღო ქეცი იგი მისგ᷉ნ დაცჳვნე
- ბული . მიაგდო მას ზ᷉ა და თქ᷉ა : კხლ ხ᷉რ ღ᷉ო რ᷉ნ
- ჰქმენ ცანი და ქყ᷉ნჲ ზღ᷉ჲ და ყ᷉ი რაჲ არს მას შ᷉ა .
- რ᷉ი გარდამოჴედ ზც᷉ით . და არა გ᷉ნეშორე წიაღ
- თაგ᷉ნ მმ᷉ისათა : რ᷉ნ მიიღე ბნ᷉ბჲ ჩ᷉ნი თჳნიერ ცოდვისა .
- და ყ᷉ნი უძლურებანი ჩ᷉ნნი გ᷉ნჰკურნენ : რ᷉ნ ესე
- უტყუა მადლსა შ᷉ნსა : სენი იგი რლ᷉ისაგ᷉ნ გ᷉ნჰკურ
- ნე : მისსავე უკუ მოედინ უმეტეს პრვ᷉ლისა :‧
- და მეყსეულად სიტ᷉ყასა თ᷉ნა ბგ᷉რტისსა იწყეს ჴორ
- ცთა მისთა დაბძარვად . ვ᷉ა ცეცხლისაგ᷉ნ დამწუარ
- თა : ფერჴითგ᷉ნ ვ᷉ე თავამდე : და წუთხი ბორო
- ტი სდიოდა ქყ᷉ნად . ვ᷉ა ძმარი აღდუღებული
- და იყო წრტიალებაჲ ვაებისა მისისაჲ დიდ ფ᷉დ :
- და ჴმობდა შემიწყალე ბგ᷉რტ მონაო ღთ᷉ისაო შე
- მიწყალე რ᷉ ესერა წარწყმედილ არს სრბაჲ ცხო
[281v]
- რებისა ჩემისაჲ : შეჩუენებულ არიანმცა კერპ
- ნი ყ᷉ნი : რ᷉ მთ᷉ისა სიყუარულისათ᷉ს შემემთხჳა ესე
- ყ᷉ი : და აწ შ᷉ნდა მომართ არს სასოებაჲ ჩემი
- მონაო ჭშმრ᷉ტისა მის ღთ᷉ისაო შემიწყალე :‧
- Ⴠრქ᷉ა მას წ᷉ნ ბგ᷉რტ . არა არს დედაკც᷉ო ჩემგ᷉ნ
- სსოე᷉ბჲ ცხრ᷉ბისჲ . ა᷉დ ქ᷉ესგ᷉ნ რ᷉ი იგი გ᷉ნსცადე
- დამბადებ᷉ლი ყლ᷉თაჲ . რ᷉ნ ჭიმითა და აღჳრითა ღა
- წუნი შ᷉ნნი გიქცინა : ხ᷉ იგი კლ᷉დ ჴმობდა . შმ᷉წყა
- ლე მონაო ღთ᷉ისაო ბგ᷉რტ . შუამდგომელ და
- თავსმდებ მექმენ ღთ᷉ისა მიმართ რ᷉ა გ᷉ნვერე
- მწარეთა ამათ ტკივილთაგ᷉ნ : ევედრე ქ᷉ესა
- რ᷉ლსა ჰქადაგებ . მოხილვად ჩემ ზ᷉ა . და არ
- ღარა მტყუვარ ვიქმნე ა᷉დ ვჰმონო მას სიკ᷉დლდმდე :‧
- ႤႱე ყ᷉ლი რაჲ ესმოდა წ᷉ა ბგ᷉რტს შეეწყალა იგი
- და შევიდა ეკლესიად : ყო მისთ᷉ს ლცვ᷉ჲ და გამო
- ვიდა შეახო მას და გამოსახა მის ზ᷉ა ჯ᷉ი ქ᷉სი :
- და მეყსეულად დასცჳვეს ნაბრძჳლნი იგი წყლულე
- ბათა მისთანი : და გ᷉ნიკურნა იგი წყლულე
- ბათა მისთაგ᷉ნ : და მეყსეულად შეუვრდა ფერ
- ჴთა ბაგრატისთა : ხ᷉ მ᷉ნ არა უგლ᷉ებელსყო იგი
- ა᷉დ ღირსყო ნთ᷉ლისღებასა : და უწოდამასსახელი
- ვენეტიკტა : და შმდ᷉გმდ რავდენისამე ჟამისა
- იხილა რაჲ გ᷉ლსმოდგინბ᷉ჲ და მოსწრაფებაჲ მისი
- აკ᷉ხა იგი დედადიაკონად : Ⴞ᷉ დედაკ᷉ცი იგი ევედ
- რა ნეტარსა მას . და წარიყვანა იგი ტაძარსა
[282r]
- მას საკერპოსა თ᷉სსა : და წ᷉ე მისსა შემუსრნა
- ყ᷉ნი იგი კერპნი . ოქროჲსა და ვეცხლისანი . ჭიქი
- სა და რვალისანი . და კეცისა და ცარცისანი : და
- ვ᷉ა ყ᷉ნი იგი შემუსრნა . შეიყვანა წ᷉ჲ ბგ᷉რტ საგან
- ძურსა თ᷉სსა . და უჩუენაფ᷉დიოქროჲ და ვეცხლი :
- ჰქა მას რაჲ უყოთ ამას ყლ᷉სა წ᷉ო ღთ᷉ისაო : ⁘
- Ⴠრქ᷉ა მას წ᷉ნ ბგ᷉რტ შვილო გლახაკთა მიეც : რ᷉
- ძირი ყლ᷉ისა ბორ᷉ტისჲ არს ვეცხლისმოყრ᷉ებჲ : გ᷉ნაგ
- დე იგი შ᷉ნგ᷉ნ : მიუგო დედაკ᷉ცმ᷉ნ მ᷉ნ : არა არიან
- წ᷉ო ღთ᷉ისაო გლახაკნი მრავალ ქლ᷉ქსა ამას .
- გრ᷉ნა მე ბრძანბ᷉ჲ თქ᷉ნი აღვასრულო : და იწ
- ყო გ᷉ნცემად საფასისა მის : და გ᷉ნუყო იგი ყ᷉ლ
- თა რ᷉ლთაცა ეჴმარებოდა : ხ᷉ იგი შეუდგა წ᷉ისა
- ბგ᷉რტის სწავლასა . და ჰმსახურებდა იგი ეკ
- ლესიასა ყლ᷉თა დღეთა ცხრ᷉ბისა მისისათა : ⁘
- Ⴑხ᷉ჲ დედაკ᷉ცი სალმობითა შეპყრობილი . რ᷉ იყო ქედ
- სა მისსა სენი რლ᷉სა ჰრქჳან კირჩხიბი : მოუჴ
- და წ᷉ა ბაგრ᷉ტს და ევედრებოდა კურნებისა
- პოვნად . და იტყოდა შემიწყალე წ᷉ო ღთ᷉ისაო :
- რ᷉ი ესე ყლ᷉თა მ᷉რ მკურნალთა უკურნებელ
- ვიქმენ : შ᷉ნ ძალგიც გ᷉ნკურნბ᷉ჲ ჩემი ევედ
- რო თუ ქ᷉ა ღ᷉ა . რლ᷉სა ჰქადაგებ : შეეწყალა
- იგი წ᷉ა მას და შევიდა ეკლესიად : ევედრებოდა
- ო᷉ა მუჴლთმოდრეკით და იტყოდა : ⁘
- Ⴉხ᷉რ ო᷉ო ღთ᷉ო ჩემო უკ᷉ი უკ᷉ე : და კხ᷉ლრს სუფევაჲ
[282v]
- შ᷉ნი და ძლიერებ᷉ჲ შ᷉ნი დბ᷉ლ : შ᷉ნ გევედრები მე
- უფეო უკუდაო . ყლ᷉თა დამბადებელო რ᷉ლსა
- გიგალობენ ძალნი ც᷉თანი : შეისმინე ვედრებაჲ
- ჩემი . და გ᷉ნკურნე დედაკ᷉ცი ესე უძრული . რ᷉ა
- იდიდოს მრვ᷉ლ საგალობელი სახელი შ᷉ი უკ᷉ი უკ᷉ე ა᷉ნ :‧
- Ⴃა ვ᷉ა აღასრულა ლც᷉ვჲ მოუწოდა დედაკც᷉სა
- მას და ჰქ᷉ა წ᷉ე ყლ᷉ისა მის ერისა : დედაკც᷉ო ვ᷉ა
- გრწმენა ესერა გ᷉ნგკურნებს ი᷉ჳ ქ᷉ჱ რ᷉ი სუფ᷉ვს
- უკ᷉ე თანა მმ᷉ით და სლ᷉ით წ᷉დითურთ : და დასწე
- რა ჯ᷉ი და მეყსეულად უჩინო იქმნა ვნებ᷉ჲ იგი
- მისგ᷉ნ : იხილეს რაჲ ერმ᷉ნ მ᷉ნ ჴმაყვეს ერთბამად .
- დბ᷉ჲ შენდა ქ᷉ე ღ᷉ო რ᷉ნ გჳჴსნენ ჩ᷉ნ საცთურისაგ᷉ნ
- ეშმაკისა : ხ᷉ წ᷉ნ ბგ᷉რტ აღაღო პირი თ᷉სი . და ეტყო
- და ერსა მას : იხილეთ შვილნო ჩემნო მადლი ღ᷉ჲ
- რ᷉ი მოჰფინა ჩ᷉ნ ზ᷉ა : რ᷉ მ᷉ნ შექმნა ცაჲ და ქყ᷉ნაჲ
- ზღ᷉ჲ და ყ᷉ი რაჲ არს მას შ᷉ა : წ᷉ე მისა . დგანან ათასე
- ულნი და ბევრეულნი ანგ᷉ლზნი . და მთავარან
- გ᷉ლზნი . საყდარნი . უფებანი . მთავრობანი ჴელმწი
- ფებანი . ძალნი მრვ᷉ლთ᷉ნი ქერბ᷉ინნი . და ექუს
- ექუს ფრთენი სერაბ᷉ნნი მდ᷉ის უგლ᷉ობენ მას :‧
- Ⴋ᷉ნ თავადმ᷉ნ დაჰბადა კც᷉ი ხატად თ᷉სად . და
- მსგვ᷉სებად : ა᷉დ იგი სცთა და დაუტევა მცნებაჲ
- დამბადებელისაჲ : და მიერითგ᷉ნ ცთომაჲ იგი აღორ
- ძინდა : ვ᷉ს დაუტევეს კც᷉თა დამბადებელი . და
- ჰმონებდეს დაბადებლთა : ამისთ᷉ს ქ᷉ნ ღ᷉ნ მოდრიკ
[283r]
- ნა . ც᷉ნი გარდამოჴდა ქყ᷉ნად . და ყლ᷉ითურთ მსგ᷉ვს
- ჩ᷉ნდა იქმნა თჳნიერ ცოდვისა : და ეშმაკი მოაკუ
- დინა . და ბნ᷉ბჲ ჩ᷉ნი საცთურისაგ᷉ნ იჴსნა : იგი მხო
- ლოჲ არს მკურნალი ს᷉ლთა და ჴორცთა ჩ᷉ნთაჲ :
- რ᷉ნ უძლურებანი ჩ᷉ნნი აღიხუნა და სნეულე
- ბანი ჩ᷉ნნი გ᷉ნკურნნა . მას ესევდით : და სცხონდეთ :‧
- Ⴞ᷉ მას დღესა მრვ᷉ლნი უძლურნი და ვნებულნი გ᷉ნი
- კურნნეს ლც᷉ვითა წ᷉ისა ბგ᷉რტისითა : და შემოკ
- რბა ერი მრავალი . მიღებად წ᷉ისა ნთლ᷉ისღებისა :
- და აღდგა ნეტარი იგი . ყო ლცვ᷉ჲ და ნათელსცა მას
- დღესა რვა ათასსა კც᷉სა . თჳნიერ დედებისა და
- ყრმებისა : რ᷉ სახელები მთ᷉ი აღვწერეთ ეფუდბრ᷉
- თა შ᷉ა . სადა იგი ყლ᷉თა ნათელღებულთა სახელე
- ბი წერილ იყო : რ᷉ა ოდეს მსაჯული იგი მართალი
- ეძიებდეს მწყემსთაგ᷉ნ . სლ᷉თა მ᷉თ რწმუნებულ
- თა მათდა : მშ᷉ნ წ᷉ნ ბგ᷉რტ უჩუენოს თ᷉სისა სამ
- წყსოჲსა სახელები : Ⴃა ვ᷉ა აღასრულა ნთ᷉ლის
- ცემაჲ ერისაჲ მის დადგა ჟმ᷉ისწირვად : და ვ᷉
- აღამაღლა წ᷉ჲ იგი პური . გ᷉ნეღო სართული ეკლე
- სიისაჲ : და ცც᷉ხლი საშინელი გარდამოჴდა . და მო
- იცვა იგი . რლ᷉იცა იხილეს ახალნათელღებულთა მ᷉თ
- ყლ᷉თა : და ვ᷉ა გარდამოიყვანა წ᷉ჲ საიდუმლოჲ ზია
- რებად ერისა : იქმნა პირი მისი ვ᷉ა ლამპარი ცც᷉ლსჲ მიახლებად მისა :‧
- და მოუწოდა რაჲ ერსა ზიარებად ვერვინ იკადრა
- Ⴋშ᷉ინ წ᷉ნ მ᷉ნ ცნა შიში მთ᷉
[283v]
- ნო და მიიღეთ საიდუმლოჲ ესე ცხრ᷉ბისაჲ : და
- ნუ გეშინიან რ᷉ არა დაგწუავს ა᷉დ გ᷉ნგანათ
- ლებს : ესრეთ მიახლნეს და ეზიარნეს . და სავ
- სენი სლ᷉ითა წ᷉ითა წარვიდეს სახედ თ᷉სა : ⁘ :
- Ⴞ᷉ მას ოდენ ჟმ᷉სა მოვიდა მუნ ვონიფანტე მთა
- ვარი : და მის თ᷉ნა ერი მრავალი : და ჴმობდეს
- ყ᷉ნი შეგჳწ᷉ყლენ ჩ᷉ნ მონაო ღთ᷉ისაო . და მოგუეც
- მადლი წ᷉ისა ნთლ᷉ისღებისაჲ : Ⴋიუგო წ᷉ნ მ᷉ნ და
- ჰქ᷉ა . ს᷉ლგრძელ იქმნენით შვილნო . და ხვა
- ლე ენებოს თუ ო᷉ა მიიღოთ ნიჭი მისი : Ⴠ᷉ქა მას
- მთვ᷉რმ᷉ნ ვონიფანტე : ბრძანე მამ᷉ო ღ᷉თშემოსილო
- ტაძრად სამთავროდ რ᷉ა გუაკურთხნე ჩ᷉ნ : და
- წარვედით მის თ᷉ნა წარჩინებულთა თ᷉ნა ქლ᷉ქი
- სათა . და ინაჴიდგა ნეტარმ᷉ნ ბგ᷉რტ ყლ᷉თა მათ
- წარჩინებულთა მის თ᷉ნა : მოიღო პური გ᷉ნტეხა
- და მომცა ჩ᷉ნ . ხ᷉ მთავარმ᷉ნ დაგჳგო თჳთო ფერი
- ნი სანოაგენი : ა᷉დ ნეტარი იგი ჭამდა პურსა მა
- რილითა და მხალსა უმგბარსა : ⁘
- Ⴞ᷉ მ᷉თ დღეთა შ᷉ა აღწერა მციქ᷉ლმ᷉ნ მათე მის მ᷉რ აღ
- წერილი იგი სახა᷉რბჲ . რ᷉ლიცა ს᷉ლმ᷉ნ წ᷉ნ მოსცა მას
- აღწერად : და შეიწყნარეს იგი წ᷉თა მცქ᷉ლთა . და
- ყ᷉ლთავე მორ᷉წმნეთა მისცეს კითხვად : რ᷉ სხუათა
- მ᷉თ მახარებელთა არღა აღეწერა : ხ᷉ ჩ᷉ნდაცა მო
- იწია იგი წ᷉ისა მცქ᷉ლისა პტ᷉რს მ᷉რ . მოვლინებული
- სა ძმისა მ᷉რ : და მას ზ᷉აჲს ზ᷉ა უკითხვიდა ერსა
[284r]
- ნეტარი ბგ᷉რტ . და პტ᷉ივსცემდა წიგნსა მას წ᷉ა : და
- მდ᷉ის საკრჩ᷉ვლსა ზ᷉ა ბრძანა დადებაჲ მისი : ოდენ
- ჟმ᷉სა კითხვის᷉სა აღიღის იგი და წარუკითხის
- ერსა და კლ᷉დ საკრტ᷉ხელსავე დადვის : ⁘ :
- Ⴃა ხვალისა დღე შემოკრბა ერი იგი მიღებად წ᷉ისა
- ნთ᷉ლისღებისა : და ნთ᷉ლიღეს მას დღესა ვ᷉რ ხუთა
- თასმ᷉ნ ოდენ კ᷉ცმ᷉ნ : და ეზიარნეს ჴორცსა და სის
- ხლსა ქ᷉ესსა : და წარვიდეს სავსენი სლ᷉ითა წ᷉ითა :
- Ⴋას ჟ᷉მსა შ᷉ა მბრძოლნი გ᷉ნეწყვებოდეს ქყ᷉ნა
- თაგ᷉ნ გარემო . მოსლვად ჭალაკსა სიკილიისა
- ქლ᷉ქსა ტავრომენელთასა : ესმა ესე მთვ᷉რსა
- ვონიფანტეს : და ენება გ᷉ნსლვად მიგებებად
- მათა და წინაგ᷉ნწყობად : მოვიდა ნეტ᷉რისა ბ᷉გ
- რატის წ᷉ე და ჰქ᷉ა მას : ლც᷉ვჲ შ᷉ი მმ᷉ო წ᷉ო თ᷉ნამა
- ვალ მეყავნ . რ᷉ა წარვიდე წინაგ᷉ნწყობად მტერ
- თა ჩ᷉ნთა : და ქლ᷉ქი ესე ჴელთა შ᷉ნთა შემივედ
- რებიეს : რ᷉ა ყლ᷉ივე ბრძანებისაებრ შ᷉ნისა იქმნე
- ბოდის : მიუგო წ᷉ნ ბგ᷉რტ და ჰქ᷉ა მას : არა ჯერ
- არს ქ᷉ენეთა სისხლისა დათხევაჲ შვილო : გარ
- ნა ვინაჲთგ᷉ნ წინამძღუარ ერისა ხარ შ᷉ნ . და მო
- ვლენ წინააღმდგომნი იგი ქლ᷉ქსა ზ᷉ა შ᷉ნსა : და
- ამისთ᷉ს გეგულების გ᷉ნსლვაჲ და დაყენებად
- მათდა . ო᷉ი იყავნ შემწე შ᷉ნდა ვ᷉ა აბარაჰმისა
- და მოსესსა : და ისუ ძისა ნავესსა : და გ᷉ნგაძ
- რიელოს შ᷉ნ ვ᷉ა დ᷉თ წწ᷉ყლი . და მოგეცინ შიში მისი
[284v]
- გლ᷉საშ᷉აშ᷉ნსა : ხ᷉ ქლ᷉ქისა ამის მოურნჱ სხ᷉ჲ იზრუ
- ნე წესისაებრ თქ᷉ნისა : რ᷉ ჩ᷉ნდა არა ჯერარს და
- ტევებად სიტყჳსა მის საღ᷉თოჲსაჲ და ზრუნვაჲ სოფ
- ლიოთა საქმეთაჲ : რ᷉ წ᷉ნ მციქ᷉ლმ᷉ნ და მოძღუარ
- მ᷉ნ ჩ᷉ნმ᷉ნ პტ᷉რე . ესევ᷉რთა ზრუნვათაგ᷉ნ სივლ
- ტოლაჲ გჳბრძანა : ხ᷉ შ᷉ნ დაადგინე შვილო ზ᷉ამდგო
- მელი ქლ᷉ქისა ამის კ᷉ცი გონიერი და სახიერი : ⁘
- Ⴋშ᷉ნ ყო გ᷉ნზრახვაჲ მთავარმ᷉ნ წარჩინებულთა თა
- ნა . და დაადგინეს ძჱ ურჩულოჲსა მის ავრილი
- ანე ქლ᷉ქპეტისაჲ . მსგ᷉ვსი მისი ყლ᷉ითურთ . რ᷉ნ იგი
- არა ინება ნთ᷉ლისღებისა მიღებაჲ : ა᷉დ იტყოდა
- ოდეს მთ᷉ვრმ᷉ნ ნთ᷉ლიღოს მშ᷉ინ მეცა ნთ᷉ლვიღო :
- და იყო სახელი მისი ელიდოს : მოიყვანეს იგი და
- დაადგინეს წ᷉ე მთ᷉ვრისა და წ᷉ისა ბგ᷉რტისსა : და
- თქ᷉ა მთვ᷉რმ᷉ნ ერისა მიმართ : ესე იყვ᷉ნ ქლ᷉აქ
- პეტ თქ᷉ნდა : ხ᷉ ყლ᷉ივე ბრძანებაჲ და გ᷉ნგებაჲ
- იყავნ მმ᷉ისა ჩ᷉ნისა ბგრ᷉ტისი : და შეასხეს ქებაჲ
- მთ᷉ვრსა ერმ᷉ნ მან . და მიითუალეს ელიდოს ქა
- ლაქპეტად : მშ᷉ნ ჰქ᷉ა მთ᷉ვრმ᷉ნ წ᷉ა მას : გამო
- ედ წ᷉ო მმ᷉ო გარეშე ქლ᷉ქისა ჩ᷉ნ თ᷉ნა : რ᷉ა ყ᷉ნ ერ
- მან მიიღოს კურთხ᷉ვჲ შ᷉ი და ეგრეთ წარვიდეთ :‧
- Ⴞ᷉ წ᷉ნ მ᷉ნ მიბრძანა თანამიღებად პტ᷉სნისა ჯ᷉ჲ და
- წ᷉თა მ᷉თ ხატთაჲ . და სამღდელოჲსა მის სამოსლი
- საჲ : და გ᷉ნვედით მთავრისა მის თ᷉ნა . და წარჩი
- ნებულთა ქლ᷉ქისათა : Ⴋშ᷉ინ შემოკრბა მჴედრო
[285r]
- ბაჲ იგი გარემო სოფლებისაგ᷉ნ . წისქჳლოვანით
- და მთისა მისგ᷉ნ ეტნისა . და ზღჳსპირით ტიტოჲსაიჲთ
- და კერძოთაგ᷉ნ ტერმონისათა : და სამხრით . აგნენ
- ტისა კერძოთაგ᷉ნ : და იყო რიცხჳ შემოკრებულთა
- მათ მჴედართაჲ ხუთასი ათასი : : ფ᷉ : ⁖ ჩ :‧
- Ⴞ᷉ ესმა რაჲ ერსა მას მოსლვაჲ წ᷉ისა ბგ᷉რტისი . იქმ
- ნა ტენებაჲ დიდი : რ᷉ ყ᷉ნივე ისწრაფდეს ხილვად პი
- რისა მისისა : მშ᷉ნ მთვ᷉რმ᷉ნ იხილა რაჲ იწროებაჲ
- იგი . და ტენებაჲ ერისა მის . ჰრ᷉ქა წ᷉ა მას . აღჴედ მა
- მაო ღ᷉თშემოსილო ადგილსა მაღალსა რ᷉ა გიხილოს
- ერმ᷉ნ ამან . რ᷉ შ᷉ნთ᷉ს არს ტენებაჲ ესე დიდი : და მეყ
- სეულად აღვიდა იგი ადგილსა მაღალსა შემო
- სილი სამოსლითა სამღდელოჲთა : და გ᷉ნბრწყინდა
- პირი მისი ვ᷉ა მთიები გ᷉ნთიადისაჲ : და ხედვიდეს
- რაჲ ამას მორწ᷉მნნი იგი ადიდებდეს ღ᷉ : ხ᷉ რლ᷉თა
- იტყოდეს : არა მიეღო ნთ᷉ლისღებაჲ : ვინა არს დიდი ესე ღ᷉ი : მიუ
- გეს მორწმ᷉ნთა და ჰრქუეს . არა ღ᷉თი არს ესე
- ა᷉დ მონაჲ ღ᷉თ᷉ისა ძლიერისაჲ :‧
- Ⴋშ᷉ნ ყ᷉ნი იტყოდეს გურწამს ყ᷉ი რ᷉ლსაცა ესე ქადა
- გებს : და იწყეს ყ᷉ლთავე გურწამს ქ᷉ეჱ ღ᷉თ᷉ი
- რლ᷉საცა ჰქადაგებ კც᷉ო საკჳრველო : ხ᷉ წ᷉ნ ბგ᷉რტ
- მიბრძანა ადგილსა მას აღმართებ᷉ჲ პტს᷉ნისა ჯ᷉ჲ : და
- დაგებაჲ სიწმიდისაჲ : და აღასრულა წ᷉ჲ ჟმ᷉ისწირ
- ვაჲ : ხ᷉ ესმა რაჲ ჴ᷉ჲ იგი მისი ტკბილი . შემოკრბეს
- მორწმ᷉ნნი ზიარებად : და ურ᷉წმნნი საკჳრველე
[285v]
- ბისა მის ხილვად : და იყო საკჳრველი დიდი . მსგ᷉ვი
- მისი ოდეს იგი მოსესზე რჩულსა მოსცემდა ღთ᷉ი
- ძეთა იჱ᷉ლისათა : რ᷉ ვ᷉ა მუნ ღრუბელი ჰფარვი
- და : ეგრეთვე აქა ღრუბელი ნათლისაჲ აგრი
- ლობდა ნეტარსა მას : რლ᷉საცა ხედვიდეს ერნი იგი
- და ჰრწმენა ქ᷉ეჱ უმრ᷉ვლეჱსთა : და ევედრებო
- დეს იგინი რ᷉ა ღირსყვნეს იგინი ნთ᷉ლისღებასა . და
- იტყოდეს . ამიერითგ᷉ნ მოგჳძულებიან კერპნი
- იგი შეგინებულნი : და ჭშმრ᷉ტისა ღთ᷉ისა მოვივლტით .
- რ᷉ლსაცა ჰქადაგებ : და არა გ᷉ნვიდეთ გ᷉ნწყო
- ბასა ამას ბრძოლისასა . ვ᷉ე არა ღირს ვიქმნ
- ნეთ მადლსა ამას ნთ᷉ლისღების᷉სა . რ᷉ლსა იტყჳ
- ვ᷉დ სრულმყოფელ არს ქ᷉ეანობისაჲ :‧
- Ⴈხილნა რაჲ ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ . რ᷉ ყლ᷉ითა გლ᷉ითა ჰრწმენა
- ჰქ᷉ა მ᷉თ : ვინაჲთგ᷉ნ გიწოდნა თქ᷉ნ მადლმ᷉ნ ღთ᷉ი
- სამ᷉ნ შვილნო და გრწმენა ღ᷉ი . რ᷉ნ ქმნა ცანი და
- ქყ᷉ნჲ ზღჲ და ყ᷉ლი რაჲ არს მას შ᷉ა : რ᷉ნ დაჰბადა კც᷉ი
- ჴელითა თ᷉სითა და შთაჰბერა მ᷉ნ სლ᷉ი ცხოველი :
- წდ᷉აყვენით თავნი თქ᷉ნნი სამ დღე და ღირს იქ
- მნეთ მადლსა ქ᷉ს ღთ᷉ისა ჩ᷉ნისასა : : ⁘ ⁘ :
- ႤႱრეთ გ᷉ნუტევა ერი იგი : და აღიძარცუა სამღდე
- ლოჲ სამოსელი . და სიწმიდეჱ იგი დავჰკრძა
- ლეთ : და წარვედით კარავსა მას მთავრისასა :
- და ვპოეთ ტაბლაჲ გ᷉ნმზადებული : აკრ᷉თხა ნე
- ტარმ᷉ნ ბაგ᷉რტ და ინაჴიდგა მთავრისა მის თ᷉ნა
[286r]
- მოიღო პური გ᷉ნტეხა და მისცა ყ᷉ლთა : და მანცა
- თავადმ᷉ნ მიიღო პური და წყალი და მხალი უმ
- გბარი : ხ᷉ ჩ᷉ნ თჳთო ფერი ჭამადი : და შ᷉დ ტაბლისა
- აღებისა . აღაღო პირი თ᷉სი და ეტყოდა მთვ᷉რსა :‧
- Ⴀჰა ესერა შვილო ჩემო ჴორციელისა აღნომისა
- წილ იქმნა აღნომი სლ᷉იერი . აჰა ესერა დღეს
- ძალნი ცთ᷉ნი იხარებენ : ხ᷉ ეშმაკისა ძალი ვ᷉ა ცჳლი
- წ᷉ე ცცხ᷉ლისა გ᷉ნილია : და ვ᷉ა არმური კუამლის᷉ჲ
- ნიავითა ზც᷉ისჲთა გ᷉ნქარდა : ამის უკუე მადლი
- სა წილ მრწამს ო᷉ისა იჳ᷉სი რ᷉ა მკჳდრ იქმნე საუ
- კუნეთა მ᷉თ კთ᷉ლთა : აწ მნებავს შვილო რ᷉ა აღ
- ვიდე ქლ᷉ქდ . და აღმოიყვანო ერი ესე ჩემდა :
- ასეულად რ᷉ა ნათელიღონ :‧ Ⴋიუგო მთავ᷉რმ᷉ნ
- და ჰქ᷉ა მას არა ესე ხ᷉ ა᷉დ სხ᷉ჲცა ყლ᷉ივე ბრძა
- ნბ᷉ჲ შ᷉ნი აღვასრულო წ᷉ო ღთ᷉ისაო : რ᷉ სამთ᷉ვროჲ
- ცა ჩემი უკ᷉თუ მიბრძანო დატევებად მზა ვარ :‧
- Ⴠრქ᷉ა მას წ᷉ნ ბგრ᷉ტ : სამთავროჲ შ᷉ი შვილო გაქუნ
- დინ : რ᷉ კთ᷉ლ არს კც᷉ისა ღთ᷉ისმოშიშისა მთავრობ᷉ჲ :
- ესე და სხ᷉ჲ მრვ᷉ლი სლ᷉იერებრი დაიუბნეს :‧ ამისა
- შ᷉დ წარვედით ქლ᷉ქდ და ხვალისა დღე იწყო
- მთვ᷉რმ᷉ნ ერისა მის მოყვანებად : რლ᷉თაცა წ᷉
- იგი ასწავებდა . და ნთ᷉ლსცემდა . სახელითა მმ᷉ისჲ
- თა და ძისაჲთა და სლ᷉ისა წ᷉ისაჲთა : და იყო ერისა
- მის რიცხჳ გარემო სფ᷉ლებისაგ᷉ნ : ხუთასი ათასი :
- და ქლ᷉ქისაგ᷉ნ ორმეოცი ათასი : და ნუვის დაუ
[286v]
- კჳრდების ერისა მის ესოდენი სიმრავლჱ რ᷉ ქლ᷉ქი იგი
- ტავრომენელთ᷉აჲ და ჭალაკი სიკილიის᷉აჲ დიდ არს
- ფ᷉დ და მდიდარ᷉ . ოქრ᷉ჲთა და ვეცხლითა : და სხ᷉ჳ
- თა ყლ᷉ით᷉ავე საფასით᷉ა. და კც᷉ნი ახოვანნი ბრძო
- ლოს᷉ა : რ᷉ მრვ᷉ლგზის დორაქს ბრძოლ᷉ა ყვეს . და
- უმეტეს ოთხასისა ათასისა მოსწყჳდეს : და მოიყ
- ყვანეს ქლ᷉ქად თ᷉სად ტყუჱ . ოთხმეოცი ათასი :
- თჳნიერ დედებისა და ყრმებისა : ⁘
- Ⴞ᷉ მაკედონელთ᷉ა ესმა ახოვნებ᷉ჲ მთ᷉ი . და გ᷉ნეწყვნეს
- ბრძოლად მთ᷉და ველს᷉ა მას ტერენტ᷉ოჲს᷉ასა სი
- ქადულით᷉ა და ზახებით᷉ა დიდით᷉ა . და ვერ უძ
- ლეს დადგომად წ᷉ე ტავრომენელთ᷉ა მ᷉თ : ა᷉დ იძლი
- ნეს და მეოტნი უკუნ იქცეს . და დააკლდა მ᷉თგ᷉ნი
- უმეტეს სამეოცისა ათასისა ჭურვილისა : და ესე
- ვ᷉რი იგი ძალი იხილეს რ᷉ მრვ᷉ლთა მ᷉თგ᷉ნთა დაუ
- ტევეს მფ᷉ჱ თ᷉სი მოვიდეს და დაეშენნეს ტავრო
- მენის᷉ა სანახებს᷉ა : ა᷉დ ამის ყლ᷉ის᷉ათ᷉ს ქუემორე
- ვთქუათ : ხ᷉ აწ პრვ᷉ლს᷉ავე სიტ᷉ყ᷉ასა მოვიდეთ :‧
- Ⴌთ᷉ელიღო რ᷉ ერმ᷉ნ მ᷉ნ მადლით᷉ა ქ᷉ესით᷉ა : მერვე
- სა დღ᷉ეს᷉ა მოვიდა მთავარი ვონიფანტე სხ᷉ა᷉თა
- თ᷉ნა ჴელმწიფეთა : და ითხოვდეს ლც᷉ვას᷉ა ბგრ᷉ტის
- გ᷉ნ . წარსლვ᷉ად წინამდებარეს᷉ა მას წყ᷉ობას᷉ა ⁘
- ჰქ᷉ა მ᷉თ წ᷉ნ ბგ᷉რტ . ო᷉ნ ი᷉ჳ ქ᷉ნ დაგიცვნეს თქ᷉ნ ძმა
- ნო : და მოიკითხნა იგინი და წარგზავნნა : ხ᷉ მთვ᷉რმ᷉
- თ᷉საგ᷉ნ მოაჴსენა წ᷉ა მას ნთ᷉ლისღების᷉ათ᷉ს : და ეტ
[287r]
- ყოდა ნუუკუე . მეწიონ სიკ᷉დილი . და წარვიდე დაბ
- ნელებული : ჰქ᷉ა მას ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ : შვილო ჩემო
- ო᷉ი ი᷉ჳ ქ᷉ე გრწმენინ და მას ესევდი ხ᷉ მადლი იგი
- ნთლ᷉ისღებისაჲ მიიღო ოდეს მ᷉ნ ბრძანოს : აწ უკუე
- წარვედ და მეცა ხვალისა დღე გამოვიდე . წარ
- გზავნად თქუენდა : ⁘
- Ⴋში᷉ნ ბრძანა ნეტარმ᷉ნ ბგ᷉რტ ქმნაჲ ჯ᷉ . ძელთა
- გ᷉ნ საროჲსათა ⁝და ხატიცა ო᷉ისა ი᷉ჳ ქ᷉ესი : რ᷉ა ჰყვეს
- ერსა მას ნიში იგი ქ᷉ეანობისაჲ : და მრქუა მე მო
- ვედ შვილო ევაგრე მიიღე კრთ᷉ხვჲ ხუცობისაჲ
- და წარვედ ძმათა ამათ თ᷉ნა : რ᷉ა ასწავებდე
- სიტ᷉ყასა ღთ᷉ისსა . და აღასრულებდე წ᷉ა ჟმ᷉ისწირ
- ვასა და გ᷉ლობასა საცისკროსა და სამწუხროსა .
- წ᷉ე სამწყსოჲსა მის ქ᷉ესისა : და ჟმ᷉სა ბრძოლის᷉სა
- არქუ რ᷉ა ჯ᷉ი ქ᷉ესი და ხატი მისი წინა უვიდოდინ :
- რ᷉ ესე არიან საცო ქ᷉ეანეთა : და უკუე დათხე
- ვაჲ სისხლისაჲ მრავალი იხილო აყენებდი მ᷉თ
- და ეტყოდე . ვ᷉დ არა ჯერარს ქ᷉ეანეთა დათხე
- ვაჲ სისხლისაჲ : Ⴄსე ყ᷉ი რ᷉ა მიბრძანა შევედით ეკლე
- სიად : და მომცა მე კრთ᷉ხვჲ ხუცობისაჲ :‧
- Ⴃა ხვალისა დღე გ᷉ნვედით რ᷉ა ველად . მოუწოდა
- მთვ᷉რსა ვონიფანტეს : და სხ᷉ათა მ᷉თ ერისთავთა
- და ათასისთავთა : და წინამძღუართა ერისათა :
- დამადგინა წ᷉ე მთ᷉სა და თქ᷉ა . ამას წარმოვავლენ
- თქ᷉ნ თ᷉ნა შვილნო : რ᷉ა გასწავებდეს სიტ᷉ყასა ღთ᷉ისსა
[287v]
- Ⴞ᷉ მათ შეიწყნარეს სიტ᷉ყჲ ესე სიხარულით : მშ᷉ნ
- მიბრძანა ნეტ᷉რმ᷉ნ ჟმ᷉ისწირვად წ᷉ე ერისა : ხ᷉ მე
- შიშით და ძრწოლით დავდეგ ჟმ᷉ისწირვად
- და ღ᷉თშემოსილი იგი თ᷉ნამიდგა მე : და აღესრუ
- ლა რ᷉ჲ წ᷉ჲ იგი საიდუმლოჲ : ეზიარა იგიცა თავა
- დი ჩემგ᷉ნ უღირსისა ამის . და მე მისგ᷉ნ მოვიღე
- წ᷉ჲ ჟმ᷉ის ზიარებაჲ . და შიში დიდი დამეცა მე :‧ :
- Ⴞ᷉ ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ მრქუა მე . გ᷉ნძლიერდი შვილო სახე
- ლითა ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉ჱსითა . და სიტ᷉ყასა მას
- თ᷉ნა გ᷉ნემტკიცა გლ᷉ი ჩემი ⁖ მერმე ეზიარნეს პრვ᷉
- ნი იგი ერისანი : და რ᷉ლთაცა ენება : ხ᷉ შ᷉დ წ᷉ისა
- მის ჟმ᷉ისწირვისა : წარვედით კარვად მთავრისა
- მუნ პირი ვიჴსენით ჴელთაგ᷉ნ ნეტარისა ბგრ᷉ტის
- თა : და მეყსეულად დაჰბერეს საყჳრსა : და
- ერი იგი აღდგა წარსლვად : ხ᷉ მთავარმ᷉ნ მო
- იკითხა ნეტარი იგი : და მიიღო მისგ᷉ნ ლც᷉ვაჲ და
- წარვიდა : ეგრეთვე მე შეუვრდი მას და ამბორს
- უყავ : ხ᷉ მ᷉ნ მომიკითხა და ჯ᷉ი ქ᷉ესი გამოსახა
- გლ᷉სა ჩემსა . და პირსა : და შთავიდა ზღუამდე
- ჯ᷉ი დასწერა ზღ᷉სა მას . და ესრეთ შევედით ნა
- ვად და წარვემართენით : ⁘
- Ⴞ᷉ აწ გზისა მის სიტ᷉ყჲ მცირედ დავიდუმოთ და
- ვთ᷉ქათ რ᷉ჲ იგი ქმნა უღ᷉თომ᷉ნ ქლ᷉ქსამას :შინა
- ელიდოს ქლ᷉ქპეტმ᷉ნ ძემ᷉ნ ურჩულოჲსა მის ავ
- რილიანესმ᷉ნ : ამ᷉ნ ურჩულომ᷉ნ ელიდოს შმდ᷉გდ
[288r]
- წარსლვისა ჩ᷉ნისა იწყო ყლ᷉ისავე ბორ᷉ტისა საქ᷉მდ :
- და აღჰმართა სახლსა თ᷉სსა კერპი . და ხადოდა
- სახელსა ბორ᷉ტისა მის ეშმაკისა სკამანდროჲსსა . კერპსა მას :‧
- და ჰბრძოდა ქ᷉ეანეთა . და დღითიდღე უზორვიდა
- Ⴋრავალსა უკუე ეტყოდა და შეჰრჩულვიდა
- მას ნეტარი იგი . ა᷉დ ბორ᷉ტი გონბ᷉ჲ მისი მოუ
- დრეკელ იყო . ხ᷉ პრვ᷉ლ გ᷉ნსლვისა ჩ᷉ნისა ქლ᷉ქით
- ორნი დანი ქლწ᷉ლნი რ᷉ლთა ნათ᷉ლეღო სიმრ᷉ვლე
- სა მას თ᷉ნა ერისასა . რ᷉ლთა მშობელნი მომკ᷉დარ
- იყვნეს : მოუჴდეს წ᷉ა ბგრ᷉ტს შეუვრდეს მას
- და ეტყოდეს : გევედრებით ღ᷉თშემოსილო მამაო
- შეგჳწყალენ ობოლნი ესე : ჰქ᷉ა მ᷉თ წ᷉ნ მ᷉ნ თქუთ
- ასულნო რაჲ არს სათხოელი თქ᷉ნი : მიუგეს
- ქლწ᷉ლთა მ᷉თ და ჰრ᷉ქეს : ჩ᷉ნ წ᷉ო ღ᷉თ᷉ისაო ობოლ
- ნი ვართ . და მ᷉რ᷉ვლთა წარჩინებულთა ამის
- ქლ᷉ქისათა გუაიძულეს ქორწინებად : და ჩ᷉ნ
- არა ვინებეთ . უფროჲს ხ᷉ აწ ვინაჲთგ᷉ნ ღირს
- ვიქმნენით წ᷉ა ნთ᷉ლისღებასა : ამისთ᷉ს შეგივრ
- დებით მონაო ღ᷉თ᷉ისაო : რ᷉ა ღირს მყვნე ჩ᷉ნ მოწა
- ფე ყოფად და მსახურებად ეკლესიისა დედა
- დიაკონსა ხრჳსეს თანა : ⁘ :
- Ⴄსე რაჲ ესმა წ᷉ა მას აღიხილნა თ᷉ლნი ზც᷉დ და თქ᷉ა
- გმადლობ შ᷉ნ ო᷉ო რ᷉ი მოსცემ მეცნიერებასა მადლი
- სა შ᷉ნისასა : და გდიდ᷉ბ შ᷉ნ რ᷉ი მოუწოდ ყ᷉ლთა
- მაშურალთა და ტჳრთმძიმეთა ტჳრთვად სუ
[288v]
- ბუქისა მის უღლ᷉ისა შ᷉ნისა . და მოიქცა ქწ᷉ლთა
- მ᷉თ მიმართ . და ჰრ᷉ქა ჭშმ᷉რტდ შვ᷉ლნო კთ᷉ლი
- ნაწილი გამოგირჩევიეს : და კთ᷉ლსა საუნჯესა
- ეძიებთ : და მეყსეულად მოუწოდა დედადიაკ᷉ნ
- სა ვენედიკტას . და ჰრ᷉ქა ო᷉ნ ჩ᷉ნმ᷉ნ ი᷉ჳ ქ᷉ნ მოყ᷉ას
- ნი მოგცნა შ᷉ნ მიიყვანენ ესენი შ᷉ნ თ᷉ნა მკჳდრად :
- და აკ᷉რტხა უხუცესი იგი დედადიაკონად : ხ᷉ უ
- მრწემესი მოწესედ : და ბრძანა სენაკისა აღ
- შენებად მახლობელად ეკლესიისა . რ᷉ა ჟმ᷉სა
- გალობისასა მდგომარე იყვნენ : ⁘
- Ⴞ᷉ შ᷉დ წარსლვისა ჩ᷉ნისა . უღ᷉თოჲ იგი ელიდოს
- იწყლა ტრფიალებითა საეშმაკოჲთა უმრწემჱ
- სისა მის ქწ᷉ლისა მიმართ . და მოუწოდა უხუ
- ცეჱსსა მას და ჰრ᷉ქა : უწყია დედაკც᷉ო რ᷉ი
- სათ᷉ს გიწოდე შ᷉ნ . ტრფიალ ვარ დისა შ᷉ნისა ფ᷉დ :
- აწ უკ᷉თუ არწმუნო მას აღსრულებად ნბ᷉ი
- სა ჩემისა ვფუცავ ღ᷉ა სკამანდროს მრავა
- ლი კთ᷉ლი გიყო შ᷉ნ : Ⴞ᷉ წ᷉ნ მან ქწ᷉ლმ᷉ნ ყლ᷉ი სსო᷉ებჲ
- თ᷉სი ღ᷉თისა მიმართ დადვა და ჰრ᷉ქა : ისმინე ჩ᷉ი
- ქლ᷉ქპეტო : ჩ᷉ნ ქ᷉ჱ გჳსწავიეს და არა სკამან
- დრო : ხ᷉ საქმისა მაგისთ᷉ს ო᷉ა ჩ᷉ნსა წ᷉ა ბგრ᷉ატს
- ვაუწყოთ . და ვ᷉ა ბრძანოს ეგრეთცა ვყოთ :‧
- Ⴋიუგო ელიდოს და ჰრ᷉ქა მას . უკ᷉თუ ბაგ᷉რტს
- აუწყო არა შემინდოს ამის საქმისა აღსრუ
- ლებად : ა᷉დ ნუ სცნობნ იგი საიდუმლოსა ამას
[289r]
- ვ᷉ს ქორწილი ვქმნათ . რ᷉ მეცა მეგულების
- ქ᷉ეანე ყოფად . უფროჲსღა უკ᷉თუ ვიქორ
- წინო დაჲ იგი შენი : ⁘
- Ⴠრქ᷉ა მას ქწ᷉ლმ᷉ნ მ᷉ნ მე ო᷉ლ გონებისა მისისა
- არა ვარ : მას აქუს ჴელმწიფებაჲ თავისა
- თ᷉სისაჲ . და უფროჲსად რ᷉ წ᷉ა ბგ᷉რტს მიუცემია
- იგი ვენედიკტა დედადიაკონისადა რ᷉ა ასწავებ
- დეს მას : Ⴋიუგო ელიდოს და ჰრქ᷉ა მას . ვ᷉ა
- გარქუ წარვედ და ცხრ᷉ბჲ შ᷉ი და მისი იზრუნე
- თუ არა ვფუცავ ღ᷉ა სკამანდროს გენებოს
- თუ ანუ არა ნბ᷉ჲ ჩემი აღსრულებად არს : ხ᷉
- ქწ᷉ლი იგი წ᷉ჲ გამოვიდა მ᷉რ : და მოვიდა ვენედიკ
- ტა დედადიაკონისა . და პოვა მუნ დაჲ თ᷉სი და
- ცრემლით მიუთხრა ესე ყ᷉ი : წარვიდა დედადიაკ᷉ნი
- ვენედიკტა . და აუწყა ესე დიდსა ბაგ᷉რტს : ⁘
- Ⴞ᷉ მ᷉ნ მოუწოდა ქლწ᷉ლთა მ᷉თ და იწყო სწავ᷉ლდ
- სამწყსონო მ᷉თდა . შვილნო ჩემნო ⁝ სარწ᷉მნნო ქ᷉ეს ღ᷉თ᷉ისანო .
- ასულნო სიონისანო ნუ გეშინინ : რ᷉ ქ᷉ესთ᷉ს გსუ
- მისთა : რის ჯერარს ბაძვაჲ ვნებათა . ნუცა რაჲ უ
- კუე გ᷉ნგუაშორებს სიყ᷉რლსა მისსა : ნუცა ჭირი .
- ნუცა იწროებაჲ . ნუცა სატანჯველნი . ნუცა
- თუ სიკდ᷉ილი : ა᷉დ ისწრაფეთ სანთელსა მას ქლ᷉წუ
- ლებისასა . თქ᷉ნ უშრეტელად დამარხვად : რ᷉ა
- ღირს იქმნეთ სასძლოსა ზც᷉ისასა . რ᷉ი გ᷉ნუმზადე
- ბიეს ქ᷉ს . მოყრ᷉ეთა მისთადა : მჴნე იყვენით რ᷉ა
[289v]
- გ᷉ნხრწნადნი ესე ჴორცნი დაუტევნეთ . და უხრ
- წნელსა დიდ᷉ბასა ღთ᷉ისასა ღირს იქმნეთ : ⁘ :
- ႫႨႳჃႢႤႱ ႵႪႼႪ᷉ႧႠ Ⴋ᷉Ⴇ ႣႠ ჀႰႵႳჃႤႱ : Ⴙ᷉Ⴌ
- წ᷉ო მმ᷉ო ქ᷉სა შევედრებულ ვართ და მოძღუ
- რებასა შ᷉ნსა შეუდგთ . და ვ᷉ე სიკდ᷉ილამდე მზა ვართ
- ქ᷉ესთ᷉ს მოღუაწებად : ხ᷉ წ᷉ნ ბგ᷉რტ ულოცა და წ᷉რ
- ავლინნა სენაკად თ᷉სა : და ევედრებოდეს ღ᷉ა
- გ᷉ნქარვებად ზრახვათა მ᷉თ ელიდოჲსთა : Ⴞ᷉ ურ
- ჩულომ᷉ნ მ᷉ნ ყო პური დიდი . და მოუწოდა რ᷉ნიცა
- იყვნეს კერპთმსახურ : და ჰურიანიცა მრვ᷉ლნი
- მოიყვანნა . და მ᷉თ თ᷉ნა მუნტანელნი . გრძნებისა
- მოძღუარნი : და მრვ᷉ლისა გ᷉ნფრთხობისა და სუ
- მისა შ᷉დ . იწყო თხრობად მათდა ბორ᷉ტმ᷉ნ ელიდოს :
- ო᷉ნო ჩემნო ისმინეთ . და ძმანო ჩემნო : ქალი შუე
- ნიერი დამეწინდა ქორწინებად . და აწ ქ᷉ეანე
- თა მიიტაცეს იგი ჩემგ᷉ნ : აწ უკუე მნებავს რ᷉ა
- ერჩდეს თუ ნებასა ჩემსა კეთილ : უკ᷉თუ კულა
- ურჩ მექმნას . ვფუცავ ღ᷉ა სკამანდროს . სიკუ
- დილითა მოვაკუდინო : მიუგო კრებულმ᷉ნ მ᷉ნ
- ურჩულომ᷉ნ და ჰრ᷉ქა . კთ᷉ლ არს სიტ᷉ყჲ შ᷉ი დიდო
- ქლ᷉ქპეტო : მშ᷉ნ ბორ᷉ტთა მ᷉თ მონტანელთა . მოი
- ღეს შორის წიგნი სატრფიალოჲ . და ტრფიალები
- სა ეშმაკთა ხადოდეს : და აღდგეს რ᷉ ტაბლისა
- მისგ᷉ნ საეშმაკოჲსა : წარიყვანეს იგი თ᷉საგ᷉ნ . და
- ეშმაკნი იგი ტრფიალებისანი მიუვლინნეს ქალ
[290r]
- წულსა მას . ა᷉დ სიტყ᷉მნ და ძალმ᷉ნ ღთ᷉ისამან
- ყლ᷉დვე არა შეუნდო სლ᷉თა მ᷉თ ბორ᷉ტთა მიახლე
- ბად მისსა : რ᷉ ანგ᷉ლზი ო᷉ჲ მოვლინებულ იყო
- შემწედ მისა . რ᷉ნცა მახჳლითა ცცხ᷉ლის᷉ჲთა ეშმ᷉კ
- ნი იგი იოტნა :‧ ⁘
- Ⴋიიქცეს იგინი ელიდოჲსსა და ჰრ᷉ქეს რაჲსათ᷉ს
- წარგუავლინენ ესევ᷉რსა მას გზასა ძნელსა
- ქლ᷉ქპეტო : რ᷉ ყ᷉ლდვე ვერ უძლეთ მიახლებად
- სენაკსა მას . ა᷉დ ლტოლვილნი მოვედით : ვ᷉ა
- სხ᷉ნი იგი მოყ᷉სნი ჩ᷉ნნი . ფალკონ და ლუსონ . და სხ᷉ნი
- იგი : აწ უკუე ყავ ვ᷉ა გნებავს : Ⴞ᷉ წ᷉ნ ბგრ᷉ტ
- ცნა სლ᷉ითა . რ᷉ ბორ᷉ტსა მას ელიდოსს არმური
- ეგულების აღდგინებად . და შფოთი ქ᷉ეანე
- თა ზ᷉ა : მოუწოდა ქსანთიპოსს და ეტჳფანეს .
- და ღამე ყ᷉ლ ცრემლით ევედრებოდა ღ᷉ა : რ᷉ა შემ
- წე ეყოს სამწყსოსა თ᷉სსა : და შუაღამეს ოდენ
- ილოცვიდეს რაჲ : ჴ᷉ჲ იყო მ᷉თდა მიმართ ზც᷉თ მჴნე
- იყ᷉ვ ბგ᷉რტ რ᷉ მე თქ᷉ნ თანა ვარ : ესე რაჲ ესმა
- მას მადლი და დბ᷉ჲ მისცეს ო᷉ა . რ᷉ნ ისმინის ვედრე
- : რულნის :‧
- ბაჲ მოშიშთა მისთაჲ . და თხოვანი მთ᷉ნი აღას
- Ⴞ᷉ გ᷉ნთიად ქსანთიპოს ფილ᷉აფსი აკ᷉ხა დიაკ᷉ნდ
- რლ᷉ისადა წოდებულ იყო ონისიფორე წ᷉ისა ემბა
- ზისაგ᷉ნ : მშ᷉ნ უღ᷉თომ᷉ნ ელიდოს კრება ყო . კრე
- ბული მეკერპეთა და ჰურიათაჲ . და მონტანელ
- თაჲ . და ზრახვა ყო მ᷉თ თ᷉ნა და თქ᷉ა : ისმინეთ
[290v]
- ჩემი მეგობარნო ჩემნო . ქლ᷉ქსა ამას მრ᷉ვლ
- წელ ქლ᷉ქპეტ იყო მმ᷉ჲ ჩემი ავრილიანე : და
- ოდეს იგი ღთ᷉თა ჩ᷉ნთა მიუწოდეს მას : კლ᷉დ ესე
- რა პტ᷉ვი ესე მ᷉მული ჩემდა მოვიდა . ხ᷉ მოგჳ
- ესე და გრძნებისმოყ᷉რჱ და მოძ᷉ღრი ბგ᷉რტ არაჲ
- უწყი ვინაჲ მოვიდა . და მთ᷉ვრი ჩ᷉ნი აცთუნა
- და თ᷉სისა სიბორ᷉ტისა მახეთა შეაგდო . და აწ ჩემ
- და მბრძოლ არს და წინააღმდგომ : ვ᷉ეღა: ესეცა
- მწუხარებაჲ მოაწია ჩემ ზ᷉ა : რ᷉ ქწ᷉ლი შუენიერი
- შევიყუარე . და მენება მისი ქორწინბ᷉ჲ . გრ᷉ნა
- იგიცა თ᷉სითა გრძნებითა მიმიღო . და თ᷉სსა რჩუ ლსა მიაქცია : ⁘
- Ⴋშ᷉ნ კრებულმ᷉ნ მ᷉ნ ურჩულოებისამ᷉ნ მიუგო და
- ჰრქ᷉ა მას : ო᷉ო ჩ᷉ნო და დიდო ქლ᷉ქპეტო : მოვე
- დინ აწ წ᷉ე ჩ᷉ნსა ქლ᷉ი იგი და ვყოთ ქორწილი .
- და აღესრულენ ნბ᷉ჲ გ᷉ლისა შ᷉ნისაჲ : უკ᷉თუ კ᷉ლა
- არა გუერჩდეს იგი . აღიფხუარნ ქყ᷉ნისაგ᷉ნ
- ცხრ᷉ბჲ მისი . უფ᷉რსღა რ᷉ლ ქ᷉ეანე იქმნა : Ⴑთნდა
- უკუე სიტ᷉ყჲ იგი ურ᷉ჩლსა მას . და წარავლინნა მას
- ვე ჟმ᷉სა მტარვალნი . და შეიპყრეს წ᷉ჲ იგი დედადია
- კონი და დაჲ მისი სერგია : შეკრნეს და ცემით მიიყვან
- ნეს წ᷉ე სამშჯავროსა : და წარუდგინნეს სა
- ეშმაკოსა მას კრებულსა :‧
- ႤႱე რ᷉ი ცნეს ვიეთმე მას კერძოსა მყოფთა ქ᷉ეა
- ნეთა . სრბით მივიდეს . და ნეტარსა ბგ᷉რტს აუწყეს
[291r]
- მიუგო წ᷉ნ მ᷉ნ და ჰრ᷉ქა მ᷉თ . დაადგერით შვილ
- ნო აქა და ო᷉ა ვევედრებოდით . და ურჩულოჲ
- იგი იქმოდის ვ᷉ა ჰნებავს : რ᷉ ქალწულთ᷉ჲ
- მ᷉თ ვერ ძალუც ნებასა თ᷉სსა შეგდებად : ⁘
- Ⴞ᷉ წ᷉ნი იგი დედანი მიმავალნი ილოცვიდეს და იტყო
- დეს : ო᷉ო ი᷉ჳ ქ᷉ე შ᷉ნ აღჳრასხენ ბორ᷉ტსა მას ელიდოჲს
- ზრახვასა . რ᷉ი ჩ᷉ნთ᷉ს იზრახა : რ᷉ა იდიდოს ყლ᷉დ წ᷉ჲ
- სახელი შ᷉ნი : და მი რაჲ იწინეს ურჩულოჲსა მის კრე
- ბულისა : გ᷉ნჰჴსნნეს იგინი საკრველთაგ᷉ნ მტარ
- ვალთა და წარუდგინნეს წ᷉ე ელიდოჲსა . და
- მის თანა მეინაჴეთა : ⁘
- ႨႾილეს რ᷉ი ბორ᷉ტთა მ᷉თ სიკეთჱ ქწ᷉ლისჲ მის . ჰრ᷉ქს
- ელიდოსს : ღირსად და სამართლად გიზრუნა
- ბრწყინვალეო ქლ᷉ქპეტო . გ᷉ნგებამ᷉ნ ღ᷉თთამ᷉ნ
- ქალი მსგ᷉ვსი სიკეთისა შ᷉ნისაჲ : Ⴋშ᷉ინ უკეთურ
- მ᷉ნ მ᷉ნ . მიხედნა ქწ᷉ლთა მ᷉თ თუალითა ამპ᷉რ
- ტავანითა და ჰრ᷉ქა . უწყითა რ᷉ საიდუმლოჲ
- გლ᷉ისა ჩემისაჲ გითხარ თქ᷉ნ . და აწ წ᷉ე ამათ ყ᷉თასა
- გეტყჳ შ᷉ნ ქალო . რ᷉ა ყ᷉ი გლ᷉ის ზრახვაჲ შ᷉ი გ᷉ნაგდო
- ⁞ და მერმე კთ᷉ლთა ჩმ᷉თა ზიარ გყო :‧
- და ნებასა გლ᷉ისა ჩემისასა მერჩდე : წ᷉ე ამ᷉თ წოდებულთასა ვყო ქრწ᷉ილი და სიხრ᷉ლი : და შეგირთო შ᷉ნ დღესითგ᷉ნ . ხ᷉ მნებავს რ᷉ა პრვ᷉ლდ უვარჰყო ქ᷉ე . და სკამანდროს გუნდრუკი უკუმიო :
- Ⴋიუგო წ᷉ნ ქლწ᷉ლმ᷉ნ და ჰქ᷉ა მას . ჵ სავსეო ზრახ
- ვითა ბორ᷉ტითა ნუ იყოფინ ჩემდა უკ᷉ე რ᷉ამცა
- გერჩდი შ᷉ნ : არცა აღესრულოს ნბ᷉ჲ შ᷉ი ჩემ ზ᷉ა : რ᷉
- არათუ ოდენ ხრწნილებასა ჴორცთასა . ა᷉დ უ
- ვარისყოფასაცა ქ᷉ესსა მაზრახებ ურჩულოო
[291v]
- კხ᷉ლ არს ო᷉ი ღ᷉ი რ᷉ნ ქმნა ცანი და ქყ᷉ნჲ ზღ᷉ჲ და ყ᷉ი
- რაჲ არს მას შ᷉ა : არა დაუტევო სარწმნოებ᷉ჲ
- რ᷉ი ვისწავე და ნათელვიღე : რ᷉ი იგი არს ჭეშ
- მარიტი და წ᷉ჲ . ა᷉დ სიკდ᷉ლდ დავდვა სლ᷉ი ჩემი :‧
- ჰრ᷉ქეს მას ურჩულოთა მ᷉თ მეინაჴეთა და სა
- და ძალგიც შ᷉ნ უბადრუკო სატანჯველთა
- თავსდებად : ⁘
- Ⴋიუგო ქლ᷉წლმ᷉ნ მაქუს ქ᷉ეს მ᷉რ ო᷉ისა ძალი .
- და არასადა ვიძლიო თქ᷉ნგ᷉ნ . ა᷉დ სასოები
- თა მისითა მძლე გექმნა . და ქლ᷉წლებისა ჩე
- მისა სანთელი დაუშრეტელად დავიცვა : Ⴋიუ
- გო ურჩულომ᷉ნ ელიდოს . და ჰრქ᷉ა მას : უკ᷉თუ
- სიტყ᷉ათა ჩემთაჲ ისმინო . და ნბ᷉ჲ ჩემი აღასრუ
- ლო ნეტარ იყო შ᷉ნ : რ᷉ი იხილნე თუ ოდენ საუნ
- ჯენი იგი ჩემნი სიხარ᷉ლითა აღივსოს გლ᷉ი შ᷉ნი :‧
- Ⴠრქ᷉ა მას წ᷉ნ . სიმდიდრეჱ შ᷉ი და საუნჯენი
- შ᷉ნთ᷉ნავე იყვნედ წარსაწყმედელად : რ᷉ი მე
- საუნჯჱ წარუპარველი მაქუს ც᷉თა შ᷉ა . და
- სიმდიდრჱ წამავალი არა მიჴმს არცა მნე
- ბავს შ᷉ნ თ᷉ნა ყოფაჲ : რ᷉ი ო᷉ი ჩემი ი᷉ჳ ქ᷉ეჱ არს
- სიმდიდრე და ცხორებაჲ ჩემი :‧ Ⴠრ᷉ქს თანა
- მეინაჴეთა ელიდოსს : გ᷉ნაშორენ ეგენი ერთი
- ერთისაგ᷉ნ : და მ᷉თ გ᷉ნყვნეს რაჲ იგინი : Ⴋოუწო
- და დედადიაკონსა მას და ჰრ᷉ქა ურ᷉ჩლმ᷉ნ მ᷉ნ :
- ႨႱმინე ჩემი დედაკც᷉ო და შეიწყალე თავი შ᷉ი . და
[292r]
- დაჲ ეგე შ᷉ნი . და დაარწმუნე მას მორჩილებაჲ ჩემი : ვაჲ ბორტი
- ჰრქ᷉ა მას წ᷉ნ მ᷉ნ დრო მეც თ᷉საგ᷉ნ სიტ᷉ყად მისდა . ცნობისა ჩემისჲ
- და ბრძანა ესრეთ ყოფაჲ : Ⴋშ᷉ნ წარიყვანა თ᷉სა
- გ᷉ნ დაჲ თ᷉სი : იწყო ტირილად და ეტყოდა ვიღუა
- წოთ დაო ჩემო ვიღუაწოთ რ᷉ა მეუფჱ ქ᷉ჱ ვი
- ხილოთ . და კთ᷉ლთა მისთა მკჳდრ ვიქმნნეთ : ⁘ :
- Ⴠხედავა რ᷉ ვ᷉ა აჩრდილი და სიზმარი ესრეთ წარ
- მავალ არს ცხრ᷉ბჲ ესე კც᷉ობრივი : უწყი რ᷉ მამ᷉ჲ
- ჩ᷉ნი ყ᷉ლდვე არა გიხილავს შ᷉ნ . ხ᷉ დედამ᷉ნ ჩ᷉ნმან
- დაგიტევა შ᷉ნ ოთხისა წლისაჲ . და მე ათორმეტი
- საჲ : და მრვ᷉ლთა გუაიძულეს ქორწინებად სი
- ობლესა ჩ᷉ნსა : და არა ვინებეთ ხრწნილებასა მიცე
- მად თავთა ჩ᷉ნთაჲ : აწ უკუე რ᷉ლ იგი წარმართ
- რაჲ ვიყვენით არა თავსვიდევით : ვ᷉რ აწ ვქ
- მნათ ოდეს ესე ო᷉ი ჩ᷉ნი ი᷉ჳ ქ᷉ჱ შეგჳმოსიეს : ნუ დაო
- ჩემო ნხ᷉ცა იქმნების ესე : ა᷉დ ვიღუაწოთ წარ
- მავალსა ამას ცხრ᷉ბასა უბიწოდ დამარხვად
- თავთა ჩ᷉ნთა : რ᷉ა საუკუნოდ დაუსრულებ᷉ლ
- თა მ᷉თ კთ᷉ლთა ვიშუებდეთ : აჰა ესერა გეტყჳ
- შ᷉ნ დაო ჩემო ვ᷉დ ბრტ᷉თა ამათ ეშმაკისა მუშაკ
- თა მე მომაკუდინონ . და შ᷉ნ დაგმარხონ ნბ᷉ისა მა
- თისა ყოფად : იხილე ნხ᷉ცა გაცთუნებენ : ა᷉დ
- გეჴსენენ სიტ᷉ყნი წ᷉ისა ბგრ᷉ტისნი : და აღსასრუ
- ლამდე იღუაწე სიყრ᷉ლისათ᷉ს ქ᷉ესისა : . .
- ႤႱმა რ᷉ ესე ყ᷉ი ქწ᷉ლსა მას დისა თ᷉სისაგ᷉ნ სლ᷉თით
[292v]
- ქუნა და თქ᷉ა : მრწამს ო᷉ი ჩემი ი᷉ჳ ქ᷉ე ჭშმრ᷉ტი ღ᷉თი .
- ვ᷉დ არცა ტანჯვითა არცა ქენებითა უძლონ
- უღ᷉თოთა ამათ . მოდრეკად გონებისა ჩემისა . სი
- ყუარულისაგ᷉ნ მისისა : რ᷉ი იგი არს სიძჱ იგი
- უკუდავი უფალი ყლ᷉თაჲ : ⁘ :
- ႤႱე ყ᷉ი გ᷉ნიზრახეს რაჲ . ტრედთა მ᷉თ უმანკოთა ქ᷉ეს
- თა : მივიდეს . კრებულისა მის ურჩულოჲსა : და
- ჰრ᷉ქა ელიდოსს წ᷉ნ მან დედადიაკონმ᷉ნ : უწ
- ყოდე ქლ᷉აქპეტო მრ᷉ვლითა სახითა ვისწრაფე
- და ვერ დავარწმუნე დაჲ ჩემი . დატევებად ქ᷉ა
- და შ᷉ნდა შედგომად : აწ უკუე ყავ რაჲცა გნე
- ბავს : ესე რაჲ ესმა ელიდოსს ჰრ᷉ქა მეინა
- ჴეთა მათ : ამან ბორ᷉ტმ᷉ნ უყო დასა თ᷉სსა არა
- სმენად ჩემდა : მიუგეს მათ და ჰრქუეს . გუე
- მე ეგე ძლიერად . რ᷉ა იხილოს მ᷉ნ და ძრწოლაჲ
- შეედვას . და სიხარულით გუერჩდეს : ⁘ :
- Ⴋშ᷉ნ გ᷉ნძარცუეს დედადიაკონი იგი და ჰგუემდეს
- უწყალოდ : ხ᷉ სისხლი მისი მდინარებრ დიოდა და
- ჴ᷉ჲ ყ᷉ლდვე არა ისმოდა პირისაგ᷉ნ მისისა : ხ᷉ მრ
- წემი იგი დაჲ ხედვიდა მოთმინებასა მისსა . და სუ
- ლითა იხარებდა : და ვ᷉რ იგი უზომოდ . და უწ
- ყალოდ გუემეს : ბრძანა წარყვანებაჲ მისი
- ქუაბსა რასმე მახლობელად მის ადგილისა .
- და წარკუეთად თავისა : მშ᷉ინ მტარვალთა წა
- რითრიეს იგი ქუაბსა მას და თავი წარჰკუეთეს
[293r]
- მას : ხ᷉ მრწემი იგი დაჲ შეაყენეს საპყრობილესა .
- და აღდგეს ყ᷉ნივე თაყ᷉ანის სცეს კერპთა მათ
- ბილწთა : და დასხდეს ჭამად : რ᷉ ელიდოსს ურ
- ჩულოსა გ᷉ნემზადა ტაბლაჲ : ⁘ :
- Ⴃა აღასრულეს რაჲ . კრებაჲ იგი სიბილწისაჲ .
- და სერი საეშმაკოჲ : და აღივსნეს მთრვალო
- ბითა . და სიტყჳთა ყ᷉ისა სიბორგილისაჲთა : აღდ
- გეს და ბრძანა ელიდოს მოყვანებაჲ ქლწ᷉ლი
- სა მის წ᷉ისაჲ : მივიდეს მტარვალნი და პოეს იგი
- ჴელგ᷉ნპყრობით ლც᷉ვასა . გამოიყვანეს და
- წარადგინეს იგი წ᷉ე ერისა მის : და ჰრ᷉ქა მას
- უღ᷉ომ᷉ნ ელიდოს : ისმინე ჩემი ქალო . და უზო
- რე დიდსა ღ᷉ა სკამანდროს . და ცოლ მეყავ მე : უკ
- უეთუ კ᷉ლა არა ისმინო ჩემი . გზასა მას დისა შ᷉ნისა
- სა წარხჳდე : Ⴋიუგო ქლ᷉წლმ᷉ნ მ᷉ნ და ჰრ᷉ქა
- მას : ისმინე ელიდოს ბილწო . და მაცთურო : მე
- მრწამს . ქ᷉ჱ ღ᷉ი რ᷉ი წ᷉ნ ბგ᷉რტ გჳქადაგა . მას ვჰ
- მონებ და მისდა თხოილ ვარ . და მისთ᷉ს მზა ვარ
- სიკდ᷉ილად : ხ᷉ კერპთა შ᷉ნთა არა ვჰმონო უკ᷉ე :
- არცა ურჩულოჲ ეგე ნბ᷉ჲ შ᷉ნი . აღვასრულო .
- არცა ქადებათა შ᷉ნთაგ᷉ნ მეშინის უკეთურო :‧
- Ⴐ᷉ გჳსწავიეს ო᷉ისა ი᷉ჳ ქ᷉ესგ᷉ნ . არაშეშინებად მ᷉თ
- გ᷉ნ . რ᷉ნი ჴორცთა მოაკუდინებენ . და ს᷉ლსა ვერ
- ჴელეწიფების ვნებად : ა᷉დ მისა ჯერარს შიში .
- რლ᷉სა ჴელეწიფების სლ᷉ისა და ჴორცთა წარწყ
[293v]
- მედ᷉აჲ გეჰენიასა შ᷉ა : მას თაყ᷉ნისვსცემ . და მას
- მხოლოსა ვჰმონებ : ⁘ :
- ႤႱმა რ᷉ ესე ურჩულოსა მას . გ᷉ნძჳნდა ვ᷉ა მჴე
- ცი ბორ᷉ტი : და უბრძანა გუემაჲ მისი . და ესო
- დენ სცეს ვ᷉ეღა მკუდრად საგონებელ იყო :
- და ესრეთ ბრძანა წარკუეთაჲ თავისა მისის᷉ჲ :
- და წარითრიეს იგი ქუაბსა მას სადა იგი დაჲ
- მისი მოკლეს . და მუნ წარჰკუეთეს ნეტარსა
- მას თავი : და ადიდებდა იგი მმ᷉ასა და ძესა და
- წ᷉სა ს᷉ლსა : Ⴞ᷉ წ᷉ნ ბგ᷉რტ შეკრიბნა მორჩ᷉მნნი . და წ᷉რ
- ვიდა ქუაბსა მას ღუაწლისა მ᷉თისსა . და აღ
- იხუნა გუამნი მათნი . და გალობითა . სანთლე
- ბითა დაჰმარხნა . ადგილსა მას . რლ᷉სა ჰრ
- ქჳან ვარაღდ᷉ეჱს ზღუდეჲ : ⁘ :
- Ⴞ᷉ ო᷉ნ ი᷉ჳ ქ᷉ე . რ᷉ნ ადიდნის მადიდებელნი თ᷉სნი . მოსცა
- მადლი სამარხოსა მას წ᷉თასა : და მრვ᷉ლნი სას
- წაულნი და კურნებანი იქმნებოდეს წთ᷉ა მ᷉თ
- მოწ᷉მეთა მ᷉რ :‧ მშ᷉ნ შეკრიბნა ერნი ქ᷉ეანეთანი წ᷉ნ
- ბგ᷉რტ ეკლესიად . და აღასრულა წ᷉ჲ ჟმ᷉ისწირ
- ვაჲ : და გ᷉ნისმა სქ᷉მჱ ესე ყლ᷉თა შორის ქ᷉ეანეთა :
- და შეკრბეს ყ᷉ნი და ზრახვა ყვეს . რ᷉ა ქვაჲ დაჰ
- კრიბონ ელიდოსს : და თ᷉ნამზრახვალთა მისთა
- ბორ᷉ტთა : ხ᷉ წ᷉ნ ბგ᷉რტ დააყენნა იგინი . და არა შე
- უნდო ბრძოლისა და სსხ᷉ლთა დათხევისა ყოფად
- ქლ᷉ქსა მას შ᷉ა : Ⴄსმა რ᷉ ესე ჰურიათა მ᷉თ და
[294r]
- მონტანელთა . შიში დაეცა მ᷉თ . და მოელოდეს აღ
- ძრვასა ქ᷉ეანეთასა მ᷉თ ზ᷉ა . და მოსრვად მ᷉თდა :
- შეკრბეს ყ᷉ნი . და აღაგეს ნავები მთ᷉ი : წარიღეს
- ყ᷉ი ნაქონები მთ᷉ი : და წარემართნეს სჳრაკუსით
- კერძო : ცნა ესე წ᷉ნ ბგ᷉რტ . მოუვლინა მ᷉თ ქსან
- თიპოს ფილაფოსი და მიუმცნო ერსრეთ : ⁘ :
- Ⴌუ ივლტით კც᷉ნო სახლთაგ᷉ნ თქ᷉ნთა . ნუცა გე
- შინის : რ᷉ არა ვარ მე მიმგებელ ბორ᷉ტისა : მოედით
- ჩემდა და მოიქეცით საცთურისა მის თქ᷉ნისაგ᷉ნ .
- და ბორ᷉ტი არარაჲ შეგემთხჳოს : ხ᷉ იგინი სიტყ᷉ა
- სა ამას არა ერჩდეს : და სამგზის მიუვლინა
- მ᷉თ მთ᷉ვარდიაკონი იგი . და არა მოიქცეს : ა᷉დ
- ერთი ოდენ მ᷉თგ᷉ნი . რ᷉ლსაცა იგი წიგნი გრძნების᷉ჲ
- აქუნდა . დაუტევა ყლ᷉ივე და მოვიდა წ᷉ისა
- ბგ᷉რტისსა და ქ᷉ეანე იქმნა : ხ᷉ სხ᷉ნი იგი მონტანელ
- ნი . და ჰრ᷉ნი არა მოიქცეს . ა᷉დ წარემართნეს სჳ
- რაკუსედ : და შე რაჲ ვიდეს ზღუად . გრიგალი
- დიდი ქარისა მძაფრისაჲ მოჴდა . და ყ᷉ნივე იგი
- დაანთქნა ვ᷉ა პირვ᷉ლ მეგჳპტელნი : რ᷉ წ᷉ნ ბგ᷉რტ
- შეჰრისხნა მ᷉თ და ერთიცა მ᷉თგ᷉ნი არა გ᷉ნერა :
- ႨႾილა რ᷉ ესე ელიდოს ურჩულომ᷉ნ ძრწოლამ᷉ნ
- შეიპყრა და იტყოდა : ვ᷉დ ამას მოგუსა რ᷉ნ ერი
- იგი წარწყმიდა : ძალუც აქცა აღმოყვანებ᷉ჲ
- ზღჳსაჲ და წარწყმედაჲ ჩ᷉ნი . და შიში დიდი იყო
- მის ზ᷉ა : რ᷉ ჰგონებდა თუ მოკლან იგი ერთა მ᷉თ
[294v]
- მორწმ᷉ნეთა : და იტყოდა გოდებით . ჵ ტავრომე
- ნელთაო : ვ᷉რ გ᷉ნჰშიშულდი წესთა მ᷉თგ᷉ნ მამულთა :‧
- ႤႱმა ესე წ᷉ა ბგ᷉რტს და მიუმცნა მას . რად იგლოვ
- ქ᷉ლქისა ამისთ᷉ს . რ᷉ი ბნელსა შ᷉ა იყო და აწ ო᷉ნ გ᷉ნა
- ნათლა : უკ᷉თუ გნებავს შ᷉ნცა გ᷉ნგანათლოს უბ
- ადრუკო : ხ᷉ მ᷉ნ არა ისმინა სიტ᷉ყჲ მისი : და მიერ
- დღითგ᷉ნ არღარა მიუმცნო მას ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ : ა᷉დ შეკ
- რიბნა მორწმ᷉ნნი . და უბრძანა აღშენებად ეკლე
- სიისა . სამარხოსა ზ᷉ა წ᷉თა მ᷉თ ქლწ᷉ლთა მწ᷉მეთასა :
- და ვ᷉ა გამოსახა ადგილი იგი მეყსეულად ჴელ
- ყვეს ყ᷉ლთა . და დითა მოსწრაფებითა აღაშენეს .
- და აკრ᷉თხა იგი წ᷉ნ მ᷉ნ : და დააწესა ქწ᷉ლთა მ᷉თ
- რ᷉ნი ჰმონებდეს ო᷉ა . მუნ ყოფად და მსახურე
- Ⴞ᷉ მოიწია ჟმ᷉ი მოსლვისაჲ ვონიფანტე მთავრისაჲ .
- და მის თანა მჴედრებისა : პრვ᷉ლ რავდენისამე
- დღისა . აუწყა ესე წ᷉ნ ბგრ᷉ტ ქ᷉ეათა . და ჰრქ᷉ა :
- გხ᷉ნ შვილნო . რ᷉ მთავარი : ვონიფანტე და ერი მისი
- მოვლენ მშჳდობით აქაჲთ ორ დღე : და ყ᷉ლთა უ
- კჳრდა . ვ᷉რ შორიელნი საქმენი : ვ᷉ა წ᷉ე თ᷉ლთა მისთა
- მყოფნი . ესრეთ იცოდნა წ᷉ნ მან : Ⴐ᷉ შ᷉დ ორისა დღისა
- ვ᷉ა თქ᷉ა გამოჩნდეს მომავალნი იგი ნავნი : და
- იხილეს რ᷉ი ერმ᷉ნ . ქლქ᷉ისამ᷉ნ შთავიდეს ზღუად .
- მიგებებად მთვ᷉რისა : შთავიდა ნეტარიცა იგი და
- ჴელთა აქუნდა ჯ᷉რი ქ᷉ესი : და მოვიწიენით რ᷉
- კიდედ : გამოვიდა ვონიფანტე მთავარი . და მე
[295r]
- და სხ᷉ნი იგი ათასისთავნი და შეუვრდით ფერჴ
- თა მისთა და გუაკრ᷉თხნა ყ᷉ნი ხ᷉ მთვ᷉რსა შეასხა
- ქბ᷉ჲ ერმ᷉ნ წესისაებრ : მოვიდა ელიდოსცა ქლ᷉ქ
- პეტი და თაყ᷉ნის სცა მთვ᷉რსა : ხ᷉ მ᷉ნ უბრძანა ნუზ
- ლისა მიცემაჲ ერისაჲ მის . პური და ღჳნოჲ . და საც
- ხოვარი : რ᷉ ტყუჱ ურიცხჳ იყო : და გამოვიდა
- ერი იგი ქყ᷉ნად . და ნავებსა მას დაჰკრ᷉ძალეს
- და ნატყუენავსა შეჰკრებდეს : ⁘
- Ⴞ᷉ წ᷉ა ბგ᷉რტ და მთავარი . და სხნი ათასისთავნი
- იგი საჴედრებითა აღვიდეს ქლ᷉ქდ . შევიდეს
- წ᷉ა ეკლესიასა . ილოცეს . და დასხდეს . და ისმენ
- დეს სიტ᷉ყათა მის ნეტარისათა : Ⴋიუგო მთ᷉ვრმან
- და ჰრქ᷉ა მას : მიბრძანე წ᷉ო მმ᷉ო . ვ᷉რ არს ქა
- ლაქი ესე : ანუ ვ᷉რ იქცევის ახალი ესე ქლ᷉ქ
- პეტი : Ⴋშ᷉ინ წ᷉ი იგი აღივსო ცრემლითა და მიუთ
- ხრა სქ᷉მჱ იგი წ᷉თა მ᷉თ ქწ᷉ლთაჲ : და ურჩულო
- ებანი ელიდოსისნი . და შემწეთა მისთანი : და ვ᷉რ
- ჰრქ᷉ნი იგი და მონტანელნი ზღ᷉ასა დაანთქნა ო᷉ნ :
- და ვ᷉რ არა ისმინა ელიდოს სწავლაჲ მისი : ა᷉დ
- აღჰმართნა კერპნი იგი ბორ᷉ტნი : ⁘
- Ⴋიუგო მთ᷉ვრმ᷉ნ და ჰრქ᷉ა მას : ვ᷉ა იგი აქამომ
- დე ო᷉ნ ლც᷉ვითა შ᷉ნითა უმჯობესი ქმნა : ეგ
- რეთვე ამიერითგ᷉ნ ყოს : აწ უკუე ნუ უღირს
- იჩინებ გ᷉ნთიად მოსლვად . და კურთხევისა მი
- ცემად ერისა : რ᷉ა წარვიდენ კც᷉დ კც᷉დი სახედ
[295v]
- თ᷉სად : და ყ᷉ივე ო᷉ნ კთ᷉ლდ გ᷉ნაგოს და ბოროტი
- იგი ბოროტად წარწყმდეს : ⁘
- Ⴃა მეყსეულად უკუე ბრძანა მთვ᷉რმ᷉ნ ურჩუ
- ლოჲსა მის ელიდოჲსი დილეგსა შეყენებაჲ : და
- გ᷉ნთიად მოვიდა მთ᷉ვრი და მის თანა ათასისთ᷉ვნი :
- და მიიღეს ლც᷉ვჲ წ᷉ის᷉ჲ მის : და თანა წარიყვანეს იგი :
- და აღვედით სადა იგი მჴედრობასა მას დაებანა
- კა : და მი რაჲ ვიწიენით შევიდა ნეტარი იგი კარ
- ვად მთავრისა : ხ᷉ მე და ძმამან ონისიფორე . გ᷉ნ
- ვჰმზადეთ ადგილი სადა ეგულებოდა წ᷉ისა ჟმ᷉ის
- წირვისა აღსრულებაჲ : და წარდგა ნეტარი იგი
- და უსისხლოსა მსხუერპლსა შესწირვიდა : და მეყ
- სეულად სასწაული იგი რ᷉ი მრავალგზის იქ
- მნა აღესრულებოდა : რ᷉ა ურწ᷉მნოთა მ᷉თ ტყუე
- თა იხილონ და ჰრწმენეს ო᷉ი : რ᷉ ღრუბელი იგი
- ნთლ᷉ისაჲ ჰფარვიდა წ᷉ა მას . და ენაჲ იგი ცცხ᷉ლის᷉
- პირით მისით იხილვებოდა : ვ᷉ე აღმაღლებამდე
- პურისა მის წ᷉ისა . რ᷉ლსაცა ხედვიდეს ერნი იგი
- ტყუედ მოყვანებულნი . და გ᷉ნკჳრვებულნი ურ
- თიერთას იტყოდეს : ეჰა რ᷉ლთამე ღ᷉თთა ჰმო
- რულებიან :‧
- Ⴃა აღესრულა რ᷉ი წ᷉ ჟამისწირვაჲ : და მორ᷉წმნე
- ნი ეზიარნეს ჴორცსა და სისხლსა ქ᷉ესსა : და წარ
- ვედით კარვად ვონიფანტე მთავრისასა : და
- ვ᷉ა დაჯდა ნეტარი იგი . და მის თ᷉ნა მთავარი : ხ᷉ გჳ
[296r]
- ბრძანა ჩ᷉ნ დაჯდომაჲ : მე ერთ კერძო და ნეტარი
- ონისიფორე დიაკონი ერთ კერძო : Ⴞ᷉ ნეტარად სა
- ხელვსდევ მას . რ᷉ მრავალნი საკჳრველებანი მის
- მ᷉რ ქმნნა მადლმ᷉ნ სლ᷉ისა წ᷉ისამ᷉ნ . რ᷉ლ იგი უკ᷉თუ
- ვინებო ყლ᷉დ აღწერად თითოეულად . წიგნი სხ᷉ჲ
- სრული აღიწეროს : გრ᷉ნა ესე აწ დავიდუმოთ :‧
- Ⴅ᷉რ უკუე დავსხედით ტაბლაჲ სავსჱ სანოა
- გითა დაგჳგო მთავარმ᷉ნ : ხ᷉ ნეტარი იგი პურ
- სა ოდენ და წყალსა . და მხალსა უმგბარსა ჭამ
- და : ჰკითხა უკუე ნეტ᷉რმ᷉ნ მ᷉ნ მთავარსა და ჰრ
- ქუა : მითხარ შვილო რლ᷉ისა ნათესავისანი არი
- ან კც᷉ნი ესე ტყუედ მოყვანებულნი : მიუგო
- მთ᷉ვრმ᷉ნ და ჰრ᷉ქა : ყ᷉ნი ეგე წ᷉ო მმ᷉ო ნათესავთა
- გ᷉ნ ავართაჲსა არიან : წარმართნი ბორ᷉ტნი .
- მკჳდრნი შ᷉ნაგ᷉ნ კერძოთა დორაკისათა : ჰქ᷉ა
- მას წ᷉ნ ბგ᷉რტ . ვაუწყოთ შვილო ჩემო მთ᷉ცა
- სიტ᷉ყჲ ესე სახარებისაჲ . უკ᷉თუ შეიწყნარონ
- მადლითა უფლისაჲთა : ⁘
- Ⴑთნდა სიტ᷉ყჲ ესე მთავარსაცა . და უბრძანა
- ყ᷉ლთა ათასისთავთა . და სპაჲპეტთა მოყ
- ვანებად კც᷉ად კც᷉ადსა პყრობილნი იგი და მეყსე
- ულად შემოკრბეს ერი მრავალი : Ⴋშ᷉ნ მთვ᷉რმ᷉ნ
- ჰქ᷉ა მ᷉თ პირითა თარგმნისაჲთა ჩ᷉ნ ყ᷉ნი ქ᷉ეანე
- ნი ვართ . აწ უკუეთუ თქ᷉ნცა გნებავს სწ
- ავლად ენასა ჩ᷉ნსა . ჰრომაელებრ და ბერ
[296v]
- ძულებრ : და ქ᷉ეანე ყოფად : აზნაურებით იყო .
- ფებოდით ჩ᷉ნ თანა : ⁘ . . :
- Ⴋიუგეს ტყუეთა მ᷉თ და ჰრ᷉ქეს : ო᷉ო ჩ᷉ნო არაო
- დეს გჳხილავს ესევ᷉რი . ვ᷉რ იგი ვიხილეთ ბრძო
- ლასა მას შ᷉ა : და აწ ესერა დღესცა ვხედავთ : რ᷉
- ჩ᷉ნ ქყ᷉ნასა ჩ᷉ნსა . ღთ᷉ად ვხადით მსგავსებასა
- ოთხ ფერჴთასა . და ქუეწარმავალთასა : და
- ცც᷉ხლსა . და წყალსა : და მახჳლთა ჩ᷉ნთა თაყ᷉ნის
- ვსცემთ . და უზორავთ : ხ᷉ დღესა მას წყობისასა
- ვხედევდით საჭურველსა თქ᷉ნსა . და მახჳლთა
- თქ᷉ნთა . ვ᷉ა ნათელსა ბრწყინვალესა ჴელთა შ᷉ა
- თქ᷉ნთა : და ამას ზ᷉ა გ᷉ნვცჳბრდით საკჳრველებითა :‧
- ႤႱრეთ უკუე ვჰგონებდით თუ ღ᷉თნი თქ᷉ნნი არიან .
- რ᷉ლ იგი ბრწყინვენ : მში᷉ნ წარვავლინეთ ტაძრებ
- სა ღთ᷉თა ჩ᷉ნთასა . და მოვიყვანენით იგინი . და აღ
- ვჰმართენით პირისპირ თქ᷉ნსა : ა᷉დ მეყს᷉ლად
- ცცხ᷉ლისა მისგ᷉ნ . რ᷉ი წ᷉ე თ᷉ქნსა ვიდოდა . ვ᷉ა ცჳლნი
- დადნეს ღთ᷉ნი იგი ჩ᷉ნნი : Ⴃა აწ ესერა . კც᷉ისა მა
- გისგ᷉ნ . რ᷉ი მსგავს ღთ᷉ისა არს : ცცხ᷉ლსა ვხედავთ
- გამომავალსა პირისა მისისაგ᷉ნ : ამას იტყოდეს
- წმიდისა ბაგრატისთჳს : ⁘ :
- ႤႱე რაჲ ესმა ყლ᷉ივე ნეტ᷉რსა ბგრ᷉ტს : იწყო სიტყ᷉ად
- მთ᷉და და სწავლად ქადაგებასა წ᷉ისა სახარე
- ბისასა : და იხილნა რ᷉ ვ᷉დ გლ᷉სმოდგინედ შეიწ
- ყნარეს . და სურვიელ იყვნეს ნათლისღებად : ჰქ᷉ა
[297r]
- მთვ᷉რსა შვილო . ადრე ნათელვსცეთ მ᷉თ . ნუუკუე
- წარიტაცოს ვინმე მ᷉თგ᷉ნი სიკდ᷉ილმ᷉ნ . და იძიოს სლ᷉ი
- მისი ჩ᷉ნგ᷉ნ ო᷉ნ . დღესა მას გ᷉ნკითხვისასა : ⁘ :‧
- Ⴋიუგო მთავარმ᷉ნ და ჰრქ᷉ა მას ცრემლით : ამ᷉თ
- თ᷉ს ვ᷉ა ჰბრძანო წ᷉ო მმ᷉ო ეგრეთ იყავნ :‧ ხ᷉ გე
- ვედრები რაჲსათ᷉ს მე არა მომცემ მეორედ შობა
- სა მას წყლისა მ᷉რ და სლ᷉ისა . ნუსადა მეწიოს მე
- სიკდ᷉ილი . ანუ წყობასა შ᷉ა ბრძოლათასა : გინა
- თუ სხ᷉ჲ სადამე . და წარწყმდეს სლ᷉ი ჩემი : Ⴠრქ᷉ა
- მას ნეტარმ᷉ნ ბგ᷉ტ : შენდობა იყავნ შ᷉ნდა შვილო
- ამისთ᷉ს . რ᷉ი არღა მოწევნულ არს ჟმ᷉ი პტ᷉ვისა შ᷉ნი
- საჲ : ხ᷉ ძალუც ო᷉ა წელთა ცხრ᷉ბისა ჩ᷉ნისათა შე
- ძინებადცა და მოკლებადცა . რ᷉ნცა მადლითა თ᷉სითა
- შესძინოს ჟმ᷉თა შ᷉ნთა . ოდენ ნნება ნუ ამაღლდების
- გული შ᷉ი : აწ უკუე ამათ წარმართთა ნათელ
- ვსცეთ . და შენთჳს ნუ გამოეძიებ : ⁘ :
- Ⴋიუგო მთ᷉ვრმ᷉ნ და ჰრქ᷉ა მას : მე თავი ჩემი
- ჴელთა შ᷉ნთა მიმიცემიეს . და აწ ესე მოჴსენებით ოდენ
- გაუწყე : ხ᷉ ყ᷉ივე ბრძანებისა შ᷉ნისაებრ იყვ᷉ნ . და
- რ᷉ი სათნო არს წ᷉ე ო᷉ისა მასცა იქმოდე : Ⴀმისა შ᷉დ
- გ᷉ლობ᷉ჲ სამწუხროჲ აღვასრულეთ . და წარვიდა
- კცა᷉დ კც᷉დი სავანედ თ᷉სად : ხ᷉ გ᷉ნთიად შემოკრბ
- ნეს ერნი იგი ტყუედ მოყვანებულნი : და კლ᷉დ ას
- წავა მ᷉თ ნეტარმ᷉ნ საიდუმლოჲ ქ᷉ეანობისაჲ : და
- ნათელსცა მ᷉თ . სახელითა მმ᷉ისჲთა და ძისაჲთა
[297v]
- და სლ᷉ისა წ᷉ის᷉ათა. ერსა მრავალსა . ხ᷉ საკჳრ
- ველი დიდი იხილვებოდა : რ᷉ ალი ცცხ᷉ლის᷉აჲ შორის
- ნათელღებულთა მ᷉თ აღეტყინებოდა . და ყლ᷉თა
- გ᷉ნანათლებდა : და ს᷉ლნელებაჲ ცნობათა უაღრესი
- იხილვებოდა და იყნოსებოდა : ⁘ :
- Ⴀმისა შ᷉დ გ᷉ნუყო მთვ᷉რმ᷉ნ ყ᷉ი იგი ნატყუენავი :
- ოქროჲ და ვეცხლი . და სიმდიდრ᷉ყ ფ᷉დი ერსა მას :
- ხ᷉ კც᷉თაჲ მ᷉თ ახალნათელღებულთ᷉აჲ . უბრძანა
- წარყვანება . კც᷉დ კც᷉დსა . თ᷉სი პყრობილი . და მი
- ცემად მთ᷉და სავან᷉ჱ : და რ᷉ა არღარა მონად :
- ა᷉დ ძმად ჰყვენ იგინი მადლითა ქ᷉სითა :
- Ⴞ᷉ წ᷉ნ ბგ᷉რტ მოიყვანნა კც᷉ნი ღთ᷉ისმოშიშნი . და განს
- წავლულნი . სიტყ᷉ასა ღთ᷉ისასა : და აკრ᷉თხნა ხუ
- ცად და დიაკონად . და წარავლინნა სოფლად
- სოფლად : და ესრეთ თ᷉ნაწარიყვანნეს ყ᷉ლთა ხუ
- ცესნი იგი . და დიაკონნი : და წარვიდეს კც᷉დ კც᷉დი სოფ
- ლად თ᷉სად : ხ᷉ გჳბრძანა მე და დიაკონსა ეპაფ
- როდიტეს . აღწერად წესსა ჟამისწირვისასა . და
- წ᷉ა სახარებასა . და მივეცით ხუცესთა მ᷉თ სფლ᷉ბისათა
- Ⴜარმავლინა მეცა ო᷉ნ ჩემმ᷉ნ ბგრ᷉ტ . და მიმოვიდოდე
- სფ᷉ლებსა მას . და გამოუსახე ყლ᷉თა მ᷉თ სოფელთა
- ეკლესიათა აღშენებად . და წესი საეკლესიოჲ გა
- ნუწესე მ᷉თ : და ყ᷉ნი იხარებდეს . და აღორძინდებო
- და ქადაგებაჲ იგი სახარებისაჲ . მადლითა ქ᷉სითა :
- Ⴃა ვ᷉ა აღვასრულე ჩემი მსახურებაჲ
[298r]
- ყ᷉ივე . მოვიქეც ნეტარისა მის : და ვპოვე იგი
- წურთასა საღ᷉თოთა წერილთასა : თაყ᷉ნისვეც .
- და მოვიღე მისგ᷉ნ კრთ᷉ხვჲ : და მრქ᷉ა მე . ვ᷉რ
- წარემართებიან . შვილო . მღდელნი . და ერი იგი მორ
- წმუნჱ : მიუგე და ვარქუ მას . ყ᷉ნივე წ᷉ო მა
- მაო ლცვ᷉ითა შ᷉ნითა . კთ᷉ლად წარმართებულ არი
- ან . და ო᷉ა მოსწრაფებით ჰმონებენ : ⁘ :
- ႤႱე რაჲ ესმა . აღიხილნა თ᷉ლნი თჳსნი ზც᷉დ და თქ᷉ა :
- გმადლობ შ᷉ნ ო᷉ო ი᷉ჳ ქ᷉ე ძეო მხოლოდშობილო .
- კც᷉თმოყ᷉რისა მის მმ᷉ისაო . რ᷉ნ მოავლინე მადლი
- ყლ᷉დწ᷉ისა სლ᷉ისაჲ . გ᷉ლსა ერისა შ᷉ნისასა : და
- იჴსნენ იგინი საცთურისა მისგ᷉ნ კერპთაჲსა :
- რლ᷉ისა თ᷉ნა დბ᷉ლ ხარ სლ᷉ით წ᷉დითურთ . უკ᷉თი
- უკ᷉ე ა᷉ნ : Ⴞ᷉ შ᷉დ რავდენთამე დღეთა კრებაჲ
- ყო ვონიფანტე მთავარმ᷉ნ : საასპარეზოსა
- მას ტავროჲსსა : და აღჰმართეს მუნ საყდა
- რი იგი მთავრობისა ტავროჲსი : ყლ᷉ითურთ
- ოქროჲსაჲ : შემკობილი თ᷉ლთაგ᷉ნ მრავალფა
- სისათა და შეიმოსა სამკაული იგი სამთავ
- როჲ : და დაჯდა მას ზ᷉ა : ხ᷉ ყ᷉ნი წარჩინებულნი
- ქალაქისანი შეკრბეს მის წ᷉ე : ⁘ :
- Ⴋშ᷉ინ მთავარმ᷉ნ კუერთხი იგი ოქროქან
- დაკებული გ᷉ნუყარა ერსა მას და თქ᷉ა მათ
- და მიმართ : ოდეს იგი ბილწთა მ᷉თ კერპთა ვჰ
- მონებდით . და შვილთა ჩ᷉ნთა დაუკლევდით :
[298v]
- სხ᷉ასა ყ᷉ლსავე ბორ᷉ტსა ვიქმოდეთ : ვიყვენით სა :სავსე :
- მართლად ყლ᷉ითავე ურჩულოებითა : ხ᷉ აწ ვი
- ნაჲთგ᷉ნ ქ᷉ჱ შევიმოსეთ : ვიცანთ ჭშმრ᷉იტი
- იგი ღთ᷉ი . მონისა მისისა ბაგრატის მ᷉რ : რადღა
- სავსე არს ქლ᷉ქი ჩ᷉ნი კც᷉ის კლვითა . და სხჳსა
- ბორ᷉ტისა საქმითა : ანუ რაჲსათ᷉ს : ჩემსა მას
- წყობად წარსლვასა . კრებაჲ ჰურიათა . და ნეს :‧
- მონტანელთაჲ ჰქმენით : და ქლ᷉წლნი იგი წ᷉ნი მოიკლ
- Ⴋიუგეს ყლ᷉თა და ჰრქუეს : არავინ არს ო᷉ო
- ბრალეულ ჩ᷉ნი საქმესა ამას . გრ᷉ნა ელიდოს
- ქლ᷉ქპეტი : და ვინებეთ ჩ᷉ნ ქ᷉ეანეთა მოკლვაჲ
- მისი . ა᷉დ მონამ᷉ნ ღთ᷉ისამ᷉ნ ბგ᷉რტ . არა შეგჳნდო
- ამისა ყოფად : Ⴋშ᷉ინ ბრძანა მოყვანებაჲ ელი
- დოჲსი საპყრობილოჲთ : და მეყსეულად ორთა
- ჭაბუკთა მოიყვანეს იგი თრევით თმითა თა
- ვისა მისისაჲთა : ხ᷉ მთავარმ᷉ნ იხილა რაჲ იგი
- ჴმაყო ჵ ბორ᷉ტისა ძირისა ბორ᷉ტო მორჩო . რაჲსა
- თ᷉ს გლ᷉ისთ᷉ქმითა ურჩულოებისა და სიბილწი
- საჲთა მოსწყჳდენ წ᷉ნი იგი ქწ᷉ლნი : არა გრიდო
- შ᷉ნ უკეთურო : მე დაგადგინე შ᷉ნ ქლ᷉ქპეტად :
- და ესევ᷉რნი ურ᷉ჩლბანი ჰქმნენი : და ტაძარსა
- ჩემსა ჰურ᷉ნი და მონტანელნი შემოჰკრიბენ . რ᷉ლ
- იგი არცათუ . ოდეს კერპთა მსახურებასა შ᷉ა
- ვიყვენით ვქმენით სადამე : და აწ ოდეს ნათე
- ლი ქ᷉ესი ჩ᷉ნ ზ᷉ა გამობრწყინდა და ბნელი გ᷉ნ
[299r]
- ქარდა : აწცა იქმ შ᷉ნ გრძნებათა და სისხლვათა :
- მიუგო ელიდოს და ჰრქ᷉ა მას . ვიხილენ რაჲ ღ᷉თნი
- იგი მამულნი რ᷉ წარწყმდეს . და ყლ᷉ი წესი ჩ᷉ნი უჩინო
- იქმნა პრ᷉ვლი : შურითა აღვივსე . და ვქმენ
- ესე საქმჱ . და ქლწ᷉ლნი იგი რ᷉ ღთ᷉თა ჰგმობდეს .
- ამისთჳს მოვკლენ : ხ᷉ მე არაოდეს უვარვჰყოფ
- ღ᷉თთა ჩემთა . არცა წესთა მამულთა : ⁘ :
- Ⴠრქ᷉ა მას მთვ᷉რმ᷉ნ და არა მოიქცევია ქ᷉ეს მო
- ნებად . რ᷉ სხ᷉რი არს და შეგინდოს შ᷉ნი ურჩ᷉ლოებჲ :
- მიუგო ელიდოს და ჰქ᷉ა . ნუ იყოფინ ჩემდა
- დატევებაჲ მმ᷉ლსა მას შჯულსა : მომკალთ უ
- კუე წ᷉ე სკამანდრო ღ᷉თ᷉ისა ჩემისა : Ⴋშ᷉ინ მთვ᷉რმ᷉ნ
- და ყლ᷉თა ათასისთავთა . და აზნაურთა : და
- ერმ᷉ნ მის ქლ᷉ქისამ᷉ნ . დასაჯეს იგი სიკდ᷉ლდ : მო
- იღო უკუე წყალი მთვ᷉რმ᷉ნ . და ჴელნი დაიბან
- ნა . და შეასხა პირსა მისსა . და თქ᷉ა უბრალო
- ვართ ჩ᷉ნ ყ᷉ნი : სისხლი შ᷉ი თავსა ზ᷉ა შ᷉ნსა : და ესრეთ
- ბრძანა წარკუეთაჲ თავისა მისისაჲ : ხ᷉ მჴედართა
- წარიყვანეს იგი შორს ქლ᷉ქსა . და წარჰკუეთეს
- თავი მისი ბორ᷉ტი : და აღიფხურა ყ᷉ი ძჳრი ქლ᷉ქი
- სა მისგ᷉ნ . და ყ᷉ნი გლ᷉სმოდგინედ ჰმსახურებდეს
- უფალსა ჩ᷉ნსა ი᷉ჳ ქ᷉ესა : ‧
- Ⴞ᷉ მთ᷉ვ᷉რმ᷉ნ ყო სერი დიდი : და ყ᷉ნივე წარჩინებულნი
- წარიყვანნა სერსა მას . და ნიჭნი დიდნი უძღუან
- ნა ერსა მას . რ᷉ლ იგი სარწ᷉მნბით ჰმონებენ ო᷉ა
[299v]
- და რ᷉ შური კეთილი იძიეს ყ᷉ლთა . და ღუარძლი
- იგი აჰმოჰფხურეს მ᷉თგ᷉ნ . ამისთ᷉სცა ო᷉ნ წყალო
- ბაჲ და მშჳდობაჲ მოსცა მორწმ᷉ნეთა მ᷉თ . და ქლ᷉ქ
- Ⴞ᷉ შ᷉დ ორისა წლისა მოვიდეს ხუცესნი იგი რ᷉ნი წა
- რევლინნეს წ᷉ა ბაგრ᷉ტს გარემო სოფლებსა : რ᷉
- აღესრულა შენებაჲ . ეკლესიათაჲ : და ევედრებო
- დეს ნეტარსა მას მისლვად და კრთ᷉ვად მთ᷉და :
- ხ᷉ მ᷉ნ წარავლინნა იგინი . რ᷉ა მთავარი აკ᷉ხონ
- ტაძარსა მისსა : და მი რაჲ ვიდეს ყ᷉ნი ზეწრებითა
- შემოსილნი : ვ᷉ა იხილნა იგინი მთვ᷉რმ᷉ნ გ᷉ნჰკრთა :
- რ᷉ იტყოდა . ვ᷉დ ესრეთ მიჩნდეს ვ᷉ა ანგ᷉ლზნი ხილვი
- თა : ხ᷉ მ᷉თ აკრ᷉თხეს იგი ყლ᷉ითა კრ᷉თხევითა . და წარ
- ვიდეს კც᷉დ კც᷉დი სფლ᷉ად თჳსად : Ⴃა შ᷉დ სამისა
- დღისა თანაწარიყვანნა ნეტ᷉რმ᷉ნ ბგრ᷉ტ . ვონი
- ფანტე . და სხ᷉ნი მრვ᷉ლნი ჴელმწიფენი : და მე და ონი
- სიფორე დიაკონი . და ეპიფანე მენავეთმოძღუა
- რი : და გ᷉ნვედით მიმოვჰვლიდით სფ᷉ლბსა : და ა
- კურთხევდა წ᷉ჲ იგი ღ᷉ჲ ეკლესიათა . და უბრძა
- ნებდა ხუცესთა მ᷉თ . შეწირვად უსისხლოჲსა
- მსხუერპლისა : და ყლ᷉ისავე საეკლესიოჲსა წესი
- სა აღსრულებად წ᷉ე მისა : და ესრეთცა იქმოდეს :‧
- Ⴃა ყ᷉ლთა ეკლესიათა გ᷉ნუწესა საზღვარი ქყ᷉ნის᷉ჲ .
- რ᷉ა აქუნდეს იგი მსახურთა ეკლესიისათა :‧
- მაშინ ჴელმწიფენი იგი და წარჩინებულნი . ყ᷉ნი შუ
- რითა სღთ᷉ოჲთა აივსნენ : და ყ᷉ი მონაგები მთ᷉ი
[300r]
- სამ ნაწილად გ᷉ნყვეს . ოქროჲ . და ვეცხლი . და სხ᷉ჲ
- ყ᷉ი ნაქონები : და მოიღეს ერთი იგი ნაწილი . და
- დადვეს წ᷉ე წ᷉ისა ბგრ᷉ტისა : და ჰრ᷉ქეს : ერთი იგი
- ნაწილი იყავნ ჩ᷉ნდა . და მეორჱ შვილთა ჩ᷉ნთა .
- და მესამჱ ესე მიეცინ ეკლესიათა . საჴსრად ცოდ
- ვათა ჩ᷉ნთა : და ესრეთ შეამკვნეს ეკლესიანი ოქ
- როჲთა და ვეცხლითა . და სტავრაებითა : რ᷉ლ იგი
- წ᷉ნ ბგრ᷉ტ გუჯართა აღწერა : და თითოეული
- სა ეკლესიისა მნეთა მიუთუალა : ⁘
- Ⴞ᷉ ერთსა სოფელსა გუეგულებოდა რაჲ წარსლვ᷉ჲ .
- მწუხრი დასნეულდა დიაკონი სახელით ნეოფი
- ტე . კც᷉ი შუენიერი . ჭაბუკი ჰასაკითა . და გონები
- თა მოხუცებული : მოუწოდა წ᷉ა ბგრ᷉ტს და ჰქ᷉ა :
- მომეახლე მე წ᷉ო მმ᷉აო : რ᷉ აჰა ესერა წარვალ .
- და არღარა ვარ სფ᷉ლსა ამას : ხ᷉ წ᷉ჲ ბგრ᷉ტ შეწ
- უხნა და სხ᷉ნი ყ᷉ნივე : შეკრბეს უკუე მას ზ᷉ა და
- იხილნა რაჲ იგინი ჰრ᷉ქა მ᷉თ : აჰა ესერა მმ᷉ნო
- ჩემნო წარვალ ო᷉ისა : მილოცეთ წ᷉ისა ამის მმ᷉ი
- სა თ᷉ნა . რ᷉ა ვპოო წყლ᷉ობჲ დღ᷉სა მას სსჯ᷉ლისსა :‧
- Ⴄსე რაჲ ესმოდა ყ᷉ნი ცრემლოოდეს : ხ᷉ წ᷉ნ ბგ᷉რატ
- თქ᷉ა . ო᷉ნ მოგუცა ო᷉ნ მოგჳღო . ვ᷉ა ო᷉ა ენება
- ეგრეცა ყო : და ღამე ყ᷉ლ ჯდა მის თ᷉ნა : ხ᷉ ჟამსა
- ცისკრისასა ბრძანა წ᷉ნ წარსლვაჲ ეკლესიად :
- ჰრ᷉ქა მას ნეოფიტე დიაკონმ᷉ნ . წარმიტანეთ მეცა
- თქ᷉ნ თ᷉ნა . მმ᷉აო : აღიღეს იგი ცხედრითა და მოიყ
[300v]
- ვანეს ეკლესიად . და ვგალობდით რაჲ . იგიცა ჩ᷉ნ
- თანა გალობდა . : და ჟ᷉მსა წიგნის კითხვისასა . მო
- ითხოვა წიგნი . და წარიკითხა ებისტოლეთაგ᷉ნ
- მციქ᷉ლისა პავლჱსთა ვ᷉ეღა ვიტყოდეთ ჩ᷉ნ ვ᷉დ
- არარაჲ ელმის : და გ᷉ნთენა რაჲ . ჰქ᷉ა ბგრ᷉ტს
- მეყავნ :‧ ⁘
- მმ᷉ო ჟმ᷉ი მოწევნულ არს . ლცვ᷉ჲ შ᷉ი თ᷉ნამავალ
- Ⴋშ᷉ინ წ᷉ნ მ᷉ნ უბრძანა ხუცესთა შემოსად . და ჟა
- მისწირვად : მოითხოვა ნეოფიტეცა კუართი თ᷉სი
- სადიაკონოჲ . და შეიმოსა : შეიმოსა წ᷉ჲ ბგრ᷉ტცა . და
- აღასრულა წ᷉ჲ ჟმ᷉ისწირვაჲ . და გარდამოიყვა
- ნა დდებ᷉ლი იგი საიდუმლოჲ ზიარებად ნეოფი
- ტესსა : და მი რაჲ ეახლა ცხედარსა მას . იხილნა კ᷉ცნი
- დიდებ᷉ლნი ცხედარსა მას თ᷉ნა : ხ᷉ ნეტარი იგი ყლ᷉დვე
- გ᷉ნუკრთომელად მოუჴდა . და აზიარა მას წ᷉ჲ
- იგი ჴორცი და სისხლი ქ᷉ესი : და ყლ᷉თავე ამბოს
- უყვეს მას : მშ᷉ნ წ᷉ჲ იგი სლ᷉ი მისი ვ᷉ა ტრედი ოქროჲ
- საჲ გამოვიდა . და დბ᷉ლთა მ᷉თ კც᷉თა გ᷉ნჰმარტნეს
- ჴელნი და შეიწყნარეს იგი : და მეყსეულად სართუ
- ლი აღეღო . და წარიყვანეს ზც᷉დ : ესე არავინ
- იხილა გარნა ხ᷉ წ᷉ნ ბაგრატ : ⁘
- Ⴋშ᷉ინ აღასრულა წ᷉ჲ ჟმ᷉ისწირვაჲ . და იწყო გალო
- ბად გუამსა ზ᷉ა მის ნეტარისასა . და პატივითა დი
- დითა დაჰმარხეს იგი : და იტყოდა შვილო ნეოფი
- ტე ო᷉ნ მოგუცა ო᷉ნ მიგჳღო : იყ᷉ვნ სახელი ო᷉ჲ კურ
- თხეულ უკ᷉ე : Ⴃა მას დღესა . უზმათა გარდავ
[301r]
- ლ᷉თ . და ხვალისა დღე წარემართა იგი მწუხა
- რებით . და მოვიქეცით ქლ᷉ქდ . და არღარა მოვ
- ლნა სხ᷉ნი სფ᷉ლნი მწუხარებისა მისგ᷉ნ : ამისთ᷉ს
- ცა დაშთეს მრვ᷉ლნი ეკლესიანი უკრ᷉თხეველნი :
- რლ᷉თაჲ არღარა ჴელეწიფა დაპყრობად ტავ
- რომენელთა ეკლესიასა : ⁘
- Ⴞ᷉ შმდ᷉გმდ სამისა დღისა . ჟმ᷉სა ოდენ მეშჳდესა აღას
- რულებდა ნეტარი იგი ლც᷉ვათა : და აჰა ესერა
- ჴ᷉ჲ ესმა ზც᷉ით რ᷉ი ეტყოდა : ბგრ᷉ტ ბგრ᷉ტ . აკთ᷉ხე
- ონისიფორე დიაკონი . ხუცად . და წარავლინე იგი
- კერძოთა მ᷉თ . დორაკინისათა : ესე ს᷉მგზის იქმნა
- ჴ᷉ჲ ზც᷉ით : მშ᷉ინ მოუწოდა ონისიფორეს . და აუწ
- ყა მას ბრძანბ᷉ჲ იგი საღ᷉თოჲ . და აკრ᷉თხა იგი
- ხუცად : ულოცა მას და წარგზავნა მსახურება
- სა მას საღ᷉თოსა : ხ᷉ მ᷉ნ მორჩილებით შეიწყნარა სიტ᷉ყჲ
- იგი : აღჰკაზმა ჯორი თ᷉სი . და დაჯდა მას ზ᷉ა : და
- წარემართა : Ⴃა ვ᷉ა ვლო სამისა დღისა ოდენ
- გზაჲ . მიიწია ადგილსა რასმე სოროვანსა :
- Ⴋშ᷉ინ ჯორი იგი დადგა სლვისაგ᷉ნ და არღარა
- ვიდოდა : გარდაჰჴდა ონისიფორე . უპყრა
- ავშარასა და ზიდვიდა მას სლვად : ხ᷉ იგი ყლ᷉დ
- ვე არა შეუდგა : მშ᷉ნ ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ ცნა ვ᷉დ მას
- ადგილსა ჯერარს ყოფაჲ მისი : დაადგრა ადგილ
- სა მას . დაჯდა ლოდსა ერთსა ზ᷉ა : და წ᷉ა სახა
- რებასა იკითხვიდა : Ⴞ᷉ იყო უფალ ადგილთა მ᷉თ
[301v]
- კც᷉ი ვინმე მელაფორ სახელით : და ვ᷉რ იგი ჯდა
- ნეტარი ონისიფორე . ლოდსა მას ზ᷉ა : დედაკაცი
- ვინმე წარჰვლიდა . რლ᷉ისა ქმარი მკიდა ყა
- ნასა . სხა᷉თა თ᷉ნა მრ᷉ვლთა მომკალთა : და დე
- დაკც᷉ი იგი პურსა დაგბოლვილსა . და ღჳნოსა
- მიართუმიდა მომკალთა მ᷉თ . კარაულითა :‧
- Ⴞ᷉ წარ რაჲ ჰვლიდა ადგილსა მას . იხილა მღდელი
- იგი . დადგა სლვისა თჳსისაგ᷉ნ და გ᷉ნიცდიდა მას :
- ჰქ᷉ა მას ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ რასა გ᷉ნმიცდი მე დედაკც᷉ო .
- და არა ხუალ გზასა შ᷉ნსა : მიუგო დედაკ᷉ცმ᷉ნ
- მ᷉ნ და ჰქ᷉ა : ვხედავ ო᷉ო წ᷉ე შ᷉ნსა . რაჲ იგი არა
- სადა მიხილავს : რ᷉ ხედვიდა წ᷉ა ჯ᷉ა და სახარე
- ბასა : ჰრ᷉ქა მას ონისიფორე . ამას რ᷉ლსა ხე
- დავ სსწ᷉ლნი არიან ღთ᷉ისა მის ძლიერისანი რ᷉ნ
- ქმნა ც᷉ნი და ქყ᷉ნჲ . ზღ᷉ჲ და ყ᷉ი რაჲ არს მ᷉თ შ᷉ა : მიუ
- გო დედაკ᷉ცმ᷉ნ მ᷉ნ . შ᷉ნ უკუე ღთ᷉ი ხარ ანუ კც᷉ი .
- ჰქ᷉ა მას ონისიფორე : მე დედაკ᷉ცო კც᷉ი ვარ მსგ᷉ვ
- სი თქ᷉ნ ყლ᷉თაჲ . მოკუდავი და მიწისაგ᷉ნი : ხ᷉ ვქ
- ადაგებ ღ᷉ა ჭეშმარიტსა :‧ ⁘
- Ⴠქ᷉ა მას დედაკ᷉ცმ᷉ნ მან უკ᷉თუ გნებავს რ᷉ა გ᷉ლ
- სავსე ვიქმნა ვ᷉დ კც᷉ი ხარ . მიიღე ამისგ᷉ნ რ᷉ლ ესე
- მაქუს და ჭამე : და მისცა მას ჭამადი . და ს᷉სუმე
- ლი : ხ᷉ მ᷉ნ მიიღო და ჭამა . რ᷉ დამაშურალ იყო . და
- ორ დღე ყ᷉ლდვე არაჲ ეჭამა : მერმე ჰქ᷉ა მას
- დედაკ᷉ცმ᷉ნ მ᷉ნ ახალმ᷉ნ სომანიტელმ᷉ნ : იყავ აქა
[302r]
- კც᷉ო ღ᷉თისაო . და მე მივიდე და მიუთხრა შენთჳს
- ქმარსა ჩემსა : და მ᷉ნ წარგიყვანოს სახედ ჩნდა :
- რ᷉ ყლ᷉ი რაჲ გუაქსუს ჩ᷉ნ . და იზარდებოდი ჩ᷉ნ თ᷉ნა :‧ ⁘
- Ⴞ᷉ ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ ულოცა მას . და წარვიდა დედაკც᷉ი
- იგი : ხ᷉ მი რაჲ იწია . აბრალებდა მას ქმარი თჳსი
- დაყოვნებისათ᷉ს : ჰრქ᷉ა მას დედაკ᷉ცმ᷉ნ მ᷉ნ ნუ
- მაბრალობ ო᷉ო ჩემო : რ᷉ ვიხილე გზასა ზ᷉ა ხილვაჲ
- საშინელი . და ამისთ᷉ს დამეყოვნა : ვიხილე კც᷉ი
- დიდბ᷉ლი მჯდომარჱ სოროსა მას მელაფორისსა :
- და წ᷉ე მისსა აღმართებულ არს . სუეტი ცცხ᷉ლის᷉ჲ :
- და წიაღთა მისთა აქუს ცცხ᷉ლი . და ცცხ᷉ლისა მისგ᷉ნ
- სიტ᷉ყათა აღმოიტყჳს : ესე რაჲ ესმა კც᷉სა მას . და
- უგო პური მომკალთა . და დაუტევა ცოლი
- თ᷉სი . და მონანი ღწოლად მათდა . და იგი წარ
- ვიდა . ადგილსა მას სადა იყოფოდა ონისიფო
- რე . ხ᷉ მი რაჲ ეახლა ვ᷉რ ქვის სატყორც ოდენ :‧
- Ⴈხილა დბ᷉ჲ ღ᷉ჲ რ᷉ი აგრილობდა მას . და დავარ
- და პირსა ზ᷉ა : მშ᷉ინ მიხედნა ნეტარმ᷉ნ ონისიფო
- რე . და ჰქ᷉ა : მოვედ მომეახლე მე კც᷉ო : ესმა რ᷉ჲ
- მას ჴ᷉ჲ მისი შიშით აღდგა . და მიეახლა მას : და
- კლ᷉დ თყ᷉ნი სცა და თქ᷉ა ვინ ხ᷉რ კც᷉ო შუენიერო : რ᷉
- არა:სადა მიხილავს ვ᷉რ ესე ხილვაჲ შ᷉ნი : მითხარ
- უკ᷉თუ ღ᷉თი ხარ ანუ კც᷉ი . ანუთუ ღ᷉თთა ჩ᷉ნთა
- გ᷉ნი ხარ . და ინებე გამოჩინებად სიგლახაკისა
- ჩემისა :‧ Ⴋიუგო ონისიფორე და ჰქ᷉ა მას . ისმინე
[302v]
- კც᷉ო მე კც᷉ი ვარ მიწისაგ᷉ნი . და ვქადაგებ . ი᷉ჳ ქ᷉ს
- ძესა ღთ᷉ისსა : ესმა რაჲ კც᷉სა მას სახელი ი᷉ჳ ქ᷉სი :
- გ᷉ნეღო გონებ᷉ჲ მისი და თქ᷉ა : ჰე მასმიეს ქ᷉ესთ᷉ს
- ვ᷉დ იშვა ქწ᷉ლისაგ᷉ნ : სიტყჳთა ანგლ᷉ზის᷉ჲთა და
- ქწ᷉ლი შ᷉დ შობისა ქწლ᷉დვე ეგო : და ს᷉სწაულნი
- მრვ᷉ლნი ქმნნაო : ხ᷉ ჰურიათა ჯრ᷉ს აცუეს იგი .
- და საფლავსა დადვეს : ა᷉დ იტყჳან თუ აღდგა
- და ამაღლდა ზც᷉დ : და მწ᷉ფნი თ᷉სნი წარავლინნა
- ყლ᷉სა სფ᷉ლსა ქადგე᷉ბად სახელსა მისსა : და გუეს
- მა თუ ერთი მ᷉თგ᷉ნი მოვიდა სჳრაკუსეს : და
- ამას ყლ᷉სა ქადაგებს : გრ᷉ნა ვერ უძლე აქა
- მომდე ხილვად მისდა : ხ᷉ შ᷉ნ უკ᷉თუ ერთი მ᷉თგ᷉ნი
- ხარ . მითხარ სიტ᷉ყჲ ესე და გუესმას : ⁘ :
- Ⴋშ᷉ნ ონისიფორე იწყო წ᷉თა წერილთაგ᷉ნ . და აუ
- წყა ქ᷉ჱ მას : ხ᷉ მას ჰრწმენა და ჰრქ᷉ა . გევედ
- რები მე ნთ᷉ლმეც მცქ᷉ლო ქ᷉ესო : მიუგო ონისი
- ფორე და ჰრქ᷉ა . წარვედ ახალი სამოსელი მოი
- ღე და ნათ᷉ლგცე : წარვიდა და მსწრაფლ მოიღო
- სამოსელი ახალი საქორწინჱ . და შთაიყვანა
- იგი ონისიფორე ჴევსა მას სადა იყო წყალი : და
- აღჰმართა ჯ᷉რი და ხატი ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉ესი : ხ᷉
- ჯ᷉რი იგი . მე ევაგრეს შემექმნა ძელისაგ᷉ნ საროჲ
- სა რ᷉ლსა ზ᷉ა გამოქანდაკებით . გამომესახა ჯრ᷉ცმჲ
- ⸽ და აღასრულა ყლ᷉ივე წესი წყალსა მას ზ᷉ა ⁝
- ქს᷉ი : იგი აღჰმართა წყალსა მას ზ᷉ა ⸽ : და ნათელ
- სცა კ᷉ცსა მას : ხ᷉ აღმო რაჲ ვიდოდა ემბაზისაგ᷉ნ
[303r]
- იტყოდა ესერა ცცხ᷉ლი გარე მომეხჳა მე : და ჰკით
- ხა მითხარ მე წ᷉ო მმ᷉ო . ვისი არს ხატ[ი] ესე : ჰქ᷉ა
- მას ონისიფორე . ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉ესი არს : მიუგო
- კ᷉ცმ᷉ნ მან : შთავედ რაჲ წყალსა შ᷉ა ვიხილე რ᷉ მო
- ყო ჴელი და დამდვა თავსა ზ᷉ა : და მეყსეუ
- ლად ცეცხლი გარე მომეხჳა : ესრეთ სრულ
- იქმნა რაჲ კც᷉ი იგი : და შეიმოსა სანათლოჲ იგი
- სამოსელი : ითხოვა ლც᷉ვჲ მღდელისაგ᷉ნ წარს
- ლვაჲ მომკალთა მათ მიმართ : და ვ᷉ა წარვიდა
- კც᷉ი იგი : აღვიდა ონისიფორე და დაჯდა ლოდსა მას ზა : ⁘
- Ⴞ᷉ კც᷉ი იგი მი რაჲ იწია მომკალთა მათ მიმართ : იხი
- ლეს მ᷉თ იგი ვ᷉დ ცეცხლი ემოსა . და ივტოდეს : ხ᷉ იგი
- სდევდა მათ და ეტყოდა . მე ვარ ძმანო ნუ გე
- შინინ : და იგინი უფ᷉რსღა ივლტოდეს : და კლ᷉ად
- იგი ჴმობდა . ძმანო მე ვარ რად მევლტით : იცნა
- ჴ᷉ჲ მისი ცოლმ᷉ნ მისმ᷉ნ . და ეტყოდა კც᷉თა მ᷉თ . ქმა
- რი ჩემი არს ნუ ივლტით : დადეგით ვიხილოთ
- რაჲ არს საქმჱ ესე : მშინ ძლით დადგეს კც᷉ნი
- იგი . და ჰქ᷉ეს მას . მითხარ ჩ᷉ნ რაჲ ხარ : რ᷉ ჴმა
- სა შ᷉ნსა ვიცნობთ . და ხილვაჲ შ᷉ნი დამაკჳრვებს : ⁘
- Ⴋიუგო კ᷉ცმ᷉ნ მ᷉ნ და ჰქ᷉ა მ᷉თ : ისმინეთ ძმანო :
- კც᷉ი ვინმე საკჳრველი ვპოე სოროსა მას მე
- ლაფორისასა : რ᷉ი ცცხ᷉ლებრ ელვიდა . და შიშისა
- გ᷉ნ . დავვარდი პირსა ზ᷉ა : ხ᷉ მ᷉ნ მრქუა მე აღდ᷉გ
- კც᷉ო მომეახლე მე . უშიშად : რ᷉ მეცა კც᷉ი ვარ
[303v]
- მიწისაგ᷉ნი : ესე რაჲ მესმა მივეახლე მას . და მა
- ხარა ქ᷉ეჲ : და მე მრწმენა . და ნათელვიღე :
- Ⴞ᷉ შთავედ რაჲ წყლად ვიხილე რ᷉ ცცხ᷉ლი გარე მო
- მეხჳა მე . და წყალსა მას ზ᷉ა დგა სუეტი ცცხ᷉ლის᷉ჲ :
- და ხატი რლ᷉ისა ელვაჲ გ᷉ნანათლებდა პირსა
- ჩემსა . რ᷉ნცა მოყო ჴელი და შემახო თავსა ჩ᷉მ
- სა და გ᷉ნმანათლა მე : ხ᷉ ხატი იგი ვ᷉ა მ᷉ნ კ᷉ცმ᷉ნ მა
- უწყა . ი᷉ჳ ქ᷉ესი იყო . და სუეტი იგი ცცხ᷉ლისაჲ ჯ᷉ი
- მისი წ᷉ჲ : რლ᷉სა ზ᷉ა ცხრ᷉ბისათ᷉ს კც᷉თჲსა დამოეკი
- და : და სხ᷉ჲცა წიგნი ცცხ᷉ლისაჲ აქუს მას . რლ᷉სა შ᷉ა
- წერილ არს ყლ᷉ი საქმჱ მისი . რ᷉ლ არს ი᷉ჳ ქ᷉ე : ესე
- მესმა და ვიხილე . მრწმენა და გ᷉ნვნათლდი . და ამი
- ერითგ᷉ნ არღარა ვჰმონებ ეშმაკთა : ა᷉დ მრწ᷉მს
- მამაჲ და ძჱ და სლ᷉ი წ᷉ჲ . რლ᷉ისა მ᷉რ გ᷉ნვნათლდი :‧
- ႤႱე რაჲ ესმა კც᷉თა მ᷉თ . მეყსეულად დაუტევეს
- მანგლები მ᷉თი და სრბით მივიდეს სოროსა მას : და
- იხილეს რაჲ ნეტარი ონისიფორე . დაცჳვეს პირსა
- ზ᷉ა : ხ᷉ მ᷉ნ ჰრ᷉ქა აღდეგით შვილნო ნუ გეში
- ნინ . რ᷉ მეცა კც᷉ი ვარ ცოდვილი. და აღ რაჲ დგეს
- იგინი ვერ ეძლო მიხედვად პირსა მისსა : რ᷉
- იყო იგი გ᷉ნბრწყინვებულ სლ᷉ისა მ᷉რ წ᷉ისა : და
- ხედვიდეს ხატსა . და ჯ᷉რსა ქ᷉ესსა . და წ᷉ა მას
- სახარებასა . ვ᷉ა ელვასა ცეცხლის᷉სა წ᷉ე მისა და
- ძრწოდეს : ხ᷉ ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ ილოცა რ᷉ა აღეღოს
- შიში მ᷉თგ᷉ნ : და ესრეთ შიშით და სიხარულით
[304r]
- მივიდეს და თ᷉ყნის სცეს მას : ხ᷉ მ᷉ნ სსწ᷉ლი ჯ᷉ჲ გამო
- სახა მ᷉თ ზ᷉ა . და უბრძანა დაჯდომაჲ : მიუგეს
- კც᷉თა მ᷉თ და ჰრ᷉ქეს . კც᷉ო დბ᷉ლო ვინაჲ მოხუედ
- აქა . რ᷉ ხილვაჲ შ᷉ნი საშინელ არს : ⁘ ⁘
- Ⴋშ᷉ინ იწყო მღდლმ᷉ნ მ᷉ნ და ყ᷉ივე აუწყა სიტ᷉ყჲ
- სახარებისაჲ : და ვ᷉რ იყო იგიცა კერპთმსახურ .
- და წ᷉ისა ბგრ᷉ტის მ᷉რ ისწავა : კერპთმსახურე
- ბისაგ᷉ნ გ᷉ნყენბ᷉ჲ : და ცნობად ქ᷉ე ღ᷉ი დამბადებე
- ლი ყლ᷉თაჲ : და ვ᷉დ იგი არს ღ᷉ი ჭშმ᷉რტი : და ყ᷉ივე
- კერპთა სახჱ ეშმაკთა ხატები არს . საცთური
- კცთ᷉ჲ : Ⴄსრეთ ჰრწმენა კც᷉თა მ᷉თ ქ᷉ეჱ . და ევედ
- რებოდეს ნთ᷉ელცემად მ᷉თდა : ხ᷉ ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ იწ
- ყო თავითგ᷉ნ უწყებად ქ᷉ა : და დღე ყ᷉ლ ასწა
- ვლიდა მ᷉თ . და უკითხვიდა წ᷉ა სახარებასა : ხ᷉
- იგინი ცრემლით თყ᷉ნის სცემდეს ქ᷉ა : და ჰმადლობ
- დეს მას ყლ᷉ისა მისთ᷉ს . და იხარებდეს სწავლათა
- მ᷉თ ზ᷉ა : და ამას ესევ᷉რსა სწავლასა შ᷉ა შემწუ
- ხრდა დღჱ იგი : მშ᷉ნ ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ აღასრულნა
- ლოცვანი სამწუხრონი და დაყუდნა : და კც᷉ნი იგი
- ერთ კერძო : რ᷉ გ᷉ნთიად ეგულებოდა ნათელცემაჲ მთ᷉ი :‧
- Ⴞ᷉ მეორესა ოდენ ჟმ᷉სა ღამისასა . მოვიდა ეშმაკი
- და მის თ᷉ნა სლ᷉თა არაწ᷉თა სიმრ᷉ვლჱ . სახითა ჰინ
- დოთაჲთა : და იგი უმაღლეს ყლ᷉თა სხ᷉ათა ჰასა
- კითა . და უშავეს ფერითა : და დადგა ვ᷉რ ქვის
- სატყორც ოდენ . და ჴმაყო: ჵ ჭირი ბაგრ᷉ტისი . და შ᷉ი
[304v]
- ონისიფორე რად მავნებთ და მონათა ჩემთა
- მიმიღებთ : და ქ᷉ეს შეაწყნარებთ . ნაზარეველსა :
- ტაძარნი ჩემნი რ᷉ნი იყვნეს ქლ᷉ქსა ტავრომენი
- აჲსასა დააქცინა მ᷉ნ : და შ᷉ნ რ᷉ი ოდესმე ჩემი
- მწიგნობართა მთავარი იყავ : მოხუედ აქა
- და თაყ᷉ნისმცემელთა ჩემთა მიმიხუამ . და სერტყებ
- სა ჩემსა და ბომონებსა ისწრაფი დარღუევად :
- ვაჲმე რ᷉ არა მაქუს შემწჱ . ტავრომენიას ბაგ
- რატ ტყუე მყო . და სჳრაკუსეს მარკიანე ბერმ᷉ნ :
- და აქა აწ მკჳდრი ესე მოლონიისაჲ . ქსანთიპო .
- რ᷉ი მრვ᷉ლთა შესაწირავთა ოდესმე მომართუმი
- და . ონისიფორედ წოდებულ არს : და ამათ ადგილ
- თაგ᷉ნცა მდევნის : ამას იტყოდა და კ᷉ცთა მ᷉თ მიმრ᷉თ
- კბილთა იღრჭენდა : Ⴞ᷉ ნეტარმ᷉ნ ონისიფორე გამო
- სახა სახჱ ჯ᷉ჲ . და დაწყევა ბორ᷉ტი იგი ეშმაკი :
- და ჰქა კც᷉თა მ᷉თ : უწყითა შვილნო ვ᷉დ ქ᷉ნ გიწ
- ოდნა თქ᷉ნ სსფვ᷉ლსა მისსა და ამისთ᷉ს ეშმაკსა შურს
- ცხრ᷉ბჲ თქ᷉ნი : და იღრჭენს კბილთა ამაოდ : ხ᷉ თქ᷉ენ
- შვილნო შეჰნერწყუეთ მას . და არქუთ . ვიჯმნით
- შ᷉ნგ᷉ნ ეშმაკო : და ვჰმონებთ ი᷉ჳ ქ᷉ეს ძესა ღთ᷉ისსა :
- და აღადგინნა იგინი . ყო ლცვა᷉ და ჯ᷉ი დასწერა
- შობილთა მ᷉თთა : და მიაქცინა იგი დასავალით
- კერძო ვინაჲ იგი ჩნდა ეშმაკი . და ეტყოდა მათ
- იჯმენითა ეშმაკისაგ᷉ნ : ხ᷉ იგინი ვ᷉ა ერთისა პირი
- თა მოუგებდეს . ვიჯმნით ვიჯმნით : Ⴋიუგო და
[305r]
- ჰრქ᷉ა მ᷉თ შეჰნერწყუეთ მას . და შეჰნერწყუეს .
- მერმე მოაქცინა აღმოსავალით . და მეყსეულ᷉დ
- მახჳლი ცცხ᷉ლისჲ გამოჩნდა აღმოსავალით და
- უჩინო ყო ეშმაკი იგი . და მისთანანი იგი სლ᷉ნი ბრ᷉ტნი :
- ხ᷉ მღდელმ᷉ნ დაადგინნა კც᷉ნი იგი აღმოსავალით
- და თქ᷉ა : აღუთქუათა ქ᷉ესა : მიუგეს ჰე
- აღგჳთქუამს : ჰქ᷉ა მ᷉თ ნეტარმ᷉ნ თყ᷉ნის ეცით მას
- და აღჰმართა ხატი ქ᷉სი და თყ᷉ნის სცეს მას : ⁘ :
- Ⴞ᷉ გ᷉ნთიად მოვიდა კც᷉იცა იგი პრვ᷉ლ ნათელღებუ
- ლი . ცოლით და შვილითურთ თჳსით . და თყ᷉ნის სცეს
- ნეტარსა მას : მიუგო მ᷉ნ და ჰქ᷉ა მას . კთ᷉ლდ მო
- ხუედ მონაო ქ᷉სო . კთ᷉ლო და სარწმუნოო : აწ
- უკუე მსახურებაჲ შ᷉ნი აღასრულე . და მოიღე
- სამოსლები ახალი . რიცხჳსაებრ ამათ კც᷉თაჲსა
- რ᷉ა ნთ᷉ელიღონ კც᷉თა ამათ : ჰრქ᷉ა მას ყ᷉ივე მზა
- არს ო᷉ო : და მსწრაფლ წარვიდა და მოიღო : მაშინ
- შთავიდა მღდელი იგი ო᷉ჲ წყალსა მას . და ყლ᷉ივე
- წესი აღასრულა : და ნთ᷉ლსცა კც᷉თა მ᷉თ . სახელითა
- მამის᷉ჲთა და ძისაჲთა . და სლ᷉ისა წ᷉ისაჲთა : და ნთ᷉ლ
- სცა ცოლსა მის კც᷉ისსა და სამთა შვილთა მისთა : და
- დაიყენნა კც᷉ნი იგი რვა დღე მის თანა : და ასწა
- ვა ყლ᷉ი წესი ქ᷉ეანობისაჲ :‧
- Ⴞ᷉ დედაკ᷉ცმ᷉ნ მ᷉ნ სხ᷉რმ᷉ნ ჰქ᷉ა ქმარსა თ᷉სსა : ო᷉ო ჩმ᷉ო
- უშენოთ კც᷉სა ამას წ᷉ა : სავანესა მახლობელად
- სახლისა ჩ᷉ნისა : რ᷉ა იყოს საყოფელი მისი ჩ᷉ნ თანა :
[305v]
- და ყვეს ეგრეთ : Ⴞ᷉ მერვესა დღესა . ჰრქ᷉ა ონისი
- ფორე კც᷉თა მ᷉თ . მოვედით შვილნო მიიღეთ სახჱ
- ჯ᷉ჲ . და გ᷉ნვედით გერემო სფ᷉ლებსა . და ქად᷉გე
- ბდით სიტყ᷉ასა ღთ᷉ისასა : და სადაცა იპოვნენ ბრ
- მანი მკელობელნი . გ᷉ნრღუეულნი . და ყ᷉ნივე ცის᷉დ
- ცისად გუემულნი . დასხენით მას ზ᷉ა ჴელნი . და ბე
- ჭედი ქ᷉ესი გამოსახეთ . და ყ᷉ნი გ᷉ნიკურნნენ სახე
- ლითა ქ᷉ესითა : და უქმნა ონისიფორე კც᷉დ კც᷉დსა
- ჯ᷉ი ნაძჳსაჲ . და მისცა მ᷉თ და წარავლინნა იგინი კრთ᷉ხევით :
- Ⴞ᷉ მ᷉თ მიიღეს სახჱ იგი ჯ᷉ჲ და გ᷉ნვიდეს გარემო სოფ
- ლებსა . და დაბნებსა . და ქადაგებდეს ქ᷉ა : ხ᷉ ეშ
- მაკნი ვერ მოითმენდეს ძალსა მას ჯ᷉ისსა : ა᷉დ
- ივლტოდეს და იტყოდეს ვაებით : ჵ ჩ᷉ნდა ი᷉ჳ ქ᷉ეს
- გ᷉ნ ნაზარეველისა . რ᷉ მახჳლი მისი აქაცა გუე
- წია . და ვერ დაუდგა მთ ძალსა მისსა : ხ᷉ მკჳდრ
- ნი იგი სფ᷉ლებისანი რ᷉ნი კც᷉თა მ᷉თ იცნობდეს . გ᷉ნკჳრ
- ვებით ეტყოდეს : ვინაჲ მოგეცა თქ᷉ნ ჴელმწი
- ფებაჲ ეშმაკთა ზ᷉ა . ანუ რლ᷉ითა ძალითა გა
- ნასხამთ სენთა ⁖ მიუგეს მ᷉თ და ჰქ᷉ეს . ვ᷉დ აწ
- ღა მოიხილა ჩ᷉ნ ზ᷉ა ღ᷉ნ მც᷉ხვრმ᷉ნ ჩ᷉ნმ᷉ნ : და გჳჩ
- უენა გზაჲ ცხრ᷉ბისჲ . ი᷉ჳ ქ᷉ეჱ ღ᷉ნ ჭშმ᷉რტმ᷉ნ : ⁘
- Ⴃაუტევეთ უკუე თქ᷉ნცა საცთური იგი კერ᷉პთჲ .
- და მოიქეცით მისა : და მ᷉ნ მოგცეს თქ᷉ნ ესევ᷉რი
- ვე ჴელმწიფებაჲ : მოიყვანებდეს უკუე სნე
- ულთა და ეშმაკეულთა . და ოდენ ჴელნი დასხ
[306r]
- ნიან მ᷉თ . და თქჳან : სახელითა ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉[სი]
- თა . გ᷉ნიკურნენით : და მეყსეულად გ᷉ნიკურნე
- ბოდეს : და გ᷉ნჴდა ჰამბავი მ᷉თ კც᷉თაჲ : ყ᷉ლსა
- მას დაბნებსა . მელაფოროჲთ . ვ᷉ე პეტრონიკემ
- დე : და ყ᷉ლსა მას სერტყოვანსა პალატამო
- მდინარისასა : და ყ᷉ნი მოიყვანებდეს უძლურ
- თა და შეპყრობილთა ყ᷉ლთავე სენითა და გ᷉ნჰ
- კურნებდეს მათ სახელითა ქ᷉ესითა კც᷉ნი იგი : ⁘
- Ⴋაშინ შეკრბა ერი მრავალი . და ეტყოდეს მათ .
- გჳთხართ ჩ᷉ნ ძმანო . რაჲ არს სიტ᷉ყჲ ესე მოძღუ
- რებისა თქ᷉ნისაჲ : ანუ ვინაჲ მოგეცა ძალი ესე
- ვ᷉რი კურნებისაჲ : მიუგეს კც᷉თა მ᷉თ და ჰრ᷉ქეს :
- ო᷉ი ჩ᷉ნი ი᷉ჳ ქ᷉ეჱ ძჱ ღ᷉ჲ იგი ჰკურნებს ყ᷉ლსა სენ
- სა : აწ უკ᷉თუ გნებავს . მოვედით ჩ᷉ნ თანა და
- იხილეთ მწ᷉ფჱ მისი : და მ᷉ნ გიჩუენოს თქ᷉ნ გზაჲ
- ცხორებისაჲ : და მოგეცეს მადლი კურნებათაჲ :‧
- Ⴄე რაჲ ესმა ერთა მ᷉თ შეუდგეს სიმრავლჱ მა
- მათა და დედათაჲ : და მოვიდეს ნეტარისა ონისი
- ფორესსა : ხ᷉ იხილნა რაჲ იგინი აღივსო სიხარუ
- ლითა . აღდგა და იწყო სწავლად მ᷉თდა დღე ყ᷉ლ :
- და ხვალისა დღე კლ᷉დ ასწავლიდა . და უბრძა
- ნა კც᷉დ კც᷉დსა გ᷉ნწმედად სამ დღე თავი თჳსი . და
- სამოსლისა სანათლოჲსა მოღებად : და ესრეთ
- მესამესა დღესა შთავიდა ჴევსა მას და ნთ᷉ლ
- სცა ერსა მრვ᷉ლსა⁞სა:ხელითა მმი᷉საჲთა და ძისაჲთა
[306v]
- და სლ᷉ისა წ᷉ისაჲთა : და ერი იგი დაადგრა მუნ .
- მრვ᷉ლ დღე ისმენდეს სწავლასა მისსა : და ეზიარე
- ბოდეს დღითი დღე ჴორცსა და სისხლსა ქ᷉ესსა : რ᷉
- საკჳრველებასა მრავალსა ხედვიდეს : ვ᷉რ შესწი
- რავნ რაჲ უსისხლოსა მას მსხუერპლსა . მღ
- დელი იგი ო᷉ჲ ონისიფორე : ოდესმე ცცხ᷉ლი გარე
- მოეხჳის მას . და ოდესმე ღრუბელი ნთ᷉ლისჲ აგრი
- Ⴋშ᷉ინ ესმა ესე ყ᷉ი მთავ᷉რთა მათ კერძოთასა . და
- მოვიდოდეს დღითი დღე და ნათელიღებდეს : და ჰრ
- წმენა ო᷉ი ჩ᷉ნი ი᷉ჳ ქ᷉ე : ხ᷉ მელაფორ ო᷉ი მის ადგილი
- საჲ არა იყო მშ᷉ინ მუნ : რ᷉ ჭალაკსა მელიტეს
- წარსრულ იყო : ა᷉დ იგიცა მო რაჲ ვიდა . და ეს
- მა ქადგე᷉ბჲ ესე . და იხილა ნეტარი ონისიფორე
- ჰრწმენა ქ᷉ეჱ და ნათელიღო : Ⴋშ᷉ნ ნეტარმან
- ონის᷉ფორე . მოუწოდა ერსა მას მორწ᷉მნესა . ას
- წავლიდა მ᷉თ და ეტყოდა . ძმანო ჩემნო და შვილ
- ნო ქ᷉ეს მ᷉რ : ღ᷉ნ რ᷉ნ ქმნა ცაჲ და ქყ᷉ნჲ . ზღ᷉ნი . მან დამ
- ბადნა ჩ᷉ნ . და გჳწოდნა წოდებითა ამით წდ᷉ითა : მისისანი :‧
- რ᷉ ჩ᷉ნ ვართ ერნი მისნი და ცხოვარნი სამწყსოჲსა
- Ⴀწ უკუე ვ᷉ა მის მ᷉რ ჴსნილნი საცთურისაგ᷉ნ მტე
- რისა . და სყიდულნი პტი᷉სნითა სისხლითა მისითა :
- ვყვნეთ თავნი ჩ᷉ნნი ტაძარ მადლისა მისისა . და ხილული
- ცა ტაძარი უშენოთ . რ᷉ა დღითი დღე შევსწირვიდეთ
- უსისხლოსა მას მსხუერპლსა . და ერსა ნთე᷉ლ
- ვსცემდეთ : ხ᷉ მთ თქუეს ყ᷉ივე მმ᷉ო წ᷉ო ვყოთ
[307r]
- რაჲცა მიბრძანო . მშ᷉ინ აღასრულა წ᷉ჲ ჟმ᷉ისწირ
- ვაჲ . აზიარა მ᷉თ . წარგზავნნა სახედ თ᷉სად და
- ეტყოდა მ᷉თ . წარვედით შვილნო მშჳდობით : და
- უცნებათაგ᷉ნ მტ᷉რისათა ნუ გეშინინ : ა᷉დ სას
- წაულითა ჯ᷉ჲთა შეიჭურენით თავნი თქ᷉ნნი :
- და იგი მოუძლურდეს თქ᷉ნ წ᷉ე . მადლითა
- ო᷉ლისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉ესითა : ⁘
- Ⴞ᷉ სხდეთ რაჲ ჭამად პურისა . სახესა ჯ᷉ისასა გა
- მოსახევდით საჭმელსა მას ზ᷉ა . და პირთა თქ᷉ნთა .
- და იტყოდეთ : ო᷉ო ჩ᷉ნო ი᷉ჳ ქ᷉ე . აკხ᷉ე საჭმელი ჩ᷉ნი
- და სასუმელი . და ესრეთ იწყეთ ჭამად : და რჟ᷉ს
- გზასა გახჳდოდით . ილოცევდით და იტყოდეთ მა
- მაო ჩ᷉ნოსა : და ო᷉ო ი᷉ჳ ქ᷉ე თ᷉ნამავალ მეყავ ჩ᷉ნ :
- ექუსსა დღესა მსგეფსისასა იქმოდეთ საქმე
- თა თქ᷉ნთა . და შაბათსა შუა დღითგ᷉ნ შემოკრბე
- ბოდეთ აქა : რ᷉ა გესმას ჴ᷉ჲ გლ᷉ობის᷉ჲ დ᷉თ წწტ᷉ყლი
- საჲ : და სიტ᷉ყნი ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉ესნი : და შეიწყნა
- როთ გ᷉ლთა თქ᷉ნთა მარგალიტი იგი უსასყიდლოჲ .
- ჴორცი და სისხლი ქ᷉ესი : რ᷉ა მიიქცეთ რაჲ სახლად
- თქ᷉ნდა . გ᷉ნანათლნეთ იგინი რ᷉ნიცა დარჩომილ იყვ
- ნენ შ᷉ა :‧ რ᷉ ესე ჯერარს . რ᷉ უკ᷉თუ მღდ᷉ლნი არა
- გეახლნენ . არა უდებ იქმნეთ ოცდაათ უტე
- ვანცა წარსლვად მღდელთა მიმართ ო᷉ისათა :
- რ᷉ა იხილოს რაჲ ეშმ᷉კმ᷉ნ მოსწრაფებაჲ თქ᷉ნი : იძლი
- ოს თქ᷉ნ მ᷉რ : და ღ᷉თი მშჳდობისაჲ იყვან ძმანო
[307v]
- თქ᷉ნ თანა ა᷉ნ : ესრეთ გ᷉ნუტევა ერი იგი : და წარ
- ვიდეს ყ᷉ნი გ᷉ნემზადნეს და მოვიდეს : და აღაშე
- ნეს ეკლესიაჲ : ვ᷉რ გამოსახა ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ : და ყ᷉ლ
- თა კჳრიაკეთა შემოკრბებოდეს მუნ . და აღას
- რულებდეს გალობასა საცისკროსა . და ეზია
- რებოდეს საიდუმლოთა ქ᷉ესთა : ⁘ :
- Ⴋიიწია სიტ᷉ყჲ ესე ნეტარისა მაკრიანესსაცა . საქ
- მეთათჳს ონისიფორესთა . და ვ᷉დ წდ᷉ისა ბგრ᷉ატის
- გ᷉ნ მივლინებულ იყო ნთ᷉ლისცემად ერისა : სახე
- ლითა მმ᷉ისაჲთა და ძისაჲთა და სლ᷉ისა წ᷉ისაჲთა :‧
- ესე რაჲ ესმა წ᷉ა მარკიანეს : ცნა ვ᷉დ არა იქმო
- და წ᷉ჲ ბგ᷉რტ თჳნიერ საღთ᷉ოჲსა უწყებისა რ᷉ამცა
- კერძოთა მის ქლ᷉ქისათა მიავლინა თ᷉სი ხუცესი :
- ამისთჳს წიგნიცა მიუწერა ესევ᷉რი : ⁘ :
- Ⴖ᷉თშემოსილსა თ᷉ნაშემწესა და ჩ᷉ნ თანა მღდელსა
- ბგ᷉რტს . ეპის᷉კპსსა ტავრომენისასა : მარკიანე
- ებისკ᷉პსი სჳრაკუსისაჲ . ო᷉ისა მ᷉რ გიკითხავ :
- მესმის წარმატებაჲ შ᷉ნი ქადაგებასა მას სახა
- რებისასა : და ვ᷉რ იგი ეშმაკნი იოტენ ქლ᷉ქისა მა
- გისგ᷉ნ . და ერნი მრვ᷉ლნი შეაწყნარენ ო᷉ა ჩ᷉ნსა ი᷉ჳ
- ქ᷉ა : და სიხარულითა აღვსებულ ვარ : ხ᷉ აწ
- ესერა კლ᷉დ მესმა . ვ᷉დ ძმაჲ ონისიფორე კერძო
- თა ამათ ქლქ᷉ისა ჩ᷉ნისათა მოგივლენია : და და
- მიკ᷉ირდა : მნებავს უკუე ცნობად შ᷉ნ მ᷉რ . უკ᷉თუ
- ხილვითა საღ᷉თოჲთა იქმნა ესე . ანუ სხჳთა
[308r]
- რაჲთმე სახითა : რ᷉ ვ᷉ა თჳთ უწყი წ᷉თა მცი᷉ქლ
- თა ესრეთ დაგჳწესეს . რ᷉ა თითოეულსა ეკლესი
- ასა თ᷉სი სამრემლოჲ აქუნდეს : ყ᷉ლსავე უკუე
- ამისთჳს გუაუწყე ვ᷉ა გნებავს . და მშჳდობ᷉ჲ
- ო᷉ჲ იყ᷉ვნ მდ᷉ის ჩ᷉ნ შორის . ძმაო საყუარელო :
- ცოცხლებით იყოფოდე მადლითა ქ᷉ესითა : ⁘ :
- ႤႱევ᷉რი ებისტოლეჱ მოიღო წ᷉დისა ბგრ᷉ტისსა ძმა
- მ᷉ნ ვინმე დიაკონმ᷉ნ : რ᷉ი იგი იხილა რაჲ წ᷉ნ ბგ᷉რტ
- და ესმა ცოცხლებით ყოფაჲ წდ᷉ისა მარკიანესი :
- და ქადაგებაჲ სახარებისაჲ მის მ᷉რ აღსრუ
- ლებული . სიხარულითა აღივსო : და რ᷉ლ იგი
- ცნა ვ᷉რ მადლი ო᷉ჲ შეეწია ძმასა ონისიფორეს :‧
- მშ᷉ნ დაწერა ებისტოლეჱ ნეტარისა მარკიანეს
- სა . და წარმავლინა მე მოკითხვად მისა : ხ᷉
- ესევ᷉რი წესი იყო ებისტოლისაჲ მის : :⁘
- Ⴋარკიანეს ყლ᷉დწ᷉ა . ებისკოპოსსა სჳრაკუ
- სე ქლ᷉ქისსა . მმ᷉ასა ჩემსა სლი᷉ერსა : და ჩემ
- თანა მსახურსა ო᷉ისასა : ბგრ᷉ტ ეპისკ᷉პოსი .
- ტავრომენია ქლ᷉ქისაჲ ო᷉ისა მ᷉რ გიკითხავ :
- წიგნი სიწმიდისა შ᷉ნისაჲ წარვიკითხე და სიხა
- რულითა აღვივსე . რ᷉ ცოცხლებით ხარ : და
- ერი ურიცხჳ გ᷉ნგინათლებიეს . ქდგ᷉ებითა . ქ᷉ეს
- სახარებისაჲთა : ო᷉ნ უმეტესადცა წარ
- გიმართენ მსახურებასა მისსა : ხ᷉ რ᷉ა იგი
- გებრძანა რ᷉ა გაუწყო მიზეზი მოვლენისა
[308v]
- ძმისა ონისიფორესი ყლ᷉ივე მიგითხრა მ᷉მო წ᷉ო :‧
- Ⴄგე კაცი ფილოსოფოსი იყო ყ᷉ისა ამის ქლ᷉ქისაჲ .
- და ყ᷉ი წიგნი სიბრძნისაჲ . და სამკურნალოჲსაჲ
- მის თ᷉ნა იპოებოდა : ხ᷉ მო რაჲ ვედი მე აქა . მოაქ
- ცია ეგე ო᷉ნ თ᷉სისა სარწმუნოებისა მომართ . და
- ყო შემწედ ჩემდა ყ᷉ლსავე ზ᷉ა : რ᷉ დასაბამ ქადა
- გებისა ჩ᷉ნისა ეგე იქმნა : და ვიხილე რაჲ რ᷉ მად
- ლი ო᷉ჲ იყო მის ზ᷉ა . ვაკრ᷉თხე ეგე დიაკონად : და
- შმდ᷉გმდ დღეთა რავდენთამე მესმა ჴ᷉ჲ ზეგარდა
- მოჲ რ᷉ი მეტყოდა : ბგრ᷉ტ ბგ᷉რტ . ონისიფორე დია
- კონი აკრ᷉თხე ხუცად . და წარავლინე კერძოთა
- დორაკინისათა : ესე ჴ᷉ჲ სამგზის მესმა მმ᷉ო სანატ
- რელო : და მერმე ვ᷉ა მიბრძანა ვაკხრ᷉თხე იგი ხუ
- ცად : და წარვავლინე . და არა ნებითა ჩემითა :
- აწ უკუე წ᷉ო მმ᷉ო შ᷉ნი არს მწ᷉ფჱ ეგეცა და შ᷉ნი
- სამრემლოჲ : რ᷉ ესე ამისთ᷉ს ყო ო᷉ნ . რ᷉ა შ᷉ნსაცა სი
- წმიდესა ჰმსახუროს ძმამან მაგან : ილოცევ
- დ უკუე ჩ᷉ნთ᷉ცა რ᷉ა ო᷉ნ წარგჳმართოს ნბასა მისა :‧
- ႤႱე ებისტოლეჱ აღვიღე მე ევაგრე . და დიაკონმ᷉ნ
- მ᷉ნ მოვლინებულმ᷉ნ წდ᷉ისა მარკიანესგ᷉ნ . და წარ
- ვედ სჳრაკუსედ : და ვპოეთ იგი გარეშე ქლ᷉ა
- ქისა : ხ᷉ ეუწყა რაჲ ჩემთ᷉ს მყის გამოვიდა და
- მომიკითხა : და მრქუა მე : ო᷉ნ დაგიცევინ შ᷉ნ შვი
- ლო : და შევედით რაჲ სენაკად მცირედ . სადა იგი
- მკჳდრ იყო . მივეც ებისტოლეჱ წ᷉ისა ბგრ᷉ტისი : ხ᷉
[309r]
- მან მრქუა მე ვ᷉რ შეეწევის ო᷉ი ძმასა ჩ᷉ნსა ბ᷉გ
- რატს : მიუგე და ვარქუ მას . კთ᷉ლდ ლც᷉ვითა
- შ᷉ნითა წ᷉ო მმ᷉ო : და ესე რაჲ ესმა აღიხილნა ზც᷉დ
- და მადლი შეწირა ღ᷉თისა . ხ᷉ წარიკითხა რაჲ ების
- ტოლეჱ იგი და მრ᷉ქა მე . გრწმენინ შვილო ჩემო
- შმდ᷉გმდ მოწერისა ეპისტოლისა მის . და წარმოვ
- ლენისა ძმისა ამის . მეუწყა ო᷉ისა მ᷉რ ყლ᷉ივე
- საქმჱ ძმისა ონისიფორესი : და წარვავლინე მო
- წაფეჱ ჩემი . გ᷉ნძლიერებად მისდა . რ᷉ა შეისწრა
- ფოს აღშენებაჲ ეკლეს᷉ისაჲ . რ᷉ა ვაკრ᷉თხო იგი :‧
- Ⴞ᷉ მე შვილო ევაგრე მრავალი ჭირი მაჩუენეს ჰუ
- რიათა . და მონტანელთა : რ᷉ ბრძანებითა თ᷉სითა აუ
- ცნებდეს ერსა მას ქლ᷉ქისა . და ლეგეონი ეშმაკ
- თაჲ შეეკრიბა ქუაბსა ამას მახლობელსა : ხ᷉
- მო რაჲ ვედით ო᷉ნ ჩ᷉ნმ᷉ნ ი᷉ვ ქ᷉ნ უჩინო ყვნა იგინი :
- და სს᷉წლნი მრვ᷉ლნი და დიდნი უჩუენნა ერსა ამას :
- ამისთ᷉სცა ჰრწმენა ყლ᷉თა და ნათელიღეს სა
- ხელითა მმ᷉ისაჲთა და ძისაჲთა და სლ᷉ისა წ᷉ისაჲთა :
- და იქმნეს ერთ სამწყსო მწყემსთმთავრისა ქ᷉ეს
- ღ᷉თ᷉ისა ჩ᷉ნისა : ხ᷉ ეშმაკი შევიდა გ᷉ლსა ჰურიათა
- და მონტანელთასა და არაჲ დასცხრეს ბრძოლად
- ჩ᷉ნდა : ა᷉დ ო᷉ნ არცხჳნა მ᷉თ ყ᷉ლსავე ზ᷉ა . და ყ᷉ნი საგრ
- ძნებელნი მათნი განაქარვნა : ⁘ :
- ႤႱევ᷉რ რ᷉ი მრვ᷉ლი მითხრა : აღვასრულეთ ლც᷉ვჲ
- და პირი ვიჴსენით და ხვალისა დღე მიბრძანა წარს
[309v]
- ლვ᷉აჲ და ნახვაჲ ძმისა ონისიფორესი : მოიყვა
- ნეს უკუე საჴედარი . და ერთი ძმათაგ᷉ნი ჩემ თა
- ნა მავალად მოავლინა : და წარვემართენით
- რაჲ გ᷉ნთიად მიმწუხრამდე მივიწიენით ადგილ
- სა მას : და ვპოეთ ნეტარი ონისიფორე გალო
- ბასა შ᷉ა სამწუხროსა : და აღვასრულეთ რაჲ
- ლც᷉ვაჲ იგი . მოვიკითხეთ ურთიერთას . სიხარ
- ულითა და ცრემლითა : და დავსხედით რაჲ მით
- ხრა ყ᷉ი მოწერილი : დავყვენ მის თანა რვა ოდენ
- დღე . და ვიხილენ სსწ᷉ლნი რლ᷉თა იქმოდა ო᷉ი მის
- მ᷉რ . და ეკლესიაჲ რლ᷉სა აშენებდა . რ᷉ლსაცა უ
- წოდა სახლ მშჳდობისა : ამისა შმდ᷉გმდ მოვიკით
- ხე იგი და მოვიქეც ნეტარისა მარკიანესსა და
- დავყავ მის თანა სამ დღე ⁝ ⁘ ⁘ :
- Ⴋშ᷉ინ ინება ნეტარმ᷉ნ წარსლვად ჩემ თ᷉ნა . და ხილ
- ვად წ᷉დისა ბგ᷉რტისი : და აღვედით ნავად და
- წარვემართენით მიმწუხრი . და ნ᷉იავითა წუ
- ლილითა მივიწიენით . ხვალისა დღე ზღჳსპირ
- სა ფალკონისსა : ხ᷉ ნეტარმ᷉ნ ბგრ᷉ტ ცნა სლ᷉ითა .
- მოსლვაჲ ჩ᷉ნი : აღდგა და აღიღო საცეცხური .
- დაასხა საკუმეველი . და მოვიდა მო
- გებებად წ᷉დისა მარკიანესსა . და წ᷉ე მისსა
- კერეონი აღნთებული ეპყრა . ერთსა მწ᷉ფეთაგ᷉ნსა :‧
- ႨႾილა რაჲ იგი შორით მომავალი წ᷉ნ მარკიანე . და
- სლ᷉ი სურნელებისაჲ იყნოსა მრ᷉ქა მე : ვინ არს
[310r]
- შვილო მომავალი იგი : მიუგე და ვარქუ ვ᷉დ
- ვჰგონებ ო᷉ი ჩემი ბგ᷉რტ არს : და მოგებებად
- შ᷉ნისა სიწმიდისა მოვალს : ხ᷉ შეემთხჳნეს რაჲ
- ურთიერთას დავარდეს ქყ᷉ნასა ზ᷉ა : და აწ
- უევდეს ერთიერთსა ლც᷉ვისა აღსრულებად :‧
- Ⴋშ᷉ნ თქ᷉ა დიდმ᷉ნ მარკიანე : კხ᷉ლ არს მომავა
- ლი სახელითა ო᷉თა : და მოიკითხეს ურთიერ
- თას ამბორისყოფითა მოწლითა . და ესრეთ
- შევედით ქლ᷉ქდ : და მივედით ეკლესიად : და კლ᷉დ
- აიძულებდეს ურთიერთას ლც᷉ვისა წართქუ
- მად : მშ᷉ნ აღჴდა წ᷉ჲ მარკიანე საკრთხ᷉ვლსა .
- და ყო ლც᷉ვჲ ზეგარდამოჲ . და გარდამოჴდა
- და მოიკითხნა ძმანი . და დასხდეს ზოგად . და
- იწყეს სიტყ᷉ად სიტ᷉ყათა საღ᷉თოთა : Ⴠრ᷉ქა წ᷉ნ
- ბგ᷉რტ რაჲსათ᷉ს მოშუერ მმ᷉ო ღ᷉თშემოსილო :
- ცოდვილისა ამის : მიუგო წ᷉ნ მარკიანე . უძ
- ლურნი მდ᷉ის მკურნალისა მივლენ პოვნად
- კურნებისა : ჰქ᷉ა მას წ᷉ნ ბგ᷉რტ . ჰე თუმცა
- მმ᷉ო წ᷉ო გუაქუნდეს ჩ᷉ნ შ᷉ნნი უძლურებანი :
- რ᷉ნი ესე ჭშმ᷉რტდ უძლურნი ვართ . და ვერ შემძ
- ლებელ ვართ ვნებათა ბრძოლასა წინააღდგო᷉მდ :‧
- ႤႱევ᷉რი მრვ᷉ლი სიტ᷉ყჲ ურთიერთას მიუთხრეს :
- მერმე იწყო კც᷉დ კც᷉დმ᷉ნ თხრობად ვ᷉რ აღასრუ
- ლა ქდგ᷉ბჲ თჳსი : და ვ᷉რ წარუმართა მადლმ᷉ნ
- ო᷉ისამ᷉ნ . პირად პირადითა ნიშებითა . და სასწა
[310v]
- ულებითა [ესმა] მთავარსა ვონიფანტეს . და
- მის [თანა] მოსლვ᷉აჲ წდ᷉ისა მარკიანესი . და მო
- ვიდეს მიღებად კრთ᷉ხვისა მისისა : და მოიკით
- ხეს იგი . რ᷉ იყვნეს ორნივე იგი წ᷉ნი მმ᷉ანი . ვ᷉ა
- ჭშმ᷉რტდ მოსე და აჰრონ . და უფ᷉რსღა ვ᷉ა ან
- გელოზნი ღ᷉თისანი . და ყ᷉ნი იხარებდეს ხილვითა მა ⁝
- ႤႲყოდეს უკუე ერსა მას სიტ᷉ყათა ნუგეშინის
- ცემისათა . და აკრთ᷉ხნეს იგინი . და წარავლინნეს
- სახედ თჳსად . და მრ᷉დღე შეკრბებოდეს ეკლესი
- ად . და მიიღებდეს კრთ᷉ხვსა წ᷉თა მ᷉თ მ᷉რ მმ᷉ათჲსა :
- რ᷉ დღესა კჳრიაკესა წ᷉ნ მარკიანე აღასრულა
- საიდუმლოჲ იგი წდ᷉ისა ჟმ᷉ისწირვისაჲ : და წ᷉ჲ ბაგ
- რატ შეიმოსა მის თანა . და მეცა მიბრძანა მ᷉თ თ᷉ნა
- შემოსად . და ვიწყეთ გალობასა წ᷉ისა ჟმ᷉ისწირ
- ვისასა . და მო რ᷉აიწია ჟმ᷉ი წ᷉და არსისჲ . აჰა
- ესერა ცეც᷉ხლი ზც᷉ით მოვიდა და გარე მოადგა
- წ᷉ა საკრთ᷉ხვლსა . ვ᷉ეღა ვერვინ იკადრებდა
- თუალთა შედგმად ⁝ ⁘
- Ⴞ᷉ აღესრულა რ᷉ წესი იგი საიდუმლოთაჲ : და
- ეზიარნეს ღ᷉თშემოსილნი იგი მმ᷉ანი . და გარდამო
- იყვანეს წ᷉ჲ იგი საიდუმლოჲ ზიარებად ერისა :
- და ვერვინ იკადრებდა მიახლებად : რ᷉ ვ᷉ა ცეც᷉ხლ
- სა ხედვიდეს მას : ცნა მიზეზი იგი შიშისაჲ მის ნეტ᷉რ
- მ᷉ნ ბგ᷉რტ . და ჰქ᷉ა ერსა : მოვედით შვილნო
- მიიღეთ ნთე᷉ლი . და პირთა თქ᷉ნთა არა ჰრცხუენეს
[311r]
- რ᷉ ესე სახჱ საწწტ᷉ყლოთა სიტყ᷉[ათა შ᷉ა მოსწა]
- ვებულ არს : რ᷉ნ შექმნნა ანგ᷉ლზნი მისნი [სლ᷉ად]
- და მსახურნი მისნი ალად ცეც᷉ხლისა . ესე არს
- მოხილვაჲ სლ᷉ისა წ᷉ისაჲ . რ᷉ი იდიდების მ᷉მისა თ᷉ნა
- ႤႱე რაჲ თქ᷉ა მან . მივიდეს და შეუვრდეს ძმა
- ნი . და ეზიარნეს ჴელთაგ᷉ნ წ᷉ისა მარკიანესთა :
- და აღასრულეს წ᷉ჲ საიდუმლოჲ . და გ᷉ნუტე
- ვეს ერი იგი რ᷉ნი ადიდებდეს ო᷉ა ჩ᷉ნსა ი᷉ჳ ქ᷉ესა :
- რ᷉ი გ᷉ნჴორციელდა წ᷉ისა ქწ᷉ლისაგ᷉ნ . სლ᷉ისა მ᷉რ
- წ᷉ისა : Ⴃაყო უკუე წ᷉ნ მარკიანე . ნეტარსა ბაგ
- რატს თ᷉ნა . ათხუთმეტი დღეჲ : და მარადღე ზრახ
- ვიდეს სიტყ᷉ათა: საღ᷉თოთა . და გამოეძიებდეს წეს
- თა მ᷉თ დადებ᷉ლთა წ᷉თა მციქ᷉ლთა მ᷉რ : და ყ᷉ივე
- ერთბამად დაამტკიცეს . რ᷉ა ერთი წესი და
- კანონი აქუნდეს მ᷉თ : Ⴃა წარჴდეს რაჲ დღენი
- იგი : ჰქ᷉ა დიდმ᷉ნ მარკიანე წ᷉ა ბგ᷉რტს . მოშუერ
- ძმაო ჩემ თანა სჳრაკუსედ . რ᷉ა იხილნე შვილნი
- იგი შ᷉ნნი და დაამტკიცნე : ⁘ ⁘ :
- Ⴋიუგო წ᷉ნ ბგრ᷉ტ და ჰქ᷉ა მას უკ᷉თუ შ᷉ნ ესრეთ
- არა უღირსიჩინე . მოშრომად სიგლახაკისა ჩემი
- სა : რავდენმე უფროჲს თ᷉ნამაც შედგომად
- სიწმიდისა შ᷉ნისა : მშ᷉ნ მოუწოდა მნეთა ეკლე
- სიისათა : უბრძანა მოსწრაფებით აღსრულე
- ბად კანონისა ყლ᷉ისავე . და ეპიფანე დაუტე
- ვა მ᷉თ ზ᷉ა მდგომელად : და ესრეთ შთავედით
[311v]
- ზღუად : და მთავარი ვონიფანტე ჩ᷉ნ თანა :
- და სხ᷉ნი მრვა᷉ლნი . რნ᷉ი იგი მოვიკითხენით . და
- აღვჴედით ნავად . და მიმწუხრამდე ქარითა
- ჰაერკეთილითა მივიწიენით სჳრაკუსედ :
- და აღვედით სენაკად დიდისა მარკიანესსა : ⁘
- ႤႱმა რაჲ მწფ᷉ეთა მისთა სრბით გამოვიდეს და
- ტირილით ამბორსუყოფდეს მას . ჰქ᷉ა მ᷉თ წ᷉ნ
- მარკიანე რად სტირთ შვილნო : მიუგეს მ᷉თ და
- ჰქ᷉ეს . რ᷉ არღარა მოველოდეთ ხილვასა შ᷉ნ
- სა მმ᷉ო წ᷉ო : რ᷉ ეშმ᷉კნი არაწ᷉ნი ღამით უცნე
- ბათა იქმოდეს მრავალთა . და გუეტყოდეს ჩ᷉ნ
- გ᷉ნვედით საყოფელთაგ᷉ნ ჩ᷉ნთა . გ᷉ნგუეშორე
- ნით ჩ᷉ნ : რ᷉ ჩ᷉ნ მოძ᷉ღრი თქ᷉ნი მარკიანე ზღუასა
- დავანთქით : ჰქ᷉ა მ᷉თ წ᷉ნ მარკიანე : და რაჲ
- ზომ მოგეახლებოდეს თქ᷉ნ : მიუგეს მ᷉თ ვ᷉რ
- ქვის სატყორც ოდენ : ჰქ᷉ა მ᷉თ ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ . ნუ
- უკუე უძლესა თქ᷉ნგ᷉ნისა ვნებად ვისსამე .
- ანუ მოახლებად : ამისთჳს ნუსადა იშიშვით
- უცნებათა მათთაგან : ⁘
- Ⴘევედით უკუე აღვასრულეთ ლც᷉ვჲ . და დავ
- სხედით : ესმა მოსლვაჲ ჩ᷉ნი გორდიოს და სელე
- ვკოსს მთვ᷉რთა . და მოვიდეს ერითა მრავ
- ლითა . და კერეონებითა : რ᷉ა იკურთხნენ წ᷉ისა
- ბაგრატისგ᷉ნ : ხ᷉ წ᷉ნი იგი აღვიდეს ადგილსა მა
- ღალსა . და აკრთ᷉ხეს ერი იგი : და აღახუნეს .
[312r]
- პირნი მთ᷉ნი . და ასწავლიდეს მ᷉თ . სარწმუნოე
- ბისათ᷉ს . და სსფ᷉ვლისათ᷉ს ცათაჲსა . ადგომისათ᷉ს
- მკუდართაჲსა . და მოსლვისათჳს მეორედ ო᷉ისა
- ჩ᷉ნისა ი᷉ვ ქ᷉ესა : და იყო საკჳრველი ვ᷉რ ორთა პირ
- თაგ᷉ნ ერთი სიტ᷉ყჲ გამოვიდოდა : ვ᷉ა ორთა სან
- თელთაგ᷉ნ ერთი ნათელი : და ორთა წყაროთაგ᷉ნ
- ერთი წყალი : რ᷉ დაღაცათუ ორნი იყვნეს იგინი : გ᷉ნუყოფელ : ⁘
- ა᷉დ სლ᷉ი წ᷉ჲ რ᷉ი მოსცემდა მ᷉თ სიტ᷉ყასა . ერთ არს
- Ⴃა დასცხრეს რ᷉ი სიტ᷉ყად . უბრძანა დიდმ᷉ნ მარ
- კიანე მთავართა და ერსა მას . რ᷉ა შეუვრდენ
- ნეტარსა ბგრ᷉ტს . და იკურთხნენ მის მ᷉რ : და ესე რ᷉
- ქმნეს აკრ᷉თხნა წ᷉ნ ბგრ᷉ტ იგინი . და უმრავლეს
- თა ამბორისყოფით მოიკითხვიდა : და ესრეთ წარ
- ვიდეს ერნი იგი და იტყოდეს : დბ᷉ჲ შ᷉ნდა ი᷉ვ ქ᷉ე ნა
- თელო ჭშმ᷉რტო . რ᷉ნ გ᷉ნგუანათლენ წ᷉თა მც᷉იქლთა
- შ᷉ნთა მ᷉რ . მარკიანესა და ბაგრ᷉ტისსა : და შემდ᷉გმდ
- სამისა დღისა თქ᷉ა დიდმ᷉ნ მარკიანე . უკ᷉თუ გნე
- ბავს მმ᷉ო წ᷉ო : წარვავლინოთ ძმისა ონისიფო
- რესთჳს : რ᷉ა მოვიდეს და მიიღოს ლც᷉ვაჲ შ᷉ნი : ⁘
- სთნდა ესე ნეტარსა ბაგრატს და მეყსეულად წა
- რავლინეს ძმაჲ ერთი და აუწყეს მოსლვაჲ
- წდ᷉ისა ბაგრატისი . სჳრაკუსედ ნეტარისა მარ
- კიანეს თ᷉ნა : და აღივსო სიხრ᷉ლითა ღირსი ონი
- სიფორე : და მეყსეულად წარმოემართა : და
- სხ᷉ნიცა წარჩინებ᷉ლნი კც᷉ნი მ᷉თ კერძოთანი . და მოი
[312v]
- [წინეს სჳრაკუსედ . და იხილნა რაჲ] წ᷉ნი იგი მმნი ბგ᷉რტ
- და მარკიანე . შეუვრდ᷉ა ფერჴთა მთ᷉თა . ხ᷉ მათ
- აღადგინეს იგი და ამბორსუყვეს . და ჰქ᷉ეს კე
- თილად მოხუედ მჴედარო ქ᷉ესო : რაჲ მიგაგოთ
- შ᷉ნ შრომისა მისთ᷉ს . რ᷉ლ თავსიდევ სახელისათ᷉ს
- ქ᷉ესისა : მ᷉ნ თავადმ᷉ნ მოგეცინ სასყიდელი შ᷉ნი
- უხუებით . დღესა მას ოდეს მიაგებდეს კც᷉დ კც᷉დსა
- საქმეთა მთ᷉თაებრ : მოვიდეს კც᷉ნიცა იგი რ᷉ნი იყვნეს
- ონისიფორეს თ᷉ნა . და იკრ᷉თხნეს წ᷉თა მ᷉თ მმ᷉ათაგ᷉ნ :
- და აქუნდა ძღუენი . თაფლი შუენიერი . ცჳლი .
- და ხილი თითო სახეჱ : ⁘
- Ⴞ᷉ ღირსმ᷉ნ უნისიფორე ჰქ᷉ა ნეტართა მმ᷉ათა . ოფ᷉ლ
- ნო ჩემნო . აჰა ესერა შენებაჲ ეკლ᷉სისჲ ლოც
- ვითა თქ᷉ნითა აღსრულებულ არს : გევედრე
- ბი რ᷉ა მოხჳდეთ აკრ᷉თხოთ იგი . და დაგუამტკიც
- ნეთ ჩ᷉ნ : ესე რაჲ ესმა ნეტარსა მარკიანეს .
- ჰქ᷉ა წ᷉ა ბგრ᷉ტს : ყავ სიყრ᷉ლი წარვიდეთ ზო
- გად ძმისა ამის თ᷉ნა : მიუგო წ᷉ნ ბგ᷉რტ და ჰქ᷉ა :
- შემინდვე მმ᷉ო . მივისწრაფი ქლ᷉ქდ ჩემდა . ნუ
- უკუე მცირჱ იგი სამწყსო შეარყიოს მტერმ᷉ნ :
- ვ᷉ა იგი მწ᷉ფენი შ᷉ნნი გჳთხრობდეს : ვ᷉დ არაყო
- ფასა მას შ᷉ნსა . გ᷉ნსაცდელნი მოაწინა მ᷉თ ზ᷉ა :‧
- Ⴀწ უკუე ლც᷉ვითა შ᷉ნითა მე წარვიდე . და ეკლესიაჲ
- იგი ამის ძმისა მ᷉რ აღშენებული შ᷉ნმ᷉ნ სიწმი
- დემ᷉ნ დაამტკიცოს : და მოიღო ქარტაჲ . და დაწე
[313r]
- რ[ა] წესისაებრ წ᷉თა [მცი᷉ქლთაჲსა რ᷉ა აქუნდეს]
- ჴელმწიფებაჲ წ᷉ა მარკიანეს სანახებსა სადა
- ცა ქადაგა ღირსმ᷉ნ ონისიფორე . და იგიცა თჳთ
- ონისიფორე . მისსა ჴელმწიფებასა ქუეშე იყოს :‧
- ႤႱე ყ᷉ლი გ᷉ნაგეს წ᷉თა მ᷉თ მმ᷉ათა . და შმდ᷉გმდ შჳდი
- სა დღისა მოიკითხეს ურთიერთას : და შევე
- დით ნავად . და წარვემართენით ტავრომენით
- კერძო ⁖ ხ᷉ ვ᷉ეღა სჳრაკუსს ვიყვენით . გამოეცხა
- და ნეტარსა ბგ᷉რტს : აკჳლიანესთ᷉ს მეფისა . ქ᷉ყა
- ნისა მის კალავრისა : რ᷉ი იყო ტომისაგ᷉ნ პრ᷉ვლისა
- მის აკჳლიანესა : რ᷉ლსა ეწოდებოდა ანთემი : ვ᷉დ
- შეუკრებიეს ერი . ვ᷉რ ექუსასი ათასი : და მო
- ვალს ბრძოლად ქლ᷉ქისა ტავრომენისა : და
- ესე რაჲ ჩუენბ᷉ჲ იხილა . არავის გამოუცხა
- და გ᷉რნა ხ᷉ დიდსა მარკიანეს : რ᷉ა იგიცა ლც᷉ვითა
- თანაშემწე ეყოს : ამისთ᷉სცა შეისწრაფა შექ
- ცევად ქალაქად თჳსად : ⁘
- Ⴞ᷉ მო რაჲ ვიწიენით ტავრომენიას . ვონიფატე
- მთავარი და მისთ᷉ნანი მოგუეგებნეს . და სიხა
- რულით შეგჳწყნარეს . და შევედით ეკლესიად
- და აღვასრულეთ სამწუხროჲ გლ᷉ობჲ : და
- ხვალისა დღე შემოკრბა ყ᷉ი იგი ერი : ხ᷉ წ᷉ნ ბგ᷉რტ
- აღასრულა . ქ᷉ეს საიდუმლოჲ . და აზიარა ერ
- სა მას . ჴრ᷉ცი და სისხლი ქ᷉ესი . ო᷉ისა და მცხ᷉ვრი
- სა ჩ᷉ნისაჲ :‧ Ⴃა ვ᷉ა გ᷉ნიყარა ერი იგი . მოუწო
[313v]
- და მთავარსა თ᷉სსაგ᷉ნ . და ჰრქუა მას : რ᷉ლ
- სა ეგე გეტყჳ შვილო . ჟმ᷉ისად . ნუვის აუ
- წყებ : ნუუკუე შეშინდეს ერი ესე : რ᷉ ეშმა
- კსა გ᷉ნუმზადებია გ᷉ნსაცდელი ქლ᷉ქსა ამ᷉ს
- ზ᷉ა : ა᷉დ ო᷉ნ გ᷉ნაქარვნეს ზრახვანი მისნი . რ᷉
- შესრულ არს იგი გ᷉ლსა აკჳლიანესსა . რ᷉ა ყოს
- ბრძოლაჲ თქ᷉ენდა მომართ . ძიებად სისხლი
- სა . პრ᷉ვლისა მის აკჳლიანესსა : რ᷉ლ იგი მოკ
- ლა ტავრო : რ᷉ლი იგი წერილ არს . წიგნსა შ᷉ნა
- მატიანთასა : ქლ᷉ქისა ამის რ᷉ლ ოდესმე . ამომი
- კითხე . და უკ᷉თუ გნებავს კლ᷉დ წარვიკით
- ხოთ იგი . რ᷉ა სცნა თუ რლ᷉ისა მიზეზისათ᷉ს ახა
- ლი ესე აკჳლიანე . გ᷉ნიზრახავს ბრძოლად თქ᷉ნდა :‧
- Ⴋშ᷉ინ ბრძანა მთვ᷉რმ᷉ნ მოღებაჲ მისი . მეგანძურ
- თა უხუცესსა . და წარკითხვად წიგნი იგი
- მატიანეთაჲ რლ᷉სა შ᷉ა ეწერნეს საქმენი პირ
- ვ᷉ლთა ნათესავთანი : და მო რ᷉ი იღეს იგი ვძებ
- ნეთ . და ვპოეთ . ტავროჲს . და მენიაჲს . და რე
- მინდოჲსთ᷉ს . და აკჳლიანე მეფისა კალავრისა :
- რ᷉ა მიბრძანა მე დიდმ᷉ნ ბგ᷉რტ კითხვად :
- რ᷉ა ვიყვენით მე ხ᷉ . და მთავარი ნეტარისა მი ⁝ ესრეთ :‧
- თ᷉ნა : და აღმოვიკითხე სადა იგი წერილ იყო .
- Ⴐემინდოს და აკჳლიანე მფ᷉ნი იყვნეს მახლობ᷉ლ
- ურთიერთას : და აქუნდა რემინდოს ზღჳთ
- გ᷉ნ ადრიაჲსაჲთ . და ვ᷉ა შთავალს რიგს ქყ᷉ნამ დე
[314r]
- რ᷉ლსა ეწოდების მთაჲ პელორი . და ძული იგი
- კასტორ . და ტრაფეკი . და წყალი იგი როჲკოჲს᷉ჲ : რემინდოს ‧
- და ზღჳსპირამდე სალინოჲსა : ესე ყლ᷉ი აქუნდა
- Ⴞ᷉ აკჳლიანეს აქუნდა მასცა ქყ᷉ნჲ ფ᷉დი . და ერი
- დიდი . და ქლ᷉ქნი ძლიერნი . მისვე ზღჳსპირისაგ᷉ნ
- სალინოჲსა . ვ᷉ე მთათამდე . ხერხოვანთა : და
- ქალ᷉ქმდე ტარანტოჲსა . და კონქილე მდინარემ
- დე : ხ᷉ რემინდოს უმცირე იყო ძალითა . აკჳლია
- ნესსა . ვ᷉ეღა ხარკსაცა მისცემდა მას წლითი წ
- ლად : ა᷉დ აკჳლიანე გ᷉ნიზრახვიდა . რ᷉ა ს᷉დ გ᷉ნიოტოს
- იგი . და ქ᷉ყნანი მისნი აღიხუნეს . და ცოლიცა მისი
- მენია : რ᷉ იყო იგი ფ᷉დ ქმნულკეთ᷉ლ : და იყო რემინ
- დოს ნათესავთაგ᷉ნ ჩრდილოჲსათა მწითურთა :
- ხ᷉ მენია მაკედონელ . და ზც᷉ისა გ᷉ნგებულებასა ხა
- დოდა : რ᷉ . ესე ყ᷉ნი პრვ᷉ლ . ქ᷉ს ქყ᷉ნად მოსლვისა იყ
- ვნეს : Ⴈწყო უკუე აკჳლიანე ზა᷉ჲს ზ᷉ა ბრძო
- ლისა ყოფად რემინდოჲს მიმართ : ⁘
- Ⴞ᷉ თესლტომი ტავროჲსი ესრეთ იყო : ესე ტავრო
- ძლიერი ძალითა . ნათესავით ქანანელი იყო :
- და მასვე ქყ᷉ნასა ქამისსა იშვა : ტომისაგ᷉ნ იყო
- ნებროთისსა . რლ᷉ისათ᷉ს დაბადებასა შ᷉ა წერილ არს :
- მეათედი ნათესავი იყო ტავროს ნებროთისგ᷉ნ
- გმირისა : აღვიდეს უკუე მტერობანი ასუ
- რეთით : და დაიპყრეს ერთი ქლ᷉ქთაგ᷉ნ ქამის
- თა . და წარტყუენეს იგი . და ტყუჱ იგი მოიყვანეს
[314v]
- [ასურეთად : და იყო ტყუეთა მ᷉თ შორის ტავროსცა
- დედითურთ] თ᷉სით . ვ᷉რ ათხუთმეტის წლის ოდენ :
- და იწყეს რაჲ ნატყუენავისა მის გ᷉ნყოფად : იხი
- ლა გ᷉ნმყოფელმ᷉ნ მან ნატყუენავისამ᷉ნ ყრ᷉მაჲ
- იგი . რ᷉ შუენიერ იყო : დამალა იგი დედითურთ
- მისით მონათა თჳსთა თ᷉ნა ‧ :‧ ⁘
- Ⴞ᷉ მენავეთმოძღუარი ვინმე ჰრომით იყოფ[ოდა]
- და მშ᷉ინ ასურეთს ვაჭრობდა : მისცა ოცდა
- ათი დრაჰკანი ქანდაკებული კც᷉სა მას და იყი
- და ყრმაჲ იგი . და დედაჲ მისი : და შევიდოდა რაჲ
- ჰრომედ . მოჴდა ქარი სამხრით კერძო მძაფ
- რი . და არა მიუშუა ჰრომედ მისლვაჲ : ა᷉დ ჭი
- რით რიგისა წიაღსა შევიდა : ცნა რემენდოს მის
- ლვაჲ მუნ . ესევ᷉რისა დიდისა ნავისაჲ : და შთა
- ვიდა ხილვად მისა : და პოვა ყრმაჲ იგი ტავ
- როს . ვიდოდა რაჲ ნავისა ფრთესა ზ᷉ა . და სთნ
- და მისი იგი სიმკჳრცხლჱ : გამოვიდა მენავეთ
- მოძღუარი და თყ᷉ნისცა მას : ჰკითხა რემინდოს
- ვინაჲ მოხუალ . ანუ რაჲ გიტჳრთავს ⁘
- Ⴋიუგო მენავეთმოძღუარმ᷉ნ და ჰქ᷉ა . ასუ
- რეთს აღვაგე ნავი ჩემი . თითო ფერითა სავაჭ
- როჲთა : და ჰრომედ შთავალ : ჰკითხა კლ᷉დ
- ყრმისა მისთ᷉ს . ვისი არს ყრმაჲ ესე : მიუგო მე
- ნავეთმოძ᷉ღრმ᷉ნ . ო᷉ო მე მონამ᷉ნ შ᷉ნმ᷉ნ ვიყიდე ეგე :
- მშ᷉ინ რემინდოს . მისცა სამეოცი დრაჰკანი . და იყი
[315r]
- [და ყრმაჲ იგი და დედაჲ მისი : და სხ᷉რ როჭიკი
- ფ᷉დი მენავეთმოძღუარსა მას უბოძა და ეს
- რეთ] წარგზავნა თჳსად ქლ᷉ქდ ჰრომედ : ⁘
- Ⴜარიყვანა . უკუე რემინდოს . ტავრო და დედაჲ
- თ᷉სი ქლქ᷉ად მისად . სალინოდ : იხილა რაჲ
- ცოლმ᷉ნ რემინდოჲსმ᷉ნ . სთნდა ფ᷉დ სიკეთეჱ ტა
- ვროჲსი : იყო მშ᷉ინ ცოლი იგი რემინდოჲსი მე
- [ნია] . ათრვამეტისა წლისაჲ . დედაკც᷉ი გონიე
- [რი] და ბრძენი . იხილა რაჲ . დედაჲ ტა[ვ]როჲ[სი]
- შეშურდა . ნუუკუე ქმარმ᷉ნ მისმ᷉ნ შეიყუა
- როს იგი : მისცა წამალი სასიკუდინჱ . და მოკ
- ლა იგი : იხილა რაჲ ტავროს სიკდ᷉ლი დედისა თჳსი
- საჲ : მწუხარებისაგ᷉ნ დასნეულდა იგი . ვ᷉ეღა
- იტყოდეს ყ᷉ნი თუ მოკუდებისო . და შეწუხნა მის
- თჳს რემინდოს ფ᷉დ . ხ᷉ მენია მიაწვინა იგი ცხე
- დარსა ზ᷉ა . კთ᷉ლდ დაგებულსა : და ყლ᷉ით კერძო
- ნუგეშინის სცემდა და ეტყოდა . ნუ მწუხარე
- ხარ ყრმაო : რ᷉ დაღაცათუ დედაჲ შ᷉ნი . მოკუდა
- ა᷉დ მე ვიყო შენდა მის წილ დედად : ⁘
- ႤႱრეთ მრ᷉ვლ სახედ შეიტკბობდა . და ნუგეში
- ნისცემდა მას : ვდ᷉ის დაივიწყა მ᷉ნ დედაჲ თჳსი :
- და შეეყო გულითა . სიყ᷉რლსა დედფ᷉ლისა თჳსისა
- სა : და ითხოვა ჭამადი : ხ᷉ მენია თითო ფერთა
- სანოაგეთა მისცემდა . ვ᷉ეღა გ᷉ნაძლიერა . და
- აღადგინა სნეულებისა მისგ᷉ნ ⁖ იხილა რაჲ რე
[315v]
- მინდოს . სიმ᷉ნჱ ყრმისაჲ მის : მისცა სწავლად
- ცხენოსნობისა . და ყლ᷉ისავე სამ᷉ხედროჲსა საქ
- მისა : და წარ რაჲ ჴდა ხუთი წელი . იქმნა ტავ
- როს კც᷉ი გრძელი . და ძლიერი ფ᷉დ : და იცოდა თი
- თო სახჱ წესი ბრძოლისაჲ : მოისრობაჲ : და ქ
- ვისა ტყორცებაჲ : ჰოროლი . და ლახუარი . და
- ბრძოლაჲ ჴრმლითა კთ᷉ლდ : და იტყჳნ რემინდოს
- მდ᷉ის . ვ᷉დ დიდი გ᷉ნმარჯუებაჲ იქმნა ჩემი . მო
- გებაჲ [ა]მის ყრმისაჲ : ვ᷉ეღა აკჳლიანესცა ესმო
- და . ახოვნბ᷉ჲ ტავროჲსი . და უკჳრდა : ⁘
- Ⴐ᷉ მშჳლდსა მისსა სხ᷉ჲ ვერვინ შემძლებელ იყო
- გარდაცუმად : და ტჳრთი რ᷉ი სხ᷉თა . ძლით იტჳრ
- თიან ბეჭთა ზ᷉ა : მ᷉ნ ერთითა ჴელითა წარიღის :
- და იყო გონიერცა ფ᷉დ . და ღონის მომპოვნებელ .
- რ᷉ შე რაჲ კრბიან მოყუასნი მისნი სუმად . და
- გ᷉ნცხრომად . ვერცავინ ძალითა სწორავნ .
- ვერცავინ იგავთა მისთა უძლის აჴსნად
- გ᷉ნცხრომასა მთ᷉სა შ᷉ა . იტყოდიან რაჲ ურთიერ
- თას იგავით : Ⴃა დღესა ერთსა შ᷉ა . გ᷉ნსცხ
- რებოდეს რაჲ ზღჳსპირსა . შეკრბა მუნ ნახი
- რი ზროხათაჲ . რლ᷉თა შორის იყვნეს კურონი
- დიდნი და : ფიცხელნი . რლ᷉თა ვერვინ იკადრებდა მიახლე
- ბად : მშ᷉ინ უპყრა ტავროს ერთსა კუროსა :
- ყლ᷉თა უდიდესსა და უფიცხლესსა : და სცა და
- შეკრა . და დამოიკიდა ერთითა ჴელითა : ამას
[316r]
- ზ᷉ა ყ᷉ნი გ᷉ნკჳრდეს სიმ᷉ნესა ტავროჲსსა : და ა
- მას ყ᷉ლსა ზ᷉ა არა შეერეოდა ყლ᷉დვე საქმეთა
- ბილწთა:. არცა საწოლი დედაკც᷉ისჲ იცოდა : რ᷉
- ესმოდა ბრძენთაგ᷉ნ . ვ᷉დ სიძვაჲ დამ᷉სნელი
- არს ძალისაჲ . და ახოვნებისა მავნ᷉ბელ : ⁘
- Ⴞ᷉ მ᷉თ დღეთა შ᷉ა მოვიდა აკჳლიანე ერითა დიდი
- თა : მოოჴრებად ქყ᷉ნათა რემინდოჲსთა . და
- უფლებად ქლ᷉ქთა მისთა . და მისაცა შეპყრო
- ბად : გ᷉ნვიდა რემინდოსცა წინაგ᷉ნყოფად
- მისდა . ერითა უმცირესითა : და იყო ტავროს
- ცა მის თანა : და იყო რაჲ ბრძოლაჲ ძლიერი : მიუ
- ქცია ტავრ᷉ს ერთ კერძო რემინდოჲსსა ცემ᷉დ
- ვისამე მბრძოლთაგ᷉ნისა : და მოქცევასა
- მას მისსა მოიკლა რემინდოს : ხ᷉ მო რაჲ იქცა
- და პოვა ო᷉ი თ᷉სი მოკლული . და ყ᷉ნი მის თანა
- ნი მოკლულნი : და ზოგნი მეოტნი : აღიქუა ცხენ
- სა ზ᷉ა . ო᷉ი თ᷉სი . და ივლტოდა იგიცა წარღებად
- გუამისა მის ქლ᷉ქდ : და ეწეოდეს რაჲ მდევარ
- ნი იგი . მოიქცის და ჰბრძავნ . და მოქცევა
- სა მას შ᷉ა . მოკლა ვ᷉რ ერგასის კ᷉ც ოდენ : . ⁘
- ႨႾილეს რაჲ სხუათა შეშინდეს იგინი . და არღა
- რა დევნა უყვეს : წარვიდა იგი და აუწყა
- მენიას სიკ᷉დილი ქმრისა მისისაჲ : ხ᷉ მას ესმა რაჲ
- დაიპო სამოსელი თ᷉სი . და დაისხა ნაცარი თავ
- სა თ᷉სსა : და იგლოვდა იგი ქმრისა თ᷉სისათჳს :
[316v]
- Ⴘემდგომად დღეთა რავდენთამე . ჰქ᷉ა ტავრო
- მენიას: ჵ დედ᷉ფალო ჩემო რასა ესრეთ იგლოვ .
- ნუგეშინის ეც თავსა შ᷉ნსა : და ვ᷉ა იგი ოდეს
- მე მარქუ მე . ვ᷉დ მე ვიყო შ᷉ნდა დედისა წილ
- შ᷉ნისა და ნუგეშინის მეც : აწ უკ᷉თუ გნებ᷉ვს
- და შემიყუარო მე ქმრისა წილ შ᷉ნისა [რ᷉ მე ჭა]
- ბუკ ვარ . და იგი ბერ იყო : ვიძიო სისხლი
- მისი : აწ უკუე მომეც მე სამოსელი იგი მისი
- ოქროქსოილი : და ფარი მისი ოქროქანდა
- კებული . და მახჳლი მისი ოქროშეჭედილი :
- და წარვიდე : გამოიღო მენია და მისცა მას ყლ᷉ივე
- და ჰქ᷉ა . წარვედ და უკ᷉თუ იძიო სისხლი ქმრი
- სა ჩემისაჲ შ᷉ნ იყო ქმარ ჩემდა :⁘
- Ⴘეიმოსა მ᷉ნ სამკაული იგი და გ᷉ნვიდა . და შეკრი
- ბა ვ᷉რ ექუს ათას კ᷉ც ოდენ : და ჰქ᷉ა მ᷉თ მო
- ვედით წარვიდეთ ბრძოლად აკჳლიანესა : მიუ
- გეს და ჰრ᷉ქეს მ᷉თ . ვ᷉რ წარვიდეთ ექუს ა
- თასნი ბრძოლად ოთხმეოცისა ათასისა : ჰქ᷉ა
- მ᷉თ შემომიდეგით მე . რ᷉ იგინი აწ უზრუნველ ქმ
- ნულ არიან . ვინაჲთგ᷉ნ ო᷉ი ჩ᷉ნი მოიკ:ლა : და დავესხნეთ მ᷉თ :
- და მოვსწყჳდნეთ უკ᷉თუ მერჩდეთ მე :‧ ⁘
- Ⴜარვიდეს კც᷉ნი იგი მის თ᷉ნა : და ჰქ᷉ა მათ ტავროს გა
- ნიყვენით სამ ათასნი ერთ კერძო . და სამ ათასნი
- ერთ კერძო : და მე საშუალ მხოლოჲ წარვიდე
- მსტოვრად . და ვცნა თუ რასა იქმან იგინი :
[317r]
- Ⴜარვიდა ტავროჲ . და პოვნა ექუსნი მცველ
- ნი გზისანი : სადა იგი ლაშქ]არსა დაებანაკა : [ზ᷉ა
- მიუჴდა მ᷉თ და სამნი] იგი მოკლნა : და სამნი შეკრ
- ნა და მოიყვანნა სხ᷉ათა მ᷉თ მოყუასთა მომართ :
- [ამას] ზ᷉ა იგინიცა ნუგეშინისცემულ იქმნნეს : და
- ცნეს კც᷉თა მ᷉თგ᷉ნ ვ᷉დ ყ᷉ნი მთრვალნი არიან : და
- არა ჰქონან სხ᷉ნი გზათა მცველნი . გრ᷉ნა ჩ᷉ნ
- ხ᷉ მშ᷉ინ სამთა მ᷉თ კც᷉თა თავები წარჰკუეთეს :
- და წარვიდეს სამ ათასნი მარცხლ . და სამ (ა)თასნი
- მარჯულ : და შ᷉ს მ᷉თსა ტავროს . დაესხნეს მ᷉თ
- ზ᷉ა და ჴმაყო ტავროს ვ᷉ა ლომი რაჲ იზახინ :
- და გ᷉ნჰკრთა ერი იგი :‧ მში᷉ნ დაესხნეს . ექუს ა
- თასნი იგი . და მოსწყჳდეს ორმეოც ათასი მბრ
- ძოლთაგ᷉ნ აკჳლიანესთა : ხ᷉ აკჳლიანე ივლტო
- და სხა᷉თა მ᷉თ თ᷉ნა . და შევიდა მელოდონ ქლ᷉ქდ :‧
- Ⴋოიქცა ტავრო . და მისთ᷉ნანი სიხარულით : და ყ᷉ნი
- შეასხმიდეს ტავროს . და იტყოდეს . ღირს არს ესე
- მთავრად ჩ᷉ნ ზ᷉ა : მივიდეს მენი[ა]ჲსსა . და ჰრქუეს
- დედ᷉ფლო ჩ᷉ნ ყ᷉ნი მონანი ვართ ტავროჲსნი . რ᷉ნ წარ
- გჳძღუა წყობასა ამას . და გ᷉ნმარჯუებ᷉ჲ ესე
- დიდი ქმნა : აწ უკუე შ᷉ნცა ცოლ ეყავ მას : და
- იყოს იგი ვ᷉ა რემინდოს ო᷉ლ ჩ᷉ნდა : Ⴋშ᷉ნ შეკრბა
- ერი იგი . და ყვეს ქორწილი : და მისცეს ტავროს მე
- ნია ცოლად : და ყ᷉ი სიმდიდრ᷉ი მისი : და მში᷉ნღა იც
- ნა ტავრო . საწოლი დედაკ᷉ცისაჲ . და კმა ეყო მას
[317v]
- მენია . და არა ინება სხჳსა დედაკ᷉ცისა მიახლებად :
- Ⴄსრეთ იქმნა ტავროჲს და მენიაჲს შეყოფაჲ : და
- დაივიწყა რემინდოს მენია :⁘ ⁘ :
- Ⴋშ᷉ინ აღიღო ტავროს ერი თ᷉სი . და ყ᷉ლი მონაგები
- და ცოლი თჳსი მენია : და გ᷉ნვიდა სიკილიად : რ᷉ იყო
- ქყ᷉ნჲ იგი კთ᷉ლ : და პოვა ადგილი ესე . და აღა
- შენა ქლ᷉ქი ესე . რ᷉ლსაცა უწოდა ტავრომენია :
- სახელსა ზ᷉ა თ᷉სსა და ცოლისა თჳსისასა : და ყლ᷉ი
- იგი ქყ᷉ნჲ სიკილისაჲ დაიმორჩილა : Ⴞ᷉ მენიას ჰყვა
- მისანი ჴელოვანი . რ᷉ნ უპოვა მას ჴელოვნბ᷉ჲ
- ოქროჲს გამოდნობისაჲ : რ᷉ლსა ეწოდების ქიმი
- აჲ : და ქმნა ოქროჲ ფ᷉დი . და ვეცხლი . და რვა
- ლი . რკინაჲ და კალაჲ . და ბრპენი ურიცხჳ : და ეს
- რეთ გ᷉ნამდიდრეს ქლ᷉ქი მთ᷉ი : და
- ყლ᷉ი ერი თჳსი :‧ Ⴄსმოდა ესე ყ᷉ი აკჳლიანეს . ვ᷉დ
- ტავრო ქლ᷉ქი დიდი და ძლიერი აღაშენა . და სიმ მოიპოვა :‧
- დიდრჱ ფ᷉დი მოიგო . და ჴელოვნბ᷉ჲ ქიმიაჲსაჲ
- ႨႼყლა გლ᷉ი მისი და ერისა კრება ყო . ვ᷉რ ექუსასი .
- ათასი : მბრძოლი . და წიაღვლო სიკილიად : და
- დაფარნა ველნი სიმრავლემ᷉ნ ერისა მისისამან :
- და დაიზახნეს ერთბამად ყლ᷉ითა ჴმითა სასტიკი
- თა : ესმა რ᷉ ერსა ტავროჲსსა გ᷉ნჰკრთა გლ᷉ი
- მთ᷉ი : ზახილისა მისგ᷉ნ : შეკრიბნა ტავრო ყ᷉ნივე .
- და ეტყოდა . ნუგეშინინ . რ᷉ ვერაჲ გუავნოს ჩ᷉ნ
- აკჳლიანე : და მეყსეულად აღჴდა ადგილსა
[318r]
- მაღალსა და დაიზახნა ვ᷉ა ჴ᷉ჲ ერისა მრა᷉ვლის᷉ჲ .
- აქა ვარ მე ტავროს . და არა მეშინის მე შ᷉ნგ᷉ნ . აკჳ
- ლიანე : ხ᷉ ერი იგი ტავროჲსი . მცირედ იყო : ვ᷉რ სა
- მეოცდაათიოდენ ათასი : და იტყოდეს ურთიერ
- თას : ვ᷉რ ვჰბრძოდით ჩ᷉ნ ესოდენსა ერსა . და
- მოვსწყდეთ ვ᷉ა რემინდოჲსზე : მოვედით და მოვ
- კლათ ტავრო : და მივსცეთ მენია და ქლ᷉ქი ესე და სიკილიაჲ :‧
- აკჳლიანეს : და იყოს ერთ სამეფო კალავრიაჲ
- Ⴚნა ტავროს ზრახვაჲ მათი . მიხედა მ᷉თ თლ᷉ითა
- მკსინვარითა . და ჰრქა : რაჲ ეგე გ᷉ნიზრახეთ
- კც᷉ნო უგ᷉ლონო . და ორგ᷉ლნო : მოვედით წინა გ᷉ნ
- ვეწყვნეთ მ᷉თ : და მე პრვ᷉ლ შევიდე ბრძოლად :
- უკ᷉თუ ვიძლიო მერმე ქმენით რაჲ ეგე გ᷉ნიზ
- რახეთ : უვარყვეს მ᷉თ სიტ᷉ყჲ ესე . და ჰრქე᷉ს :
- შ᷉ნ თ᷉ნა მოვსწყდეთ ჩ᷉ნ : Ⴃა გ᷉ნეწყვნეს რაჲ ორ
- ნივე იგი ბანაკნი : მიუვლინა ტავრო აკჳლიანეს :
- შ᷉ნ ხ᷉რ აკჳლიანე სახელოვანი ახოვნებითა : და
- მე ვარ ტავრო ყრმაჲ შეურაცხი : და ერი ესე ჩ᷉ი
- წადიერ არს მონებად შ᷉ნდა : და ყლ᷉ისა სიმდიდრისა
- ჩემისა მოცემად : აწ რად საჴმარ არს შ᷉ნდა ბრძო
- ლად . და მოწყუედად . ერისა გ᷉ნმზადებულისა
- მონებად შ᷉ნდა : გამოედ და მებრძოლე . დიდი ეგე
- აკჳლიანეჱ . მცირესა ამას ტავროს . ველსა ზ᷉ა და ცოლი ჩ᷉ი :‧
- მომკალ მე : და მიერითგ᷉ნ შ᷉ნი არს ყლ᷉ივე და მენიაცა ⁝
- ႤႱმა ესე აკჳლიანეს . და მიუგო მან ესრეთ : ტავ᷉რს
[318v]
- მონაო რემინდოჲსაო . მოხარკისა მის ჩემისაო სათ
- ნო არს ჩემდა სიტ᷉ყჲ შ᷉ნი გ᷉ნვიდეთ ველად : და უ
- კ᷉თუ მძლე მექმნა მე : შ᷉ნდა იყ᷉ვნ ყ᷉ი სამეფოჲ ჩემი .
- Ⴞ᷉ გ᷉ნ რაჲ ვიდეს შემთხუევად ურთიერთას . მოდრ
- კა ტავროს ეტლისაგ᷉ნ . და აღიღო ქვაჲ . რლ᷉ისა
- სიმძიმჱ იყო ოცდაოთხ ლიტრა . გ᷉ნსტყორცა [იგი]
- და სცა მკერდსა აკჳლიანესსა . და შემუსრა [იგი]
- და მირბიოდა უპყრა მას და წარჰკუეთა [თავი]
- ესე რაჲ იხილეს ერთა აკჳლიანესთა ზარი დაეცა :‧
- მშ᷉ინ დაიზახნა ტავროს და ჰქ᷉ა ერსა თ᷉სსა : მოს
- წყჳდენით კც᷉ნი ეგე მოსისხლენი : რ᷉ დღეს ზეგარდა
- მო გ᷉ნგებამ᷉ნ ბედი კეთილი მოგუცა ჩ᷉ნ : შეერი
- ნეს სამეოცდაათი იგი ათასი ტავროჲსი : და მოს
- წყჳდეს . ხუთას ერგასისი . ათასი : რ᷉ნიმე მახ᷉ილი
- თა მოსწყჳდნეს . სხ᷉ნი ზღ᷉ასა შთაცჳვეს . სხ᷉ნი მთასა
- ეტნისასა აღვიდეს და სოფლიოთაგ᷉ნ მოისრნეს :‧
- Ⴃა ეუფლა ტავრო ყლთა . და ქბ᷉ჲ ყლ᷉თა შეასხეს .
- და პორფირი . და გჳრგჳნი აკჳლიანესი შეჰმოსეს
- მას : ხ᷉ მ᷉ნ წიაღვლო . და ქლ᷉ქნი აკჳლიანესნი წარ
- მოტყუენნა . და სიმდიდრე მისი წარიღო . და იქ
- მნა მფ᷉ე ყლ᷉ისა მის ქყ᷉ნისა . მსგავსებისაებრ ნებ
- როთისა :‧ რ᷉ იყო ხილვით საშინელ . ჰასაკითა გრძელ .
- მკლავითა ძლიერ ვ᷉ა ლომი . ფერჴითა მალჱ
- ვ᷉ა ქურციკი . მშჳლდი მისი არს ვ᷉ე მოაქამდე .
- და ვერვინ სადა გარდააცუა . და ჰოროლი
[319r]
- მისი ვ᷉ა დირჱ სახლისა მისისაჲ : და ფარი მისი ოთხ
- მჴარ . და სარტყელსა მისსა ვერვის ეძლო ზე
- აღღებად : და იქმნა იგი მჴნე ბრძოლასა . რ᷉ლ
- ვერ სადა ვინ წინააღუდგებოდა მას . ნათე
- სავი ანუ მეუფებაჲ : ვ᷉ეცა მიიწია : და ქ᷉ლქნი
- ძლიერნი აღაშენნა : ხ᷉ მენია უქმნა მას საყდა
- რი ოქროჲსაჲ . თ᷉ლითა ანთრაკითა და ზამარაღ
- ითა შემკობილი : და ყ᷉ნი გარემო ქყ᷉ნანი ხარკსა
- მისცემდეს : აქამდინ არს სიტ᷉ყჲ ტავროჲსთ᷉ს .
- ႤႱე ყ᷉ი რაჲ ესმა ნეტარსა ბგრ᷉ტს . ჰქ᷉ა ვონიფანტ᷉ს :
- აწ შვილო ჩემო ამის ბრძოლისა რ᷉ი მშ᷉ნ იქმნა
- და სისხლისა მის ძიებად გ᷉ნმზადებულ არს ახა
- ლი აკჳლიანე . რ᷉ი ესეზომთა ჟმ᷉თა შმდ᷉გმად
- აღდგომილ არს თესლისაგ᷉ნ მისისა : ა᷉დ აწ ო᷉ნ
- ჩ᷉ნმ᷉ნ ი᷉ჳ ქ᷉ნ . არცხ᷉ნოს მას : რ᷉ ესე ყ᷉ი ღონჱ არს ეშ
- მაკისაჲ : Ⴋშ᷉ინ შეკრიბა აკჳლიანე ექუსასი ათა
- სი . ვ᷉ა პირ᷉ვლმ᷉ნ აკჳლიანე : და წიაღვლო ბრძო
- ლად ტავრომენისა : და აჰა ესერა აღივს
- ნეს ველნი იგი ერითა : ხ᷉ იპოვა მშ᷉ინ ქლ᷉ქსა მას
- შ᷉ა მჴედარი ვ᷉რ ორმეოცი ათასი : და დაეცა მ᷉თ
- შიში . სიმრავლისა მისთჳს ერისა მის : ⁘
- ႤႱმა რაჲ ესე ნეტარსა ბგრ᷉ტს . გ᷉ნვიდა და იხილა
- სიმრ᷉ვლჱ ერისაჲ მის : ილოცვიდა და იტყოდა
- იტყოდა : ო᷉ო ი᷉ჳ ქ᷉ე ღ᷉ო ჭშმ᷉რტო : იჴსენ ერი შ᷉ი
- მბრძოლთა ამათგ᷉ნ . და გ᷉ნარინე სამწყსოჲ შ᷉ი
[319v]
- რ᷉ი მოიყიდე პტი᷉სნითა სისხლითა შ᷉ნითა : და ხვა
- ლისა დღე გარე მოადგა ერი იგი ქლ᷉ქსა : და
- იწყეს ბრძოლად თითო სახითა ბრძოლითა .
- და შეაიწრეს ერი იგი ქლ᷉ქისაჲ : ვ᷉ეღა ს᷉დ
- სასოებაჲ წარჰკუეთეს : და სიტ᷉ყათა დრტჳნ
- ვისათა წ᷉ისა ბგრ᷉ტისთ᷉ს . და ვონიფანტესთ᷉ს
- მთ᷉ვრისა იტყოდეს . ხ᷉ მთ᷉ვრი ეტყოდა მ᷉თ ნუ
- ს᷉ლმოკლე იქმნებით ძმანო : ესერა მცირედ დღე
- შეკრბენ გარემო სფ᷉ლებისა მჴედარნი ჩ᷉ნნი :
- და წინა გ᷉ნვეწყვნეთ მ᷉თ : მივიდა წ᷉ისა ბაგ᷉რტის
- საცა . და ჰქ᷉ა . მმ᷉ო წ᷉ო ლც᷉ვითა შეგუეწიე ჩ᷉ნ .
- რ᷉ი ერი ესე მოუძლურებულ არს : ⁘ :
- Ⴋიუგო წ᷉ნ ბგ᷉რტ . და ჰქ᷉ა მას : ესე ამისთ᷉ს იქმ
- ნა შვილო . რ᷉ა არა თქ᷉ან თუ ძალითა და
- მკლავითა ჩ᷉ნითა ვიოტენით მტერნი ჩ᷉ნნი : აწ უ
- კუე წარვედ და ესრეთ არქუ ერსა . ესრ᷉თ
- იტყჳს ბგრ᷉ტ : შვილნო ჩემნო . და მონანო ქ᷉ესნო .
- ნუ გეშინიან მტერთაგ᷉ნ : რ᷉ მჴედარნი ხართ
- დიდისა მეუფისანი : და რ᷉ დამაშურალ ხართ :
- წარვედინ კც᷉დ კც᷉დი საყოფელად თჳსად : და
- გ᷉ნისუენენ : და თქ᷉ნ წილ ებრძოლოს მტ᷉რთა
- თქ᷉ნთა . მეუფჱ ქ᷉ე ღ᷉ი ჩ᷉ნი : ნუცავინ უკუე
- ქვასა სტყორცებს : ნუცა მშჳლდსა გარდაა
- ცუამს . ნუცა ლახუარსა აღიღებს : ნუცა
- მახჳლსა გამოიღებს :‧ Ⴜარვიდა და მიუთხრა
[320r]
- მთვ᷉რმ᷉ნ სიტ᷉ყჲ ესე . ერსა მას : და იტყოდეს იგი
- ბრძოლასა შ᷉ა ვართ დიდსა : და ესერა ერსა
- ზღუდეთაგ᷉ნ ვერ გარდავასხამთ : და ვ᷉რ მეტყჳ
- შ᷉ნ თუ წარვედით გ᷉ნისუენეთ : ნუუკუე გნე
- ბავს შ᷉ნცა და მასცა : რ᷉ა მბრძოლთა მიეცეს
- ქლ᷉ქი ესე : ძლით უკუე . დაარწმუნა ერ
- სა მას . და წარავლინნა სახედ თჳსად : და არა
- ვინ დაშთა ზღუდეთა ზ᷉ა : და მოვიდა და ჰქ᷉ა
- ნეტარსა ბგ᷉რტს : ესერა სიტყჳსაებრ შ᷉ნისა მმ᷉ო .
- გ᷉ნვასხენ ყ᷉ნი ზღუდეთაგ᷉ნ . და მბრძოლნი ძრიე
- ლად ებრძვიან შემოსლვად : აწ უკუე
- რაჲცა გეგულების იქმოდე : ⁘ :
- Ⴋშინ ნეტარი იგი შეიმოსა სამღდელოჲთა სამოს
- ლითა . და მიიღო ჴელთა პტ᷉ისნი ჯ᷉ი და მე მომ
- ცა ხატი ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ჳ ქ᷉სი . და დიაკონსა ტატი
- ანეს ხატი წ᷉ისა მციქ᷉ლისა პტ᷉რსი : და თქ᷉ა წარ
- ვიდეთ წინაგ᷉ნწყობად მტერთა : წარვედით
- უკუე და აღვედით გოდოლსა მაღალსა . სა
- და იგი დაებანაკა მბრძოლთა მ᷉თ : და შეზღუ
- და ჯ᷉ითა ქლ᷉ქი იგი ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ : აღმოსავა
- ლით დასავალით . ჩრდილოჲთ და სამხრით : და
- აღიპყრა ჯ᷉ი აღმოსავალით და თქ᷉ა ⁖ აღად
- გინე ძალი შ᷉ნი და მოვედ ცხრ᷉ბდ ჩ᷉ნდა : ო᷉ო ი᷉ჳ
- ქ᷉ე ღ᷉ო ჩ᷉ნო : და ნუ დაივიწყებ ჴმასა მლოც
- ველთასა მეუფეო ყ᷉ლთაო . სიტ᷉ყაო ღ᷉თისაო .
[320v]
- და ძეო მხოლოდშობილო მმ᷉ისაო : ნთ᷉ლო ნათ
- ლისაგ᷉ნ ღ᷉ო ჭშმ᷉რტო ღთ᷉ისაგ᷉ნ ჭშმ᷉რიტისა შობი
- ლო და არა ქმნულო გევედრები რ᷉ნ იჴსნა
- გლახაკი ჴელთაგ᷉ნ ძლიერთა : ნუცა წარი
- ტაცებს ქლ᷉ქსა ამას წინააღმდგომი : ნუცა
- შეუნდობ წარტყუენვად ამას ეშმკ᷉ისა მიერ :‧
- Ⴀ᷉᷉დ აღიღე ჭური და ფარი . და აღ᷉დგ მწედ : აღიღე
- მახჳლი შ᷉ი მდევართა ჩ᷉ნთათ᷉ს და დააყენენ იგინი
- ჩ᷉ნგ᷉ნ : უჩუენე მ᷉თ ო᷉ო დბ᷉ჲ შ᷉ი . და ძალი უძლევე
- ლი ცხოველსმყოფელისა ჯ᷉ისა შ᷉ნისა მ᷉რ : და პა
- ტიოსნისა ხატისა მ᷉რ : რ᷉ნი მოგუცენ ჩ᷉ნ საჭურვე
- ლად : და ყავ მშჳდობ᷉ჲ სამწყსოსა ამას შ᷉ნსა და
- გ᷉ნდევნე მათგ᷉ნ ყლ᷉ი უგლ᷉ისჴმოებაჲ . და დაჰნერ
- გე შ᷉ნი მეცნიერებაჲ : რ᷉ დბ᷉ლ ხ᷉რ უკ᷉თი უკ᷉ე ა᷉ნ :‧
- და აღასრულა რაჲ ლოცვაჲ იგი . აღიპყრა მაღ
- ლად წ᷉ჲ იგი ჯ᷉ი : და ჩ᷉ნ გჳბრძანა ამაღლებაჲ
- ხატთა მ᷉თ პტ᷉სნთაჲ : რ᷉ ვდეგ მე მარჯუენით
- მისა . და დიაკონი ტატიანე მარცხენით მისა : მეყსეუ
- ლად მიეფინა წინააღმდგომთა მ᷉თ ბნელი : და იწ
- ყეს ურთიერთას ბრძოლად . და მოწყუედად :
- და იხილა რ᷉ წ᷉ნ ბგ᷉რტ რ᷉ ურთიერთას მოსწყუედ
- დეს : მოიდრიკნა მუჴლნი და იტყოდა : ⁘ :
- Ⴍ᷉ო ი᷉ჳ ქ᷉ე ღ᷉ო ჩ᷉ნო გ᷉ნახუენ გ᷉ლნი მ᷉თ᷉ნი . რ᷉ა ცნან ვ᷉დ
- ჴელი შ᷉ნი არს ესე : და ესე რაჲ ილოცა ცნეს მტერ
- თა მ᷉თ ვ᷉დ ურთაერთას მოსწყუედდეს : და ივ
[321r]
- ლტოდეს გოდებით ქლ᷉ქისაგ᷉ნ : და ესმა ამბო
- ხებაჲ იგი ქლ᷉ქისათა . და ჰგონებდეს თუ მბრ
- ძოლნი იგი შემოვიდეს ქლ᷉ქდ . აღვიდეს ზღუ
- დეთა და იხილეს ვ᷉რ იგი ხოცდეს ურთიერთას .
- გ᷉ნცჳბრდეს საკჳრველებითა . და ადიდებდეს ქ᷉ა :‧
- Ⴂ᷉ნიყვნეს ურთიერთას ერისა მისგ᷉ნ მბრძოლთაჲ
- სა . ვ᷉რ ოთხასი ოდენ კ᷉ცი . დაყარეს საჭურვე
- ლი თჳსი . მოვიდეს ბჭეთა თ᷉ნა ქლ᷉ქისათა . ჴ
- მობდეს : შეგჳწყალენით ჩ᷉ნ კც᷉ნო მონანო დიდისა
- ღთ᷉ისანი : ბრძანა ნეტარმ᷉ნ ბგ᷉რტ გ᷉ნღებაჲ ბჭეთა
- და შეწყნარებად მ᷉თდა : და შემოვიდეს რაჲ შე
- უვრდეს წ᷉ა ბაგრ᷉ტს . და ეტყოდეს : შეგჳწყალენ
- დიდო ღ᷉ო ტავრომენელთაო : ჰქ᷉ა მ᷉თ წ᷉ნ ბგ᷉რტ
- მე შვილნო არა ვარ ღ᷉ი : ა᷉დ მონაჲ ო᷉ისა ჩ᷉ნის᷉ჲ
- ი᷉ჳ ქ᷉სი : და მისსა სახელსა ვქადაგებ : და იწყო
- სწავლად მ᷉თდა წ᷉თა წერილთაგ᷉ნ : და ყვნა
- ქ᷉ეანე და ნთ᷉ლსცა სახელითა მმ᷉ისჲთა და ძისაჲ
- თა . და სლ᷉ისა წ᷉ისჲთა : და სხ᷉ნი იგი ყ᷉ნივე . რ᷉ნიმე
- ურთიერთას მახჳლითა მოსწყდეს : და მცირედ
- ნი დაშთეს . და გ᷉ნიბნინეს თჳსთავე ქყ᷉ნათა : ⁘
- Ⴐ᷉ იტყოდეს კც᷉ნი იგი ვ᷉დ სამთა მზეთა ვხედევდით
- ზღუდეთა ზ᷉ა რ᷉ლთა ხილვითა დავბრმდით . და
- ვიწყეთ ურთიერთას ცემად და ბრძოლად :
- Ⴋშ᷉ნ წ᷉ნ ბგ᷉რტ უჩუენა წ᷉ჲ იგი ჯ᷉ი . და ხატნი პატი
- ოსნნი . და ჰრ᷉ქა მ᷉თ ესე არიან შვილნო სამნი იგი
[321v]
- მზენი რლ᷉თა ხედევდით თქ᷉ნ : მშ᷉ნ ყ᷉ნი გ᷉ნკჳრვე
- ბულნი ადიდებდეს ღ᷉ა : და ასწავა მ᷉თ ყ᷉ი წესი
- ქ᷉ეანობისაჲ : და წარავლინნა მშჳდობით
- ქყ᷉ნად თ᷉სად :‧ ხ᷉ აკრ᷉თხნა ხუცესნი და წარავ
- ლინნა კალავრიას . და ქადაგებდეს სახლსა ქ᷉ს
- სა : და იქმნა ნეტარი იგი მიერითგ᷉ნ . მოძღუარ
- კალავრიისაცა : ვ᷉ს წ᷉ჲ მციქ᷉ლი პეტრე წარჰვ
- ლიდა რაბენს . და აკ᷉რთხა მ᷉ნ სტეფ᷉ნე ეპს᷉კპსდ
- და წარავლინა რიგს კალავრიისასა :‧ :
- ႤႱე ყლ᷉ი რაჲ იქმნა მადლითა ღ᷉ჲთა : წარმავლინა
- მე ნეტარმ᷉ნ ბგრ᷉ტ სჳრაკუსედ . წ᷉ისა მარკიანეს
- სა : რ᷉ა ვაუწყო ყ᷉ი იგი . რ᷉ი ქმნა მადლმ᷉ნ ქ᷉სმ᷉ნ :
- და მივედი რაჲ . და მიუთხარ ყ᷉ივე დიდსა მარკი
- ანეს : აღიპყრნა ჴელნი და ჰმადლობდა ო᷉ა :
- უფრ᷉სად რ᷉ლ იგი კალავრიასცა წარავლინნა
- ხუცესნი წ᷉ნ ბგრ᷉ტ : და მითხრა მე დიდმ᷉ნ მარკია
- ნე . ნტ᷉რისა ონისიფორესთ᷉სცა ვ᷉დ კთლ᷉დ წარუ
- მართა მას ღ᷉ნ . და ვაკრ᷉თხე ეკლე᷉სჲ მის მ᷉რ აღშე
- ნებული . და ხუცესნი ათორმეტნი : და იგი არს
- მას ყ᷉ლსა ზ᷉ა მოძღუარ : ესე ყ᷉ი მაუწყა და ლ᷉ც
- ვით წარმგზავნა : Ⴞ᷉ მი რაჲ ვედ და უთხარ
- ნეტარსა ბგ᷉რტს . ყ᷉ნი სიტ᷉ყნი წ᷉ისა მარკიანესნი :
- აღიპყრნა ჴელნი . და მადლი შეწირა ო᷉ისა ი᷉ჳ ქ᷉ა :‧
- Ⴞ᷉ ნეტარსა მაქსიმინოსს . რ᷉ი იგი ეპსკ᷉პსი იყო ქყ᷉ნი
- სა მის . ვინაჲ იგი გამოვიდა წ᷉ჲ ბგ᷉რტ : რ᷉ლსა მიუ
[322r]
- თუალნა მც᷉იქლმ᷉ნ პეტრე . ყ᷉ნი სახლეულნი ბგ᷉რტის
- ნ[ი] : და ყლ᷉ი მონაგები . და ეკლ᷉ესჲ რ᷉ი სახლსა მისა
- აღაშენა :‧ ესმნეს ყ᷉ნი იგი საკჳრ᷉ვლბნი რ᷉ნი ქ᷉მნა
- მის მ᷉რ ღ᷉ნ : აღაგნა ორნი ნავნი ზეთითა წ᷉ითა
- და საკუმეველითა სურნელითა : და მონათგ᷉ნ
- ბგრ᷉ტისთა მღდელობასა ღირსქმნულნი კც᷉ნი
- წ᷉ისა მის :‧ საღ᷉თონი წარმოავლინნა სიკილიად მოკითხვად
- Ⴃა მო რაჲ ვიდეს იხილეს იგი და სავსენი ცრემლი
- თა და სიხარულითა მოეხჳნეს ფერჴთა მისთა :
- ხ᷉ მ᷉ნ აღადგინნა იგინი . და მოწლედ მოიკითხნა
- და მრვ᷉ლი დღე გ᷉ნუსუენა მ᷉თ : და კლ᷉დ აღაგნა
- ნავნი მთ᷉ნი ყლ᷉ითა კთ᷉ლითა : და წარვლინნა ნეტა
- რისა მაქსიმინესსა . და მიუწერა მოკითხვაჲ : და
- ყლ᷉ივე რავდენი ქმნა მის თანა ო᷉ნ : და ვ᷉რ გ᷉ნუ
- ღო კარი ქადაგებისაჲ აუწყა მას : წარვიდეს
- მივლინებულნი იგი . და ყლ᷉ივე ესე მიუთხრეს მა
- ქსიმინეს ებ᷉სკპსსა . და სხა᷉თა მ᷉თ მოყუასთა თ᷉ს
- თა . ო᷉ისა მათისა ბგ᷉რტსთ᷉ს . და ყ᷉ნი აღივსნეს სი
- ხარულითა და ჰმადლობდეს ო᷉ა რ᷉ნ ესრეთ წა
- რუმართა მას : ესე არიან საქმენი და სს᷉წლნი
- ნეტარისა ბაგრატისნი : ⁘
- Ⴞ᷉ აწ მოწევნულ არს ჟმ᷉ი საყრ᷉ლნო . მითხრობად .
- აღსრულებასაცა მისსა . ვ᷉რ იქმნა : და ვ᷉რ მი
- იცვალა საწუთროჲსა ამისგ᷉ნ ცხრ᷉ბად სკ᷉ნდ :
- დღესა ერთსა შევედით ეკლ᷉ესდ : და ყო ლოც᷉ვჲ :
[322v]
- [და დავსხედით . მშ᷉ინ იწყო სიტ᷉ყდ ჩემდა მომ᷉რთ
- და მრ᷉ქა მე შვილო ევაგრე უწყი პრვ᷉ლთგ᷉ნ
- ზრდილო]ბაჲ ჩემი ვინაჲთგ᷉ნ მშბ᷉ლნი ჩემნი აღეს
- რულნეს : და ვიყოფებოდე გოდოლსა მას . [და]
- მერმე . მოვიდა წ᷉ჲ მცი᷉ქლი პეტრე . და შეუდეგ
- მას : და წარმომავლინა ქლ᷉ქსა ამას ქა
- დაგებად სიტყ᷉ასა ღთ᷉ისსა : და აჰა ესერ[ა]
- ო᷉ნ ჩემმ᷉ნ ი᷉ჳ ქნ ყ᷉ლსა ზ᷉ა წარმიმართა მე : და [თ᷉სი]
- თა სხ᷉ირებითა . ესეოდენნი ბევრეულნი : სლ᷉ნი⁝იჴსნნა ეშ
- მაკისაგ᷉ნ : და უწყი სახლისა მისგ᷉ნ მამულისა
- ჩემისა შ᷉ნ მხოლოჲ გამოგიყვანე : და აწ მადლი
- თა ქ᷉ესითა იქმენ მმ᷉აკ᷉ც სრულ . და ყლ᷉ი წე
- რილი ისწავე : და კრთ᷉ხვჲ ხუცობისაჲ ჴელ⁞ და კანონი იცი :‧
- თა ჩემთაგ᷉ნ მიიღე . და ყლ᷉ი წესი ეკლესიისაჲ ⁞
- Ⴀწ უკუე მნებავს რ᷉ა შმდ᷉გმდ აღსრულებისა
- ჩემისა მიიღო შ᷉ნ საყდარი ებისკ᷉პსბისჲ : და გამ
- ცნებ წ᷉ე ღ᷉თისა . რ᷉ი ყ᷉ლსავე ხედავს . რლ᷉ისა წ᷉
- ყლ᷉ი წარდგომად ვართ : რ᷉ა ყლ᷉ივე წესი რ᷉ი მი
- გიღებიეს ჩემგ᷉ნ დაიმარხო . შიშითა ო᷉ჲთა იყო
- ფოდე მდ᷉ის : შუებასა და გ᷉ნსუენებასა ნუსა
- და ეძიებ : ეკლესიისა ზრუნვაჲ ფდ᷉ი გაქუნ
- დინ : ნუვის მიაგებ ბოროტსა ბორ᷉ტისა წილ :
- ა᷉დ ტკბილ იყ᷉ვ ყლ᷉თა მიმართ და სხ᷉რ : და წყალო
- ბაჲ ო᷉ჲ იყოს შ᷉ნ თანა : Ⴞ᷉ შ᷉დ აღსრულებისა ჩე
- მისა წარიყვანე ვონიფანტე მთავარი . და სხ᷉ნი
[323r]
- [ღთ᷉ისმოშიშნი კც᷉ნი : და წარვედ . ჰრომედ წ᷉ისა
- მციქ᷉ლისა პტრ᷉ეს წ᷉ე . და მ᷉ნ მოგცეს კრთ᷉ხვაჲ
- ებისკ᷉პსბისჲ . ვ᷉ა მე მომცა : რ᷉ ვ᷉ა მესმა წარუ
- ვლია ა]სიაჲ ქადაგებითა სიტყჳსა [ღ᷉თა . და]
- მისრულ არს ჰრომედ : და მო რაჲ იქცე მ᷉რ ნათ᷉ლ
- [ეც] ვონიფანტეს . და ყლ᷉სა ზ᷉ა საჴმარ შ᷉ნდა [იქ
- მნას იგი] : და მო თუ იწიოს სადა შ᷉ნ ზ᷉ა გ᷉ნსაც შ᷉ნ :‧
- დელი . ნუ გეშინ : ა᷉დ ევედრე ღ᷉ა . და მყის შეგეწიოს
- ႤႱერა შვილო ჩემო წ᷉ე ღთ᷉ისა ყლ᷉ივე უმჯობესი
- მიმითხრობიეს შ᷉ნდა : შ᷉ნ უკუე კთ᷉ლდ დაიმარხენ
- სიტ᷉ყნი ჩემნი . რ᷉ა გჳრგჳნოსან იქმნე დღესა მას სა
- შინელსა ქ᷉ეს მ᷉რ ო᷉ისა ჩ᷉ნისა : ერსა ასწავებდი
- შეკრებად ეკლესიად . და წ᷉თა საიდუმლოთა ში
- შით და ძრწოლითმცა ეზიარებიან : და ჴსენება
- სა წ᷉თასა აღასრულებდით : ესე ყ᷉ი დაიცევ რ᷉ა
- იქმნე მნეჱ კთ᷉ლი ქ᷉სს სამწყსოჲსაჲ : და მადლი
- მისი და მშჳდობაჲ იყავნ შ᷉ნ თ᷉ნა ა᷉ნ : ⁘ :‧
- ႤႱე ყ᷉ი მესმა რ᷉ა აღვივსე ცრემლითა . და მოვეხჳე
- [ფ]ერჴთა მისთა . და გლ᷉ი ჩემი მელმოდა ძლიერად :
- ხ᷉ მ᷉ნ მრქუა მე : აღდეგ აწ წარვედ საქმესა საღ
- მრთოსა : და კლ᷉დ ოდეს ო᷉ა ენებოს გრ᷉ქა შ᷉ნ რ᷉ა
- ჯერიყოს : რ᷉ი მის რლ᷉ისამე სანახებისა ხუცესი
- აღსრულებულ არს : და აწ არს ჟ᷉მი მრავალი
- ვინაჲთგ᷉ნ არა აღსრულებულ არს მუნ უსის
- ხლოჲ იგი მსხუერპლი : წარიყვანე უკუე შ᷉ნ თ᷉ნა
[323v]
- დიაკონი ტატიანე :: და აღასრულე წ᷉ჲ ჟმ᷉ისწირ
- ვაჲ : ხ᷉ ჩ᷉ნ მივიღეთ ლც᷉ვაჲ მისი . და წარვე
- დით გზასა მას ვ᷉ა გჳბრძანა : და მთ᷉ვე დღე
- თა შ᷉ა წარვიდა ვონიფანტეცა მთავარი გარე
- შეთა ქ᷉ყნათა საქმისა რაჲსათჳსმე : ⁘ :
- Ⴞ᷉ ვაჲმე საყრ᷉ელნო . ვ᷉რმე უცრემლოდ მიგითხრა
- მოწევნული გ᷉ნსაცდელი : იყო კც᷉ი ვინმე უკეთუ
- რი პეტორსა მთვ᷉რისსა . სახელით არტაგარ . ქა
- ნანელი ნათესავით . ძმაჲ ავრილიანე ქლ᷉ქ
- პეტისაჲ : და მმ᷉ის ძმაჲ ურჩულოჲსა ელიდოჲსი :
- ამან ბორ᷉ტმ᷉ნ არტაგარ . მეორემ᷉ნ იუდა . მოკ
- ლა წ᷉ჲ მმ᷉ჲ ჩ᷉ნი ბგ᷉რტ : რ᷉ წარვედით რაჲ ჩ᷉ნ . გა
- რეშე სოფლებსა მას . და ვონიფანტე მთავარიცა .
- არა იყო ქლ᷉ქსა შ᷉ა : და იყო ურჩულოჲ იგი
- არტაგარ მნჱ პრეტორისაჲ . გ᷉ნიზრახა სხუათა
- თანა მსგ᷉ვსთა მისთა . და ჰქ᷉ა მათ : მოვედით
- მოვკლათ ბგ᷉რტ . რლ᷉ისა მ᷉რ ღ᷉თნი ჩ᷉ნნი შეურაცხ
- იქმნნეს : და წესნი იგი მამულნი გ᷉ნქარდეს : რ᷉
- გრძნებითა თჳსითა მთავარი ჩ᷉ნი ქ᷉ეანე ყო : და
- ყ᷉ი ესე ქლქ᷉ი წარწყმიდა : და აწ გჳპოვნიეს
- ჟმ᷉ი : რ᷉ არცა მთავარი არს შ᷉ა . არცა ევაგრე
- ხუცესი : მოვკლათ იგი და დავაგდოთ ადგილ
- სა ფარულსა . რ᷉ა ყლ᷉დვე ვერვინ ცნას : ესე გა
- ნიზრახა ურჩულომ᷉ნ შვილმ᷉ნ ეშმაკისამ᷉ნ მსგ᷉ვს
- თა მისთა თ᷉ნა : Ⴞ᷉ ნეტარი ბგ᷉რტ აღასრულებდა
[324r]
- რაჲ ეკლესიასა შ᷉ა : გალობასა ცხრაჲ ჟმისასა :
- მოვიდა მისა ჴ᷉ჲ რ᷉ი ეტყოდა . ბგ᷉რტ ბგ᷉რტ : და თქ᷉ა
- მ᷉ნ აქა ვარ ო᷉ო : და კლ᷉დ ეტყოდა მას ჴ᷉ჲ იგი
- მოვედ მონაო ბრძენო და სარწმუნოო : მიიღე
- გ᷉ნსუენებაჲ საუკუნეთა მათ კთ᷉ლთაჲ რ᷉ნი
- განმზადებულ არიან შენდა : ⁘ :
- ႤႱე ჴ᷉ჲ ესმა ყრმასაცა მუნ მყოფსა . რ᷉ი ჰმსა
- ხურებდა მას . რ᷉ნცა ესე ჩ᷉ნ გუაუწყა : ხ᷉ კრე
- ბულმ᷉ნ მ᷉ნ ეშმაკისამ᷉ნ . წარავლინეს ერთი მ᷉თ
- გ᷉ნი მოყვანებად წდ᷉ისა მის პრეტორად : რ᷉ი იგი
- მივიდა და ჰქ᷉ა მას : არტაგარ მნეჱ პრეტო
- რისაჲ მოგიმცნებს : გევედრები თავსიდევ
- აქამდი მოშრომაჲ . რ᷉ სნებითა ფიცხლითა შეპ
- ყრობილ ვარ და მნებავს ხილვაჲ შ᷉ი : ესე რაჲ
- ესმა მას . შევიდა ეკლ᷉ესდ . და მყოვარ ჟამ ილო
- ცა : და ეზიარა ჴორცსა და სისხლსა ქ᷉სსა : და
- კუართი თ᷉სი აღიძარცუა : ხ᷉ ზეწარი ოდენ შე
- იმოსა . და წარვიდა პრეტორად . რ᷉ლ არს ტა
- ძარი იგი მთავრისაჲ : და პოვა არაწ᷉ჲ იგი
- კრებული . სუმასა შ᷉ა და სიმღერასა : დაჯდა იგი
- კიდე და ჰრქუა მათ : ⁘
- Ⴌუ ესრეთ შვილნო ნუ იმღერით და ჰროკავთ
- რ᷉ ესე საქმჱ საეშმაკოჲ არს : ხ᷉ იგინი უმეტესად
- იმღერდეს . და კერპი მცირჱ სკამანდრო მათისა
- მის ღ᷉ჲ მოიღეს საშუალ და იმღერდეს და თა
[324v]
- ყუანის სცემდეს მას : Ⴠქ᷉ა მ᷉თ წ᷉ნ: რასა იქ
- მთ უბადრუ]კნო [რად თყ᷉ნის სცემთ ეშმაკსა
- მაგას : ხ᷉ იგინი შეურაცხჰყოფდეს [მას : მშ᷉ნ]
- ნეტარმ᷉ნ მ᷉ნ დასწერა ჯ᷉ი : და დაეცა კერ[პი]
- იგი . და შეიმუსრა წურილად : ესე რაჲ იხილეს
- ბილწთა მ᷉თ . დააკუეთეს წ᷉ჲ იგი ქ᷉ყნასა . და
- იწყეს ცემად მისა . და თრევად . რ᷉ნიმე არგნები
- თა სცემდეს . და რ᷉ნიმე მახჳლითა . და რ᷉ნიმე ქვი
- თა : და ესრეთ მრვ᷉ლითა გუემითა მოკლეს კც᷉ი
- იგი ღ᷉ჲ წ᷉ჲ ბგ᷉რტ სანატრელი : ხ᷉ მ᷉ნ ჴმაყო და თქ᷉ა :‧
- Ⴍ᷉ო ი᷉ჳ ქ᷉ე ჴელთა შ᷉ნთა შევჰვედრებ სლ᷉სა ჩემსა .
- და ესრეთ აღესრულა : და მ᷉თ თქუეს ვიხილ᷉თ
- თუ მოვიდეს ქ᷉ჱ და შეგეწიოს : ამისა შ᷉დ წარ
- ითრიეს წ᷉ჲ გუამი მისი . და შთააგდეს ნაპრალსა
- ერთსა კლდისასა შორს პრეტორისაგ᷉ნ : იხილა
- ესე ყრმამ᷉ნ ვინმე მორწმუნემ᷉ნ . და ჴმაყო :
- ჵ რაჲ ესე უყვეს ურჩულოთა წ᷉ა ბგრტს : ის
- მინეთ ყლ᷉თა ისმინეთ . წ᷉ა ბაგრატ მოკლეს : ⁘
- Ⴞ᷉ მას ჟ᷉მსა არავინ იპოვა მას კერძსა : ესმა
- უკეთურთა მ᷉თ ჴ᷉ჲ მისი . და დევნა უყვეს რ᷉ა
- მოკლან იგი : და სივლტოლასა მისსა იპოვა კლ
- დეჱ ერთი . და შთაიგდო ყრმამან მ᷉ნ თავი თჳ
- სი . კლდესა მას : ხ᷉ ო᷉ნ ი᷉ჳ ქ᷉ნ . მოავლინა ანგ᷉ლზი
- თ᷉სი და ზე იტჳრთა იგი რ᷉ა არაჲ ევნოს : რ᷉ა მახ
- ლობელ არსო᷉ი: მ᷉თდა რ᷉ნი ხადიან მას ჭშმ᷉რიტებით
[325r]
- წარვიდა ყრმაჲ იგი ზღუდით კერძო და დაიმალა :‧
- იყო ჟამი მეხუთეჱ დღისაჲ ოდეს ნეტარი ბგ᷉რტ
- მოკლეს და მეათესა ოდენ ჟმ᷉სა მოვიწიენით .
- ჩ᷉ნ ვინაჲ იგი წარვევლინენით ჩ᷉ნ . და ვჰკითხეთ
- ყრმასა მას რ᷉ი ჰმსახურებდა . სადა არს] ო᷉ი
- ჩ᷉ნი : მომი]გო და [მრ᷉ქა] ჩ᷉ნ : არტაგარ მნემ᷉ნ მან
- პრეტორისამ᷉ნ . მოავლინა რ᷉ა] აღვიდეს მისა რ᷉
- სნეულად] არს : და არღა მოსრულ არს : ხ᷉ მე
- ვჰ]გონებდი თუ მო რაჲ ვიდოდა მ᷉რ . მიუქცია
- ადგილსა სადამე ფარულსა ლც᷉ვად : რ᷉ მრა
- ვალგზის ქმნის ესე : და ვ᷉ა შემწუხრდა . მო
- ვიდა ვონიფანტე მთვ᷉რიცა : გზისა მისგ᷉ნ . ვინ᷉ჲ
- იგი წარსრულ იყო : და მოავლინა ერთი მჴე
- დართაგ᷉ნი წოდებად წ᷉დისა მის : რ᷉ა აღვიდეს
- და აკრ᷉თხოს იგი . და ერი მისი : ხ᷉ მე ვარ᷉ქუ მჴე
- დარსა მას : არა უწყი ძმაო . მეცა აწ ოდენ
- მოვედ გზით . და ვერ ვპოე იგი : ა᷉დ იტყჳან
- თუ პრეტორად აღვიდა : გრ᷉ნა მცირედ ს᷉ლ
- გრძელ იქმნას მთავარი : და მო რაჲ ვიდეს
- ვარქუა მას აღმოსლვად მისა : ⁘ :
- Ⴜარვიდა კც᷉ი იგი და უთხრა ესე მთავარსა . დაჯდა
- იგი მოლოდებად ნეტარისა მის : ხ᷉ მე მიმოვიდო
- დე ადგილთა მ᷉თ სადა იგი ჩუეულ იყო ლოც
- ვად : და ვერ ვპოე : Ⴘევიდა დიაკონი ტატი
- ანე და პოვა კუართი მისი : და მრქ᷉ა მე მო
[325v]
- ვედ და იხილე კუართი მისი ოდეს სადა წარ
- ვიდის იგი ლოცვად თჳნიერ კუართისა : ესე რ᷉ჲ
- ვიხილე მიწყო გულმ᷉ნ ჩქუეფებად : ⁘ :
- და კლ᷉d გ᷉ნვედ მიმოვიდოდე და ვეძიებდი : ხ᷉
- სლვასა მას ჩემსა ვიხილე ადგილსა მას სადა
- იდვა წ᷉ჲ გუამი მისი : ნათელი ვ᷉ა ელვაჲ ბრ
- წყინვალჱ : და ვთქუ რაჲმე არს ნათელი იგი
- არა უდებ ვიქმენ . ა᷉d შევიჭურე თავი ჩ᷉მი
- ჯ᷉ითა : წარვედ და შთავხედენ რაჲ ნაპრა
- ლსა კლდისასა : ვიხილე მუნ მდებარეჱ . გუა
- მი ო᷉ისა ჩემისა ბგ᷉რტისი : შებღალული სისხლითა .
- და ჴელნი გ᷉ნემარტნეს : ესე რაჲ ვიხილე ვიკრ
- ჩხიალე გოდებითა მწარითა . და ნაცარი დავისხ
- თავსა ჩემსა : ესმა ესე ვიეთმე და აუწყეს
- დიაკ᷉ნსა ტატიანეს .და ეპიფანეს : და მორბიო
- დეს იგინი სხ᷉თა მრვ᷉ლთა თ᷉ნა : და აღმოვი
- ქჳთ მ᷉რ წ᷉ჲ გუამი მისი : მშ᷉ნ მოვეხჳე მას და
- ტირილითა მწარითა ვეტყოდე :⁘
- ვაჲმე ო᷉ო ჩემო ბგ᷉რტ რაჲ ესე შეგემთხჳა შ᷉ნ . ვინ
- მე ყო საქმჱ ესე ურჩულოჲ . ვინ მოკლა ო᷉ი
- ჩემი : ვაჲმე ო᷉ო ჩემო . ოდესღა მესმას ტკბილი
- იგი ჴ᷉ჲ შ᷉ნი : ოდესღა მრ᷉ქა შ᷉ნ შვილო ევაგრე :
- ვაჲმე მმ᷉ო ღ᷉თშემოსილო : ესე უწყოდე . და ამის
- თ᷉ს წარმგზავნე მე : რ᷉ა არა ვიპოო აქა : უმ
- ჯობეჱს იყო ჩემდა შ᷉ნ თანა სიკ᷉დლი . ვ᷉ეღა ამის
[326r]
- გ᷉ნსაცდელისა ხილვაჲ ესევ᷉რსა მრვ᷉ლსა ვგოდე
- ბდი მე : და სხ᷉ნი იგი ძმანი : ესმა ესე მთ᷉ვრსა და
- მყის ლამპრებითა მოიწია მუნ : იხილა საქმჱ
- იგი და იწყო უმეტესადღა ტირილად : და დაიპო
- სამოსელი იგი სამთავროჲ და მიწაჲ გარდაისხა :‧
- Ⴞ᷉ ყ᷉ივე ქლ᷉ქი შეიძრა ესმა რაჲ ესე . და ყ᷉ნივე გო
- დებდეს : მშ᷉ნ შევმურეთ ძლით მრავლისა მისგ᷉ნ
- გოდებისა გუამი მისი . ვ᷉ა იყო შებღალული
- სისხლითა . და დაუსუენეთ ერთსა სადიაკონო
- სა : Ⴞ᷉ დედადიაკონი პავლინა მოვიდა . და უმ
- წარეს ყლ᷉თასა გოდებდა : და სხ᷉ნი იგი წ᷉ნი ქწ᷉ლნი
- მის თ᷉ნა : მშ᷉ნ მთ᷉ვრმ᷉ნ ბრძანა ქმნად ლუსკუმ᷉ჲ
- ოქროჲსაჲ . და მას შ᷉ა შთავდევით . წ᷉ჲ გუამი ნე
- ტარისაჲ მისი : Ⴞ᷉ ყრმაჲ იგი რ᷉ნ იხილა მოკლვაჲ
- წდ᷉ისა ბაგრატისი . ღამით მოვიდა მთავრისა : შე
- ურდა მას და ეტყოდა : ო᷉ო ჩემო წ᷉ჲ ბგ᷉რტ . არ
- ტაგარ ქანანელმ᷉ნ მოყა᷉სთა მისთა თ᷉ნა მოკლეს :
- და მიუთხრა ყ᷉ივე რაჲ იგი იხილა : ესე რაჲ ეს
- მა მთა᷉ვრსა ბრძანა შეპყრობაჲ მონათა მათ :‧
- Ⴃა დავჰკრძალეთ წ᷉ჲ გუამი მისი. მიიქცა პრე
- ტორად და ბრძანა გ᷉ნშიშულებაჲ მთ᷉ი : და წარ
- მოუდგინა ოთხ ოთხი მტარვალი : გუემად
- და ვ᷉ა ძლიერად ჰგუემდეს მ᷉თ შეიწამეს მ᷉თ
- ყ᷉ივე : და უმეტესად ჰგუემდა : მშ᷉ნ მე ვარ
- ქუ მას : უკთუ ჰნებავს მაგათ სინანული
[326v]
- [ნათელვსცეთ მ᷉თ რ᷉ა არა წარწყმდენ :⁘
- Ⴞ᷉ მთვ᷉რი აღივსო გლ᷉ისწყრომითა და მრქუა მე : ჵ
- ევაგრე ვ᷉რ დაიტია პირმ᷉ნ შ᷉ნმ᷉ნ სიტ᷉ყჲ ეგე :
- უკ᷉თუ გარდაიქცეს ვეშაპი] კრ[ავად და ეგე
- ნიცა ი]ქმნენ ქ᷉ეანე : და უფროჲსღა [არტაგარ]
- უკეთური : ცხოველ არს ო᷉ი თ᷉სითა ჴე[ლითა მოვს]
- წყჳდნე ეგენი : და ბრძანა უფიცხესად [გუემაჲ]
- მთ᷉ი . ვ᷉ეღა ძუალნი მთ᷉ნი გამოჩნდეს : მშ᷉ნ [ვონი]
- ფანტე იწუადა მახჳლი და თჳსითა ჴელითა წარ
- ჰკუეთა მ᷉თ თავები : რ᷉ნიცა ეზიარნეს მოკლვასა
- წდ᷉ისა ბგ᷉რტისსა . და შური იძია ვ᷉ა ფინეზ . და შე
- ერაცხა მას სიმართლედ : ხ᷉ საძაგელნი იგი გუამ
- ნი მთ᷉ნი ⁝ ვ᷉ა ძაღლთა და ვეშაპთანი : და ბრძანა
- პარეხსა ერთსა შთაყრაჲ მათი :⁘ ⁘ :
- Ⴞ᷉ შმდგ᷉მდ შჳდისა დღისა ვიყავ რ᷉ ეკლესიასა შ᷉ა
- მოვიდა ჩემ ზ᷉ა გ᷉ნკჳრვებაჲ . და მიმერულა . და
- ვიხილენ ათორმეტნი კც᷉ნი სპეტაკითა მოსილნი
- და ბგ᷉რტ შ᷉ს მ᷉თსა : და გარემო მთ᷉სა სხ᷉ნი მრვ᷉ლ
- ნი ელვარენი : და მრ᷉ქა მე წ᷉ნ ბგ᷉რტ მომეახლე
- მე შვილო . და მი რ᷉ი ვეახლე მრქ᷉ა მე . რად არა
- დაჰმარხე შვილო გუამი ჩემი წესისაებრ ქყ᷉ა
- ნასა : ა᷉დ ოქროსა შ᷉ა შთამდევ მე : ოდეს გეხილ
- ვე ოქროჲთა გინა ვეცხლითა შემოსილი : ნუ
- ესრეთ შვილო . ა᷉დ აღმოიღე გუამი ჩემი მ᷉რ . და
- მიეც მიწაჲ მიწასავე : ესე რ᷉ი ვიხილე შიში და
[327r]
- [მეცა მე და ვაუწყე ყ᷉ლივე მთავარსა : და
- ვთხარეთ ს]აფლავი . და ვქმენით სამარხოჲ :
- ერთ კერძო ეკლესიისა . და მის ზ᷉ა მცირეჱ ეგუ
- ႲႤႰႨ : ႣႠ ႠႶႥႠႶႤႧ ႪႳჃႱႩႳჃႫႠႱႠ
- ႫႠႱ ႠႶႫႭႶႤႡႠႣ ႢႳჃႠႫႨႱႠ ႫႨႱ : ႣႠ
- ႥႨႾႨႪႤႧ ႾႨႪ᷉ႥჂ ႱႠႸႨႬႤႪႨ : ႡႰႼႷႨႬႥႨ
- და პირი მისი ვ᷉ა მზჱ ყლ᷉ითურთ მრთელ : და
- არა იპოებოდა მის თ᷉ნა ბრძჳლი წყლულის᷉ჲ .
- არცა წუეთი სისხლისაჲ ვ᷉ა იტ᷉ყს წწტ᷉ყლი :
- იცვნის ო᷉ნ ყ᷉ნი ძუალნი მთ᷉ნი . და ერთიცა მ᷉თ
- გ᷉ნი არა შეიმუსროს : იხილა იგი ვონიფანტე
- და ტიროდა მწარედ : და უკჳრდა ვ᷉რ ესოდენ ერთი :
- თა მ᷉თ წყლულებათაგ᷉ნ არცა იპოებოდა :
- ა᷉დ იყო იგი მრთელ მადლითა ო᷉ითა : ⁘ :
- Ⴋშ᷉ნ აღმოვიყვანეთ იგი ლუსკუმისაგ᷉ნ . და
- დაუსუენეთ ცხედარსა ზ᷉ა : და აღივსო ად
- გილი იგი სურნელებითა მიუთხრობელი
- თა . ვ᷉ეღა შორს მყოფნი ვ᷉რ უტევნით ერთით
- ოდენ იყნოს:დ:ეს მას : და შემოკრბა ყ᷉ი ერი ქლ᷉ქი
- საჲ მის . ურიცხჳ სიმრ᷉ვლჱ . მმ᷉თჲ და დედათაჲ .
- და ყრმათაჲ : და ყ᷉ნი ამბორსუყოფდეს მას :ერი იგი :‧
- და ადიდებდეს ქ᷉ა ღ᷉ა ჩ᷉ნსა : და დღეყ᷉ლ ემთხუეოდა
- Ⴞ᷉ ღამესა მას ყ᷉ლსა ეგრეთვე ვგლო᷉ბდით წ᷉ა მას
- გუამსა ზ᷉ა . და გ᷉ნთიად დაუსუენეთ იგი
- სამარხოსა მას : და დავჰკრძალეთ იგი კთ᷉ლდ
[327v]
- ხ᷉ ზ᷉ა ლოდსა მ[ას სამარხოჲსასა დავწერე]
- მე სიტ᷉ყნი ესევ᷉რნი : ⁘
- ႤႱე სამარხოჲ არს ბგრ᷉ტ მციქ᷉უთა სწორი
- საჲ . რ᷉ნ გ᷉ნანათლა ქყ᷉ნჲ ესე . და ოთხმოცი
- სა წლისაჲ წამებით აღესრულა : თუე
- სა ივლისსა ცხრასა : და ლუსკუმაჲ იგი
- ოქროჲსაჲ . ვქმენით სამკაულ ეკლესი
- ისა : Ⴞ᷉ შემდგომად ორმეოცისა დღისა . აღს
- რულებისა მისისა . ვარქუ ვონიფანტეს რაჲ
- იგი მამცნო ო᷉ნ ჩემმ᷉ნ ცოცხალღა იყო მიგი
- თხრა შ᷉ნ : მომიგო და მრ᷉ქა მე ყ᷉ივე ბრძანე
- ბაჲ მისი მაუწყე მე . ვ᷉ა შვილსა ერთგ᷉ლსა .
- და აღვასრულო : ხ᷉ მე ვარქუ მას . ესრეთ
- მრქუა მე ვ᷉დ . შმდგ᷉მდ აღსრულებისა ჩე
- მისა წარიყვანე ვონიფანტე მთავარი . და სხ᷉ნი
- კც᷉ნი ღთ᷉ისმოშიშნი : და წარვედით ჰრომს :
- მოციქულისა პეტერსსა : და მან დაგიდგი
- ნოს თქუენ ეპისკოპოსი : ⁘ :
- Ⴋომიგო კლ᷉ად მთავარმან და მრქუა მე .
- ყ᷉ლივე რავდენი უბრძანებიეს ვქმნეთ
- სიხარულით : და მეყსეულად აღაგნა ნავნი
- და გამოვარჩიენით კც᷉ნი საღთ᷉ონი : და წარ
- ვემართენით . და შეწევნითა ო᷉ჲთა კთ᷉ლდ მი
- ვიწიენით : ჰრომედ : Ⴞ᷉ წ᷉ნ მცი᷉ქლმ᷉ნ პტ᷉რე
- პრვ᷉ლვე იცოდა ყლ᷉ივე . და აუწყა მისთა
[328r]
- [ნათა მათ აღსრულ]ებაჲ ბაგრატისი : და ჩ᷉ნი
- [მ]უნ მისლვაჲ : და გამოვიდა გარე სხუათა
- თანა ძმათა მოგებებად ჩ᷉ნდა : ხ᷉ მე ვიხი
- ლე რაჲ იგი შეუვრდი ფერჴთა მისთა : და აღ
- მადგინა მე . მომიკითხა და მრ᷉ქა : კთ᷉ლდ მო
- ხუედ შვილო შვილისა მის ჩემისაო : მიუგე
- და ვარქუ მას კთ᷉ლდ გპოე მწფ᷉ო ქ᷉ესო .
- მოძღუარო წარმართთაო მნათობო სფ᷉ლი
- საო : ხ᷉ ვიწყეთ რაჲ სიტ᷉ყად ყლ᷉ივე რავდენი
- მეგულებოდა მე უწყებად მისდა . მან პირ
- ველად მითხრა მე : და მოიკითხნა კც᷉ნიცა
- იგი რ᷉ნი იყვნეს ჩემ თანა : და კთ᷉ლდ გ᷉ნგჳსუენა :‧
- Ⴀმისა შმდ᷉გმდ მომცა მე კრთ᷉ხვჲ ებსკპს᷉ბისჲ :
- ქლ᷉ქისა მის ჩ᷉ნისაჲ . და მრქუა მე . წარვედ
- შვილო და რაჲ იგი გიხილავს მოძღურისა
- შ᷉ნისა ბგ᷉რტის თ᷉ნა : მას იქმოდე . ნუცა შეჰ
- მატებ . ნუცა დააკლებ ⁖ და შმდ᷉გმდ ორმეოცი
- სა დღისა მოვიღეთ ლოცვაჲ მისი : და მოვი
- ქეცით მშჳდობით . ქლ᷉ქდ ჩ᷉ნდა : მშ᷉ნ ვარქუ
- მთავარსა ვონიფანტეს : აწ ჟამი არს შვი
- ლო ნათლისღებისა შ᷉ნისაჲ : ხ᷉ იგი აღივსო
- სიხარულითა : მოვიდა სარწმუნოებითა
- მტკიცითა . და ნათელიღო სახელითა მმ᷉ისაჲთა
- თა . და ძისაჲთა . და სლ᷉ისა წ᷉ისაჲთა : და მ᷉რ
- ითგ᷉ნ არა გ᷉ნეშორა ეკლესიასა : ა᷉დ მოუწო
[328v]
- და კც᷉სა მო[რწმუნესა ღ᷉თისმოშიშსა და ა]
- ხოვანსა ბრძოლათა შ᷉ა : [ყ]ო იგი [მთ᷉ვრ ქა]
- ლაქსა მას ზ᷉ა : და მ᷉ნ აღიკუეცა თმაჲ თა
- ვისა თჳსისაჲ : და იყოფოდა მდ᷉ის ჩ᷉ნ თანა :
- ლოცვით და გალობით ⁘ ⁘ :
- Ⴞ᷉ გ᷉ნვიზრახეთ აღშენებად ტაძარი სახელსა ზ᷉ა
- წ᷉ისა ბგრ᷉ტისსა . დიდებად ო᷉ისა ჩ᷉ნისა ი᷉ვ ქ᷉სსა :
- მშ᷉ნ ღირსმან მან ვონიფანტე : მოიღო ოქროჲ
- ხუთი კენტინარი : რ᷉ლ არს ლიტრაჲ ხუთასი :
- მომცა მე და მრქუა . მიიღე ესე მმ᷉ო და აღა
- შენე ტაძარი ესე კთ᷉ლდ . ხ᷉ მე მოუწოდე ჴელ
- ოვანთა ქვისხუროთა : და მივეც საფასჱ
- ჯერისაებრ : და ვა:რ:ქუ მ᷉თ შვილნო . მმ᷉ჲ თქ᷉ნი
- ბაგ᷉რტ გიწესს . რ᷉ა უშენოთ მას ტაძარი : ხ᷉
- მ᷉თ სიხარულით შეიწყნარეს სიტ᷉ყჲ იგი . და ვ
- თხარეთ საფუძველი გარემოჲს სამარხ
- ოსა მისსა . რ᷉ა იყოს იგი შორის ეკლესიისა : ⁘
- Ⴅყავთ ლოცვაჲ და იწყეს შენებად . და მცი
- რედსა ჟმ᷉სა სრულ იქმნა ტაძარი იგი მადლი
- თა ქ᷉ესითა : და შმდგ᷉მდ წელიწდისა ერთისა
- შე[ვ]ამკვე ტაძარი იგი გამოხატვითა ყ᷉ლსავე
- საქმესა ძუელისა მის შჯულისასა ერთ კერ
- ძო . და ახლისა შჯულსასა ერთ კერძო :
- და ხატიცა ო᷉ისა ჩემისა ბაგ᷉რტისი გამოვსა
- ხე ვ᷉ა იყო შეუცვალებელად : და მივხედნი რაჲ
[329r]
- ხატსა მისსა ეგრეთ ვჰგონებდ თუ ჴორ
- ცითა ვხედავ მას : ესე ყ᷉ლი რაჲ აღესრულა
- მეოხებითა წდ᷉ისა ბაგრატისათა ვაკ᷉ხე
- ტაძარი იგი წ᷉ მე ევაგრე : და გ᷉ნვაწენ მას
- შ᷉ა მგალობელნი . და მნათენი . ტატიანე ვაკ᷉რ
- თხე ხუცად : და ეპიფანე დიაკონად : რ᷉ნი იგი
- გ᷉ნვაწესენ მსახურებად სამარხოსა წდ᷉ისა
- ბაგრატისსა : და გ᷉ნვაგე რ᷉ა სამარხოსა მას
- ერისკც᷉ი . ანუ დედაკც᷉ი არა შევიდეს . ა᷉დ
- მღდელნი და მოწესენი უჴამლოჲთა ფერჴი
- თა : და ყლ᷉თა წარჩინებულთა ქლ᷉ქისათა
- მოიღეს შესაწირავი ტაძარსა მას ოქროჲ
- და ვეცხლი და სტავრაჲ : სოფლები . და აგა
- რაკები : და ყლ᷉ივე სამკაული ეკლესიისაჲ
- სრულ იქმნა . და ყ᷉ი აღწერილი დავდევით
- საჭურჭლესა შ᷉ა : ⁘
- Ⴞ᷉ ვონიფანტე დაუტევა ყლ᷉ი ზრუნვაჲ ქყ᷉ნისჲ
- ვ᷉ა ვთქუ და თმაჲ თავისა თ᷉სისაჲ აღი
- კუეცა . და ყ᷉ნი დღენი ცხრბისა მისისანი . დაყ
- ვნა მოღუაწებით ტაძ᷉რსა შ᷉ა წ᷉დისა ბაგ
- რატისსა : და ესრეთ კთ᷉ლსა შ᷉ა მოქლ᷉ქ[ო]
- ბასა საღთ᷉ოსა აღესრულა : ხ᷉ სამარხოსა
- წ᷉ისა და ღ᷉თშემოსილისა ბგრ᷉ტისსა . მრვ᷉ლნი
- სასწაულნი და საკჳრველებანი იქმნებიან .
- და თითო სახენი სენნი გ᷉ნიკურნებიან და ეშ
[329v]
- მაკნი იდევნებიან მადლითა ო᷉ისა ჩ᷉ნ ისა იესო
- ქ᷉ესითა ჭშმ᷉რიტისა მის ღ᷉თისა : რლ᷉ი იგი თითო
- ეულად აღწერაჲ შეუძლებელ არს ა᷉დ
- ესე მცირედი აღმიწერიეს : სადიდებელად
- მამისა და ძისა და წდ᷉ისა სლ᷉ისა ს აწ და
- მდ᷉ის და უკ᷉თი უკ᷉ე ა᷉ნ : იყავნ იყავნ :‧
- ⁘ : ⁘ : ⁘ : ⁘ : ⁘
- Ⴜ᷉ნო ღთ᷉ისანო ვინ აღმოიკითხვიდეთ სახარულე
- ვანსა ამას წიგნსა და სავსესა ღთ᷉ისა მადლითა
- ლოცვასა წ᷉ა მოიჴსენეთ წ᷉ჲ მმ᷉ჲ ეფთჳმე : რ᷉ნ
- თარგმნა ცხრ᷉ბჲ ესე წდ᷉ისა და ღ᷉თშემოსილისა
- ბგ᷉რტ მოციქ᷉ლთა სწორისაჲ : და საკჳრველთმო
- Ⴃა მმ᷉ჲ გრ᷉გლ რ᷉ნ დიდითა მოსწრაფებითა დაა
- წერია : ქ᷉ნ აჴმარენ დღეთა მრვ᷉ლთა ⁘ :‧
- Ⴜ᷉ნო ღ᷉თშემოსილნო . და ნეტარნო მმ᷉ნო : ႡႢႰ᷉ႠႲ
- მარკიანე : მაქსიმინე : სტფ᷉ნე : ონისიფორე : და შ᷉ნ
- ცა სანატრ᷉ელო ევაგრე : მეოხ ეყვენით მმ᷉ა
- სა გრგ᷉ლს : და სლ᷉იერთა შვილთა მისთა წ᷉ე
- სამებისა წდისა დღესა მას დიდსა სჯ᷉ლისასა :
- ხ᷉ დაიწერა გლახ᷉კისა ისაკის ჴელითა ⁘
დ᷉ წა᷉ო ღის-მშობელო მაც- ხოვნე მე მოსრული სამ- ყოფოსა შ᷉ა მთაწმინდას ცოდვილი და უღირსი მონა შენი პლატონ იოსელიანი. 6 მაისს 1849 წ.
