Jer-2 (Georgian-2) მარცხნეა
ცხორებაჲ და ღუაწლნი წმიდისა და ნეტარისა მამისა ჩუენისა ათანასი მთავარეპისკოპოსისა ალექსანდრიელისაჲ
115v
- ※ ცხორებაჲ : და : ღუაწლნი : წ᷈ისა : და : ნეტარისა : მ᷈მისა :
- ※ ჩ᷈ნისა : ათანასი მთავარეპისკ᷈პსსა : ალქ̃სნ᷈დრლის᷈ჲ : 1
- ※ მრავალნი წ᷈ნი შეიწუნეს და გ᷈ნიგუმირნეს . სურვი
- ლითა მით ზეცისაჲთა : და გ᷈ნიცადეს ბრწყინვალბ᷈ჲ იგი
- მეუფისაჲ მის . მადლთა მომნიჭებ᷈ლისა ქ᷈ესი : და ჭშ᷈რტი
- სა მის მ᷈რ ნათლისა გ᷈ნბრწყინდეს : და ამისთჳსცა ვ᷈ე
- სიკუდილადმდჱ . ქადაგებისა მისთ᷈ს სახარებისა . და
- მსახურებისათჳს ო᷈ისა . ზეცისა იგი გჳრგჳნი მიიღეს :
- რ̃ შეიყუარეს უფრ᷈ჲს ხილულთა ამათ კეთილთა .
- უხილავნი იგი : და უფროჲს წარმავალისა ამის ცხო
- რებისა საუკ᷈ნჲ და უფრ᷈ჲს წ᷈ემდებარისა ამის
- დბი᷈სა მომავალი იგი :‧ :‧
- ხ᷈ უმეტესად აღივსო მადლითა მით სამოციქ᷈ლოჲთა
- დიდი ათანასე : რ᷈ი იგი ეპისკოპოსთა შ᷈ს . დიდისა მის
- და სახელოვნისა ქლ̃ქისა ალექსანდრიისა : თ᷈ჱ ვ᷈ა 2 მთიე
- ბი გამობრწყინდა : რ᷈ი იგი მჴურვალე იყო სლ᷈ითა .
- და ფრთოვან იქმნა სურვილითა მით ზ᷈ცისაჲთა :
- და ფ᷈დ მრავ᷈ლთა ჟ᷈მთა ებრძოლა მეფეთაცა მდე
- ვართა მართლისა სარწმ᷈ნბისათა და ყ᷈ლსავე სიმ
- რავლესა მწვალებ᷈ლ᷈თსა : და მიიღო ძლევაჲ ძალი
- თა მით საღ᷈თოჲთა . ყ᷈ისავე კრებულისა ზ᷈ა ბორო
- ტად მორწმუნისა : ამისთჳსცა უკუჱ ღუაწლთა
- მათ მისთა მრავალთა . და ფ᷈დსა მას სიბრძნესა :
- რ᷈ლ . აქუნდა სიტ᷈ყსა მისსა . და რ᷈ლსა მისთა მ᷈თ
- წერილთა ძალი გამოაჩინებს . ვჰგონებ თუ
- ვერვის ძალუც ღირსად აღწერაჲ . ვ᷈ა ჯერარს :‧
- აწ უკუჱ პ̃ლდ ჴს᷈ნებ᷈ჲ მცირედისა რაჲსმე . სიყრ
- მისა მისისა საქმეთათჳს ვთქ᷈თ :‧შ᷈დ წამებისა
- და ღ᷈თისა მისლვისა . ნეტარისა პტ᷈რე ებისკოპო
- სისა ალექსანდრიელისა . მიიღო პატივი იგი
- მღდ᷈ლთმოძღურების᷈ჲ წ᷈ნ ალექსანდრჱ : და
- ბრძანა ყ᷈ლთავე მღდ᷈ლთა ეკლესიისათა შემოკ
- რებაჲ . და ელოდა რ᷈ა შემოკრბენ ყ᷈ნივე : და მეყ
- სეულად მას ჟამსა ოდენ . გარდაიხედნა სარკუ
[116r]
- მელთაგ᷈ნ საეპისკოპოსოჲსათა . და მიხედნა ზღჳთ
- კერძო . და იხილნა კიდესა მას ზღჳსასა ყრმანი რ᷈ნი
- იმღერდეს კანონითა საეკლესიოჲთა : რ̃ სახლი იგი
- მარჯუჱ იყო სახილველად ზღჳსა მიმ᷈რთ . რ᷈ი
- საცა კიდესა იმღერდეს უმანკონი იგი ყრმანი .
- რ᷈ლთა შ᷈ს იყო პ᷈ლ მოჴსენებული ესე . დიდი
- ათანასე . და სხ᷈ნი მოჰასაკენი მისნი : და ყრმათა
- მათ მღერასა შ᷈ა . შექმნეს ათანასე ეპისკპ̃სდ :
- და რ᷈ნიმე ხუცად . და რ᷈ნიმე დიაკონად . და მოჰ.
- გუარნიან ყრმანი ნათლისცემად . რ᷈ნიცა წესითა
- მით საეკლესიოჲთა . აკ᷈ხნის და ულოცის ათანა
- სე : და ვ᷈ა ეპიკოპოსმ᷈ნ ნა᷈ლი სცის ზღ᷈სა მას შ᷈ა :‧
- ესე რაჲ იხილა ნეტ᷈რმ᷈ნ ალექსანდრე . მოუწოდა
- ორთა მღდ᷈ლთა . და უჩუენნა მთ᷈ ყრმ᷈ნი იგი . და
- უბრძანა რ᷈ა მოიყვანნენ იგ᷈ნი მისა : და გ᷈ლის
- ხმაყო რ̃ ყ᷈ივე სლ᷈იერად იქმნა : და ნათ᷈ლღე
- ბულთა მათ ყრმ᷈თა სცხო წ᷈ჲ მიჰრონი . და დას
- წერა ჯ᷈ი . და ესრეთ სრულყვნა იგ᷈ნი : ხ̃ მშო
- ბელთა ნეტარისა ათანასესთა მოუწოდა და
- ჰქ̃ა მათ . ესე ყრმ᷈ჲ ო᷈ისა მ᷈რ წარემატებოდენ :
- ხ᷈ გარდაჴდეს ჟამნი რაოდენნიმე . მოჰგუარეს
- იგი ეპისკოპოსსა ალექსანდრეს : და მეყსე
- ულად მისცა მას პატივი იგი სამღდელოჲ ეკ
- ლესიისაჲ : და შეიყვანებდა მას ბრძოლ᷈დ მტ᷈რთა :‧
- და მრავალნი ღუაწლნი მოითმინნა მან მწვა
- ლებელთაგ᷈ნ . ვ᷈ა იგი ო᷈ნ თქ᷈ა : ვ᷈დ მე უჩუენო
- მას . რაოდენი უღირს ვნებად სახელისა ჩემისა
- თ᷈ს : ხ̃ ვინაჲთგ᷈ნ ყ᷈თავე ღუაწლთა მისთა ვერ
- ძალგჳც აღრაცხვად : რ̃ ურიცხუნი ბოროტნი
- თავსისხნა დევნულებათა მათ მისთა შ᷈ა .
- ამისთ᷈ს ვთქუნეთ საჩინონი იგი და ცხადნი საქ
- მენი მისნი : და მას ზ᷈ა კმა ვყოთ :‧
- ხ̃ რ᷈ნიცა იცნობენ კც᷈სა მას . მათ უწყნიან მისნი იგი
- ღუაწლნი : რ̃ რჟ̃ს არიოზ უშჯულოჲ ექსო
[116v]
- რიობასა იყო . და მუნცა არა დასცხრა ბორო
- ტისა მისგ᷉ნ . ა᷉დ მისთა მ᷉თ მეგობართა მ᷉რ . რ᷉ლთა
- აქუნდა მისივე სარწმუნოებაჲ . შეუძლო ცთუ
- ნებაჲ კოსტანტინე მეფისაჲ : და ბრძანა მოყვანებ᷉ჲ
- მისი ექსორიობისა მისგ᷉ნ : და წარმოათქმია მ᷉ნ წ᷉ე
- მისა . ზაკუვით სარწმუნოებაჲ მისი : რ᷉ი სიტყჳთ
- ჩ᷉ნისავე სარწმუნოებისა მსგავსი იყო . ხ̃ ჭშ̃ტე
- ბით ფ᷉დ შორს იყო ჩ᷉ნისა სარწმ᷉ნოებისაგ᷉ნ : და
- ამას ზ᷉ა გ᷉ნკჳრდა მეფჱ . და მეყსეულად წარგზავ
- ნა იგი პატივით ალექსანდრიად : და მი რაჲ იწია
- იგი ალექსანდრიად . არა შეიწყნარა იგი წ᷉ნ ების
- კოპოსმ᷉ნ ალექსანდრე . მცნებისა მისთ᷉ს რ᷉ი მიეცა
- პეტრეს ებისკოპოსსა და მწ̃მესა : და ნეტარი ათანა 3
- სეცა აყენებდა შეწყნარებად მისა : რ̃ იყო იგი მა
- შინ მთავ᷉რდიაკონი . და უწყოდა უკეთურებ᷉ჲ
- არიოზისი რ᷉ლსა ეგულებოდა ზაკუვით შესლვ᷉ჲ
- ეკლესიად . და მერმე 4 მცირედ მცირედ აღძრვაჲ წვალ᷉ბისა
- თჳსისაჲ : ამისთჳს უკუჱ კლ̃დ ეგჳპტე აღძრ
- ვასა და შფოთსა შ᷉ა იყო :‧
- მაშინ ევსები ნიკომიდიელი . და მისთანანი იგი მიუ
- წერდეს მეფესა . და მისგ᷉ნ პასუხსა მოიღებდეს .
- დამტკიცებისათ᷉ს არიოზისა : ხ̃ დიდმ᷉ნ ათანასე . და
- ებისკოპოსმ᷉ნ ალექსანდრე . მიუწერეს . მეფესა და
- ეტყოდეს : ვ᷉დ არა ჯერარს რ᷉ნ იგი ერთგზის
- სარწმუნოებაჲ ჩ᷉ნი უგ᷉ლებ᷉ლსყო . ესრეთ მეყსე
- ულად არა შევიწყნაროთ . ა᷉დ ს᷉ლგრძელ ვიქ
- მნნეთ : მაშინ მფ̃ე კოსტანტინე აღიძრა . რისხვით
- მძიმედ : და მიუწერა ნეტარსა ათანასეს . გ᷉ლის
- წყრომით : ებისტოლე ესევ᷉რი : ისმინე გ᷉ნზრახვაჲ
- ჩემი . და ნუ აყენებ ეკლესიად შესლვად . რ᷉ლთაცა
- ენებოს : რ̃ უკ᷉თუ ვცნა ვ᷉დ და ვიეთმე აყენებ
- ეკლესიისაგ᷉ნ . მთავარდიაკონობისა შ᷉ნისათ᷉ს : უწ
- ყოდე ვ᷉დ წარმოვავლინო . და გ᷉ნგიყვანო შ᷉ნ
- პატივისა შ᷉ნისაგ᷉ნ და მაგათცა ადგილთაგ᷉ნ . და
[117r]
- გევნოს შ᷉ნ ფ᷉დ ეგრეთვე ალექსანდრეს ეპის
- კოპოსსა მიუწერა მეფემ᷉ნ : ვ᷉დ: მოქცეულ არს
- იგი . და არღარა ჰნებავს ერისა გ᷉ნწვალებაჲ . ა᷉დ
- ეკლესიისა მშჳდობაჲ : ხ̃ მიიღო ეპისკოპოსმ᷉ნ ალე
- ქსანდრე წიგნი იგი მეფისაჲ : და შ᷉დ მცირედისა ჟა
- მისა აღესრულა აღსასრულითა ნეტარითა . და
- არა შეიწყნარა არიოზ : და მიიღო პატივი
- მღდელთმოძღურებისაჲ დიდმ᷉ნ ათანასე :‧
- მაშინ მწვალებ᷉ლთა გ᷉ლისხმაყვეს რაჲ ვ᷉დ უძ
- ღჳს იგი ეკლესიასა . პ᷉ლდ იგინიცა ეწამნეს : ხ̃ მეყ
- სეულად შ᷉დ მცირედისა ჟამისა . ესრეთ აღუდგეს
- ბრძოლად . რ᷉ლ უ᷉კთუმცა ძალედვა . საჴსენე
- ბელიმცა მისი აჴოცეს ყ᷉ისაგ᷉ნ ქყ̃ნისა : რ̃ ვ᷉ა მიიღო
- მ᷉ნ ეკლესიისა უფლებაჲ . მეყსეულად ევსები ნი
- კომიდიელმ᷉ნ . იწყო ბრძოლად ათანასესა : და პო
- ვეს მაშინ მწუხარებაჲ იგი მეფისაჲ შემწედ თჳსი
- სა ნებისა : და მისთ᷉ს ყ᷉ლსა ღონესა ეძიებდეს . რ᷉ამცა
- გარდააგდეს იგი საეპისკოპოსოჲსაგ᷉ნ თჳსისა :
- და იტყოდეს . ვ᷉დ უღირსებით დადგომილ არს იგი
- ეპისკოპოსად : და ესვიდეს ვ᷉დ უკ᷉თუ იგი გარ
- დააგდონ ებისკოპოსობისაგ᷉ნ . მაშინ შეუძლონ
- დამტკიცებად წვალებისა მის არიოზისა :‧
- მაშინ ეძიებდეს მისთ᷉ს ღონეთა . ევსები ნიკომიდიე
- ლი და მსგავსნი მისნი : და მოიქრთამნეს 5 კ᷉ცნი ვინმე .
- წვალებისა მისგ᷉ნ მელიდიტესა . სისონ . ევდემონ .
- და კალინიკე . და სხ᷉ნი მრავალნი : და იწყეს შესმენად
- მისა : პ᷉ლდ თქუეს : შე რაჲ ვიდა იგი საებისკოპო
- სოსა . მეყსეულად დააწესა . რ᷉ა სელისა სამოსელ
- სა მისცემდენ ხარკად ეკლესიასა ყ᷉ნი მეგჳპტელნი :
- და კლ̃დ თქ᷉ეს მეორეცა შესმენაჲ უაღრესი პ᷉ლისაჲ .
- ვ᷉დ ათანასე მტერ მეფისა არის : რ̃ მოძულისა
- ვისმე თანა მეფისა . და მბრძოლისა . წარსცა 6 მოთ
- ხჱ ერთი დიდი . სავსე ოქროჲთა . და მოყუარე არს
- იგი მისა : კ᷉დ მესამედ შესმენად ესე გამოიღეს : რ̃
[117v]
- იყო კ᷉ცი ვინმე . სახელით ისიქორა . რ᷉ნ ქმნა
- საქმჱ ფ᷉დ ბოროტი . და ღირსი სიკუდილისაჲ : რ̃
- არა მიეღო მას პატივი მღდელობისაჲ . და წარ
- ვიდა სოფელთა მათ . რ᷉ლთა ეწოდების მარე
- ოდისაჲ . და იწყო მუნ ჟამისწირვად :‧
- ხ̃ ნეტარი დიდი ათანასე მივიდა მარიოდსა . და
- მოჰნახვიდა მუნ მყოფთა მათ : და ცნა საქ
- მჱ იგი ისიქორისი : და წარავლინა მაკარი
- ხუცესი . რ᷉ა იხილოს უკ᷉თუ ჭშ᷉ტ არიანა საქ
- მენი იგი : ამისთ᷉სცა გამოცხადნეს 7 რაჲ საქმენი იგი
- ისიქორაჲსნი . გამოიპარა მიერ . და მ᷉ვიდა ნიკო
- მიდიას . და შეეჭრა ევსების და მისთანათა მ᷉თ :
- ხ̃ მ᷉თ შეიწყნარეს იგი ვ᷉ა მღდ᷉ლი . და აღუთქუეს
- მას ებისკოპოსობ᷉ჲ . სიძულილისათჳს და მტე
- რობისა ნეტარისა ათანასესა . უკ᷉თუ ოდენ
- თქ᷉ას რაჲ შესმენაჲ ათანასესთ᷉ს : და მან გა
- მოთქუა ესევ᷉რი . ვ᷉დ მაკარი ხუცესი მიივ
- ლინა ათანასეს მ᷉რ . და ზ᷉ა მოუჴდა ეკლესია
- სა ჩ᷉ნსა . და შეხლდნა საკურთხეველსა . და და
- აქცია საკურთხევ᷉ლი . და ბარძიმი სამეუფოჲ
- თა სისხლითა დასთხია 8 . და ოცი წიგნი საღთ᷉ოჲ
- დაწუა : და ესევ᷉რი მრავალი მიუთხრეს მეფე
- სა . უკეთურმ᷉ნ ევსები ნიკომიდიელმ᷉ნ და მსგ
- ავსთა მისთა : ვ᷉დ წიგნი მეფობისა მისისაჲ უ
- გულებ᷉ლსყო და არა შეიწყნარა : ხ̃ ვ᷉ა ესმა
- მეფესა . გ᷉ნკჳრვებასა შთავარდა : და ბრძანა
- რ᷉ა იქმნას კრებ᷉ჲ : რ̃ დაღაცათუ სარწმუნოე
- ბისა მის მართლისა ძალი არა 9 აქუნდა მტკიცედ .
- ა᷉დ ვინაჲთგ᷉ნ აგონებდა . ვ᷉დ წინააღმდგ
- ომთა მათ ზ᷉ა იქმნების საქმჱ უსამართ
- . ლოჲ . ამისთ᷉ს თავსიდვა კლ̃დ ამის საქმისა
- და შრომისა ქმნაჲ : ხ̃ რჟ̃ს მოიწია ენკენიაჲ
- იჱ᷉ლმისაჲ . შეკრბებოდეს ებისკოპოსნი ყ᷉ით
- ⁘ კერძოვე :‧ :‧ 10
[118r]
- და მიწერა მეფემ᷉ნ რ᷉ა კეთილად გამოიძი
- ონ . ყ᷉ივე ათანასესთ᷉ს თ᷉ქმ᷉ლი : და არი
- ოზისთ᷉სცა რ᷉ა კეთილად გამოიწულილონ
- თუ ვ᷉ა იგი მან უთხრა მას . არს ძი მას
- ვე სარწმუნოებასა ზ᷉ა მართ᷉ლსა : და
- შურითა გ᷉ნგდებულ არს იგი ეკლესიისა
- გ᷉ნ . რ᷉ა ისწრაფონ მშჳდობისა ყოფაჲ :‧
- ოჳკ᷉თუ კულა ზაკუვით შეაჩუენა არი
- ოზ თჳსი იგი სარწმუნოებაჲ . რ᷉ა მივიდენ
- ალექსანდრიად . და მუნ გ᷉ნიკითხოს . ამის
- თ᷉ს . და ბრძანა რ᷉ა აღ რაჲ ვიდოდინ ი᷉ჱმს . პ᷉დ
- მივიდენ ტჳროსს . და საჯონ მუნ დიდისა ათა
- ნასესთ᷉ს . და არიოზისთ᷉ს : რ᷉ა ესრეთ ყ᷉ივე ბრ
- ძოლაჲ გ᷉ნქარდეს . და იქმნას მშჳდობაჲ ეკლე
- სიისაჲ . და კეთილად . აღასრულონ დღჱ კურთ
- ხევისაჲ :‧ და მეოცდაათესა მას წელსა კოს
- ტანტინე მეფისასა . იქმნა კრებაჲ იგი ტჳროზს :
- და შემოკრიბნა ყ᷉ლნი ებისკოპოსნი თევდოსი
- იპატი კომონ . რიცხჳთ სამეოცნი : და მოიყვა
- ნეს მაკარიცა ხუცესი ანტიოქიით . შეკრული
- ჯაჭჳთა მჴედართა : და შემოკრბეს სამშჯავ
- როსა 11 მას . მთვ̃რიცა იგი მის ქყ̃ნისაჲ . და სხ᷉ნი რ᷉ნი
- ცა წარჩინებულნი იყვნეს პატივითა : და მერმე
- მოუწოდეს ნეტარსა ათანასესცა :‧
- და მეყსეულად შემასმენელთა მისთა იწყეს
- შესმენად . სამოსლისა მისთ᷉ს სელისა : ა᷉დ მა
- თი იგი სიტ᷉ყჲ გ᷉ნაქარვეს . აღაპი და მაკარი
- ხუცესთა ალექსანდრიელთა . რ̃ ნიკომიდიას მო
- ვიდეს . და მტყუვრად გამოაჩინეს სიტ᷉ყჲ იგი .
- რ᷉ი თქ᷉ეს . ურჩ̃ლთა მ᷉თ . მართლისა და წ᷉ისა
- ათანასესთ᷉ს : და ესე მეფესაცა მიუთხრეს . ხ̃
- მ᷉ნ მიუწერა წიგნი რისხვით შემასმენელთა
- მისთა : ხ̃ ათანასეს უბრძანა მისა მისლვაჲ :‧
- და ვ᷉ა იწყეს სარჩლად . მეყსეულად მოიწია
[118v]
- წიგნი იგი მეფისაჲ : ხ̃ ესე იქმნა გ᷉ნგებითა ღ᷉ჲთა : და
- ევსები მის თანაშემწითურთ სირცხჳლეულ იქმნა : და
- ვ᷉ა ამის კერძისაგ᷉ნ დაეცნეს შემასმენელნი მისნი . მერმე
- წარმოიღეს მაკარისიცა იგი საქმჱ .
- და პ᷉ლდ დიდი ათანასე რჩულიერად და კეთილად წინა
- აღუდგებოდა მტერთა მ᷉თ . ევსების და მისთანათა . და
- ეტყოდა მათ . რ᷉ა გამოაჩინონ თუ ისიქორე ჭშ̃ტდ ხუ
- ცესი იყო : რ̃ ესრეთ წერილ იყო წიგნსა მას შესმენი
- სასა . ვ᷉დ ხუცესი იყოვო : ხ̃ მსაჯულთა ამისთ᷉ს
- არარაჲ გამოიძიეს . ა᷉დ ეძიებდეს საქმესა მას მაკა
- რისსა : ხ̃ ვ᷉ა ვერ უძლეს მხილებად . დააცხრვეს სამ
- შჯავროჲ იგი : [ვ᷉ე] 12 ჟ᷉მ რავდენმე . რ᷉ა წარვიდენ ვიეთნი
- მე და გამოიწულილონ საქმჱ იგი . თუ ვ᷉რ ძი ყოფილ არს 13 :‧
- ხ̃ წ᷉ნ ათანასე ვ᷉ა იხილა . რ̃ მტერთა მისთა წარავლენ
- დეს . თეოღნიას . მარისს . თ᷉ეს . მაკიდონს . და ორსაკის .
- ღაღადებდა და იტყოდა : ზაკუვით იქმნების საქმჱ
- ესე . რ̃ არა სამართალ არს რ᷉ამცა მაკარი ხუცესი
- საკრველითა იყო . და შემასმენელნიმცა მისნი მტერთა
- წარავლენდეს . ხილვად საქმეთა მათ . და აღწერად
- ნებისაებრ თჳსისა : ამას რაჲ ღაღადებდა დიდი ათანა
- სე და ყ᷉ივე 14 კრებული ეწამებოდა მას : და ვ᷉ა იხილა
- ესე დიონოსი იპატიკომან . არარაჲ საჯა . ა᷉დ და
- უტევნა ყ᷉ნივე და მივიდა იგი მეფისა : ხ̃ რ᷉ნი იგი მარი
- ოდსა წარივლინნეს . აღწერეს მ᷉თ საქმე იგი ვ᷉ა ენე
- ⁘ ბა . და ესრეთ მოიქცეს :‧
- ხ̃ ვ᷉ე იგინი მოვიდოდეს ვერარაჲ საჯა კრებამ᷉ნ . რ᷉
- არა იყვნეს ორნივე კერძნი . და მისთ᷉ს მსაჯულმ᷉ნ
- ვერარაჲ სამართალი გ᷉ნსცა : და ესრეთ დაუტევეს
- წ᷉ჲ ათანასე : ხ̃ მო რაჲ იწინეს მარიოტით . და გამოი
- ღეს წერილი იგი მათი . მერმე საჯეს ათანასეს გარდა
- გდებაჲ : და დაწერეს საშჯელი იგი გარდაგდ᷉ბისა მისის᷉ჲ :
- და მრავალი ბრ̃ტი დაწ᷉რეს საშჯ᷉ლსა მ᷉ს შ᷉ა ნტ̃რისა ათ᷉ნსსთ᷉ს :‧
- და მეყსეულად წარვიდეს ტჳროსით იჱ᷉მდ . კურთხევა
- სა მას სახლისა ი᷉ჱმისასა : და მი რაჲ ვიდა მუნ არიოზ .
[119r]
- შეიწყნარეს ებისკოპოსთა მათ . რ᷉ლთა კრებასა მას
- ნიკიისასა დაწერეს ჴელით წერილი . სარწმუნოება
- სა მას შ᷉ა ერთარსებისასა : ევსები და მსგ᷉ვსთა მისთა :‧
- ხ̃ მართლისა მის სარწმუნოებისა წინამძღ᷉რთა გარჱ
- მიაქციეს არიოზ . და ბრძანეს რ᷉ა კრებასა მას ალექ
- სანდრიისასა ისმინონ მისი : და მი რაჲ ვიდა იგი კრება
- სა მას . მუნცა ემხილა ბორიტი სარწმ᷉ნ᷉ბჲ მისი : ამით
- ესევ᷉რითა საქმითა . ზ᷉ა მოიწია სხ᷉ჲცა წიგნი მეფისაჲ .
- რ᷉ი ბრძანებდა რ᷉ა აღვიდეს მისა ათანასე . და რ᷉ა იგი
- ნიცა მიიწინენ კოსტანტინეპოლედ :‧ ებისტ᷉ლე კს᷉ტ᷉ნე მ᷉ფის᷉ჲ :‧
- ძლიერი და დიდი მეფჱ კოსტანტინე მორწმუნე . მიუწერ
- ეპისკოპოსთა მ᷉თ ტჳროსს შეკრებ᷉ლთა . არა უწყნი
- საქმენი თქ᷉ნისა მაგის შეკრებისანი . რ᷉ნი იქმნებიან ამ
- ბოხებითა და ლალვითა : ა᷉დ ვჰგონებ თუ შფოთი
- სა და აღძრვისა რაჲს᷉გნმე ჭშტ̃ბჲ გარდაქცეულ
- არს . ვინაჲთგ᷉ნ გაქუს თქ᷉ნ შური და ჴდომაჲ ერთ
- მანერთისა მიმართ : და გნებავს რ᷉ამცა თქ᷉ნი ნებაჲ
- უძლეველ იყო . და ღ᷉თისა ნებასა არა ეძიებთ : ა᷉დ
- ღ᷉ნ გ᷉ნგებულებითა თჳსითა სიბოროტეცა თქ᷉ნისა
- ცილობისაჲ დაჰჴსნას . და ცხადად გ᷉ნდევნოს : და ჩ᷉ნ
- ცა გჳჩუენოს კეთილად . უკ᷉თუ გიზრუნავს ძი საქ
- მჱ ჭშ᷉ტბისაჲ კრებასა მაგას თქ᷉ნსა : და უკ᷉თუ ყ᷉ვე
- საშჯელი გ᷉ნგიშჯია თუალუხუავად . და თჳნიერ
- ყ᷉ისავე შურისა და მტერობისა : ამისთ᷉ს უკუჱ მნე
- ბავს რ᷉ა ყ᷉ნივე ჩემისა მეფობისა მომართ მოხჳდეთ .
- რ᷉ა თქ᷉ნი თქ᷉ნ მითხრათ კეთილად . ყ᷉ივე თქ᷉ნ მიერ .
- კრებასა მაგას თქუმული :‧
- ესე რაჲ ებისტოლჱ მოიწია მეფისაჲ . შთავარდეს ყ᷉ნივე
- შიშსა დიდსა : ამისთ᷉ს უფრ᷉ჲსნი ეპისკ᷉პსნი გ᷉ნიყარნ᷉ს
- თ᷉სთავე საყდართა : ხ̃ ევსები . და თეოღნია . და მ᷉თ
- თანანი იგი . ოდენ ისწრაფდეს ჟამისა გარდაჴდასა :
- და მიუწერეს მეფესა . ვ᷉დ აჰა ესერა მოვიწევით :
- ხ̃ წ᷉ნ ათანასე დაარწმუნა მეფესა ყ᷉ივე ჭშ᷉ტი : და ოქ
- როჲსა მისთ᷉ს თქ᷉ა ჭშ᷉ტი : და დაარწმუნა კეთილად
[119v]
- ვ᷈ა ენება : და იყო იგი მეფისა თანა . დაბასა მას
- რ᷈ი იგი არს მახლობელად ნიკომიდიისა . და ეწო
- დების ფსამათა : ხ̃ და რაჲ ეყოვნა ევსების და
- მისთანათა მათ . მაშინ პატივითა დიდითა წარგზა
- ვნა მეფემ᷈ნ ნეტარი ათანასე . თჳსსავე საყდარსა
- ალექსანდრიას : და მიუწერა ეკლესიასა ალექ
- სანდრიისასა . ვ᷈დ ეპისკ᷈პსი თქ᷈ნი ათანასე შე
- იწყნარეთ . რ̃ ცუდად შესმენილ იყო :‧
- ხ̃მი რაჲ ვიდა ნეტარი ათანასე ალექსანდრიად . და
- იწყეს გ᷈ნკითხვად საქმეთა არიოზისთა . მაშინ
- ფ᷈დი ერი შემოკრბა : ხ̃ იხილა რაჲ წ᷈ნ ათანასე . ყ᷈ი
- ვე ალექსანდრიაჲ . და ეგჳპტე შემოკრებ᷈ლი .
- ამას ზ᷈ა არა დაიდუმა . ა᷈დ გამოუცხადა იგი
- მეფესა : და ვ᷈ა ცნა მეფემ᷈ნ ვ᷈დ არიოზის გონებაჲ კ̃დ
- გარდაქცეულ არს . მიავლინა და ბრძანა მოყვანე
- ბაჲ მისი კოსტანტინეპოლედ . რ᷈ა მისცეს სიტ᷈ყჲ შფოთი
- სა მისთ᷈ს . რ᷈ლსა იქმოდა ერსა შ᷈ს : და მი რაჲ იყვანებ
- დეს არიოზს ალექსანდრიაჲთ სამეუფოდ . პოვნა
- კესარიას . ევსები . და თეოღნია . და მარი . და სხ᷈ნი იგი
- შემწენი მისნი . და უთხრნა 15 მ᷈თ ყ᷈ნივე საქმენი თჳსნი .
- და დაყუნა მათთანა დღენი მრავალნი : და წარიგზავ
- ნა მათ მ᷈რ მეფისა . რ᷈ა მივიდეს და მიუგოს მას სიტყ᷈ჲ
- საქმეთა მისთათ᷈ს : ხ̃ ევსები და მისთანანი იგი . მეყ
- სეულად წარვიდეს კოსტნ᷈ტნეპოლეს . და ყ᷈ლსავე
- ღონესა ეძიებდეს . რ᷈ამცა შეუძლეს ათანასეს
- ებისკ᷈პსბისაგ᷈ნ გარდაგდებაჲ :‧
- რ̃ მიუწოდა მათ მეფემ᷈ნ . და ჰკითხვიდა მ᷈თ საქმ᷈თა 16 მათთ᷈ს .
- რ˜ნი იქმნნეს 17 კრებასა . რ᷈ამცა უთხრნეს : ხ̃ მ᷈თ ჰქ̃ეს
- მას . ვ᷈დ: არარაჲსა სხჳსა საქმისათ᷈ს ვისწრაფეთ
- გამოძიებად . ვ᷈რ იგი საკურთხეველისა მისთ᷈ს . რ᷈ი
- 31. ათანასეს მივლინებულმ᷈ნ ხუცემ᷈ნ დააქცია . და ბარ
- 32. ძიმი იგი წ᷈ჲ დასთხია : და კლ̃დ რ̃ იფქლსა მას . რ᷈ი
- 33. ჩუეულებისაებრ მოვალს . ალექსანდრიით კოს
- 34. ტანტნეპოლედ . ათანასე არა უტევებს მოღებ᷈დ :
[120r]
- და ამას ზ᷈ა მოწ᷈მე არიან . ანდამანტი და ათვიპონ .
- და არბეთიონ . და პ᷈ტრე ებისკოპოსი : რ̃ მათ თჳთ
- ასმია მისი ვ᷈რ დააყენებდა კრებასა მას : და რ̃ წარ
- მოდგეს . ამხილეს და შესწამეს მას : ხ̃ იგი გ᷈ნიპარა და
- წარვიდა . რ̃ შეეშინა სატანჯველისაგ᷈ნ :‧
- ესრეთ არიოზის შემწეთაგ᷈ნ სცთა მეფჱ კოსტნ̃ტნე : გ᷈ნ
- რისხნა და ბრძანა ათანასეს ექსორიობაჲ . კერძო
- თა ღალიისათა . ბერიადეს შ᷈ა . ხ̃ იტყჳან ვიეთნიმე
- ვ᷈დ ესე ამისთ᷈ს ქმნა მეფემ᷈ნ . რ̃ ენება ეკლესიისა
- ერთობაჲ : რ̃ ათანასეს არა ენება ზიარებაჲ არიო
- ზისი : მაშინ მოიწია ამბოხებაჲ და შფოთი . არათუ
- ალექსანდრიასა ზ᷈ა ოდენ . ა᷈დ ყ᷈ლსა ეგჳპტესა : რ̃
- არიოზის საქმჱ ყუაოდა . ხ̃ ეკლესიაჲ იღელვებოდა 18 :۔
- ხ̃ამ᷈ს შ᷈ა კს᷈ტნტნე მეფჱ აღესრულა . სოფლსა ერთსა
- შ᷈ა ნიკომიდიისასა : რ̃ დაეყო მეფობასა შ᷈ა ოცდაათ
- ერთმეტი წელი : ხ̃ ყ᷈ნი დღენი ცხოვრებისა მისისანი
- იყვნეს . სამეოცდახუთ წელ : და დაუტევნა მეფედ
- ძენი მისნი : და მიანდო ანდერძი თჳსი ხუცესსა ვის
- მე . რ᷈ლსა აქუნდა სარწმნბ̃ჲ არიანოზთაჲ : და ეს
- რეთ ამცნო . ვ᷈დ კოსტანტინესვე მისცეს მეფობაჲ
- რლ᷈სა ჰქჳან ჩემივე სახელი : ხ̃ მრავალი ძებნაჲ
- ყვეს თუ და ძი უტევობია ანდერძი . მაშინ ხუ
- ცესმ᷈ნ მ᷈ნ უარყო : და ჰყვეს 19 თ᷈ნაშემწედ ყუერ᷈ლნი იგი პალ᷈ტსნი 20 :‧
- და შ᷈დ მცირედისა ჟამისა მოიწია კს᷈ტნტნე : და ფარუ
- ლად მისცა მას ანდერძი იგი მ᷈მისა მისისაჲ . და ერთი
- საქმჱ ითხოვა მისგ᷈ნ . რ᷈ა არიოზის ოდენ სარწმუ
- ნოებაჲ აქუნდეს : მაშინ ვინაჲთგ᷈ნ კოსტნ̃ტნე
- აღესრულა . პოვა ევსები ნიკომიდიელმან ჟამი .
- და ისწრაფდა რა᷈მცა დაამტკიცა არიოზის სარწ
- მუნოებაჲ : ხ̃ ამას ყ᷈ლსა იქმოდა შეწევნითა მით
- ხუცისაჲთა . რ̃ მიზეზითა მის ანდერძისაჲთა აქუნ
- და კადნიერებაჲ წ᷈ე მეფისა : და პროპოსიტიცა 21 მეფი
- საჲ სახელით ევსები . იგიცა გარდააქცია და ასწა 22
- ვა სარწმუნოებაჲ არიოზისი : და ესრეთ ს᷈ხთა
[120v]
- მათცა ყუერულთა . იგივე სარწმნბ᷈ჲ მიიღეს :‧
- მერმე ცოლმ᷈ნცა მეფისამ᷈ნ სცთა და იგივე სარწ
- მუნოებაჲ მიიღო : და შ᷈დ მცირედისა მეფემ᷈ნცა . და
- მასვე გონებასა შთავარდა : და მეყსეულად ბრ
- ძანა . რ᷈ა ჩ᷈ნთაცა ებისკ᷈პსთა იგივე სარწმუნოებ᷈ჲ
- შეიწყნარონ : ხ̃ მას ჟამსა დიდისა მის ზამთრისასა .
- რ᷈ი მოიწია ს᷈ლთა ზ᷈ა . იყო ი᷈ჱმს მწყემსად და წინა
- მძღურად ეკლესიისა წ᷈ჲ მაქსიმჱ : და ალექსანდ
- რიას დიდი ათანასე . და კოსტნ᷈ტნეპოლეს ნ᷈ტრი ალქ̃სნდრე :‧ 23
- ა᷈დ ევსები პ᷈ლმოჴსენებული . შეწევნითა მით ხუცის᷈ჲ
- თა . ისწრაფდა რ᷈ა არიოზ დაადგინოს კოსტნ᷈ტნეპო
- ლეს ებისკპს̃დ : და ჰგონებდა ვ᷈დ ჴელმწიფებითა
- მეფისაჲთა და ს᷈ხთა მ᷈თ რ᷈ლთა იგი სარწმუნბ᷈ჲ აქუნ
- და . მოისპოს ს᷈დ მართლმადიდბ̃ლობისგ᷈ნ მამთ̃ჲსა . აღსაა
- რებაჲ ერთარსებისაჲ :‧ :‧
- მაშინ არიოზ . ჭურჭელი იგი ეშმაკისაჲ მოიწია კოს
- ტანტინეპოლედ . და ჰგონებდა ეკლესისა მის ღ᷈თისა
- დაპყრობასა : ა᷈დ მიიღო აღსასრული ღირსი საქმე
- თა მისთაჲ . ლოცვითა წ᷈ისა ალექსანდრჱ კოსტან
- ტინეპოლელ ეპისკ᷈პს᷈ისჲ᷈თა : რ̃ გარე გ᷈ნსავალთა შ᷈ა
- წელნი მისნი ქუჱ გ᷈ნკრბეს : და იქმნა იგი გმობისა მის
- თჳს საჩუენებ᷈ლ წ᷈ე ყ᷈ლთასა :‧
- ა᷈დ შ᷈დ მისისა სიკუდილისაცა . ვ᷈ა გარდაჴდა ჟ᷈მი რაოდე
- ნიმე . ევსები ნიკომიდიელი და მსგავსნი მისნი იხარებდ᷈ს
- ვინაჲთგ᷈ნ იხილეს ათანასეს გ᷈ნძებაჲ ეპს̃კპს̃ბისგ̃ნ :
- და ისწრაფდეს რ᷈ამცა დაადგინეს ეპ̃სკ᷈პსი მ᷈თი მიმდ
- გომი ეკლესიასა ალექსანდრიისასა : ხ̃ ღ᷈თი გ᷈ნაგებდა
- ყ᷈ლსავე . კეთილად . რ᷈ა დაემტკიცოს ჭშ̃ტბ̃ჲ :‧
- რ̃ იგ᷈ნი რაჲ ამას იგონებდეს . მოიწია დიდი ათანასე ექ
- სორიობისაგ᷈ნ დამტკიცებული წიგნითა სამეუფოჲთა .
- კოსტნ̃ტნ̃ეს მ᷈რ ძისა დიდისა კოს᷈ტნტ̃ნესა : და მოეწერა მას
- ებისტოლე დასავალით . ერისა მომ᷈რთ ალექსანდრი
- ელთაჲსა . და წარმოეცა იგი პროტიკორთა მ᷈რ : რ᷈ლსა
- ⁘ შ᷈ა წერილ იყო ესრეთ :‧ :‧
[121r]
- მძლჱ კოსტანტინე მიუწერ კათოლიკე ეკლესიასა .
- და ყ᷈ლსავე ერსა ალექსანდრიისასა : ვჰგონებ თუ
- არარაჲ დაფარულ არს თქ᷈ნისა გონებისადა . ა᷈დ
- ყ᷈ივე გ᷈ლისხმაგიყოფიეს 24 : ვ᷈დ ამისთ᷈ს წარივლინა მცი
- რედ ჟამ ათანასე . თაყუანისსაცემელისა მის სამე
- ბისა მართლიად ქადაგი . კერძოთა უალისათა .
- რ᷈ა ვინაჲთგ᷈ნ აღძრულ იყო მის ზ᷈ა გ᷈ლისწყრომაჲ .
- მბრძოლთა მათ მისთა უკეთურთა მტ᷈რთაჲ . და ეგო
- იგი ბოროტისათ᷈ს მისისა : ამისთ᷈ს რ᷈ა არარაჲ მოიწიოს .
- მის ზ᷈ა მ᷈თ მ᷈რ ძჳრი . ა᷈დ გ᷈ნქარდეს სიბოროტე მთ᷈ი . გა
- მოვიყვანეთ იგი ჴ᷈ლთაგ᷈ნ ბოროტთა მ᷈თ კ᷈ცთსა :‧
- და მე ვბრძანე ყოფაჲ მისი ყ᷈ითავე უნაკლულევა
- ნებითა . ვ᷈ა ენებოს : და უფროჲსად წ᷈ნი და პატიო
- სანნი სათნოებანი მისნი . ძნელოვანთაცა საქმეთა
- მისთა ადვილჰყოფენ . სასოებითა და შეწევნითა
- ღ᷈ჲთა : ხ̃ მამასაცა ჩ᷈ნსა ნეტარსა კოსტ᷈ნტნე მეფესა
- ენება . რ᷈ა მიავლინოს ღ᷈თისმოყუარე ესე კც᷈ი თჳსსა
- ვე საყდარსა : ა᷈დ ვინაჲთგ᷈ნ მოიწია მის ზ᷈ა .
- ბუნბ᷈ისაებრ კც᷈თჲსა სიკუდილი . და ვერ
- ეწიფა აღთქ᷈მისა მის თჳსისა აღსრულ᷈ბად .
- ⁘ ა᷈დ შეისუენა :‧
- ამისთ᷈ს ვინებე მე . რ᷈ა ნებაჲ იგი ნეტარისაჲ მის აღვას
- რულო . რ᷈ლმ᷈ნ ესე შ᷈დ მისა მივიღჱ მეფობაჲ : და
- წარმომივლენია ესე თჳსსავე საყდარსა : და რჟ̃ს
- გიხილნეს თქ᷈ნ . მან თჳთ გაუწყოს თუ რაჲზომი პა
- ტივი პოვა ჩემ მ᷈რ . ანუ ვ᷈რი სიყ᷈რლი ვაჩუე
- ნჱ სიწმიდესა მისსა : და არა საკჳრველ არს რაჲ
- ცა მისთ᷈ს მიქმნია . რ̃ ს᷈ლი ჩემი თქ᷈ნისა სიყრ̃ლისა სურ
- ვილმ᷈ნ . და ეგევ᷈რისა მის დიდისა კ᷈ცისა სათნოებამ᷈ნ .
- აღძრა და აიძულა ამის საქმისა მიმართ : და აწ
- ესე პატივითა მით რ᷈იცა შუენოდა წარმომიგზავ
- ნა . ვ᷈ა კეთილი მწყემსი . სლ᷈იერისა მაგის ქე᷈ს სამ
- წყსოჲსა მიმართ : ხ̃ გ᷈ნგებულებამ᷈ნ ღ᷈თისამ᷈ნ . დაგიც
- ევინ თქ᷈ნ ძმანო ჩემნო საყ᷈რლნო :‧
[121v]
- ამით ესევ᷈რითა წიგნითა მოიქცა ნეტარი ათანასე .
- ჰრომით ალექსანდრიად . და შეიწყნარეს იგი სი
- ხარულით ალექსანდრიისა ერმ᷈ნ . ხ̃ არიანოზნი
- ეძიებდეს მის ზ᷈ა შესმენასა . და ამისთ᷈ს მისა მიმართ 25 მრავ᷈ლ
- ნი ბრძოლანი და შფოთნი ყვნეს : და ამით ესევ᷉რი
- თა საქმითა პოვა მიზეზი ევსები . და მისთანათა მ᷈თ
- შესმენად მეფისა . და იტყოდეს : თჳნიერ სიტყჳსა შეკ
- რებულთა მათ ეპს᷈კპს᷈თჲსა უკითხავად მოიქცა
- და შეიპყრა ეკლესიაჲ : და მეყსეულად შეაგინნეს
- ყურნი მეფისანი . და აიძულებდეს მას რ᷈ა გ᷈ნუ
- კითხველად ბრძანოს ექსორიობ᷈ჲ ათანასესი :‧
- ხ̃ ამას ამისთ᷈ს იქმოდეს . რ̃ ეშინოდა . ნუუკუჱ ქმ
- ნას მეფემ᷈ნ მამისაებრ თჳსისა . და ინებოს ნახვაჲ
- ათანასესი . და ცნობად სარწმუნოებისა . და შთა
- ვარდენ იგინი ღელვასა : და ესრეთ გარდაემატა
- გ᷈ლისწყრომაჲ უკეთურებისა მ᷈თისაჲ . ვ᷈ეღა
- პოვეს ჴელი მკუდრისა ვისიმე . და იტყოდეს .
- ვ᷈დ: ჴელი ესე არს ათანასეს საგრძნებე
- ლი . რ᷈ი მოჰკუეთა კ᷈ცისა ვისგნ᷉მე ალექ
- სანდრიელისა . რ᷈ლსა ეწოდების არსენი : ხ̃
- მეფემ᷈ნ ექსორიობაჲ მისი ვ᷈რ იგინი ითხოვდეს
- არა ბრძანა . ა᷈დ თქ᷈ა : ვ᷈დ არა კეთილ არს .
- რ᷈ა გ᷈ნუკითხველად დავწერო შესმენაჲ სისხ
- ლისაჲ მღდ᷉ლთა ზ᷈ა : ა᷈დ გ᷈ნაგო რ᷈ა გამოიკითხონ
- საქმჱ ესე ტჳროსს :‧ :‧
- მაშინ წარავლინა მეფემ᷈ნ კც᷉ი ერთი . სახელით
- არქელაოზ . მეპურისტე და ერთგ᷈ლი თ᷈სი . მთა
- ვარსა თ᷈ა ფინიკიისასა . რ᷈ა ისმინოს საქმჱ იგი მა
- თი : და იქცეოდა რაჲ ნეტარი ათანასე ტჳროზს .
- და მოელოდა შემასმენელთა მათ მისთა . რ᷈ნი გრძ
- ნებასა სწამებდეს : ხ̃ მაშინ არაჲ გ᷈ნსაჯეს . ა᷈დ
- მოელოდეს . რ᷈ა მოვიდენ ალექსანდრიით კც᷉ნი
- მეცნიერნი არსენისნი : ა᷈დ მე ვაგონებ თუ ყ᷈ივე
- იგი გ᷈ნგებულებითა ღ᷈თისჲთა იქმნა :‧
[122r]
- რ̃ იყო არსენი წიგნის მკითხველი ალექსანდრიელ
- თა ეკლესიისაჲ : რ᷈ი იგი ცთომისა რაჲსათჳსმე ბო
- როტისა მიეცემოდა საშჯელსა . ა᷈დ წ᷈ნ და სანატრელ
- მან ათანასე ღონისძიებით გ᷈ნიყვანა მ᷈რ . და ამცნო
- რ᷈ა დაიმალოს : ხ̃ შემასმენელნი იგი ათანასესნი უზ
- რუნველ იყვნეს . ვ᷈დ არსენი არა გამოჩინებად
- არს შიშისა მისგ᷈ნ . და ამისთ᷈ს ღაღადებდეს ცხადად
- სახელსა არსენისსა : მაშინ მიუთხრა ვინმე არ
- სენის . ვ᷈დ შ᷈ნთ᷈ს ათანასე ეპ᷈სკპ᷈სი მოუყვანებია
- ტჳროსს . და სწამებენ გრძნებასა : მაშინ მოეჴ
- სენა კეთ᷈ლი იგი . რ᷈ი ეყო მისთანა ნეტარსა ათანა
- სეს . და უნდა რა᷈მცა მიაგო მას ნაცვალი ქველის
- მოქმედებისა მისისაჲ ⁖ გ᷉ნიწირა თავი თჳსი . და მი
- იწია ტჳროსად ქლ̃ქდ . რ̃ იტყოდა . ვ᷉დ უმჯობეს
- არს ჩემდა სიკუდილი . ვ᷉ეღა ყ᷉ი სოფელი დაბრ
- კოლდეს ეგევ᷉რისა კც᷉ისა მიმართ : და მივიდა რაჲ
- ტჳროსად . გამოეცხადა წ᷉ა ათანასეს ფარუ
- ლად : ხ̃ წ᷉ნ ათანასე გ᷉ნაზრახა და ჰქ᷉ა მას . ვ᷉დ
- არა ჯერარს რ᷉ა აწ გამოუცხადო თავი შ᷉ნი
- უწინარეს საშჯელისა : მაშინ დაადგრა არსენი
- მუნ ფარულად : ხ̃ ხვალისაგ᷉ნ დასხდეს მსაჯ᷉ლ
- ნი საყდ᷉რთა ზ᷉ა . და ბრძანეს მოყვანბ̃ჲ ათანასესი .
- და შემასმენ᷉ლთა მისთაჲ : მაშინ იწყეს პლ̃დ . წამე
- ბად მისა მრუშებისათ᷉ს . და წარმოადგინეს დედა
- კც᷉ი ვინმე ურცხჳნოჲ . რ᷉ი იგი მტკიცედ წამებდა და
- იტყოდა . ვ᷉დ შევიწყნარე ათანასე ღ᷉თისმოშიშე
- ბისათ᷉ს . და შემემთხჳა მის მ᷉რ ხრწნილბ᷉ჲ . რ̃ აღდგა
- ღამით ჩემზ᷉ა და გ᷉ნმხრწნა მე :‧
- ხ̃ წ᷉ა ათანასეს თანა შემოსრულიყო ტიმოთეცა
- ხუცესი . მიუგო მან ათანასეს წილ დედაკაცსა
- მას და ჰქ᷉ა . მითხარ მე ჵ დედაკ᷉ცო . ოდეს მოვედ
- სახლსა შ᷉ნსა . ანუ ოდეს შემიწყნარჱ მე . ანუ
- ოდეს აღგიძულჱ შ᷉ნ . ვ᷉რ ეგე შ᷉ნ შემასმენ : ხ̃ ვ᷉ა
- უწყით საქმჱ დედაკც᷉ისა ურცხჳნოჲსაჲ . რ᷉ლსა
[122r]
- მიეღო ამას ზ˜ა ვეცხლი დიდძალი . ჰგონებდა ვ᷉დ
- იგი არს ათანასე : მაშინ მიიქცა მისა ურცხუენელი
- თა პირითა . და აღიმაღლა ჴ᷈ჲ და ღაღდ᷈ბდა ტიმოთეს მი
- მართ : შ᷈ნ ხარ რ᷈ნ იძულებით ღამით გ᷈ნმხრწენ მე :
- და სიწმიდე ჩემი შეაგინე : და მიიქცა მსაჯულთა მიმა
- რთ და კლ̃დ ღაღადებდა უკეთურებით . ესე არს გ᷈ნ
- მხრწნელი ჩემი და სხ᷈ჲ არავინ . ამან ქმნა ჩემთ᷈ა საქმე იგი ბრ̃ტი : 26
- მაშინ გ᷈ლისხმაყვეს მსაჯულთა მათ უშჯულოე
- ბაჲ იგი მათი . და მეძვისაჲ მის . და მჴედართა მათ .
- თანა იღიმვოდეს :‧ რ̃ დუმილით საქმჱ იგი ათანასეს
- ზ᷈ა დაწამებული გამოჩნდა ტყუვილად . და წინა
- აღმდგომნი იგი იძლინეს . რ̃ საქმჱ იგი მ᷈თი სამღერელ
- სა მიემსგავსა . ათანასეს შეასმენდეს და ტიმოთეს
- სწამებდეს : და სირცხჳლითა აღივსნეს მბრძოლნი
- იგი . რ̃ დედაკც᷈ი იგი რ᷈ი მოეყიდა მრავლითა საფასი
- თა დიდად სარგებელად . ექმნა მათ იგი საჭურვე
- ლად უჴმ᷈რად და ხენეშად : რ̃ უგულისჴმოებითა
- მისითა . რ᷈ლთა შეწევნაჲ ენება . მათვე მბრძოლ᷈დ
- აღუდგა : ამისთჳსცა დაუტევეს მათ სიფიცხლე
- იგი სარჩელისაჲ . და გარდააქციეს სიცილად : რ̃ თჳთ
- იგინი იყვნეს მსაჯულნი და შემასმენელნი . და ამისთ᷈ს
- დედაკაცისა იგი ცთომაჲ დაფარეს :‧
- და იწყეს შესმენად გრძნებისათ᷈ს . და ჰგონებდეს თუ
- მეორისა მისგ᷈ნ პ᷈ლიცა იგი დაამტკიცონ . ა᷈დ მოინა
- დირნეს იგინი თჳსითა ურჩ᷈ლოებითა :‧
- გამოიღეს ჴელი იგი მკუდრისაჲ . და უჩუენებდეს
- მსაჯულთა მათ და მთავართა სოფლისათა . და იტ
- ყოდეს : კ᷈ცნო მსაჯულნო აჰა მკლავი რ᷈ისაგ᷈ნ სი
- ჴელოვნისა თჳსისაგ᷈ნ ვერარაჲ დაემალვის . ვ᷈ა იგი
- დედაკაცსა მას უგუნურსა უყო : და ეტყოდეს ნეტ᷈რ
- სა ათანასეს . ესე ჴელი დუმილით შეგასმენს შ᷈ნ ჵ
- ათანასე . რ᷈ი ესე არსენისდა მოგიკუეთია . თანაგაც
- ამისთ᷈ს სიტყჳს მიცემაჲ თუ რ᷈ლისა საქმისათ᷈ს მოგი
- კუეთია ესე . ანუ რად გეჴმარებოდა ესე შ᷈ნ :‧
[123r]
- ხ̃ნეტარმ᷈ნ ათანასე უშფოთველად და დაწყნარე
- ბულად ჰქ᷈ა მათ : და ვინ იცნობს თქ᷈ნგ᷈ნი არსე
- ნის . ანუ ვინ იცნობს : ჴ᷈ლსა ამას თუ მისი არს :‧
- და აღდგეს ვიეთნიმე და იტყოდეს . ვ᷈დ კეთილად
- ვიცნობთ ჩ᷈ნ არსენის : მაშინ წ᷈ნ ათანასე ჰქ᷈ა მსა
- ჯულთა მათ . ვინაჲთგ᷈ნ წ᷈ე თქ᷈ნსა აღუარებია
- ვ᷈დ იცნობენ არსენის : აწ ბრძანეთ რ᷈ა შემოიყ
- ვანონ იგი წ᷈ე სამშჯავროსა . რ̃ აჰა ესერა აქა
- არს არსენი : ხ̃ ვ᷈ა შემოიყვანეს არსენი . მაშინ
- ჰქ᷈ა მსაჯულთა და მბრძოლთა მათ წ᷈ნ ათანა
- სე : არა ესე არსა არსენი 27 არა ამისთ᷈ს შემასმენთა . აჰა ესერა აქა არს
- კც᷈ი იგი . რ᷈ი მეცნიერ არს თქ᷈ნდა . და ყ᷈ისავე ერისა
- ალექსანდრიელთაჲსა : და უპყრა ჴელთა მისთა .
- და უბრძანა რ᷈ა აღიპყრნეს იგი ზჱ : და ღაღადებდა
- წ᷈ჲ ათანასე სამშჯავროსა მას . აჰა არსენი ჵ კ᷈ც
- ნო მოქალქ᷈ენო . აჰა ორნივე ჴელნი მისნი ჵ საკჳრ
- ველნო მსაჯულნო : აწ ჯერარს რ᷈ა გამოიძი
- ოთ . თუ ვინაჲ არს ჴელი ეგე . რ᷈ი წინააღმდგო
- მთა მათ მსაჯულთა ჩემთა მოუღებია : ანუ ვისგ᷈ნ
- მოუკუეთია მაგათ ეგე . და მოუღებია შესმენ᷈დ ჩემდა :‧
- ხ̃ ამას რაჲ ღაღადებდა წ᷈ჲ ათანასე . მიეფინა პირსა
- ზ᷈ა მთ᷈სა ალმური და სიბნელე . არა ამისთ᷈ს ოდენ
- რ̃ ათანასე სძლია 28 მ᷈თ . ა᷈დ რ̃ შესმენასა შ᷈ა გამოჩნ
- დეს გრძნეულად : და აღესრულა სიტყ᷈ჲ იგი წერილი
- საჲ . ვ᷈დ ჴნარცჳ თხარა აღმოჰკუეთა . შთავარ
- და იგი მთხრებლსა რ᷈იცა ქმნა :‧
- ა᷈დ ვინაჲთგ᷈ნ მსაჯულთა მათ ბრძანებაჲ მოეღო .
- რ᷈ა არა : ჭშ̃ტისათ᷈ს . იზრუნონ . ა᷈დ რ᷈ა ყ᷈ითავე ღონი
- თა ისწრაფონ . და შეჰჴადონ ბრალი ათანასეს ზ᷈ა :
- ამისთ᷈ს . ადრე აღდგეს . სამშჯავროჲთ . და ისწრაფდეს
- დაწერად ბრძანებისაებრ მეფისა . რ᷉ა არა მოიწიოს
- მათ ზ᷉ა გ᷉ლისწყრომაჲ მეფისაჲ : ხ̃ . წარ რაჲ ვიდეს 29 მ᷉რ
- მსაჯულნი : მეყსეულად იწყეს წინააღმდგომთა
- მათ . ათანასეს ზ᷉ა აღძრვად . რ᷉ლ არავის უნახავს
[123V]
- ჩ᷉ნგ᷉ნსა ესევ᷉რი შფოთი :‧ რ̃ რ᷉ნ᷉იმე 30 სიტყჳთა აში
- ნებდეს . და რ᷉ნ᷉იმე ჴელითა აჭენებდეს მას . და
- მტყუვრად . და გრძნეულად ხადოდეს მას . და
- ბევრეულთა ბორ᷉ტთა 31 იტყოდეს მის ზ᷉ა :‧
- სხ᷉ნი ექადოდეს . ვ᷉დ შ᷉დ მცირედისა ჟამისა მოწევნ᷉დ
- არს შ᷉ნ ზ᷉ა სიკუდილი ბოროტი მეფისა მ᷉რ : ხ̃ სხ᷉ნი
- ექადოდეს მოკლვად . და აგინებდეს მსაჯულთა
- მათ და ეტყოდეს . ეჰა საქმე ესე გმობისაჲ . რა
- და რა მოკუდა ვე᷉ღა ცხონდა ეგე . და ტყუვილი
- თა თჳსითა გ᷉ნერა საშჯელისაგ᷉ნ საქმეთა მისთ᷉ჲ
- სა : და ესეზომსა მას შფოთსა ზ᷉ა . რ᷉ი იქმნებოდა
- წ᷉ისა ათანასესთ᷉ს . არაჲ ეურვებოდა მთავარსა
- მის ქლ̃ქისასა . ღაღადებდეს რაჲ იგინი და მტუერ
- სა დიდსა აღადგინებდეს . და ერთბამად იტყოდეს :
- აღიღე აღიღე ათანასე და მოაკუდინე . რ̃ არა
- ჯერარს მაგისი ცხოვრებაჲ :‧ :‧
- ხ̃ ვ᷉ა ეგულებოდა მათ წ᷉ისა ათანასეს მოკლვაჲ .
- გარდამოჴდა არქელაოზ . და აღიტაცა იგი მ᷉თგ᷉ნ .
- რ̃ იყო იგი წინამძღუარ სამშჯავროჲსა . და ყ᷉ლი
- თურთ მარჯუე : და შემძლებელ იყო სიტყჳს მი
- ცემად მეფისა . და სიკუდილადცა მზა იყო ათანა
- სესთ᷉ს : და გ᷉ნიყვანა იდუმალ 32 წ᷉ჲ ათანასე . და გ᷉ნაზრახა
- რ᷉ა გ᷉ნეშოროს ქლ̃ქისა მისგ᷉ნ . და უკ᷉თუ სადა
- ცა იპოვოს . არა შეიწამოს ვ᷉დ მე ვარ ათან᷉სე :‧
- მერმე კლ̃დ წინააღმდგომთა მათ ყვეს კრებაჲ .
- და დაწერეს შესმენაჲ წ᷉ისა ათანასესი ტყუვი
- ლით . ვ᷉დ ათანასეს შევსწამეთ . და ვამხილენით
- საქმენი იგი რლ᷉თა ვიტყოდეთ . ამისთ᷉სცა გ᷉ნგუე
- პარა და წარვიდა : და მრავალი წიგნები და
- წერეს და წარსცეს ყ᷉ლსავე სოფელსა .
- რა᷉მცა შეაგინნეს გ᷉ლნი ყ᷉ლთანი . და იჭუეულ
- მცა იყვნეს წ᷉ისა მის კ᷉ცისა მიმართ :‧
- წარსცეს ესევ᷉რი წიგნი მეფისაცა კოსტანტინეს
- თანა :‧ ამის ესევ᷉რისა უკეთურებისა მის
[124r]
- გ᷉ნ არიანოზთაჲსა ივლტოდა წ᷉ჲ ათანასე ყ᷉თავე
- ადგილთა : რ̃ ფიცხლად ეძიებდეს მას . ყ᷉ლთავე
- ⁖ ქ᷉ლ᷉აქთა და სოფელთა შ᷉ა :‧
- და ბრძანებაჲ გ᷉ნავლინეს . რ᷉ა სადაცა იპოვოს შე
- იპყრან იგი : და ესრეთ მის ზ᷉ა აღიძრნეს ყ᷉ნი : ქლ̃ქნი :
- და კლ̃დ მთ᷉ვრთა რ᷉ნიცა ძებნად მისდა წარავლინ
- ნიან გ᷉ნაწესიან სიკუდილი მათი . უკ᷉თუ ათანა
- სე პოვონ და არა მოიყვანონ : ხ̃ უკ᷉თუ მოყვა
- ნებად ვერ შეუძლონ . წარჰკუეთონ თავი მისი .
- და მოართუან იგი . რ᷉ა ს᷉ცნაურ იყოს ვ᷉დ ჭშ̃ტდ მისი
- არს : მაშინ დაყო წ᷉ნ ათანასე ექუსი დღჱ მღჳმე
- სა შ᷉ა ურწყულსა . რ̃ ვერ ძალედვა ქალაქსა
- გინა დაბასა შინა გამოჩინებად :‧
- ხ̃ უწინარეს დღისა ერთისა ცნა ღ᷉თისა მ᷉რ ჩუენე
- ბით . ვ᷉დ ეგულების მასცა მღჳმესა გამოცხადებ᷉დ .
- გ᷉ნვიდა მიერ და დაიმალა სხუაგ᷉ნ : მერმე მოიგონა
- ნუუკუჱ სხ᷉თაცა ბორტის მიზეზ ექმნას . რ᷉ნი იგი ის
- წრაფდეს შეწევნად მისა : ამისთ᷉ს დაუტევნა კერძო
- ნი აღმოსავალისანი . და მივიდა დასავალად რ᷉ისა მე
- ფჱ იყო კოსტა . ძმაჲ კოსტნ᷉ტნესი : და მას ჟ᷉მსა მიეღო
- მეფობაჲ . რ̃ კოს᷉ტნტი მოკუდა ბრძოლასა შ᷉ა . კერძო
- თა აკჳლიისათა . მახლობელად მდინარისა რ᷉ლსა
- ჰრქჳან ალოსია : ხ̃ ათანასე მივიდა რაჲ ჰრომს .
- პოვა მუნ ნეტარი პავლჱ ებისკპ᷉სი . კოსტანტი
- ნეპოლელი . გ᷉ნგდებული საებისკოპოსოჲსა
- თჳსისაგ᷉ნ : და მიუთხრნეს ერთმ᷉ნერთსა ჭირნი
- იგი წინააღმდგომთაგ᷉ნ მათ ზ᷉ა მოწევნულნი :
- და მივიდეს ორნივე ზოგად იოლის მიმართ . მთა
- ვარებისკოპოსისა ჰრომისა . და უთხრეს ყ᷉ივე
- მათ ზ᷉ა მოწევნული : და მთვ̃რეპს᷉კპ̃სისა იოლის
- თანა მიუთხრეს მეფესა კოსტას . ყ᷉ივე გ᷉ნსაცდელი
- მათი : და იქცეოდა რაჲ ნეტარი ათანასე ჰრომს შ᷉ა .
- ცნა ვ᷉დ ანტიოქიას შ᷉ა 33 ქმნილ არს კრებაჲ . გარდაქ
- ცევისათჳს მართლისა სარწმუნოებისა :‧
[125r]
- ნა იყოფების : რ̃ ვინმცა სადა აგონებდა . თუ ათა
- ნასე დამკჳდრებულ არს დედაკაც᷉სა თანა ესევ᷉რსა
- მოყმესა : და აღესრულა მეფჱ კოს᷉ტნტნე : ცნა ესე
- ნეტარმ᷉ნ და წ᷉ნ ათანასე : გამოვიდა და მივიდა
- ღამით ალექსანდრიად . და შევიდა ეკლესიად . და
- დადგა ღამე ყ᷉ლ საკურთხეველსა შ᷉ა და ილოცვი
- და : და ვ᷉ა შევიდეს მღდელნი და ერი ლოცვად ჟ᷉ა
- ცისკრისასა : იხილეს იგი ყ᷉ლთავე და გ᷉ნკჳრდეს . რ̃
- ჰგონებდეს თუ მომკუდარ არს იგი დევნასა მას
- არიანოზთასა : და ვ᷉ა იხილეს იგი . მადლი შეწირ᷉ს
- ღ᷉თისა . რ̃ იქმნა ქლ̃ქსა მას სიხარული დიდი
- მოსლვასა მისსა . და ყ᷉ლთავე დაუტევეს სახლები
- თჳსი და ეკლესიად მირბიოდეს . კ᷉ცისა მის ღ᷉თისა ხილ᷉ვდ :‧
- ხ̃ არად საჴმარ არს მრავლისმეტყუელებაჲ . ვინ᷉ჲთ
- გ᷉ნ ვერ შემძლებელ არს ენაჲ არცა გონებაჲ მის
- წუდების ღირსებით ქებასა მოთმინებისა მისისასა :
- რ̃ შ᷉დ ამისა მიიღო მეფობაჲ ივლიანე : მას ჟამსა
- არათუ მართლმადიდებელთა ოდენ სდევნიდეს .
- ა᷉დ ყ᷉ლსა ქ᷉ეანობასა : ზ᷉ა 35 გამოიღეს დევნაჲ . რ᷉ისა
- თჳს მრავალ არს სიტ᷉ყჲ . და ვ᷉ა გარდაჴდა ჟამი
- რაოდენიმე . მოიწია ბრძოლაჲ 36 იგი სპარსთაჲ : და
- ვ᷉ა მიიწია ივლიანე მეფე ანტიოქია ქლ̃ქდ მრავ᷉ლ
- ნი წ᷉ნი მოსრნა მუნ . და ესრეთ წარემართა სპარ
- სეთით კერძო : და შე რაჲ ვიდოდა ბრძოლად . მოი
- წია მის ზ᷉ა ისარი . და წარჰჴდა სლ᷉ი მისი . და მუნ
- აღესრულნეს დღენი იგი ბოროტნი ცხოვრებისა მისის᷉ნი :‧
- და ესრეთ პოვა მშჳდობაჲ ღ᷉თისა ეკლესიამ᷉ნ . დევ
- ნულებისა მისგ᷉ნ წარმართთაჲსა : შ᷉დ ამისა დაიპყ
- რა კლ̃დ მეფობაჲ უალის . და მოიწია უფიცხლესი
- ღელვაჲ . და ზამთარი დიდი მართლმადიდებელთა ზ᷉ა .
- და უძჳრეს პ᷉ლისა მის : რ̃ არა მცირედ აღძრნა მან
- ღ᷉თისა ეკლესიანი : და მერმჱ კლ̃დ პოვეს ჟ᷉მი არია
- ნოზთა . და არა დაწყნარდებოდეს . ა᷉დ ყ᷉ლსავე ღო
- ნესა ეძიებდეს . რ᷉ამცა ოდენ ათანასე მოკლეს : და
[125v]
- ასწავეს მეფესა სწავლაჲ ბოროტი . და ითხოვ
- დეს მისგ᷉ნ ბრძანებასა . რ᷉ა მოკლან ათანასე . და
- ეტყოდეს მას : ვ᷉დ ესე უწყოდე: უკ᷉თუ ათანა
- სე ცოცხალ იყოს . არიოზის სარწმუნოებაჲ არა
- დამტკიცნების : ხ̃ იგი შეპყრობილ იყო სენითა მით
- არიოზისითა : ამისთჳსცა მიუწერა დუქსსა მას
- ალექსანდრიისასა . რ᷉ა ყ᷉ლსავე ადგილსა დაამტკი
- ცონ სარწმუნოებაჲ არიოზისი . ხ̃ რ᷉ლთა არა ირწ
- მუნონ შეყარნენ იგ᷉ნი სატანჯველთა . და ექსორია
- ყვნენ იგინი თჳსით ქ᷉ყნით უცხოსა :‧
- ხ̃ ათანასე ახოვანი იგი შემწე ერთარსებისაჲ . და
- მბრძოლი ჩ᷉ნი . ჯდა თანამდები შფოთთა მრავალთაჲ .
- შეიპყარ და წამოეც ჩემ წ᷉ე ადრე : და უკ᷉თუ წარ
- მოვლენაჲ მისი ვერ შეუძლო . თავი მისი წარჰკუე
- თე მანდა და წამოეც აქა . რ᷉ა ესრეთ დასცხრეს კად
- ნიერებაჲ მბრძოლთაჲ . რ᷉ნი მეფეთა წინააღუდგე
- ბიან : ხ̃ მო რაჲ იწინეს ალექსანდრიად მეფისა მ᷉რ
- მოვლინებულნი იგი : და მისცეს ებისტოლე იგი დუქს
- სა . მეყსეულად ვ᷉ა მჴეცნი ველურნი დაესხნეს სამ
- წყსოსა ქ᷉ესსა . რ᷉ამცა გ᷉ნაბნიეს იგი : ეძიებდეს
- რაჲ ათანასეს შფოთი დიდი ქმნეს ქლ᷉ქსა მას შ᷉ა .
- რ̃ ერი იგი წინააღუდგებოდა მწყემსისა თჳსისათ᷉ს .
- და ფდ᷉ი სისხლი დაითხია ერისა მისგ᷉ნ : ხ̃ ნეტარმ᷉ნ ათა
- ნასე ვ᷉ა ესე ცნა იდუმალ გ᷉ნვიდა . შეიმოსა სამოსე
- ლი სამუშაკოჲ . და დაირქუა თავსა თ᷉სსა ქუდი .
- და ამით სახითა გ᷉ნვლო ბჭჱ ქლ᷉ქისაჲ და გ᷉ნერა : და
- აღვიდა კერძოთა ზემოჲსა თებაიდისასა . და შე
- ვიდა უშინაგ᷉ნესსა მას უდაბნოსა : და პოვნა 37
- მუნ ხუთნი მონაზონნი . რლ᷉თა აქუნდა ცხოვრე
- ბაჲ იწროჲ და ჭირვეული ფ᷉დ : და უზომოჲსა მის
- მარხვისა მათისგ᷉ნ ჭამდეს თივასა : და მრავლით
- ჟამითგ᷉ნ არა ეხილვა კც᷉ი : ხ̃ რჟ̃ს იხილეს იგი . ჰგო
- ნებდეს ვ᷉დ უცნებაჲ რაჲმე არს . და ამისთ᷉ს არა
- გ᷉ნუღეს მას კარი : ხ̃ იგი ევედრებოდა მათ რ᷉ა გ᷉ნუ
[126r]
- ღონ მას კარი . და იგინი არა გ᷉ნუღებდეს : უკ
- უანაჲსნელ უნდა და თუ არა ჭირისა მისგ᷉ნ
- აღიარა . ვ᷉დ მე ვარ ათანასე ებისკოპოსი ალექ
- სანდრიისაჲ . და მეძიებენ მე არიანოზნი მოკლვად .
- . :‧ და ამისთ᷉ს მოვედ მე აქა :‧
- ესე რაჲ ესმა მონათა მათ ღ᷉თისათა . ვ᷉დ იგი არს
- ათანასე . შეიწუა სლ᷉ი მათი სიყ᷉რლითა მისითა .
- გ᷉ნვიდეს და იხილეს იგი . და გ᷉ლისხმაყვეს ვ᷉დ იგი
- არს ჭ᷉ტდ ათანასე : და შეუვრდეს ფერჴთა მისთა
- და ითხოვდეს მისგ᷉ნ ლოცვასა : ხ̃ მან აღადგინნა იგ᷉ნი
- ქყ᷉ნისაგ᷉ნ . და შევიდა მათთანა . და მიუთხრნა ყ᷉ნი
- ვე საქმენი არიანოზთანი . და მარადღჱ დაამტკი
- ცებდა მათ სარწმუნოებასა ქ᷉ესსა : და ვ᷉ა დაყო
- მათთანა ნეტარმ᷉ნ ათანასე ჟ᷉მი რაოდენიმე . და ხედ
- ვიდეს თითო . სახესა მოქალაქობასა მისსა . რ᷉ლ
- იგ᷉ნიცა თჳთ გ᷉ნკჳრვებულ იქმნნეს და იტყოდეს . ნუ
- უკუჱ არა ათანასე არს ესე . ა᷉დ უჴორცოჲ ვინ
- მე არს : რ̃ საქმეთა უჴორცოჲსათა იქმოდა . და
- ჴორციელისა კც᷉ისა ბუნებასა გარეგ᷉ნ იყვნეს
- საქმენი მისნი : ესრეთ დაყო ფიცხელსა მას შ᷉ა უდ᷉ბ
- ნოსა . ზემოჲსა თებაიდისასა 38 . კც᷉თა მათთანა მოღუა
- წეთა : და ვ᷉ა გარდაჴდეს ჟამნი რაოდენნიმე . მი
- იღო უალი მეფემ᷉ნ აღსასრული ღირსი გმობისა
- მისისაჲ : რ̃ იძლია იგი ბრძოლასა შ᷉ა . და შევიდა საბ
- ზელსა შ᷉ა და დაიმალა : ხ̃ მბრძოლთა მათ შეუდ
- ვეს საბზელსა მას ცეცხლი . და მუნ დაიწუა იგი .
- და ესრეთ დასცხრა ეკლესიათაგ᷉ნ ღ᷉თისათა . უშ
- ჯულოთა : არიანოზთა დევნულებაჲ :‧
- და ნეტარმ᷉ნ ათანასე ჩუენებითა საღ᷉თოჲთა ცნა
- უალის აღსასრული . და უთხრა ჩუენებაჲ იგი
- ძმათა მათ . და ახარებდა მათ მშჳდობასა ეკლე
- სიათასა : და ევედრებოდა რ᷉ა წარგზავნონ
- იგი ლოცვითა თჳსსავე ეკლესიასა : და შეუვრდ᷉ს
- ურთიერთას . და მოიკითხეს ერთმ᷉ნერთი ამბო
[126V]
- რისყოფითა წ᷉ითა და ესრეთ წარგზავნეს იგი
- მძოვართა მათ : ხ̃ მი რაჲ იწია ალექსანდრიად .
- ცნეს ყ᷉ლთავე მოსლვაჲ მისი . ვ᷉დ მწყემსი ჩ᷉ნი ათა
- ნასე ცოცხალ არს და მოვალს : და მიეგება ერი იგი
- მცირითგ᷉ნ ვ᷉ე დიდადმდჱ. ექუსით მილიონით კიდე
- ქალქ̃ისგ᷉ნ . და აქუნდა სანთლები და რტოები ბაი
- აჲსაჲ : და შემოიყვანეს იგი დბი᷉თა დიდითა ალექ
- სანდრიად . და შეიყვანეს იგი ეკლესიასა . და დასუეს
- იგი საყდარსა ღ᷉თისასა . და იყო სიხარული დიდი და
- მხიარულებაჲ მართლმადიდებელთაჲ : ხ̃ არიანოზ
- თა ზ᷉ა მიეფინა ბნელი საუკუნოჲ : და დაყო ნეტარ
- მ᷉ნ და წ᷉ნ და ღ᷉თშემოსილმ᷉ნ მამამ᷉ნ ათანასე . მიერით
- გ᷉ნ რვაჲ წელი . და შემოკრიბნა ცხოვარნი იგი მჴეც
- თა მ᷉რ გ᷉ნბნეულნი . და აღაორძინა სამწყსოჲ იგი ქ᷉ესი :
- და ესრეთ ქ᷉ეს მ᷉რ დაიძინა ძილი იგი მართალთაჲ .
- და მიიცვალა მმ̃თა თანა საშუებელსა მას საუ
- კუნესა : და პოვა მოსაგებელი მრავალთაჲ მ᷉თ
- და ურიცხუთა ღუაწლთა მისთაჲ სასუფევე
- ლი ცათაჲ : და აწ მეოხ არს ჩ᷉ნდა მისთა მათ სამ
- წყსოთა : რ᷉ა ლოცვითა მისითა ყ᷉ლთა ვპოოთ
- წყალობაჲ დღესა მას საშინელსა . ქ᷉ე იჳ᷉ჲს მ᷉რ ო᷉ი
- სა ჩ᷉ნისა . რ᷉ლსა შუენის დბ᷉ჲ სიმტკიცჱ და ჴელ
- მწიფებაჲ : თანა მამით და ს᷉ლით წ᷉ითურთ .
- . : აწ და მდ᷉ის და უკ᷉თი უკ᷉ე ა᷉ნ :‧
[124v]
- რ̃გორგს დაადგენდეს ადგილსა მისსა ეპს᷉კპ᷉სად . და რ̃
- მოიწევოდა ერსა მას ზ᷉ა წყლულებაჲ დიდი : მიიღო
- წიგნი მეფისაგ᷉ნ . და მთავ᷉რეპს᷉კპსისა იულისგ̃ნ . და
- მოიქცა ალექსანდრიად : ხ̃ ცნეს რაჲ არიანოზთა მოს
- ლვაჲ მისი . შემოკრბა სიმრავლჱ ურიცხჳ მოკლვად მისა :
- იხილა რაჲ წ᷉ნ ათანასე თავი თჳსი შეიწრებულად უწე
- სოჲსა მისგ᷉ნ სიმრავლისა : მაშინ გამოვიდა ეკლესი
- ით და იწყო სივლტოლად : ხ̃ მი რაჲე წეოდეს მას . და
- იხილა რ̃ შეიპყრობენ : გ᷉ნიძარცუა ზეწარი თჳსი რ᷉ი
- ემოსა . და გ᷉ნგებითა ღ᷉ჲთა პოვა ქწ̃ლი ვინმე მოყ
- მე . რ᷉ლსა ედგა მჴართა ზ᷉ა კოკითა წყალი . და ჰქ᷉ა
- მას : მომეც კოკაჲ ეგე წყლითა . და ვიდოდე წ᷉ე ჩემსა
- სახიდ შ᷉ნდა . და მოსტაცა მას კოკაჲ იგი : ხ̃ ქწ̃ლმ᷉ნ მ᷉ნ
- იხილა რაჲ იგი შეშფოთნა : რ̃ იცნა ვ᷉დ იგი არს ების
- კოპოსი ათანასი : ხ̃ მან ჰქ᷉ა მას . მშჳდობაჲ შ᷉და ვიდო
- დე წ᷉ე ჩემსა . რ̃ მდევენ მე არიანოზნი . და ამით ესე
- ვ᷉რითა სახითა ჯერარს დამალვაჲ ჩემი : ხ̃ მდე
- ვარნი იგი მისნი მიეწინეს . და თანაწარჰჴდეს მას .
- და ვერ იცნეს იგი შეცვალებისა მისთ᷉ს ხატისა მისი
- სა : რ̃ ვინმცა ჰგონებდა თუ ათანასეს ედგას კო
- კითა წყალი მჴართა ზ᷉ა . და 34 შედგომილიყოს ქწ̃ლისა
- მოყმისა : ხ̃ შე რაჲ ვიდეს სახიდ მისა . მიუთხრა მას
- ყლ᷉ივე . და ამცნო მას რ᷉ა არავინ ცნას ესე : ხ̃ ჭშ᷉ტდ
- სარწმუნომ᷉ნ მ᷉ნ ქწ̃ლმ᷉ნ ესრეთ დაიცვა სიტ᷉ყჲ მისი . ვ᷉ა
- მცნებაჲ ღ᷉ჲ : რ̃ სფურიდსა იქმოდა . და მიიღებდა ქალა
- ქად და ჰყიდდა მას . და მისგ᷉ნ მოართუმიდა მას საზ
- რდელსა : და ყ᷉ლთა მწუხრთა დაჰბანნის ფერჴნი
- მისნი . და ნაბანი იგი მისი კმა ეყოფოდა მას სასუმ
- ლად : ხ̃ წ᷉ჲ ათანასე ლოცვასა შ᷉ა იყოფოდა დღჱ და
- ღამჱ : და ასწავლიდა მას და დაამტკიცებდა შიშსა შ᷉ა
- ღ᷉თისასა : და ესრეთ წ᷉და ყო მ᷉ნ ქწ̃ლი იგი . რ᷉ლ სას
- წაულთაცა იქმოდა :‧
- და დაყო მისთანა რვაჲ წელი . და ამით სახითა გა
- ნერა არიანოზთაგ᷉ნ . და ვერვინ ცნა თუ მისთა
