Cod. Ivir. georg-21: 218v-237v

თუესა ნოემბერსა : გ̃ : წამებაჲ წმიდათა და ყოვლადქებულთა მოწამეთაჲ -
აკეფსიმა, იოსებ, და აითალაჲსი

Cod.21, f.       218v219r219v220r220v221r221v222r222v223r223v224r224v225r225v226r226v227r227v228r228v229r229v230r230v231r231v232r232v233r233v234r234v235r235v236r236v237r237v 

[218v ]

  1. თა მთ̃ და მისცეს მშჳდობაჲ მაკარის და უჩინო იქ
  2. მნეს და ჩ̃ნ წავედით გზასა ჩ̃ნსა და ვჰმადლობ
  3. დით ღ̃ა და მმ̃ასა ო̃ისა ჩნ̃ისა იჳ̃ ქე̃სსა რლ̃ისაჲ ა
  4. რს დბ̃ჲ და თყ̃ნისცემაჲ სლ̃ით წდ̃ითურთ უკ̃ი უკ̃ე ან̃
  5. ※ : ※ : ※ : ※ : ※
  6. Ⴃბ̃ჲ ღ̃ა დაიწერნეს ეპისტოლენი ესე წი̃ მკრ̃ის თქ̃მლი
  7. თავი :Ⴊ̃: ჴელითა უღირსითა ფ̃დ ცოდვილისა
  8. და საწუნელისა ისაკისითა : ̃ : ჴლარჩად ჩხრე
  9. კისათ̃ს შემინდვეთ : და შრომისათ̃ს ნუ მწყევთ :·
  10. ※ : ※ : ※ : ※ : ※
  11. Ⴇ ა̃ ნოემბერსა : გ̃ : წმბ̃ჲ წ̃თა და ყლ̃დქბლ̃თა
  12. მწმ̃ეთაჲ : აკეფსიმა : იოსებ · და აითალაჲსი :·
  13. ※ Ⴜელსა მეათჩჳდმეტესა · დევნულებისა ქ̃
  14. ანეთასა · მეფობასა სპარსეთს ურჩულოჲსა
  15. და უკეთურისა საბურისსა :· უთხრეს · ვ̃
  16. ქე̃ანენი ჰგმობენ · და სძაგებენ კერპთმსა
  17. ხურებასა და ქადაგებენ ერთსა ღ̃ა : და
  18. ასწავებენ კც̃თა მას მხოლოსა მსახურებად :
  19. და არცა მზისა თყ̃ნისცემად · და არცა ცც̃ხლისა ·
  20. ანუ წყლისა პტი̃ვსცემად : არცა სხუათა მ̃
  21. კერპთა ზორვად : ა̃დ ერთისა მის ღთ̃ისა მონე
  22. ბად : და სიწმიდესა აღირჩევენ : ვე̃ღა ქორ
  23. წინებასა : და არა ჰნებავს არცა მფ̃ეთა · არ
  24. ცა მთავართა თანა მისლვაჲ : ბრძოლად · და შებღალ
  25. ვად ჴელთა სისხლითა კცთ̃ჲთა : ხ̃ იყოფებიან

[219r]

  1. იგინი ლცვ̃ითა და მარხვითა და არავის თავს
  2. იდებენ სხუასა დამბადებელად სოფლისა : ანუ
  3. იძრვისთა თქუმად გარეშე ღთ̃ისა მთ̃ისა : ⁘ :
  4. ႤႱე ყლ̃ი ცნა რაჲ საბურ მფ̃ემ̃ნ : ბრძანბ̃ჲ გ̃ნავლი
  5. ნა ყლ̃თა მიმრ̃თ მთვ̃რთა და მოგუთა · რა̃̃ნიცა
  6. იპოვნენ ქე̃ანენი · აიძულებდენ მთ̃ ზორვად
  7. კერპთა : ხ̃ რნ̃იცა ურჩ ექმნენ · იტანჯნენ ყლ̃
  8. თავე სატანჯველითა : და ძჳძჳრითა სიკუ
  9. დილითა მოსწყდენ : ხ̃ მიიღეს რაჲ ბრძანებ̃ჲ ესე ·
  10. მსახურთა მთ̃ ეშმაკისათა : და მთვ̃რთა მთ̃ ურ
  11. ჩულოჲსა მის მფ̃ისათა : დიდი მოსწრაფებ̃ჲ აჩუე
  12. ნეს · აღსრულებად · სიტყ̃ათა უღთ̃ოჲსა საბურისთა :>
  13. ̃ მას ჟმ̃სა შ̃ა შეიპყრეს წ̃ჲ ებისკ̃პსი აკეფსიმა :
  14. რი̃ იყო ქყ̃ნისა მისგ̃ნ რლ̃სა ეწოდებოდა ნაისონ :
  15. და ნათესავისაგ̃ნ დიდისა · და შემკობილისა დიდები
  16. თა და სიმდიდრითა მრვლ̃ითა : და იყო იგი მოხუ
  17. ცებულ ჰასაკითა · ვ̃რ ოთხმეოცისა წლისა : კ̃ცი
  18. შემკობილი ყლ̃ითა სათნოებითა : და მუშაკი გა
  19. მოცდილი ქე̃ს მცნებათა : გ̃ნშორებული ყლ̃ისაგ̃
  20. საქმისა ბორ̃ტისა : რლ̃იიგი მარხვითა · და ლოცვითა ·
  21. აღასრულებდა დღეთა თჳსთა : და აქუნდა სი
  22. ყუარული დიდი · და მოწყლ̃ებჲ გლახაკთაჲ · და
  23. უცხოთაჲ : ხ̃ ლმობიერებაჲ ესოდენი იყო მის თანა ·
  24. ვე̃ღა ყლ̃სავე ადგილსა სადაცა დადგის ლცვ̃ად
  25. დაალტობდა ცრემლითა ·: ესრეთ უკუე შემკობილი

[219v]

  1. ყლ̃ითა კთლ̃ითა ქადაგებდა წა̃ სამებასა ერთ
  2. ღთ̃ბასა · და მრვ̃ლთა წარმართობისაგან ქრისტე
  3. ანობად მოაქცევდა : ÷
  4. ̃ პრვ̃ლ შეპყრობისა ნეტარისა მის : დღესა ერთსა ჯდა
  5. მის თ̃ნა სხჲ̃ ვინმე ძმაჲ სათნოჲ ღჲ̃ სახელით პაპ
  6. ას · და უხილვიდა თავსა : და ვ̃ა მიახლებულ
  7. იყო თავსა ნტრ̃ისა ებისკპ̃სსა აკეფსიმესსა მო
  8. დრკა პაპას და ამბორსუყო თავსა მისსა ნეტ̃რსა
  9. და თქუა : ნეტარ არს თავი ესე რ̃̃სთჳს წამებითა
  10. კთლ̃ითა · გჳრგჳნოსან იქმნების შ̃დ მცირედისა ჟ̃მისა :·
  11. მშ̃ნ წ̃ნ ებისკ̃პსმ̃ნ შეიტკბო იგი და მოიკითხა და
  12. ჰქ̃ა : იყვ̃ნ წწტ̃ყლბჲ ში̃ ჭშმ̃რიტ შვილო ჩემო : და
  13. ადრე შეისმინენ ში̃̃ნ · და მომეცინ მე ნაწილი ესე :
  14. ̃ა თქ̃ა პირმ̃ნ შ̃ნმ̃ნ : ხ̃ სხ̃ჲ ებისკ̃პსი მოსრულ
  15. იყო ხილვად ნეტარისა აკეფსიმაჲსსა : და მას ჟმ̃სა
  16. მუნ ჯდა : და ესმა რაჲ ესევ̃რი სიტყ̃ჲ ჰქ̃ა პაპასს :
  17. ლაღობის სახედ : შვილო ვინაჲთგ̃ნ მომავალთა
  18. სქმ̃ეთა მეცნიერებაჲ გაქუს · მითხარ მეცა თუ რჲ̃
  19. შემემთხჳუევის : ჰქ̃ა მას პაპას : მიხჳდოდი რაჲ
  20. სფლ̃სა შ̃ნსა რლ̃სა ჰრქჳან ადრან მგზავრ მო
  21. იწიოს აღსსრ̃ული შენი : და შეემთხჳა ორთავე ეგ
  22. რეთ : ვ̃ა თქ̃ა ღთ̃ისმსახურმ̃ნ ძმამ̃ნ პაპას :>
  23. ̃̃ჲ აკეფსიმა წამებითა სრულ იქმნა : ვ̃ა ესე
  24. რა აღწერაჲ გუეგულების : ხ̃ სხ̃ჲ იგი ეპსკ̃პსი ·
  25. მგზავრ აღესრულა · მივიდოდა რაჲ სფლ̃სა მისსა :·

[220r]

  1. ̃ ოდესიგი შეიპ:ყრნეს ნეტარი აკეფსიმა და · მიჰ
  2. ყვანდა შეკრული ჯაჭჳთა : წარჰვლიდა რაჲ
  3. მახლობელად სახლსა თჳსსა : ჰქ̃ა ვინმე თ̃ნა :
  4. მავალთაგ̃ნ საიდუმლოდ : ამცენ რაჲმე სახლი
  5. სა შ̃ნისათჳს და ყლ̃ისათ̃ს რაჲცა გაქუს : ნუუ
  6. კუე ვერღარა უძლო მოქცევად და ხილვად მისა :·
  7. ̃ ნეტარმ̃ნ გ̃ნყარა ჴელი და თქ̃ა : ესე სახლი არ
  8. ღარა არს ჩემი სახლი : და ესე სამკჳდრებელი არ
  9. ღარა არს სამკჳდრებელი ჩემი ·: რ̃ ჩემდა სახლ და
  10. სამკჳდრებელ ქ̃ჱ არს · რი̃იგი უფროჲს ყლ̃ისა
  11. შევიყუარე : მშ̃ნ მიიყვანეს იგი ქალაქსა მას · რლ̃სა
  12. ეწოდების არბილ · და წარმოუდგინეს იგი მუნ
  13. მყოფსა მას მოგუთა მთვ̃რსა · რლ̃ისა სახელი იყო
  14. ადრახუსეთ :· და იხილა რაჲ მოგუთ:მთავარმ̃
  15. ნეტარი იგი ჰრქ̃ა მას : ქე̃ანეჱ ხარ შ̃ნ ანუ სხჳსა
  16. რჩულისაჲ : მიუგო წ̃ნ აკეფსიმა და ჰქ̃ა ბრწყინ
  17. ვალითა პირითა · და ჴმამაღლად : მე ქე̃ანეჱ
  18. ვარ და ღ̃ა მას ჭშმრ̃იტსა თყ̃ნისვსცემ : ჰქ̃ა მას მო
  19. გუთა მთვ̃რმ̃ნ ·: ჭშმ̃რტ უკუე არსა რაჲიგი შ̃ნთ̃
  20. მესმის თუ ასწავებ კც̃თა წინააღდგომისა ქმნად მფ̃თა ბრძნ̃ბისა:>
  21. Ⴋიუგო ნტრ̃მნ და ჰქ̃ა : რავდენიცა გასმიეს ჩემთ̃
  22. ჭშმ̃რტ არს : რ̃ ჭშმრ̃ტდ ერთსა ღ̃ა უქადაგებ კც̃თა
  23. სამგუამოვნებით დიდებ̃ლსა : და ვასწავლი მთ̃
  24. რა̃, მოიქცენ მისა და შეინანონ · პრვ̃ლქმნულთა
  25. ცოდვათა : და ყონ რაჲ იგი სათნო არს წინაშე მისა : რა̃

[220v]

  1. მიემთხჳნენ ცხრ̃ბასა საუკ̃ნესა : მიუგო მთვ̃მან
  2. და ჰქ̃ა : მასმიეს თუ კც̃ი ხარ ბრძენი და მოხუცებუ
  3. ლი : და ვ̃რ სცთები ვ̃ა ყრმაჲ მცირჱ : და იტყჳ ეგე
  4. ̃რთა სტყ̃ათა : და არა თყ̃ნისსცემ მზესა : ცცხ̃ლსა ·
  5. და წყალსა : ვ̃აესე ყლ̃ი ქყ̃ნჲ სპარსთაჲ იქმს : ÷
  6. Ⴋიუგო წ̃ნ ეპისკ̃პსმ̃ნ და ჰქ̃ა · ფდ̃ითა სიცოფი
  7. თა შეპყრობილ არს ქყ̃ნჲ ესე სპარსთაჲ · და და
  8. უტევებია დამბადებ̃ლი · და დაბდებ̃ლთა თყ̃ნისსცემს :
  9. ̃ აცთუნეთ იგი თქ̃ნ · ურჩლ̃ოჲთა მით სწავლითა
  10. თქ̃ნითა : რ̃ შემოიღეთ შორის სიმრვ̃ლეჱ ღთ̃თაჲ ფ̃დი :
  11. და დაუტევეთ ჭშმრ̃იტი იგი დამბადებელი ყლ̃თჲ ღ̃ი : მი
  12. უგო მთვ̃რმ̃ნ და ჰქ̃ა · ურჩულოებად სახელ
  13. სდება მოძღურებასა მას რლ̃სა ზა̃ მტკიცე არს მეფჱ
  14. ესე სფლ̃ისა მპყრობელი : ჵ ბორტ̃ისა სიკდილ̃ისა ღირსო :·
  15. Ⴋიუგო წ̃ნ და ჰქ̃ა : ვ̃რი არს მოძღ̃რებ̃ი თქ̃ნი : უფ
  16. როჲსღა საცთურ ეწოდების და არა მოძღ̃რება
  17. ̃ ჭშმრ̃ტბ უვარგიყოფიეს · და ეშმაკთა ჰმსახუ
  18. რებთ : ჰქ̃ა მას მოგუთა მთავრ̃ნ · ცუდთა მა
  19. გათ ზრახვათა გ̃ნეშორე და ქმენ ბრძანებ̃ი მფ̃ისჲ ·
  20. და თყ̃ნისეც მზესა : რ̃ ვჰრიდებ სიბერესა შ̃ნსა ·
  21. რა̃ არა შთავიდეს სისხლითა ჯჯ̃ხთს : მიუგო
  22. ̃ნ აკეფსიმა და ჰქ̃ა დაიყავნ პირი შ̃ი ურჩუ
  23. ლოჲ ჵ უკეთურო : და ნუღარა შესძინებ თქმ̃ად
  24. ჩემდა სიტყ̃ასა მაგას ბორ̃ტსა : რ̃ მე სიყრმით ჩემით
  25. ̃ნ ჭშმრ̃იტსა სარწმ̃ნბასა შ̃ა აღზრდილ ვარ : და

[221r]

  1. არამცა უმეტესად თ̃ნამედვა ჟმ̃სა ამას სიბერის̃სა
  2. ახოვნად დადგომაჲ კთლ̃სა მას შ̃ა აღსაარე
  3. ბასა : რა̃ გჳრგჳნოსან ვიქმნე ჭშმ̃რიტისა მის და დი
  4. დებულისა ღთ̃ისა ჩემისა მ̃რ : ÷ ÷ :
  5. Ⴋშ̃ინ აღივსო გლ̃ისწყრომითა ურჩულოჲ იგი · და
  6. ბრძანა გ̃ნრთხმაჲ მისი გუემად : და ესრეთ უწყა
  7. ლოდ გუემეს რლ̃ ქყ̃ნჲ იგი სადა გ̃ნრთხმულ იყო
  8. აღივსო სისხლითა : ესრეთ რაჲ იგუემებოდა ნე
  9. ტარი იგი და აჩუენებდა დიდსა მოთმინებასა : ჰქ̃
  10. მას მოგუთმთავარმ̃ნ · სადა არს ღ̃ი შ̃ი : მოვე
  11. დინ აწ და გიჴსენინ ჴელთაგ̃ნ ჩემთა : მიუგო წ̃
  12. აკეფსიმა და ჰქ̃ა: ღ̃ი ჩემი ცათა შ̃ა არს და უპყ
  13. რიეს ქყ̃ნჲ · და ყ̃ნივე დაბადებ̃ლნი : და ზღ̃ი ჴელთა
  14. ̃ა მისთა არს : და ადვილ არს მის წ̃ე ჴსნაჲ ჩემი
  15. ჴელთაგ̃ნ შ̃ნთა : ად̃ ამისთ̃ს მიგიშუებს ტანჯვად
  16. ჩემდა : რა̃ გამოჩნდეს შ̃ნისა გონბ̃ისა უკეთურე
  17. ბაჲ · და ჩემიცა მოთმინბ̃ი : რა̃ მე მომაგნეს კთლ̃ნი
  18. მიუთხრობელნი · მერმესა მას საუკ̃ნესა : და შ̃ნ შემს
  19. გვამდებულად საქმეთა შ̃ნთა გტანჯოს : ÷ :
  20. Ⴀწ უკუე რასამე იქადი რი̃ეგე უუძლურეს ხარ
  21. ყუავილსა დაჭნობადსა : რაჲსათ̃ს ჰზუაობ მკუ
  22. დარო დაყროლებულო ცხრ̃ბასავე შ̃ნსა : რ̃ ვინაჲ
  23. თგ̃ნ არა გრწამს ცხოველი იგი და ჭშმ̃რიტი ღ̃ი : მცირედ
  24. ღა და ვ̃ა თივაჲ ადრე გ̃ნჰჴმე · და სიკდილმ̃ნ წარ
  25. გიტაცოს შ̃ნ : და კლ̃დ აღგადგინოს ღ̃ნ ჩემმ̃ნ საშჯე

[221v]

  1. ლად საუკ̃ნოდ : რა̃ ცც̃ხლსა შ̃ა რლ̃სა აწ თავყუა
  2. ნისსცემ იწუებოდი სლ̃ით და ჴრ̃ცით უკ̃ე ჟმ̃თა :>
  3. Ⴀმთ̃ სიტყ̃ათა ზა̃ უმეტესად გ̃ნრისხნა მოგუთ
  4. მთავარი იგი · და ბრძანა შეკრვაჲ მისი ჯაჭჳ
  5. თა მძიმითა : და შეყენებაჲ საპყრობილესა ბნე
  6. ლსა : და ჯდა წ̃ი აკეფსიმა საპყრობილესა
  7. მას შ̃ა და ჰმადლობდა ღ̃ა · და დაუცხრომელად
  8. ილოცვიდა ·: და ხვალისა დღე შეიპყრნეს სხ̃ნი ორ
  9. ნი ქე̃ანენი : სახელი ერთისაჲ მის იოსებ · რი̃ იყო
  10. დაბისა მისგ̃ნ ბეთლაჰაბაჲსა : რი̃ გამოითარ
  11. გმანების მწერლისაჲ · მოხუცებული იყო იგიცა
  12. ჰასაკითა : ვ̃რ სამეოცდაათისა წლისაჲ : და პა
  13. ტივცემულ იყო პტივ̃ითა ხუცობისაჲთა : და
  14. მღდლობითა უბიწოჲთა ჰმსახურებდა ღ̃ა ყლ̃
  15. სა ჟმ̃სა ·: ხ̃ მეორესა მას აითალა ეწოდებოდა :
  16. იყო იგი დაბისა :მისგ̃ნ რლ̃სა ჰრქჳან ბითრედნე :
  17. ̃რ სამეოცისა წლისაჲ ჰასაკითა : და აქუნ
  18. და მას პტვ̃ი დიაკონობისაჲ : და შემკობილი იყო
  19. ყლ̃ითა სათნოებითა : მჴურვალჱ სარწმუნო
  20. ებასა შ̃ა : და მსახურებასა ქს̃ა : და მამხილობელ : ⁞ უშჯ̃ლოთა :>
  21. ႤႱე ორნი წარმოადგინნეს წ̃ე ურჩულოსა მას
  22. მოგუთმთვ̃რსა · მასვე ქლ̃ქსა შ̃ა : ჰქ̃ა მთ̃
  23. მოგუთმთვ̃რმ̃ნ · მითხართ მე ღირსნო ბორტ̃ისა
  24. სიკ̃დილისანო : რაჲსათ̃ს აცთუნებთ კც̃თა უმეც
  25. ართა : და ჰყოფთ მთ̃ ქე̃ანე : მიუგო წ̃ნ იოსებ ·

[222r]

  1. და ჰქ̃ა მას : ჩ̃ნ კც̃ნი ვართ ჭშმ̃რიტნი და გ̃ნშორე
  2. ბულნი სიცრუვისაგ̃ნ : და ეგრეთცა ვასწავ
  3. ლით კაცთა მონებად ღთ̃ისა ცხოველისა : ჰქ̃ა მთ̃ მოგ̃
  4. მთავარმ̃ნ · და რი̃ მოძღურებაჲ უმეტეს არს ჵ
  5. უგუნურნო · რი̃იგი უპყრიეს მეფესა მას ყლ̃ისა
  6. ქყ̃ნისასა · და დიდებ̃ლთა მთავართა მისთა : ანუ
  7. თქ̃ნი ეგე უნდოთა მაგათ და შეურაცხთაჲ :·
  8. Ⴋიუგო წ̃ნ იოსებ და ჰქ̃ა · ღ̃ა ჩ̃ნსა არა სათ
  9. ნოუჩნს ამპარტავანებაჲ და ზუაობაჲ · და
  10. სიმდიდრეჱ სფლ̃ისა ამის წარმავალისაჲ : ა̃
  11. სათნოუჩან მას მდაბალნი და გლახაკნი რლ̃თა
  12. ეშინოდის მისგან : ამისთ̃სცა ვართ ჩ̃ნ მდაბალ და
  13. გლახაკ · რა̃ ღირს ვიქმნნეთ დიდებასა მისსა ·
  14. და ცხორებასა საუკუნესა : ჰქ̃ა მას მოგ̃
  15. მთავარმ̃ნ · უდებობისა და ზარმაცობისა თქ̃ნი
  16. სათჳს არა გნებავს შრომაჲ · ა̃დ მიმოხუ
  17. ალთ სახლითისახლად · ამისთ̃ს იქადით
  18. სიგლახაკესა ზა̃ : რა̃ აჩუენოთ კც̃თა თუ კე
  19. თილი საქმეჱ არს : ÷ :
  20. Ⴋიუგო წ̃ნ იოსებ და ჰქ̃ა : ვინაჲთგ̃ნ გუა
  21. ყუედრე ჩ̃ნ და ზარმაცად გჳწოდე : გამოიკით
  22. ხე უბადრუკო და ცან : ვ̃დ უკთ̃უჩა გუე
  23. ნება შეკრებად ნაქმარი ოდენ ჴელთა ჩ̃ნთ̃
  24. უმეტესიმცა სიმდიდრეჱ გუაქუნდა შ̃ნისა
  25. მის რი̃ მოგიგეს ნატაცებისა მის გლახაკთ̃ :

[222v]

  1. გრ̃ნა ქე̃სთ̃ს რაჲცა გუაქუნდეს მივსცემთ
  2. გლახაკთა : ხ̃ თქუენ ანგაჰრებითა თქ̃ნითა მოი
  3. ტაცებთ გლახაკთაგ̃ნ : ჰქ̃ა მას მოგუთმთა
  4. ვარმან · სიმდიდრჱ ყლ̃თა მ̃რ საწადელ არს · და
  5. არა არს კც̃ი რლ̃სამცა სძულდა იგი : აწ
  6. უკუე შ̃ი სიტყ̃ჲ ვინმცა ირწმუნა რლ̃სა იტყჳ
  7. თუ ნებასით გძულს სიმდიდრჱ და გ̃ნაბნევ მას :>
  8. Ⴋიუგო წ̃ნ იოსებ და ჰქ̃ა მას · ჩ̃ნ გჳსწავიეს ვ̃
  9. დბ̃ჲ სოფლისაჲ და სიმდიდრეჱ დაუდგრომელრ̃ს ·
  10. და ვ̃ა აჩრდილი წარვალს · რ̃ აჰა ესერა მოი
  11. წიოს სიკდ̃ილი · და წარჴდეს დბ̃ჲ შ̃ი და სიმდიდ
  12. რეჱ ვ̃ა ყლ̃დვე არა ყოფილი · და იქმნა შ̃ნ მი
  13. წა და ნაცარ : ხ̃ სლ̃ი შ̃ნი იტანჯებოდეს ჯჯ̃ხთს შ̃ა :
  14. ესე უწყით ჩ̃ნ და ამისთ̃ს გუძულს დბ̃ჲ და
  15. სიმდიდრჱ სფლ̃ისაჲ : და სურვიელ ვართ დამ
  16. კჳდრებად სიმდიდრესა მას ზც̃ისსა · და დიდებასა
  17. მას დაუსრულებელსა : ჰქ̃ა მას მოგუთმთა
  18. ვარმ̃ნ დაუტევე ცუდადმეტყუელებაჲ შ̃ნი ·
  19. და რლ̃სა გკითხავ იგი მითხარ : იქმა ნებასა
  20. მეფისასა · და თაყ̃ნისსცემ დიდსა მას ღ̃ა მზესა ·
  21. და სცხონდე · ანუ არა გნებავს :· :
  22. Ⴋიუგო და ჰქ̃ა მას ნეტერმ̃ნ იოსებ · ნუ სცთები
  23. ამის საქმისთჳს · ურჩულოო · ნუცა ჰგონებ
  24. თუმცა მე მზესა თყ̃ნისვეც : რ̃ მრავალთა და
  25. მისწავიეს · ვ̃დ არა არს იგი ღ̃ი : ა̃დ ქმნული ღ̃

[223r]

  1. და ბრძანებითა მისითა არაარსისაგ̃ნ არსად
  2. მოსრული : მშ̃ნ ურჩ̃ლოჲ იგი გ̃ნრისხნა · და ბრ
  3. ძანა გ̃ნშიშულებაჲ ნეტარისა იოსებისი : და გ̃
  4. რთხმაჲ და გუემაჲ ძლიერად · არგნებითა მრო
  5. წეულისაჲთა ეკლოვანითა :> ÷ :
  6. Ⴃ ესრეთ უწყალოდ სცეს მას ვ̃ეღა და კნინ ოდენ
  7. მისცამცა სლ̃ი : ხ̃ ახოვანი იგი ქე̃ს მოწამჱ ყლ̃დვე
  8. არარას იტყოდა ჰგუემდეს რაჲ · ა̃დ ზც̃ს ოდენ
  9. ხედვიდა გონებითა · და ო̃ა ხადოდა : რა̃ შეეწიოს
  10. მას და მოსცეს ძალი და მოთმინბ̃ჲ : და ვ̃ა შეიღე
  11. ბა ყლ̃ივე გუამი სისხლითა მისითა · მშ̃ნ ჴმაყო
  12. და თქ̃ა : გმადლობ შ̃ნ ო̃ო ჩემო იჳ̃ ქე̃ ძეო ღთ̃ისა
  13. ცხოველისაო · სასოო და შესავედრებელო ჩემო :
  14. ̃ ღირსმყ̃ვ მე · მეორესა ამას ნთლ̃ისღებასა : რა̃
  15. ̃ნვიბანო · და გ̃ნვწმდე ყლ̃თა ცოდვათა ჩემთა
  16. ̃ნ : ესმოდა რაჲ ესე მტარვალთა მთ̃ · მსახურთა
  17. ეშმაკისათა წყრებოდეს · და უფიცხესად ჰგუემ
  18. დეს : ესოდენ უკუე დაბძარეს გუამი მისი გუე
  19. მითა · რლ̃ არღარა იპოებოდა ერთიცა ადგილი
  20. მრთელი :· ძლით უკუე ბრძანა ურჩ̃ლმ̃ნ მ̃ნ მოგ̃
  21. მთავარმ̃ნ დაცხრომაჲ გუემისაგ̃ნ : და შეკრეს
  22. იგი ჯაჭჳთა : და წარიყვანეს საპყრობილედ : ÷
  23. ̃̃ნ აკეფსიმა იხილა რაჲ იგი · აღივსო სიხარული
  24. თა · და მოწლედ მოიკითხა · და ჰმადლობდა ღ̃ა :
  25. ̃ მძლავრმ̃ნ მ̃ნ ურჩულომ̃ნ მოგუთა მთვ̃

[223v]

  1. მიხედნა წ̃ა აითიალას და ჰქ̃ა · შ̃ნ რასა იტყჳ · იქ
  2. მა ბრძანებასა მეფისასა · რა̃ თყ̃ნისსცე დიდსა
  3. მას ღ̃ა მზესა · და შჭამო სისხლი · და შეირთო
  4. ცოლი · და გ̃ნარინო თავი შ̃ნი სატანჯველთაგან :
  5. ანუ შ̃ნცა ჰგიე გონბ̃ასა ზა̃ მოყუასთა შ̃ნთასა :>
  6. Ⴋიუგო წ̃ნ აითალა და ჰქ̃ა მას · შ̃ნ ჭამე სისხლი
  7. ̃ა ეგე შჭამ ძაღლო არაწ̃ო · და შ̃ნ გშუენის
  8. თაყ̃ნისცემაჲ მზისაჲ უგუნურო და დაბრმობილო :
  9. ̃ნ ვერ უძლე სიბრმისაგ̃ნ შ̃ნისა გ̃ნცდად ნა
  10. თელი იგი ბრწყინვალეჱ · რი̃ ბრწყინავს ყლ̃სა
  11. სფლ̃სა · ქე̃ს სახარებისაჲ : ხ̃ ჩემდა ჯერარს
  12. ჴელითა შ̃ნითა სიკდ̃ლი · რა̃ ვცხონდე მე უკ̃ე :>
  13. ამათ სიტყუათა ზა̃ ურჩლოჲ იგი გ̃ნრისხნა ა̃
  14. რეცა სლ̃გრძელებაჲ აჩუენა · და ჰქ̃ა წ̃ა მას :
  15. ვინ არს უგუნური იგი რ̃ნ დაუტეოს ცხრ̃ებჲ
  16. და აღირჩიოს სიკდ̃ილი · ვ̃რეგე შ̃ნ იქმ : ჵ
  17. გონებაცთომილო : ÷ ÷ :
  18. Ⴋიუგო წ̃ნ აითალა და ჰქ̃ა მას · თავსა შ̃ნსა
  19. უწოდე უგუნურ და ცოფ · და გონებაცთო
  20. მილ : რ̃ ეგრეთცა ხარ · ვინაჲთგ̃ნ გზაჲ იგი ჭშ̃მა
  21. რიტებისაჲ არა იცი : ხ̃̃ნ ბრძანებათა ღთ̃ისა ჩ̃ნი
  22. სათა ვიმარხავთ · და ჭშმ̃რიტად ბრძენ ვართ
  23. და გონიერ : რ̃ ესრეთ გუამცნო ო̃ნ ჩ̃ნმ̃ნ იჳ̃̃
  24. რა̃ რი̃ესე თქ̃ნ ცხრბ̃ად შეგირაცხიეს · ჩ̃ნ სიკუ
  25. დილად შევრაცხოთ : და რლ̃საიგი თქ̃ნ სახელ

[224r]

  1. სდებთ სიკდ̃ილად · ჩ̃ნ შევიწყნაროთ ვ̃ა ცხ̃რებაჲ :
  2. ̃ უღთოებით ყოფაჲ ამის სფლ̃ისაჲ · მომატყუე
  3. ბელი არს საუკ̃ნესა სიკდ̃ლისა : ხ̃ სიკდ̃ილი ქე̃სთ̃
  4. ̃ნგჳმზადებს ჩ̃ნ სსფვ̃ლსა ცათასა :
  5. Ⴀმათ სიტყ̃ათა ზა̃ უმეტეს აღივსო გლ̃ისწყრომითა
  6. ურჩულოჲ იგი მძლავრი · და ბრძანა შეკრვაჲ ჴელ
  7. თა მისთაჲ მუჴლთა ქუეში : და გ̃ნუგდეს ძე
  8. ლი ჴელთა შ̃ს და მუჴლთა : და ორთავე კერძო
  9. თა ძელისა მის აღვიდეს კც̃ნი ძლიერნი ექუსნი ·
  10. და სხ̃ნი ექუსნი წარმოუდგეს · და სცემდეს ძლიე
  11. რად · არგნებითა მროწეულისაჲთა ეკლოვანითა :
  12. ႤႱრეთ იგუემებოდა რაჲ ნეტარი იგი · ეტყოდა მძლავ
  13. რსა მას · არა მეშინის მე სატანჯველთა შ̃ნთაგან
  14. შეგინებულო · და სისხლისმჭამელო ძაღლო : ყორანო
  15. არაწ̃ო მძორის მჭამელო : არარად შემირაცხიე შ̃
  16. უკეთურო · და უბადრუკო მაცთურო :· ესმოდეს
  17. რაჲ ურჩ̃ლოსა მას სიტყ̃ნი ესე · იღრჭენდა კბილთა
  18. მტარვალთა მ̃თ ზა̃ და ეტყოდა : რაჲსათ̃ს ნელიად
  19. სცემთ უკეთურნო მტარვალნო · და სცალს მაგას ეს
  20. რეთ ურიდად გინებად ჩ̃ნდა : ხ̃ იგინი უმეტესად ჰგ
  21. უემდეს უწყალოდ : ვე̃ღა შეჭირებითა მით საკრ
  22. ველთაჲთა · და ძელისა მის ზიდვითა · და სასტიკითა
  23. მით ცემითა · მკლავნი მისნი შეიმუსრნეს · და ნასხმანნი
  24. ჴელთა და იდაყუთანი დაიჴსსნნეს :
  25. Ⴋერმე ბრძანა ურჩულომ̃ნ მ̃ნ წარყვანებ̃ჲ და დაგ

[224v]

  1. დებაჲ მისი საპყრობილესა : ზეტჳრთვით უკუე წარიყ
  2. ვანეს · და დააგდეს იგი · სადა ყოფილიყო შეყენებულ
  3. ̃ნი იგი · აკეფსიმა და იოსებ :> ÷ :
  4. Ⴃა ვ̃ა წარჴდეს ხუთნი ოდენ დღენი · და ჯდა ბილწი
  5. იგი მოგუთა მთვ̃რი მტილსა რასმე შ̃ა · და ბრძანა
  6. მოყვანბ̃ი წთ̃აჲ მ̃თ საპყრობილით : და ჰქ̃ა მათ
  7. მითხართ მე ჭშმ̃რიტი ჯერეთ მასვე ბორ̃ტსა გლ̃ისსიტ
  8. ყუასა ზ̃ა ხართა · რა̃ არა დაჰმორჩილდეთ ბრძანე
  9. ბასა მეფისასა : მიუგეს წთ̃ა მთ̃ ერთბამად და ჰრ
  10. ქუეს : ჩ̃ნ ერთსა გლ̃ისსიტყ̃ასა კთლ̃სა ზა̃ მტკიცე ვართ :
  11. და სარწმუნბ̃ისაგ̃ნ ღთ̃ისა ჩ̃ნისა შეურყეველ ვართ :
  12. და მას ჭშმ̃რიტსა და მხოლოსა ვჰმსახურებთ : ყლ̃თა
  13. დამბად̃ბლსა : ხ̃ ბრძნბ̃ი მეფისა შ̃ნისაჲ ყლ̃დვე არად
  14. შეგჳრაცხია : აწ უკუე ვ̃რნიცა ჯერგიჩნან სატ̃
  15. ჯველნი მოაწიენ ჩ̃ნ ზა̃ : რ̃ მზავართ ყლ̃სავე თვ̃
  16. დებად შეწევნითა ოი̃სა ჩ̃ნისა · იჳ̃ ქე̃სითა · რი̃იგი არს
  17. მეუფეჱ საუკ̃ნეთაჲ : და ძალითა მისითა გრჩჳ
  18. ნოთ შ̃ნ : და ყ̃ნი ღონენი შ̃ნნი უძლურად გამოვაჩინნ̃თ :>
  19. Ⴋშ̃ნ გ̃ნრისხნა ურჩლ̃ოჲ იგი და ბრძანა მოღებად სა
  20. ბელი წურილად გრეხილი · და მოხჳეს იგი ბეჭთა
  21. მთ̃თა და ზურგთა · და კართთა · და გ̃ნუგდეს ძელე
  22. ბი და ესოდენ იქციეს და შეაჭირეს კც̃თა ძლიერთა
  23. ̃ეღა ძუალნი მთ̃ნი შეიმუსრნეს · და ჴჲ̃ შემუსრვი
  24. სა ძუალთაჲსაჲ ისმოდა : და ეტყოდა მათ ურჩულოჲ
  25. იგი ქმენით ნბ̃ი მეფისაჲ · და სცხონდეთ : ხ̃̃ნი იგი

[225r]

  1. ეთყოდეს · ჩ̃ნ ნებასა ვიქმთ ღთ̃ისა და მცხვ̃რისა ჩ̃ნისასა :
  2. ̃ ნებასა ურჩლ̃ოჲსა მეფისასა ყლ̃დვე არად შევრაცხავთ :>
  3. ̃ მესამით ჟ̃მითგ̃ნ ვ̃ე მეექუსედ ჟ̃მადმდე სტანჯ
  4. ვიდეს ქცევითა მით დაჭირებითა საბელთაჲთა : და
  5. ესევ̃რსა მას მოუთმენელსა ტანჯვასა შ̃ა მოთმი
  6. ნებაჲ · გ̃ნდიდნა · და ძლევაჲ მთ̃ი საკჳრველ იქმნა :
  7. და ღმერთი მთ̃ ზა̃ იდიდა : ხ̃ ოდეს სდ̃ უსიტყუელ იქ
  8. მნნეს · და სიკდ̃ილად მიეახლნეს : ბრძანა მძლავ
  9. რმ̃ნ მ̃ნ კლ̃დ წარყვანბ̃ჲ მთ̃ი საპყრობილედ : აღიხუ
  10. ნეს იგინი ბორტ̃თა მთ̃ მტარვალთა · და წარიყვანნეს
  11. და დაყარნეს საპყრობილესა : · და ბრძანა ურჩ̃ლო
  12. მან მ̃ნ : მოგთმთ̃ვრმ̃ნ : რა̃ არავინ შეუნდონ შესლ
  13. ვად მთ̃და : ანუ მიცემად პურისა · გინა სამოს
  14. ლისა : ხ̃ უკ̃თუ ვინ იპოოს შემავალი მთ̃ თანა რა̃
  15. იგუემოს იგი არგნებითა · და მოეკუეთნენ ორნივე
  16. ყურნი მათნი და ცხჳრი : ÷ :
  17. Ⴋშ̃ნ წ̃ნი იგი მწმ̃ნი ახოვნად მოითმენდეს სატანჯ
  18. ველთა მთ̃ ზა̃ შიმშილსაცა და სიშიშულესა : და
  19. დაყვეს საპყრობილესა მას შ̃ა სამი წელი : ხ̃ სხ̃ნი
  20. იგი პყრობილნი გ̃ნვიდოდეს და ითხოვდეს პურსა ·
  21. და ნათხოვისა მისგ̃ნ მთ̃ისა მისცემდეს მთ̃ მცირედ
  22. სა რასმე და უნდოსა საზრდელსა : ვ̃ეღა მცვე
  23. ლნიცა საპყრობილისანი ხედვიდეს ჭირსა მთ̃სა და
  24. სიბერესა · და ტიროდეს წყალობისაგ̃ნ მათისა :>
  25. ̃ შმდ̃გმდ სამისა წლისა შეყენებისა მის მათისა მოვი

[225v]

  1. და საბურ მეფჱ ქყ̃ნასა მას ბეთლამადისასა :
  2. და გამოიყვანნა იგი მოგუთა მთავარმ̃ნ მ̃
  3. რი̃ სტანჯვიდა · და წარიყვანნა მეფისა : და იყო
  4. ხილვაჲ მთ̃ი საშინელ · რ̃ ესოდენ გ̃ნლეულ იყოს
  5. ნეს ვ̃ეღა ყლ̃დ არა იყო მთ̃̃ა ფერი კც̃თაჲ : მრვ̃ლთა
  6. მთ̃ ჭირთაგ̃ნ : და რ̃ნიცა ხედვიდეს მთ̃ სწყალობ
  7. დეს დაღც̃თუ ს̃დ უწყალოჲმცა ვინ იყო : ÷
  8. Ⴜარიყვანნეს უკუე პალატად · და წარმოუდგინ
  9. ნეს იგინი სხუასა მოგუთმთავარსა ყლ̃ისა სპარ
  10. სეთისასა : და სხდეს მის თანა სხ̃ნი მოგუთა მთა
  11. ვარნი · და წარჩინებულნი მეფისანი : და შევიდეს რჲ̃
  12. ̃ნი · არა თაყ̃ნისსცეს მას : ჰქ̃ა მთ̃ ადერ მთავარ
  13. ̃ნ მოგუთა მთა⁞ვართამ̃ნ⁞ ქე̃ანენი ხართა : მიუგეს წ̃თა მთ̃
  14. ჰე ქე̃ანენი ვართ · და მხოლოსა ყლ̃ისა მპყრო
  15. ბელსა ღ̃ა ვჰმსახურებთ : ჰქ̃ა მთ̃ ადერ : აჰა
  16. ესერა კც̃ნი მოხუცებულნი ხართ · და ვხედავ ვ̃
  17. ჭირნი მრავალნი შემთხუებულ არიან თქ̃ნდა : და
  18. ამას წამებს ხილვაჲ პირთა თქ̃ნთაჲ : აწ უკუე
  19. ისმინეთ გ̃ნზრახვაჲ ჩემი : და შეიწყალენით თავ
  20. ნი თქ̃ნნი · და ნუ მოჰკუდებით ბორტ̃ითა სიკუ
  21. დილითა : ად̃ დაემორჩილენით ბრძანებასა მფ̃ისა
  22. სა : და თყ̃ნისეცით მზესა და ცხონდით : რ̃ ბრძანბ̃
  23. ესევ̃რი დადებულ არს · რა̃̃ნი რ̃ნი ვიდოდიან გზა
  24. სა მას ქე̃ანობისასა მახჳლითა მოკუდენ : ÷ :
  25. Ⴋიუგუო წ̃ნ აკეფსიმა და ჰრქუა მას · უწყით

[226r]

  1. ̃დ მოსწრაფე ხართ · მიდრეკად ჩ̃და გზისა მისგ̃
  2. ჭშმ̃რიტისა · ჴელმწიფებითა მაგით შ̃ნითა გ̃ნქარ
  3. ვებადითა : ა̃დ ნუ სცთები ნუცა შრომასა შეიმ
  4. თხუევ : ნუცა მოვალს ესე ყლ̃დვე გონებასა
  5. ̃ნსა · თუმცა ჩ̃ნგნმ̃ნ ვინ ისმინა სიტყ̃ჲ შ̃ი : აწ უ
  6. კთ̃უ გნებავს ტანჯვაჲ ჩ̃ნი ნუ ჰყოვნი : რ̃ სა
  7. ტანჯველნი შ̃ნნი ჩ̃ნ ვერ შეგუაშინებენ : ა̃
  8. მტკიცე არიან გონბნ̃ი ჩ̃ნნი წამებად ღთ̃ისა ჩ̃ნისათ̃ს :
  9. ამისთჳსცა ყლ̃დვე არა ვჰმორჩილობთ ბრძანე
  10. ბასა მეფისა შენისასა · ÷ :> :
  11. Ⴠქ̃ა მას მძლავრმ̃ნ მ̃ნ : ვიცი რ̃ სიკდ̃ილი გ̃ნსუე
  12. ნებად შეგირაცხიეს თქ̃ნ · და მას ეძიებთ · ა̃
  13. არა გექმნას ვ̃რ თქ̃ნ გნებავს · ვ̃ემდე გ̃
  14. ვკაფნე ჴორცნი თქ̃ნნი სატანჯველითა თითო
  15. სახითა : და მერმე მახჳლითა დაგჭრნე : რა̃ თქ̃
  16. მიერ შეშინდენ ყ̃ნი ქე̃ანენი :
  17. Ⴋიუგო წ̃ნ აკეფსიმა და ჰქ̃ა მას · არცა სატან
  18. ჯველთა შ̃ნთაგ̃ნ გუეშინის · არცა მახჳლისა შ̃ნი
  19. საგ̃ნ ვძრწით : რ̃ ღთ̃ი ჩ̃ნი რ̃ნ გ̃ნგუაძლიერნა
  20. პრვ̃ლ ამისათვის მოწევნულთა მთ̃ სატანჯველთა
  21. მოთმინებად : აწცა შეგუეწიოს შ̃ნ მ̃რ მოწე
  22. ვნულთაცა თავსდებად : გამოცადე უკუე
  23. სიბერჱ ჩ̃ნი ღთ̃ისა მ̃რ გ̃ნძლიერებული : და იძლი
  24. ოს უბადრუკებაჲ შ̃ნი მოთმინებითა ჩ̃ნითა :
  25. და სირცხჳლეულ იქმნე შ̃ნ უხილავითა მით

[226v]

  1. ძალითა მოვლინებულითა ჩ̃ნ ზ̃ა ღთ̃ისა მ̃რ ჩ̃ნისა
  2. და ემხილოს · გონებაცთომილებასა შ̃ნსა ჭშ̃მა
  3. რიტითა მით სარწმუნოებითა ჩ̃ნითა : ÷
  4. Ⴋშ̃ნ ურჩ̃ლოჲ იგი ა:ღი :ვსო გლ̃ისწყრომითა · და ბრ
  5. ძანა მოღებაჲ ათოთხმეტი შოლტი ზროხისა ტყა
  6. ვისაჲ უქმრისა ახლისაჲ : და ჰქ̃ა წთ̃ა მთ̃
  7. ვფუცავ დიდსა ღ̃ა მზესა · და ბედსა საბურ მე
  8. ფისა მფთ̃აჲსა · ვ̃დ : უკთ̃უ ⁝ არა ჰქმნათ ბრძანბ̃ჲ მისი
  9. ამით ზროხისა ტყავებითა დაიბძარნენ ჴორცნი
  10. თქ̃ნnii · და სისხლითა თქ̃ნითა შეიბღალნენ მჴცენი
  11. თქ̃ნnii : და არა ვჰრიდო სიბერესა თქ̃ნსა : და უ
  12. კთ̃უ გუემითა მით ადრე მოჰკუდეთ · მკუდარ
  13. ნიცა გუამნი თქ̃ნnii ბოროტად იგუემნენ : ÷ :
  14. Ⴋიუგო წ̃ნ აკეფსიმა და ჰქ̃ა მას · ვინაჲთგ̃ნ არა
  15. არსსა მას ღ̃ა ჰფუცე · და ბედი უძლური მოკუ
  16. დავისა მეფისაჲ აჴსენე : მეშინის თუ არა აღას
  17. რულო ფიცი შ̃ი : აწ გასმიეს ვ̃დ ჩ̃ნ შეურყეველ
  18. ვართ · ერთსა მის ჭშმ̃რიტისა სარწმ̃ნოებისაგ̃ნ · და
  19. ჴორცნი ჩ̃ნnii მოგჳცემიან · შ̃ნდა · ხ̃ სლ̃ნი ჩ̃ნnii ჴელ
  20. თა შ̃ნთა ღთ̃ისათა არიან : აწ რაჲცა გნებავს იქმო
  21. დე ჩუენ მზა ვართ : ÷
  22. Ⴋშ̃ნ ურჩულომ̃ნ მ̃ნ რისხვით ჴმაყო · გ̃ნაშიშულეთ
  23. ეგე · და გ̃ნუპყრენით მჴარნი ძლიერად : და გ̃ნა
  24. რთეს იგი ოცდაათმან კც̃̃ნ · ათხუთმეტმ̃ნ ერთ
  25. სა მჴარსა · და ათხუთმეტმ̃ნ ერთსა · ზემდგომარეჱ

[227r]

  1. და წარმოუდგეს ორნი მტარვალნი წინაჲთ და ორ
  2. ნი ზურგით · და სცემდეს უწყალოდ ვდ̃ის ჴორცნი
  3. მისნი დაიბძარნეს · და სისხლითურთ ქყ̃ნად დაცჳ
  4. ოდეს : და სხ̃ნი ეტყოდეს ქმენ ნბ̃ჲ მეფისაჲ და ცხონდი :
  5. ̃ ნეტარი იგი ვდ̃ს შემძლებელ იყო ზრახვად იტყო
  6. და : მე ნებასა უღთ̃ოჲსა მფ̃ისსა შეურაცხვჰყოფ ·
  7. და ნებასა ღთ̃ისა ჩემისასა აღვასრულებ : და ვინაჲთ
  8. ̃ნ ვერღარა ეძლო სიტყ̃ად თლ̃ითა ზც̃d ხედვიდა
  9. და ხადოდა ო̃ა · და აჩუენებდა მიუდრეკელსა
  10. მას აღსაარებასა მისსა : და ესრეთ ტანჯვასა მას
  11. ̃ა მოითმინა · ვდ̃ის სანატრელად მისცა ღ̃ა წ̃ი იგი
  12. სლ̃ი მისი : ხ̃ ვინაჲთგან მოკ̃და იცვალნეს მტარვალ
  13. ნი იგი · და სხ̃ნი წარმოდგეს და სცემდეს გუამსა
  14. მას მკდ̃არსა · ვდ̃ის ყლ̃ითურთ დაიჭრა და დაიბძა
  15. რა · მერმე დააკუეთეს იგი თავსა ზა̃ · და შემუს
  16. რეს ქედი მისი · და წარითრიეს და დააგდეს უბან
  17. თა ზა̃ · და მცველნი გ̃ნაწესნეს · რა̃ არავის შეუნდონ
  18. დამარხვად : ხ̃ შემდ̃მად სამისა დღისა მოიპარეს მორ
  19. წმუნეთა წ̃ი იგი გუამი მისი : მიზეზითა ასული
  20. სა სომეხეთა მეფისაჲთა · რი̃ მოვიდა მშ̃ნ · დასამტკიცე
  21. ბელად მშჳდობისა : ÷
  22. Ⴄსრეთ აღესრულა წ̃ი იგი ებისკ̃პსი აკეფსიმა
  23. თუესა ოკდომბერსა სამსა : და შმდ̃გმად აღსრუ
  24. ლებებისას მისისა შეიყვანეს წ̃ი იოსებ : და ჰქ̃ა მას
  25. უღ̃თომ̃ნ მ̃ნ მოგუთა მთავ̃რმ̃ნ იხილეა უგუ

[227v]

  1. ნური იგი მოყუასი შ̃ნი ვ̃რითა ჭირითა მოკუდა · რ̃
  2. არა ინება აღსრულებად ბრძანებასა მეფისასა: : აწ
  3. უკუე შ̃ნ იოსებ ისმინე გ̃ნზრახვაჲ ჩემი · და აღას
  4. რულე ბრძანბ̃ჲ მფ̃ისაჲ : და თყ̃ნისეც მზესა რა̃ ცხონ
  5. დეს სლ̃ი შ̃ნი : და გ̃ნერე წინამდებარისა მისგ̃ნ ⁞….მწარისა ⁝ სიკდილისა :>
  6. Ⴋიუგო წ̃ნ იოსებ და ჰქ̃ა მას : მე მზესა არა თა̃ნის
  7. ვსცემ : რ̃ არა ღირსარს : და ბრძანებასა მეფისასა
  8. არა აღვასრულებ : რ̃ უჯერო არს იგი · და არ
  9. ცა ღ̃ა ჩემსა დაუტეობ · და ვჰმონებ ცუდთა მთ̃
  10. ღთ̃თა თქ̃ნთა · და არარათა : აწ უკუე რაჲცა
  11. გნებავს ქმენ ადრე : მშ̃ნ ბილწი იგი გ̃ნრისხნა
  12. და ბრძანა გ̃ნრთხმაჲ მისი · და გ̃ნართხეს იგი ოცდა
  13. ათმან კაცმ̃ნ · და მტარვალნი წარმოუდგეს და ჰ
  14. გუემდეს ზროხის ტყავებითა მით · ვე̃მდე ყ̃ი გუამი
  15. მისი იქმნა ვ̃ა ერთი წყლული : და ქადაგი ჴმობ
  16. და ქმენ ბრძნბ̃ჲ მფ̃ისჲ · და სცხონდე : ხ̃̃ი იგი იტყო
  17. და : ერთ არს ღთ̃ი სამებით დბ̃ლი · და დამბადებელი
  18. ყლ̃თჲ · და სხ̃ი ღ̃ი არა არს მისა გარეშე : და ჩ̃ნ სარ
  19. წმუნოებასა მისსა ზა̃ მტკიცე ვართ : ÷
  20. Ⴃა გუემდეს რაჲ ფიცხლად · და უწყალოდ · და ვერ
  21. ღარა ეძლო სიტყ̃ად · და :ჰგონებდეს · უკუე ვ̃დ მო
  22. კუდა : დასცხრეს იგი ცემისაგ̃ნ და დააგდეს ვ̃
  23. მკუდარი : და წარითრიეს გარეშე და დაუტევეს : და
  24. შმდ̃გმად მცირედისა ჟმ̃ისა ცნეს ვ̃დ ცოცხალ არს : და
  25. ბრძანა მოგუთმთავარმ̃ნ დამარხვაჲ მისი : ÷

[228r]

  1. Ⴃა წარმოუდგინეს მძლავრსა მას წ̃ჲ აითალა
  2. და ჰქ̃ა მას : აწ უკუე შ̃ნ ისმინე ჩემი · და ნუ ემს
  3. გვართები ბორ̃ტთა მთ̃ მოყუასთა შ̃ნთა · რ̃ნი ბორ̃ტდ
  4. ცა წარწყმდეს : ად̃ აღასრულე ბრძანბ̃ჲ მფ̃ისაჲ
  5. და თყ̃ნისეც დიდსა მას ღ̃ა მზესა და სცხონდე · და მო
  6. გეცეს მფ̃ისაგ̃ნ დბ̃ჲ და სიმდიდრჱ : მიუგო წ̃დამ̃
  7. აითალა და ჰქ̃ა მას მიკჳრს უბადრუკო უგუ
  8. ნურებაჲ შ̃ნი რ̃ ჭშმრ̃ტდ ბრმა არიან თლ̃ნი გონები
  9. სა შ̃ნისანი · და ცნობაჲ შ̃ი მსგვ̃ს არს პირუტყუთა ·
  10. და არა გლ̃ისჴმაჰყოფ : რ̃ იგინი უხუცეს ჩემსა
  11. იყვენენ ჰასაკითა : და ესევ̃რი მოთმინბ̃ჲ აჩუენეს :
  12. და მიემთხ̃ნეს დიდებასა საუკ̃ნესა : სიკდ̃ილითა მით
  13. რი̃ მოაწიე შ̃ნ მთ̃ ზა̃ : არამცა მე უმეტესად ვაჩუე
  14. ნეა მოთმინებაჲ : რ̃იესე უჭაბუკეს ვარ მათსა :
  15. რა̃ ღირს ვიქმნე მთ̃ თანა გჳრგჳნოსანყოფად :
  16. Ⴀმისთ̃ს უწყოდე ვ̃დ მეცა შეურყეველ ვარ ჭშ̃მა
  17. რიტებისაგ̃ნ · და არა ვიქმ ნებასა არაწდ̃ისა მფ̃
  18. სასა : რ̃ მტერი არს ღ̃ჲ · და უცხოჲ საუკ̃ნოჲსა
  19. მისგ̃ნ ცხრ̃ბისა · და დაკლებულ ნთლ̃ისა მისგ̃ნ სლ̃იერისა :>
  20. Ⴄსმნეს რაჲ სიტყ̃ნი ესე ურჩულოსა მას · აღივსო
  21. გლ̃ისწყრომითა · და იცვალა ფერი პირისა მისისაჲ ·
  22. და ბრძანა გ̃ნშიშულებ̃ჲ მისი · და გ̃ნრთხმაჲ : და გა
  23. ნართხეს იგი ორმეოცმ̃ნ კც̃̃ნ · და სხ̃ნი ჰგუემდეს
  24. ზურგსა მისსა და მკერდსა : ხ̃ ნეტარი იგი ეტყოდა
  25. ურჩულოსა მას მოგუთმთავარსა : ჵ ბილწო

[228v]

  1. და არაწ̃ო ძაღლო · ვ̃ა შ̃ნ უძ̃ლრ:ი ხარ და დაჴსნი
  2. ლი ეგრეთვე სატანჯველნი შ̃ნნი და მტარვალნი უ
  3. ძლურნი არიან · და დაჴსნილნი : აწ უკ̃თუ გყვა
  4. ნან სადა კც̃ნი ძლიერნი · და სატანჯველნი მწარე
  5. ნი მოიყვანენ ჩემ ზა̃ · რა̃ მოთმინებითა ჩემითა მო
  6. ვიპოო სლ̃ი ჩემი ცხორებად საუკ̃ნოდ : ÷ :
  7. ̃ მოგუთა მთავარი იგი გ̃ნკჳრვებულ იყო · და
  8. ჰქ̃ა მახლობელად მისა მსხდომარეთა · რაჲ არს
  9. ესე რლ̃ ქე̃ანეთა ესრე სურის სიკუდილისათ̃ს . ვ̃
  10. ვის მშიერსა სწადინ ჭამად პურისა და სუმად
  11. წყლისა : მიუგეს მთ̃ და ჰქ̃ს მას · წერილ არს
  12. წერილთა შ̃ა მთ̃თა : ვ̃დ სხ̃ი სფლ̃ი არს უხილავი ·
  13. და ცხრ̃ბჲ საუკ̃ნოჲ · რი̃ მიელის მოწფ̃ეთა მთ̃ მართლ
  14. მადიდებლობისათა : მშ̃ნ გუემისა მისგ̃ნ ყ̃ნი ასონი
  15. მისნი დაიბძარნეს · და ნაწევარნი დაიჴსნნეს : ზიდ
  16. ვითა მით მის ერისაჲთა · და უწყალოჲთა მით ცე
  17. მითა : და რჟ̃ს სდ̃ მოსიკდ̃ილ იყო · ბრძანა მძლავ
  18. რმ̃ნ მ̃ნ დაცხრომაჲ მტანჯველთაჲ : და მეყსეუ
  19. ლად დავარდა მწმ̃ეჱ იგი ქს̃ი ქყ̃ნასა ზა̃ : რ̃ ვერ
  20. ღარა ეძლო ზედგომად : ხ̃ ურჩ̃ლომ̃ნ მ̃ნ მოგუთა
  21. მთავარმ̃ნ · უბრძანა ორთა კც̃თა დამჭირვაჲ მისი
  22. და დადგინბ̃ჲ წე̃ მისსა : და ჰრქუა მას : ÷
  23. Ⴀწ უკუე ქმენ ბრძანბ̃ჲ მფ̃ისაჲ · და უბრძანო მკურ
  24. ნალთა რა̃ გიღუაწონ და ადრე გ̃ნიკურნო :>
  25. Ⴋიუგო წ̃ნ აითალა და ჰქ̃ა მას · ჵ ძაღლო ბილ

[229r]

  1. წო · და არაწო̃ : არათ თუმცა მკურნალთა შ̃ნთა
  2. მოღუაწებაჲ თავსვიდევ : ა̃d სიტყჳთმცა სთ
  3. ქუ და მეყსეულად გ̃ნვიკურნებოდე · ვერმცა
  4. დამარწმუნე გ̃ნშორებად სიყუარ̃ლისაგ̃ნ ღთ̃ისა
  5. ჩემისა · რ̃ნ ქმნნა ც̃ნი და ქყ̃ნჲ : და თყ̃ნისცემად და
  6. ბადებულსა მისსა მზესა · რი̃ ქმნილ არს სამსახუ
  7. რებელად კც̃თათ̃ს : ჰქ̃ა მას ურჩულომ̃ნ მ̃ნ · ვი
  8. ნაჲთგ̃ნ ესევ̃რსა ჰზრახავ · მე გყო შ̃ნ თითის
  9. საჩუენებელ კც̃თა · რა̃ არღარა ვინ იკადროს
  10. წოდებად ქრისტეანედ : ÷
  11. Ⴋიუგო წ̃ნ და ჰქ̃ა მას · აჰა ესერა უნებლიეთ
  12. ჰსწინაჲსწარმეტყუელე : რ̃ თითის საჩუენებელ
  13. ვიქმნენით კაცთა · რა̃ ვაქუნდეთ ჩ̃ნ სახედ კე
  14. თილისა ყლ̃თა ქე̃ანეთა · ჩ̃ნ რაჲ გუხედვიდენ
  15. ̃d მოთმინებითა ვცხონდით : მთ̃ცა უშიშად დათ
  16. რგუნონ საცთური ამპარტავანბ̃ისა თქ̃ნისაჲ :
  17. ̃ ესერა · სახელსა · და სახესა კთლ̃სა დაუტეობთ
  18. მომავალსა ნათესავსა · მოღუაწებისა ამიის ·
  19. და მოთმინებისა ჩ̃ნისასა : და უხრწნელთა მთ̃ გჳრ
  20. გჳნთა რ̃ნი მოცემად არიან ჩ̃და : მოსლვასა მას ო̃
  21. სასა რლ̃ი არს მეუფეჱ ჩ̃ი საუკ̃ნოჲ :> ÷
  22. Ⴄსე რაჲ თქ̃ა წ̃ნ აითალა · მოუწოდა უშჯ̃ლომ̃ნ მ̃
  23. ადერ სხუასა მოგუთა მთვ̃რსა · რი̃იგი იყო მთვ̃რი
  24. ქყ̃ნისა მის ედეავისაჲ · და ეწოდებოდა ადესქარ
  25. და ჰქ̃ა მას · უკთ̃უ ხვალემდე ცოცხალ იყვნენ

[229v]

  1. მაცთურნი ესე წარიყვანენ ქლქ̃სა შ̃ნსა · და შე
  2. კრიბენ მუნ რ̃ნიცა არიან ქე̃ანენი · და დააკ
  3. რიბონ ქვაჲ თ̃სითა ჴელითა : რ̃ ამის ჯერისა
  4. ̃ს არა მივეც გ̃ნჩინებაჲ მოკლვისა მთ̃ისაჲ აქა : >
  5. Ⴋშ̃ნ მოიყვანნა ადესქარ ორნი საჴედარნი · და
  6. დასხნეს წ̃ნი იგი მწმ̃ნი · იოსებ · და აითალა · მთ̃
  7. ზა̃ · და შეკრნეს საბლითა რა̃ არა დავარდენ ·
  8. ̃ ასონი მთ̃ნი დაჴსნილიყვნენ · და ძუალნი მთ̃
  9. შემუსრვილ : და მირაჲიწინიან სადგურად ეს
  10. რეთ ჩამოყარნიან იგინი საჴედართაგ̃ნ მსახურ
  11. თა მთ̃ ეშმაკისათა სიძულისა მისთ̃ს რი̃ აქუნ
  12. და მთ̃და მიმართ : ვ̃ა ვინ დაყარის ტჳრთი შეშისჲ̃
  13. Ⴃა მიიწინეს რაჲ ქლქ̃სა არბილს · რი̃იგი იყო ქყ̃ნი
  14. სა ედეავისაჲ · შეაყენნეს იგინი დილეგსა ბნელ
  15. სა სავსესა მწჳრითა · და დიოდა წყლულებათა
  16. მთ̃თაგ̃ნ · სისხლი და წუთხი ფდ̃ი : და დაადგინნა
  17. მთავარმ̃ნ მცველნი · რა̃ არავის მიუშუან ქე̃
  18. ანესა შესლვად მათდა : და იყვნენ მდებარე ეს
  19. რეთ უღუწელნი და ჭირვეულნი · ჭირითა დიდითა
  20. უმეტეს ბნ̃ისა : ხ̃ იყო ქლქ̃სა მას შ̃ა დედაკც̃
  21. ვინმე ქე̃ანჱ მდიდარი ფ̃დ · რლ̃ისა საჴსენებელი
  22. კრთ̃ხლ ყოფილ ̃· სახელით ისდანდულ : ვ̃ა სხუასა
  23. ცა წიგნსა შ̃ა მწმ̃ეთასა გჳჴსენებია : რ̃ პტივ̃სცემ
  24. და იგი ყლ̃თა ქე̃ანეთა · და ყლ̃თა წ̃თა რ̃ნი ქე̃
  25. ̃ს იტანჯებოდეს · იღუწიდა და ჰმსახურებდა : >

[230r]

  1. Ⴀმას ღთ̃ისმსახურსა დედაკც̃სა · ესმა რაჲ წ̃თა
  2. მთ̃̃ს · იოსებ და აითალაჲს · ვ̃დ დიდსა ჭირსა ა
  3. რიან დილეგსა შ̃ა : წარავლინა და მოუწოდა
  4. უხუცესსა მცველთასა · და მისცა მას ოქროჲ
  5. და ვეცხლი ფდ̃ი · რა̃ შეუნდოს შესლვად მათდა :
  6. ̃̃ნ შიშით უქადა აღსრულებად თხოვისა
  7. მისისა : და ვ̃ა შემწუხრდა წარიყვანნა დედა
  8. კც̃̃ნ მ̃ნ კრთ̃ხლმ̃ნ მონანი თ̃სნი · და წარვიდა საპ
  9. ყრობილედ : შევიდა წ̃თა მათ წ̃ე · ამბორსუყოფდა
  10. ფერჴთა მთ̃თა · და წყლულებათა მთ̃თა : ÷
  11. Ⴃა უბრძანა მონათა თ̃სთა ტჳრთვაჲ მთ̃ი · და
  12. წარყვანბ̃ჲ სახლად თ̃სა : და წარიყვანნა რაჲ
  13. მოსწრაფებით იღუაწნა იგინი : დაბანნა წყლუ
  14. ლებანი მთ̃ნი · და შეხჳნა ჴელითა თ̃ს:ი:თა : და წა
  15. ლასა მას წყლულებისა მთ̃ისასა იცხებდა თავ
  16. სა თჳსსა და გუამსა : და ამბორსუყოფდა
  17. დაჴსნილთა მთ̃ ჴელთა · და შემუსრვილთა მკ
  18. ლავთა : და სცხებდა მთ̃ ნელსაცხებელსა · და
  19. ტიროდა ღამე ყლ̃ : რ̃ გაიზნენ წ̃ნი იგი ვ̃ა მკუდ̃
  20. ნი : ძლით უკუე უძლო წ̃ნ იოსებ და ჰქ̃ა მას :·
  21. Ⴐაჲსათ̃ს ესრეთ სტირ მწარედ · და არა იქმ
  22. საქმესა სრულისა ქე̃ანისასა · რ̃ ესრეთ სტირ
  23. ̃ნ ზა̃ : მიუგო დედაკც̃̃ნ მ̃ნ და ჰქ̃ა მთ̃ · უ
  24. კთ̃ცა გიხილენ თქ̃ნ აღსრულებულნი
  25. დიდადმცა ვიხარებდი უფალნო ჩემნო : ა̃

[230v]

  1. ამისთჳს ვტირ · რ̃გხედავ თქ̃ნ ესევ̃რთა ჭირთა შინა :
  2. Ⴠქ̃ა მას წ̃ნ იოსებ · ჭირნი ესე სავსე არიან სიხა
  3. რულითა და გ̃ნსუენებითა : რ̃ იტყ̃ს ო̃ი ჩ̃ნი · რ̃ იწ
  4. რო და საჭირო არს გზაჲ იგი მიმყვანებელი ცხრ̃ბდ
  5. საუკ̃ნოდ · და მცირედნი ჰპოებენ მას : და კლ̃
  6. თქ̃ა · რ̃ნ მოითმინოს სდ̃ იგი ცხონდეს : და ყლ̃თა წ̃თა
  7. ესრეთ ჭირითა და გ̃ნსაცდელითა წარვლეს ესე ცხო
  8. რებაჲ : და შ̃ნ უკუე მორწმ̃ნო და კრთ̃ლო დედა
  9. კკ̃ო ოდეს იხილნე ქე̃ანენი ჭირსა შ̃ა მოთმინენი · იხა
  10. რებდი და ჰმადლობდი ღ̃ა : რ̃ რაოდენცა იჭირვოდინ
  11. ეგოდენცა გ̃ნმრავლ:დ:ების სასყიდელი მთ̃ი · და გჳრ
  12. გჳნი მთ̃ი გ̃ნბრწყინდების :· ხ̃ ჟმ̃სა გ̃ნთიადისასა კლ̃
  13. იტჳრთნეს და წარიყვანნეს იგინი საპყრობილედ : და
  14. დაყვეს მთ̃ საპყრობილესა მას შ̃ა ექუსი თთუეჱ
  15. შეყენებულთა ბნელსა შ̃ა · და ჭირითა დიდითა : რლსა
  16. ვერ შემძლებელ არს კაცი მითხრობად : ÷ :
  17. ̃ გარდაჴდა რაჲ ექუსი თუეჱ · გარდააგდო მე
  18. ფემან მოგუთა მთავარი იგი : რ̃ნ მიითუალნა
  19. ნეტარნი ესე მოწმ̃ნი : ჴელმწიფებისა მისგ̃ნ : და სხ̃
  20. მოავლინა სახელით ზერუთ · ფდ̃ უღთ̃ოჲ და
  21. უძ̃რესი პრვ̃ლთასა : და ბრძანბ̃ჲ მისცა მას ბორ̃ტი
  22. ქე̃ანეთათ̃ს ურჩ̃ლმ̃ნ მ̃ნ მეფემ̃ნ რა̃̃სითა ჴელი
  23. თა დაჰკრებდენ ქე̃ანენი ქვასა წინამძღუარ
  24. თა თ̃სთა : და იქმნა ჭირი და მწუხარებაჲ დიდი
  25. ქე̃ანეთა ზა̃ : და ყ̃ნი ივლტოდეს მთათა და უდაბ

[231r]

  1. ნოთა და იმალვოდეს · რა̃ არა შეემთხჳოს საქმეჱ
  2. ესე ბოროტი · დათხევაჲ სისხლისა უბრალოჲსაჲ :
  3. ̃ მოვიდა რაჲ მოგუთა მთავარი იგი · ქლ̃ქსა მას
  4. და შევიდა თყ̃ნისცემად ტაძარსა მას ცც̃ხლისსა · და
  5. თქვეს მას მსახურთა მთ̃ ცცხ̃ლისათა : ვ̃დ არიან
  6. აქა ორნი ქე̃ანენი შეყენებულნი საპყრობილე
  7. სა შ̃ა · რლ̃თა აქუს პყრობილობასა შ̃ა · სამი წე
  8. ლი და ნახევარი · რ̃ნიიგი ფ̃დ ტანჯნა პრვ̃ლდ ადრა
  9. ხუსეთ · და მერმე ადესქარ : და ვერ დაარწმუ
  10. ნეს ქმნად ბრძანებასა მეფისასა : ესე რაჲ ეს
  11. მა უკეთურსა მას · მეყსეულად ბრძანა მოყვა
  12. ნებაჲ მათი წ̃ე მისსა : და ვ̃ა წარმოადგინნეს იწ
  13. ყო რისხვით შინებად მთ̃და · და ეტყოდა : ჵ ერი ეგე
  14. ქე̃ანეთაჲ კადნიერი და ქედფიცხელი : ÷
  15. Ⴅრ̃ არა სძრწით დიდისაგ̃ნ და საშინელისა მეფისა : სა
  16. ბურის ბრძანებისა რ̃ნ : მოაოჴრნა სამეუფონი დიდ
  17. ნი · და დაიპყრნა ქლ̃ქნი ძლიერნი · და დაიმორჩილნა
  18. ერნი ურიცხუნი : და თქუენ სხედთ ქყ̃ნასა შ̃ა მისსა :
  19. ქალაქთა მისთა · და ბრძანებათა მისთა შეურაცხ
  20. ჰყოფთ : მიუგო წ̃ნ აითალა და ჰქ̃ა მას : უკ̃თუ
  21. მტერნი ვართ მეფისანი ვ̃რ შ̃ნ იტყჳ · რად არა გ̃ნე
  22. წყო ბრძოლად ჩ̃ნდა მჴედრებითა აღჭურვი
  23. ლითა : ვ̃ა ქმნა სხ̃თა მთ̃ მფ̃თა და ერთა მიმართ
  24. რლ̃თა ჰბრძოდა : ად̃̃ნ მოგავლინა უძლური
  25. და უცხოჲ სიმჴნისაგ̃ნ : რლ̃ი:სა:ეგე გლ̃ი ძრწის ვ̃

[231v]

  1. ფურცელი ქარისაგ̃ნ მიმოტაცებული : და არ
  2. ცასადა გიხილავს ბრძოლაჲ : ად̃̃ი საქმეჱ
  3. ̃ი და სირცხჳლი თავისა შ̃ნისაჲ · დედათა თანა
  4. ყოფილ არს მარადის : ÷
  5. Ⴀწ უკუე გრცხუენოდენ და პირი დაიყავ არა
  6. წო̃ ძაღლო : რა̃ მოხუედ ცთუნებად · მსგვ̃სთა
  7. ̃ნთა უბადრუკთა : ხ̃̃ნ ვერ მძლე გუექნები ·
  8. ̃ნიესე მტკიცე ვართ ჭშმ̃რტსა მას სარწმუნოება
  9. სა ზა̃ ღთ̃ისა ჩ̃ნისასა · და მისა მიმართ გუაქუს სა
  10. სოებაჲ · და სიყრ̃ლისა მისისათ̃ს ყლ̃სავე მოვით
  11. მენთ : და სიტყ̃ჲ საცთურისა შ̃ნისაჲ გლ̃თა ჩ̃ნთა
  12. არა შევალს : ჰქ̃ა მას მოგუთა მთვ̃რმ̃ნ · ა
  13. მისთ̃ს ესევ̃რთა სიტყ̃ათა გინებისათა მეტყჳ ჵ
  14. მაცთურო · რა̃მცა მყის თავი წარგკუეთე · და გა
  15. ნერი ჭირისაგ̃ნ · და სატანჯველთა მრვ̃ლთა : ა̃d
  16. არა გექმნების ეგე · ვდ̃ის მრავლითა გუემითა
  17. ̃ნილიო · ვ̃ა სწადის გულსა ჩემსა : ÷
  18. Ⴋიუგო წ̃ნ იოსებ და ჰქ̃ა · უწყი რ̃̃ა ასპი
  19. ტი ყრუჲ სავსე არს სიმწარითა გესლისაჲთა ·
  20. ეგრეთვე გლ̃ი შ̃ი · სავსე არს რისხვითა და ზა
  21. კუვითა : და გონბ̃ჲ შ̃ი სურვიელ არს ჭამად ჴორ
  22. ცსა კცთ̃ასა : ვ̃ა ვეშაპი : აწ უკუე ნუ ჰყოვ
  23. ნი · ა̃d გამოაჩინე ზაკუვაჲ შ̃ი უბადრუკო :
  24. და დააცხრვე გლ̃ისწყრომაჲ შ̃ი დათხევითა უბ
  25. რალოთა სისხლთა ჩ̃ნთაჲთა ჵ სისხლისმჭამელო :

[232r]

  1. და წარგუგზავნენ ჩ̃ნ სიმდიდრითა დიდითა ზე
  2. ცისა სასუფეველსა · სადაიგი სურვიელვართ მიწევნად :
  3. Ⴋშ̃ნ გ̃ნრისხნა ურჩულოჲ იგი და ბრძანა დაკი
  4. დებაჲ მისი თავდაქცევით · და ცემაჲ პრვ̃ლთა
  5. მთ̃ წყლულებათა ზა̃ ძარღუებითა ზროხისაჲ
  6. თა : და ესოდენ სცეს მას ვე̃მდე ყლ̃ისავე გუა
  7. მისა მისისაგ̃ნ წყარონი სისხლთანი დიოდეს : და მუნ
  8. მდგომარეჱ იგი ერი ტიროდა · წყალობითა პტ̃ისნი
  9. სა მის მოხუცებულისაჲთა : ხ̃ მოგუნი იგი ეტყო
  10. დეს ნეტარსა მას საიდუმლოდ : უკთ̃უ ერსა წე̃
  11. სირცხჳლგიჩს შეგიყვანოთ ფარულად ტაძარსა
  12. ცცხ̃ლისსა და თყ̃ნისეც · რა̃ განერე ჭირისა ამისგან :
  13. ̃̃ნ იოსებ ჴმაყო გ̃ნმეშორენით მე მოქმედნო
  14. ურჩულოებისანო და წარედით ცცხ̃ლდ საკ̃ნოდ
  15. რლ̃ი გ̃ნუმზადეთ თვ̃თა თქ̃ნთა : ÷
  16. ̃ ეკიდა წ̃ი იგი თავდაქცევით · და იგუემებოდა
  17. სამსა ოდენ ჟმ̃სა · და ახოვნად მოითმინა სასო
  18. ებისა მისთ̃ს მერმისა : ამისთვის შმდ̃გმდ ძლით ბრძა
  19. ნა ურჩ̃ლომ̃ნ მ̃ნ გარდამოჴსნაჲ მისი და ჰქ̃ა :
  20. და ჯერეთცა არა მოდრეკილ არს გონბ̃ჲ შ̃ნი მრა
  21. ვლისმეტყუელო აღსრულებად ბრძანებასა
  22. მფ̃ისსა · და გ̃ნრომად ტანჯვათაგ̃ნ · რა̃ ჰ:სცხონდე :
  23. მიუგო წ̃ნ მოწმემ̃ნ და ჰქ̃ა · ესევ̃რითა ცხო
  24. რებითა რლ̃სა შ̃ნ იტყჳ ნუმცა სადა ცხოვნებლ̃ ვარ :
  25. მოგუთა მთავარმ̃ნ ჰქ̃ა მას ვინაჲთგ̃

[232v]

  1. ცხრ̃ბჲ რლ̃სა მე გეტყჳ არა სათნოგიჩს · უკ̃თუ
  2. სიკდ̃ილი მოგცე წადიერად მიითუალოა : ÷
  3. Ⴋიუგო წ̃ნ და ჰქ̃ა მას · სიკდ̃ილი ეგე რლ̃სა შ̃ნ მი
  4. ქადებ ცხრ̃ბჲ არს ჩემი საუკ̃ნოდ : ხ̃̃ნმრ̃ი ცხ̃რბჲ
  5. სიკდ̃ილი არს · ჰქ̃ა მას მოგუთა მთავარმან ·
  6. აჰა ესერა ჴორცნი შ̃ნნი გ̃ნლეულ არიან სატან
  7. ჯველთაგ̃ნ · და სლ̃ი შ̃ნი კნინ ოდენ არს შ̃ნ თანა · რი̃
  8. იგი მეორესა ტანჯვასა აღმოვჰჴადო შ̃ნგ̃ნ :
  9. და იქმნას საწადელი შ̃ი : მიუგო წ̃ნ და ჰქ̃ა მას :
  10. დაიყავნ პირი შ̃ი მეტყუელო სიცრუვისაო : რ̃
  11. ̃ნ სლ̃სა ჩემსა ზა̃ ჴელმწიფებაჲ არცა ერთი გა
  12. ქუს : ვ̃ა წერილ არს წერილთა შ̃ა ჩ̃ნთა · ვ̃d ნუ ꜫ
  13. გეშინის მთ̃̃ნ რლ̃თა მოსწყჳდნენ ჴორცნი თქგ̃ნნი · ꜫ
  14. ̃ სლ̃ისა არა ჴელეწიფების მოწყუედად : ა̃d ꜫ
  15. მისგ̃ნ გეშინოდენ რი̃ შემძლებელ არს სლ̃ისა · და ჴორ ꜫ
  16. ცთა წარწყმედად გეჰენიასა შ̃ა : აწ უკუე
  17. ̃ნ ჴორცნი ჩემნი სტანჯნე · ჴელმწიფებითა მაგით
  18. ̃ნითა გ̃ნქარვებადითა : ხ̃ სლ̃ისა ჩემისაჲ არა
  19. ჴელგეწიფების დაყენებაჲ სასოებისაგ̃ნ მისისა ·
  20. და ცხრ̃ბისა მისგ̃ნ საუკ̃ნოჲსა : ÷
  21. ̃ ურჩ̃ლოჲ იგი კიცხევით ეტყოდა მას · ვინაჲთგ̃
  22. ეგე ეგრეთ არს ვ̃რ შ̃ნ იტყჳ · მადლიერ იყავ ჩემ
  23. და რლ̃ მიზეზ გექმენ მთ̃ კთლ̃თა რლ̃თა იტყჳ :·
  24. მიუგო წ̃ნ იოსებ და ჰქა · ო̃ნ ჩ̃ნმ̃ნ იჳ̃ ქე̃̃
  25. გჳბრძანა · რა̃ ულოცვიდეთ მტრ̃თა ჩ̃ნთა · და

[233r]

  1. გჳყუარდენ მოძულენი ჩ̃ნნი · და კთლ̃სა უყო
  2. ფდეთ ბოროტისმყოფელთა ჩ̃ნთა : ÷ :
  3. ̃ ურჩ̃ლომ̃ნ მ̃ნ მოგუთა მთვ̃რმ̃ნ გ̃ნიცინნა და
  4. ჰქ̃ა მას : აწ უკუე მრვ̃ლი კთ̃ლი თანაგაც
  5. ჩემდა მას საუკ̃ნესა · ამისთ̃ს რლ̃ აწ გტანჯავ
  6. ̃ნ : მიუგო წ̃ნ იოსებ და ჰქ̃ა მას · არა ეგრეთ
  7. არს · ვ̃რ შ̃ნ ჰბასრობ ურჩულოო : რ̃ მას საუ
  8. კნ̃ესა ვერვის ჴელეწიფების ყოფად წყალობი
  9. სა მეორისა თ̃ნა · ად̃ ამას სფლ̃სა რაჲ ოდენ ძალ
  10. მიც ვილოცავ · რა̃ მოიქცე შ̃ნ და ყ̃ნი საცთურისა
  11. მისგ̃ნ ეშმაკისა · და იცნათ მხოლოჲ ჭშმ̃რტი ღ̃
  12. დამბადებელი ყლ̃თაჲ : უკთ̃უ ესე ჰქმნა · და
  13. შეუვრდე მას შეგიწყალოს სახიერებისა მისი
  14. სათ̃ს : და მოგცეს მოტევებაჲ ცოდვათაჲ : ÷ :
  15. Ⴠქ̃ა მას მძლავრმ̃ნ მ̃ნ · დაუტევენ ჟმი̃სად ცუდ
  16. ნი ეგე სიტყ̃ნი · და მას საუკ̃ნესა რლ̃სა მოელი
  17. მუნ იტყოდე მაგათ საზრახავთა : ხ̃ აწ სწრა
  18. ფით ქმენ ნბ̃ჲ მფ̃ისჲ · და გეყოს შ̃ნ კთლ̃ი : და უკთ̃
  19. არა ჰყო ესე · დიდითა ჭირითა წარგგზავნო შ̃
  20. ამიერ სფლ̃ით : და ესოდენ თითოფერითა სატანჯ
  21. ველითა გ̃ნგკაფო · რა̃̃ნ მ̃რ ყ̃ნი ქე̃ანენი შეშინ
  22. დენ : მიუგო წ̃ნ იოსებ და ჰქ̃ა :
  23. Ⴝირთა მთ̃̃ა და ტანჯვათა რ̃ნი მოაწინეს პრვ̃
  24. ̃ნსა ყოფილთა მთ̃ მთვ̃რთა · და აწ კლ̃დ შენ უწყა
  25. ლოდ მტანჯე და ყლ̃თავე მთ̃ا̃ მადლითა ღთ̃ისა

[233v]

  1. ჩემისაჲთა სრულ ვიპოვე მოთმინებითა : და აწ კლ̃
  2. სხ̃ნიცა რავდენნი მოაწინე ჩემ ზა̃ ტანჯვანი უკე
  3. თურებითა შ̃ითა · მაქუს მე ღ̃ი რ̃ნ მომცეს მე ძალი
  4. და მოთმინბ̃ჲ · რა̃ რლ̃თაცა ქე̃ანეთა იხილონ მოთმი
  5. ნბ̃ჲ სიბერისა ჩემისაჲ · გ̃ნძლიერდენ დათრგუნვად
  6. ამპრტ̃ვნბისა შ̃ისა : ვ̃ა მე დავთრგუნე ძალითა ღ̃
  7. სა ჩმ̃ისა ცხოველისაჲთა : მშ̃ნ ბრძანა ბილწმ̃ნ მან
  8. ⸫ მთ̃ვრმ̃ნ · აღებაჲ ნეტარისაჲ მის და შეგდებაჲ საპყ
  9. ·: აითა :· რობილესა და ეგრეცა იქმნა : მერმე არაწ̃ნ ჰქ̃ა ნეტ̃რსა აითალას :·
  10. ლა : Ⴋითხარ შ̃ნ უკ̃თუ მასვე მაცილობელსა გლ̃ისსიტყ̃
  11. ⸪ სა ზა̃ ხარა : და არა გ̃ნებავს თყ̃ნისცემაჲ მზისაჲ და
  12. ცხრ̃ბაჲ : მიუგო წ̃ნ აითალა და ჰქ̃ა მას · ცხოველ
  13. არს ქე̃ჱ ძჱ ღთ̃ისა ცხვე̃ლისჲ · რი̃ მრწამს ჭშმრ̃ტდ ·
  14. და ვესავ მას : ვდ̃ უფ̃რს ყთ̃ა მე მტკიცე ვარ · აღ
  15. საარებასა სახელისა მისისა : და სხ̃ჲ ღი̃ მისა გარე
  16. შე არა ვიცი : არცა დაუტეობ დამბადებელსა · და
  17. თყ̃ნისვსცემ დაბადებულსა : ესე რაჲ ესმა მძლავ
  18. რსა მას ბრძანა მისიცა თავდაქცევით დაკიდებ̃
  19. და გუემაჲ ძლიერად : ხ̃ ნეტარი იგი ამას ოდენ იტყო
  20. და ქე̃ანეჱ ვარ და ქე̃სთ̃ს მოვითმენ ყლ̃სა :>
  21. Ⴍჳკჳრდა მძლავრსა მას და მის თ̃ნამეინაჴეთა
  22. ახოვანი იგი მოთმინბ̃ჲ მისი : ხ̃ იყო მუნ მანიქევე
  23. ლი ვინმე შეკრული : ბრძანა უკუე მოგუთა
  24. მთავარმ̃ნ მ̃ნ მოყვანბ̃ჲ მისი : და გარდამოჰჴს
  25. ნეს წ̃ჲ აითალა · და დაადგინეს რა̃ ხედვიდეს · მა

[234r]

  1. ნიქეველსა მას ვ̃რ უვარჰყოფს რჩლ̃სა თ̃სსა :>
  2. ̃ იგი მცირედ წინააღუდგა და ბრძანა მძლავრ
  3. ̃ნ გუემაჲ მისი : და ვ̃ა მცირედ ოდენ გუემეს მეყ
  4. სეულად ჴმაყო და თქ̃ა : წყეულ იყავნ მანინ და
  5. რჩული მისი · და ყ̃ი მოძღურებაჲ მისი :>
  6. Ⴃა ბრძანა მოგუთა მთავარმ̃ნ · მ̃ნ · რა̃ მოჰგუა
  7. რონ ჯინჯჭველი და მოკლას : რ̃ მანიქეველნი ჯინ
  8. ჭველსა ღთ̃ად იტყჳან · და პტვ̃სცემენ ვ̃ა ღ̃ა : მშ̃
  9. მოიღო კც̃̃ნ მ̃ნ ჯინჭველი იგი და მოკლა : იხილა რჲ̃
  10. ესე წ̃ნ აითალა · გ̃ნბრწყინდა პირი მისი · და წარ
  11. მოჯდა · რ̃ · ზე დადგომად ვერ ეძლო · რ̃ შემუსრ
  12. ვილ იყვნენ წჳვნი მისნი · და ჴელნი მჴართაჲთგ̃ნ :
  13. და ყ̃ნი ასონი მისნი დაბძარულ : მშ̃ნ ჴმაყო და თქ̃ა :·
  14. Ⴀჰა მოუძლურდა მანინ და იძლია და მოკლა ღ̃ი თ̃სი :
  15. ̃ მე ნეტარ ვარ და სამგზისსანატრელ : რ̃ მძლე ვექ
  16. მენ მტერთა ჩემთა · სახელითა ოი̃სა ჩემისა იჳ̃ ქე̃
  17. ძისა ღთ̃ისა ცხოველისაჲთა : რი̃:იგი: არს ღ̃ი პრვ̃ლ სა
  18. უკ̃ნეთჲ · და უკ̃ე იგი არს : ესმნეს რაჲ სიტყ̃ნი ესე
  19. ურჩლ̃ოსა მას აღივსო გლ̃ისწყრომითა · და ბრძანა
  20. ცემაჲ მისი არგნითა მროწეულისაჲთა ეკლოანითა :
  21. და ესოდენ სცეს მას ვე̃ღარა უსულო იქმნა · და
  22. სისხლისა მისისაგ̃ნ არღარა საცნაურ იყო ხატი
  23. პირისა მისისაჲ : მერმე ბრძანა უღთ̃ომ̃ნ მ̃ნ წარ
  24. თრევაჲ მისი და დაგდებაჲ გარეშე სამშჯავრო
  25. სა შიშუელი : იხილა იგი ერთმ̃ნ მოგუთაგ̃ნმ̃

[234v]

  1. ესრეთ შიშუელი და შეეწყალა ვ̃ა კც̃სა · და მო
  2. იღო ფჳჩჳ თ̃სი და დაჰბურა მას : ხ̃ სხ̃ათა მთ̃
  3. მოგუთა იხილეს იგი და შეასმინეს იგი მოგუთა
  4. მთ̃ვრისა მიმართ და მეყსეულად ბრძანა წარ
  5. მოდგინებაჲ მისი · და გ̃ნრთხმაჲ · და მიამთხჳეს ორ
  6. ასი არგანი : ამის ჯერისათ̃ს ვჰგონებ თუ
  7. იხილოს მოგუმ̃ნ მ̃ნ მცირედ რაჲმე ნაწილი წყალო
  8. ბისაჲ დღესა მას სსჯლ̃ისა : ამისგან შმგ̃მდ ბრძანა ურ
  9. ჩულომ̃ნ წარყვანბ̃ი წი̃სა აითალაჲსი · საპყრო
  10. ბილედ · მოყუსისა მისისა თ̃ნა · აღიღეს იგი და წა
  11. რიღეს და დააგდეს საპყრობილესა : ÷ :
  12. ̃ მას ჟმ̃სა ესმა მოგუთა მთ̃რსა მას : ვ̃დ საბურ
  13. მარზაპანი · ძეჱ მოაბორ ნახპეტისაჲ მოვიდა ქა
  14. ლაქსა მისსა · რლ̃სა ეწოდებოდა მაკელარია : დასხ
  15. ნა წ̃ნი იგი საჴედართა ზა̃ · და წარიყვანნა მისა · და
  16. აუწყა მთ̃̃ს : და ბრძანა მარზაპანმ̃ნ წარდგი
  17. ნებაჲ მათი მის წ̃ე : იხილნა რაჲ იგინი მარზაპანმან
  18. ჰქ̃ა მთ̃ გამცნებ თქ̃ნ ჭამეთ სისხლი · და თყ̃ნისეცით
  19. მზესა და გ̃ნგათავისუფლნე თქ̃ნ · რა̃ არა მოჰ
  20. კუდეთ · რ̃ მეწყალის სიბერეჱ თქ̃ნი : ÷ :
  21. Ⴋიუგეს წთ̃ა და ჰქ̃ს მას ერთითა პირითა : ეგე
  22. საქმჱ ჭამაჲ სისხლისაჲ და თყ̃ნისცემაჲ მზისაჲ შ̃ნნი
  23. არიან · და შ̃ნვე იქმოდე : ხ̃̃ნსა ნუ ჰგონებ თუმ
  24. ცა მაგათგ̃ნი რაჲცა ვქმენით : მშ̃ნ ბრძანა ურ
  25. ჩულომ̃ნ მ̃ნ გ̃ნრთხმაჲ მთ̃ი · და გუემაჲ ძლიერად

[235r]

  1. ხოლო ვიეთნიმე მუნ მდგომარეთაგ̃ნი სწყალობდეს · და
  2. ეტყოდეს საიდუმლოდ : მოგართუათ ბადაგი
  3. ფეროანი · და ვთქუათ ვ̃დ სისხლი არს და სჳთ იგი
  4. რა̃ არა მოჰკუდეთ ბორტ̃ითა სიკდ̃ილითა : ÷ :
  5. ̃ წთ̃ა მათ ჴმაყვეს ნუ იყოფინ ჩ̃და თუმცა შე
  6. ვაგინეთ სიბერეჱ ჩ̃ნი · და დავფარეთ სარწმ̃ნობ̃
  7. და ჭშმ̃რიტბჲ კცთ̃ათჳს უღთ̃ოთა : კლ̃დ უბრძნა
  8. მიმთხუევად მთ̃და · ას · ასი არგანი · და ჰქ̃
  9. მთ̃ : ვბრძანო მოღებაჲ ჴორცისა წ̃ისაჲ : რლ̃ არ
  10. ცა მომშთვარი იყოს · არცა კერპთა ნაზორევი · და
  11. ჭამეთ : მიუგეს წ̃თა მთ̃ და ჰქ̃ეს : ჴელთა შ̃ნთა
  12. ̃ნ არაწ̃თა ვ̃რმცა მოგუეცა წჲ̃ რაჲმე · ნუ იყო
  13. ფინ ესე ჩ̃ნდა · თუმცა რასაცა ზა̃ საქმესა ნბ̃ჲ შ̃
  14. აღვასრულეთ : ესე რაჲ ესმა წთ̃ა მთ̃̃ნ გ̃ნრისხ
  15. ნა ურჩ̃ლოჲ იგი მარზაპანი · და გ̃ნიზრახა მოგუთა
  16. მთავრისა მის თ̃ნა : რა̃ შეკრიბნეს ქე̃ანენი · მმ̃ნი და
  17. დედანი · და აიძულნენ იგინი თ̃სითა ჴელითა
  18. ქვისა დაკრებად წთ̃ა მთ̃ · და ბრძანბ̃ი ესე გამოჴ
  19. და უღთ̃ოთა მთ̃̃ნ · და მეყსეულად · შემოკრიბეს
  20. ქლქ̃ისა მისგ̃ნ · და გარემოჲს სფლ̃ებისა სიმრვ̃ლჱ
  21. ფდ̃ი · და აიძულებდეს მთ̃ დათხევად · სისხლსა უბ
  22. რალოსა : შეპყრობილ იქმნა უკუე საკჳრველი
  23. ცა იგი დედაკც̃ი · ისდანდულ : მშ̃ნ მოიყვანეს ნეტა
  24. რი იოსებ · და დაადგინეს ადგილსა ერთსა წ̃ე მთვ̃
  25. სა · და არღარა იყო ხილვაჲ კც̃ისაჲ მის ზა̃ · მრვ̃ლთა

[235v]

  1. მთ̃ ტანჯვათა და გუემათაგ̃ · და შიმშილისა და
  2. დილეგისა · და სხუათა მთ̃ აურაცხელთა ჭირთა
  3. ̃ნ · და ემჭირა იგი ორთა კც̃თა · რა̃მცა არა დაეცა :>
  4. Ⴃა ჰკითხა მას მოგუთა მთვ̃̃ნ · უკთ̃უ მოდრეკილ
  5. არს გონბ̃ჲ შ̃ი აღსრულებად ბრძანებასა მფ̃ისა
  6. სა : ხ̃̃ნ იოსებ ჰქ̃ა მომეახლე მთავარო რა̃
  7. გრქ̃ა რაჲმე : ჰგონებდა უგუნური იგი თუ
  8. საიდუმლოსა რასმე უთხრობს : აღდგა და მივი
  9. და მახლობელად მისა : ხ̃ მწ̃მემ̃ნ ქე̃სმ̃ნ აღივ
  10. სო პირი თ̃სი ნერწყჳთა · და შეჰნერწყუა პირსა
  11. მისსა და ჰქ̃ა : შეგინებულო და არაწ̃ო არა გრ
  12. ცხუენის რლ̃ ჯერეთ მაგას მკითხავ : არა გიცნო
  13. ბიესა · ესოდენთა ტანჯვათაგ̃ნ · ვდ̃ შეურყეველ
  14. ვარ მე ჭშმ̃რტებისაგ̃ნ ვ̃ე სიკდ̃ლადმდე : ÷ :
  15. Ⴋშ̃ნ მარზაპანმ̃ნ მ̃ნ და ყლ̃თა მის თ̃ნამსხდომარე
  16. თა მთვ̃რთა · გ̃ნიცინნეს · და აყუედრეს მოგუთა
  17. მთვ̃რსა მას და ჰქ̃ეს · ვინ გაიძულა აღდგომჲ̃
  18. და მისლვაჲ · მახლობელად მისა : და სირცხჳლეულ
  19. იქმნა ბილწი იგი სირცხჳლითა დიდითა : და მეყსეუ
  20. ლად გ̃ნიყვანეს წჲ̃ იოსებ რა̃ ქვაჲ დაჰკრიბონ ·
  21. და მის თ̃ნა ერი ქე̃ანეთაჲ ვ̃რ ხუთასი სლ̃ი : დიდი
  22. თა ცემითა და იძულებითა გ̃ნიყვანეს ერი იგი · და
  23. მოთხარეს ჴნარცჳ ვ̃ წელთამდის · და მას შ̃ა შთაად
  24. გინეს ნეტარი იგი შეკრული · და დაიწყეს ცემად ქე̃
  25. ნეთა რა̃ ქვაჲ დაჰკრიბონ მას : აიძულებდეს

[236r]

  1. ნეტარსაცა ისდანდულს · რა̃ მიაგდოს ქვაჲ მის
  2. ზა̃ : ხ̃ იგი ახოვანი მტკიცე იყო სარწმ̃ნბასა ზა̃̃სა :
  3. და ჴმაყო ჴმითა დიდითა : მე უჯეროსა მაგას
  4. საქმესა არა ვიქმ · არცა ვეზიარები დათხევა
  5. სა სისხ̃ლისა უბრალოჲსასა : ÷ : ⸭ :
  6. ̃ უშჯ̃ლოთა მთ̃ დამშჭუალეს საწერტელი ლერ
  7. წამსა გრძელსა · და მისცეს მას და ჰქ̃ეს · უკ̃თუ
  8. არა გნებავს ქვისა მიგდებაჲ · ამით უკუე უგ
  9. უმირე · რა̃ ცნას მფ̃ემ̃ნ ვ̃დ იქმ ბრძანბ̃ასა მფ̃ისსა :
  10. ̃ საკჳრველმ̃̃ნ დედაკც̃̃ნ კლ̃დ ჴმაყო : ნუ იყო
  11. ფინ ეგე ჩემდა საქმჱ · უფრ̃სდ გლ̃სამცა ჩემსა
  12. დავისევ ეგე საწერტელი ვე̃ღარა გუამსა ქ̃
  13. მწმ̃ისასა : აწ უკთ̃უ მოგიღებიეს ჴელმწიფებაჲ
  14. მოკლვად ჩემდა წადიერ ვარ სიკდ̃ლისა ქე̃სთ̃ს :
  15. ̃ მე სიკდ̃ლისა მოწამისასა არა ვეზიარები : ÷
  16. Ⴄსრეთ დაიცვა სარწმ̃ნბჲ · და სიყ̃რლი საღთ̃ოჲ ღირს
  17. ̃ნ მ̃ნ დედაკც̃̃ნ : ხ̃ სხ̃ნი იგი ერნი ქვასა დაჰკრებ
  18. დეს წ̃ა იოსებს · და იგი ილოცვიდა ღთ̃ისა მიმართ ·
  19. და გ̃ნტჳნეს თავი მისი · და ტჳნი მისი დასთხიეს : და ეს
  20. რეთ მისცა სლ̃ი თ̃სი ო̃ა : რ̃ ერთმ̃ნ მთავართაგ̃
  21. ̃ნ რეცა შეიწყალა იგი · და ჰქ̃ა მტარვალსა · აღე
  22. ბად ლოდი დიდი : და დატე:ვე:ბად თავსა ზა̃ მისსა · რა̃
  23. მსწრაფლ მოკდ̃ეს : და შეკრიბეს მის ზა̃ ზჳნი ქვისაჲ
  24. დიდი : და ბრძანა ურჩ̃ლომ̃ნ მ̃ნ მთავარმ̃ნ დადგი
  25. ნებად მცველთა სამ დღე · რა̃ არავინ აღიღოს

[236v]

  1. გუამი მისი : თუმცა მესამესა დღესა იქმნა ძრვაჲ დიდი
  2. მას ადგილსა : და ჴ̃ჲ საშინელი · და ქუხილი ე:ლ:ვითა
  3. სასტ̃იკითა · და სეტყუაჲ დიდი · და ცეცხლი გარდამოჴ
  4. და ზც̃თ · და დაწუნა მცველნი იგი · და ზჳნი იგი ქვი
  5. საჲ გ̃ნაბნია · და პტი̃სნი იგი გუამი ნტრ̃ისაჲ მის უჩი
  6. ნო იქმნა : ხ̃ გინა თუ წთ̃ა ანგ̃ლზთა აღიღეს ამიერ
  7. სფლ̃ით · გინა თუ კც̃თა ღთ̃ისმსახურთა მიიღეს და
  8. დაჰმარხეს : ღ̃ნ მხოლომ̃ნ უწყის : რ̃ არცა სადა იპოა
  9. არცავის სა:და: ესმა მისთჳს : და აღესრულა წ̃ მო
  10. წამეჱ · და პტ̃სნი მღდელი იოსებ · დღესა პარასკევ
  11. სა : შ̃იდეულსა მარტჳლიისასა : ÷ :
  12. ̃ უღთ̃ოჲ იგი მარზაპანი · და ურჩ̃ლოჲ მოგუთა
  13. მთავარი · წარვიდოდეს ქყ̃ნად რლ̃სა ეწოდების
  14. ბეთნადარა · დაბასა ფ̃დ დიდსა · სახელით რესთი
  15. გარ : დადვეს უკუე წ აითალა საჴედარსა · და
  16. წარიყვანეს მთ̃̃ნა : რ̃ სლვად თ̃სითა ფერჴითა
  17. ვერ შეეძლო დიდთა მთ̃ გუემათაგ̃ნ · რ̃ნი შემთ
  18. ხუეულიყო მისი : და ვ̃ა მიიწინეს· დაბასა მას
  19. შეკრიბნეს ქე̃ანენი მმა̃ნი და დედანი : და წარიყვა
  20. ნეს წ̃ იგი მწმ̃ჱ ბორცუსა მაღალსა · და შეკრეს
  21. იგი და დააგდეს ქყ̃ნასა ზა̃ : და მოიყვანეს ერი იგი
  22. ქე̃ანეთაჲ · და აჭირვებდეს რა̃ ქვაჲ დაჰკრიბონ
  23. მას : და სცემდეს მტარვალნი მიყრად ქვისა მის ზა̃
  24. და რლ̃თამე აღირჩიეს სიკდ̃ილი და სქ̃ იგი არა ქმნეს უჯეროების̃ :
  25. ̃ სხ̃ნი უნებლიეთ ერჩდეს მთ̃ · და დაჰკრიბეს ქვაჲ

[237r]

  1. ღუაწლითშემოსილსა მას : და ესრეთ მისცა მან
  2. სლ̃ი თ̃სი სანატრელად · ჴელთა ოი̃სათა : და დაა
  3. კრიბეს მას ზა̃ ურჩ̃ლოთა მთ̃ სოროჲ დიდი · და და
  4. უტევნეს მცველნი ორ დღე : ხ̃ მესამესა ღამესა
  5. მოვიდეს მონოზონნი ვინმე ღთ̃ისმოშიშნი · და მო
  6. იპარეს პტი̃სნი გუამი მისი : და ღირსებით შემუ
  7. რეს · და დადვეს ადგილსა საჩინოსა : ხ̃ სასწაუ
  8. ლი დიდი და საკჳრველი იქმნა ადგილსა მას · სადა
  9. იგი ნეტარსა მას ქვაჲ დაჰკრიბეს : ÷ :
  10. ̃ აღმოეცენა ხეჱ დიდი მურტისაჲ · რი̃იგი იქმნა სა
  11. კურნებელ ყლ̃ისა სენისა ქყ̃ნასა მას : ხ̃̃დ ხუთისა
  12. წლისა · ჴდომითა და შურითა წარმართთა მოჰ
  13. კუეთეს ხეჱ იგი და დაწუეს : ხ̃ მრვლ̃თა მორწმუ
  14. ნეთა ძმათა გლ̃სავსე გუყვნეს ფიცით · ვე̃ მრა
  15. ვალ ჟ̃მ გ̃ნცხადებულად ვხედევდით სიმრვ̃ლე
  16. სა ანგლ̃ზთასა · რ̃ნი გარდამოვიდოდეს ზც̃ით · ადგილ
  17. სა მას და კლ̃დ აღვიდოდეს : და ჴმითა ტკბილითა
  18. ადიდებდეს ღ̃ა : Ⴀღესრულა ესეცა კთლ̃დ მძლჱ
  19. მოწამეჱ : აითალა : თუესა ივლისსა :ი̃d : სა :
  20. ̃ წთ̃ა მმ̃ათა დააწესეს · სამთაჲვე საჴსენებე
  21. ლი აღსრულებად · თუესა ნოემბერსა : გ: სა
  22. წი̃სა აკეფსიმა ებისკპ̃სისჲ : და წი̃სა იოსებ ხუ
  23. ცისაჲ : და წი̃სა აითალა დიაკონისაჲ : რლ̃თა
  24. კთ̃ლდ იღუაწეს ღწლ̃ი წამებისაჲ · და სრბაჲ აღა
  25. სრულეს · და სარწმუნოებაჲ დაიმარხეს

[237v]

  1. ქე̃ს იჳ̃ს მ̃რ ო̃ისა ჩ̃ნისა · რლ̃სა შუენის ყლ̃
  2. ვე დბ̃ჲ · პტი̃ვი და თავყუანისცემაჲ · თანა
  3. მამით და ყლ̃ად წდ̃ით სლ̃ით · აწ და მდ̃ის და
  4. უკ უკუნითი უკ̃ე ამენ : ÷ :
  5. ※ ÷ ※ ÷ ※ ÷ ※ ÷ ※
  6. ⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞⸟⸞
  7. ·: ႣႡ̃Ⴢ ႶႧ̃ႱႠ : ÷
  8. Ⴕე̃ ადიდე წ̃ჲ მმ̃ჲ ეფთჳმე ამის წიგნისა მთარგ
  9. მნელი : და მმჲ̃ გრგ̃ლ მომგებელი : შვილითურთ
  10. სლ̃იერით : და ვისცა შრომაჲ თავსუც : ა̃ნ :
  11. ̃ დაიწერა მთასა წ̃ა ოლიმპოს საბერძნეთისასა ქუაბსა სა
  12. ყოფელსა ქართველთასა : ეკლესიასა წი̃სა ღთ̃ისმშობელი
  13. სასა : ბრძანებითა · მმი̃სა გრგ̃ისითა ჴელითა გლახკისა და
  14. ̃დ ცოდვილისა ისაკისითა მნკნლ̃ისჲთა : მეფობასა ჰრომანოს
  15. ისა : ოდეს სასარკინოზეთს წარვიდა წარმოტყუენვად ღ̃
  16. გაუმარჯუენ : ქრ̃ნიკნი იყო : Ⴑ̃Ⴌ : :· ამენ იზღნ :
  17. ̃ნ გარწმუნოს · წ̃ნო მმ̃ნო პრვ̃ლდ მოიჴსენეთ მმჲ̃ გრგ̃
  18. წთ̃ა ლც̃ვათა თქ̃ნთა : და მე უცბად ჩხრეკისათ̃ს შემინდ
  19. ვეთ და შრომისათ̃ს ნუ მწყევთ ღ̃ნ დაგაჯეროს :
  20. ესრე ვჰგონებ თუ ეტრატი ცუდად არა წამიგია : ოო :